Co to jest wągrzyca świń

Niestety, w naszych czasach od dawna nie sposób było nikogo zaskoczyć epidemiami w szeregach Zwierząt, uprawiane do spożycia przez ludzi. Wągrzyca lub inaczej finnoza, którą najczęściej rozpoznaje się w r wieprzowy, to trudna i niebezpieczna choroba, która ma negatywne konsekwencje nawet dla ludzi.

Jaka choroba i jakie niebezpieczne

Cysticercosis jest czynną zmianą wieprzowy i inne zwierzęta przez pospolitego fińskiego patogenu - larwy uzbrojonego tasiemca, który w dość szybkim tempie przenika do mózgu i mięśni zwierząt, a następnie znajduje bardziej dochodowych właścicieli, w tym przypadku osobę.

Ten problem występuje w prawie wszystkich regionach, gdzieś więcej, gdzieś mniej, i wcale nie zależy od wskaźników środowiskowych obszaru..

Finnoza często objawia się na obszarach środkowej strefy Non-Chernozem, gdzie powoduje kolosalne szkody w całej hodowli trzody chlewnej - odrzucone dotknięte tusze i złej jakości mięso wieprzowe, do którego zastosowano metodę dezynfekcji kapitału.

Eksperci medyczni uważają tę chorobę za jedną z najniebezpieczniejszych zmian pasożytniczych, ponieważ dość trudno jest ją zdiagnozować i wyleczyć u ludzi..Niebezpieczeństwo wągrzycy tkwi właśnie w bezobjawowym przebiegu we wczesnych stadiach, dlatego pacjent szuka pomocy medycznej nawet w dość ciężkich i skomplikowanych stanach związanych z ciężkim uszkodzeniem narządów wewnętrznych, kiedy pozytywne prognozy dotyczące dalszego leczenia są prawie niemożliwe..

Czynnik sprawczy

Jak już wspomniano, czynnikiem sprawczym Finnosis jest tasiemca wieprzowego (tasiemca), w którym strobila osiąga długość do 3 mi składa się z 900 segmentów, a scolex ma dwurzędowe haczyki od 22 do 32 sztuk.

Otwory narządów płciowych zmieniają się nieprawidłowo, a segmenty typu hermafrodytycznego są często szersze niż dłuższe. Finowie (cysticercus) w ciele świni wyglądają jak mała fiolka z płynem, w której znajduje się głowa.

Koło życia

Uzbrojony gatunek tasiemca początkowo rozwija się na żywicielach pośrednich (świnie lub inne zwierzęta), ale jego ostatecznym właścicielem jest osoba, która zaraża się wągrzycą jedząc surowe lub słabo przetworzone mięso wieprzowe.

Kiedy dostanie się do jelita ludzkiego, błona otaczająca cysticercus rozpuszcza się, a następnie pasożyt za pomocą przyssawek w kształcie haczyka zostaje przymocowany do błony śluzowej narządu, gdzie zaczyna szybko rosnąć i rozwijać się (pełne dojrzewanie następuje w ciągu trzech miesięcy).W pełni dojrzałe segmenty, które zawierają jaja, są już w stanie przedostać się do środowiska zewnętrznego z ludzkimi odchodami, gdzie świnie domowe, jedząc odchody, ponownie kolonizują pasożyty w swoim ciele.

Skorupa jaj, które dostały się do przewodu pokarmowego wieprzowiny, rozpuszcza się pod wpływem soku żołądkowego, dzięki czemu zarodek tasiemca przedostaje się za pomocą sześciu haczyków do narządów śluzowych, naczyń krwionośnych, mózgu i wielu innych tkanek organizmu zwierzęcia.

Ponadto w ciągu czterech miesięcy zarodek rozwija się w 10-milimetrowy cysticercus, który ma cztery przyssawki i koronę z haczykami w ilości od 22 do 28.

Patogeneza

Patogenne działanie pasożyta objawia się w organizmie świni we wczesnych stadiach choroby, kiedy larwy migrują z przewodu pokarmowego do innych układów i tkanek, powodując rozległe zatrucie (z uszkodzeniem narządu) i reakcje alergiczne na skutek rozpadu produktów przemiany materii i onkosfery tasiemca.

Objawy kliniczne

Objawy tej inwazyjnej zmiany u świń praktycznie w ogóle się nie pojawiają, a finnoza znika bez żadnych zaburzeń klinicznych. W ten sposób zwierzę może być nosicielem Cysticerci przez całe życie..

Wyjątkiem może być niezwykle skomplikowana postać wągrzycy, kiedy u świnki może rozwinąć się anemia, obrzęk, stan konwulsyjny, a nawet śmierć (z intensywnym uszkodzeniem serca).

Zmiany patologiczne

Patologiczne negatywne zmiany w organach tusz wieprzowych można wykryć dopiero pośmiertnie, po uboju. Z reguły w miejscach dotkniętych cysticercus obserwuje się zanik i dystrofię włókien mięśniowych, a pasożyty można znaleźć również w mięśniach żucia..

Diagnoza

Jak więc zidentyfikować mięso Finno niebezpieczne dla zdrowia ludzkiego i postawić jasną diagnozę? W tej trudnej sprawie mogą pomóc profesjonalni lekarze weterynarii, którzy przeprowadzą dokładne badanie tuszy zwierzęcia, głównie metodami badań alergicznych, serologicznymi lub wykonując fluoroskopię..

Czy leczenie jest możliwe

W naszych czasach różne technologie medyczne osiągnęły znaczne wyżyny, jednak w dziedzinie leczenia wągrzycy świń postęp nie jest tak znaczący, a chorego zwierzęcia nie da się wyleczyć.

Zapobieganie

W celu zapobiegania finnozie przeprowadza się określone środki weterynaryjne i sanitarne, zarówno przez lekarzy, jak i weterynarzy..Działania lekarzy weterynarii:

• terminowe i obowiązkowe badania weterynaryjne wszystkich tusz poubojowych w różnych zakładach;
• zakaz nielegalnego uboju bydło i sprzedaż produktów mięsnych nie zbadanych przez ekspertów (na rynkach, z rąk);
• przy najmniejszym wykryciu pasożytów w sekcjach (więcej niż trzech) cała tusza wieprzowa musi zostać poddana pilnej dezynfekcji;
• gdy w odcinkach ciała zwierzęcia obserwuje się więcej niż trzy larwy, cała tusza wraz z wnętrznościami jest przekazywana do całkowitego technicznego usunięcia;
• terminowa i ścisła kontrola weterynaryjno-techniczna nad stanem sanitarnym wszystkich gospodarstw i gospodarstw;
• kontrola nadawania znaczników świniom przekazywanym do uboju.

Działania pracowników medycznych:

• prewencyjne odrobaczanie pracowników ferm i chlewni;
• terminowa edukacja ludności o zagrożeniu tą chorobą, rozpowszechnianie informacji dotyczących kwestii prawidłowego wyboru wysokiej jakości produktów mięsnych;
• upowszechnianie informacji o zagrożeniach związanych z surowym mięsem (wieprzowina i wołowina).

W każdym razie, aby nie ryzykować swojego zdrowia, zdrowia swoich bliskich i hodowanego inwentarza, staraj się na czas zapobiegać wszelkiego rodzaju chorobom, przestrzegając wszystkich zalecanych wymagań i zasad sanitarnych..