Róża u świń: opis, objawy i leczenie choroby
Róża wieprzowy - jeden z najczęstszych i najbardziej niebezpiecznych choroby, co dotyczy nie tylko trzody chlewnej, ale także innych mieszkańców gospodarstwa: owiec, konie i drób. Choroba rozprzestrzenia się niezwykle szybko i cała populacja może zostać utracona w krótkim czasie. Dlatego bardzo ważne jest, aby w odpowiednim czasie określić chorobę i podjąć niezbędne środki. Aby to zrobić, musisz wiedzieć, jak wygląda różyczka świni (wskazane jest nie tylko przeczytanie opisu, ale także obejrzenie zdjęcia), poznać objawy choroby i jej leczenie.
Zadowolony
Opis i czynnik sprawczy
Erysipelas - choroba zakaźna świń, która jest wywoływana przez bakterię Erysipelothrix insidiosa. Nazywa się go wszechobecnymi (wszechobecnymi) mikroorganizmami. Bakteria może szybko przystosować się do swojego środowiska.
Ona, zmieniając się, kiełkuje w różnorodnej pożywce. Ponadto jest zawsze nieruchomy, nie tworzy zarodników ani kapsułek. Będąc wysoce odpornym patogenem, może utrzymywać się przez wiele miesięcy. gleba, woda, zwłoki martwych zwierząt oraz papka.
Powody pojawienia się
Głównym źródłem czynnika sprawczego róży jest choroba Zwierząt, wydalanie drobnoustrojów chorobotwórczych z kałem i moczem. Czynnik sprawczy utrzymuje się przez długi czas w gleba, nawóz, produkty uboju, zwłoki itp. Do zakażenia dochodzi poprzez wodę, żywność, artykuły pielęgnacyjne.
Patogen jest również przenoszony przez pasożytnicze owady, gryzonie i ptaki. Ponieważ róża jest przede wszystkim infekcją gleby, prowadzi to do sezonowości choroby, ogniska występują tylko w ciepłym sezonie.
Ponadto większość zdrowych świń jest nosicielami bakterii; w postaci utajonej bakterie róży są najczęściej skoncentrowane w migdałkach i jelitach..
W wyniku stresu, osłabienia organizmu, niezrównoważonej diety (brak białka), a zwłaszcza z powodu wysokich temperatur spowodowanych innymi przyczynami, bakterie te mogą prowadzić do chorób.
Główne objawy i przebieg choroby
Okres inkubacji choroby wynosi od jednego do ośmiu dni, czasem dłużej. Wówczas przebieg choroby może być piorunujący, podostry, ostry lub przewlekły.
Szybki jak błyskawica
Piorunujący przebieg choroby jest rzadki. Głównie u loszek w wieku od 7 do 10 miesięcy w przypadku złej pielęgnacji lub podczas transportu. Choroba objawia się ostro.
Słabość i depresja przychodzą szybko, temperatura gwałtownie rośnie. Towarzyszy temu silne osłabienie serca. Na skórze nie pojawiają się żadne plamy. Wszystko kończy się śmiercią zwierzęcia w ciągu kilku godzin.
Pikantny
Ostra postać występuje częściej i z reguły towarzyszy jej zatrucie krwi. Rozpoczyna się gwałtownym pogorszeniem się stanu świni, nagłym wzrostem temperatury do 42 ° C i więcej.
Zwierzę szybko słabnie, trochę się porusza, więcej leży, chód staje się „drewniany”. Świnia przestaje jeść, zaczynają się zaparcia i wymioty.
Osłabienie serca prowadzi do obrzęku płuc. Świadczy o tym duszność i zasinienie skóry pod szczęką i szyją..
Plamki o typowym kształcie, bladoróżowe, a następnie czerwone, pojawiają się w pierwszych - drugich dniach tylko u niektórych zwierząt. Bez leczenia i opieki świnia najprawdopodobniej umrze drugiego - czwartego dnia.
Podostry
Najczęściej. Rozpoczyna się różnymi wysypkami skórnymi podobnymi do pokrzywki. Pojawia się obrzęk. Węzły chłonne puchną. Temperatura wzrasta do 41 ° C.
Zwierzę staje się ospałe i ospałe, przestaje jeść, pije dużo wody, próbuje przejść na emeryturę Po dniu na skórze pojawiają się plamy o kształcie kwadratu, koła lub rombu, które bledną po naciśnięciu. Choroba trwa od dwóch dni do tygodnia i zwykle kończy się wyzdrowieniem.
Chroniczny
Najczęściej jest to konsekwencja zaniedbania choroby, rzadziej - konsekwencja postaci utajonej.
Towarzyszy jej martwica dużej powierzchni skóry, zapalenie wsierdzia serca i inne przewlekłe powikłania. Prowadzi do wolniejszego wzrostu świń.
Diagnostyka
Operacyjną diagnostykę kliniczną ostrej lub podostrej róży ustala się na podstawie typowych wysypek i plam skórnych, a także innych objawów choroby.
Jednoznaczną diagnozę można postawić dopiero po laboratoryjnej analizie cząstek śledziony, nerek, wątroby i kości długiej pobranych po śmierci świni.
Leczenie
W celu skutecznego leczenia tej choroby w kompleksie stosuje się zarówno leczenie objawowe, jak i specjalne. Okres leczenia różycy u świń wynosi od 5 do 7 dni.
Szczególną uwagę przywiązuje się do żywienia i picia zwierząt. Podczas choroby są bardzo spragnione, dlatego poidło powinno mieć zawsze czystą wodę..
Produkty apteczne
W leczeniu róży skuteczne są tylko produkty farmaceutyczne. Jako główne stosuje się specjalne serum przeciw różyczce.
Antybiotyki
Do zwalczania róży stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania - tylozynę, farmakinę, tylosomycol, penicylinę lub streptomycynę, erytromycynę, ekmonowocylinę, oksytetracyklinę i inne, zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.
Antybiotyki rozpuszcza się bezpośrednio w surowicy antyproliferacyjnej i zwierzętom podaje się wyliczoną dawkę (10-20 tys. Jednostek na kilogram żywej wagi). Leczenie przeprowadza się dwa razy dziennie przez 3-5 dni. W razie potrzeby leczenie kontynuuje się przedłużonymi antybiotykami, takimi jak Bicillin 5 lub Bicillin 3.
Serum
Najskuteczniejsze jest jednoczesne stosowanie surowicy przeciwko różycy świńskiej z antybiotykami. Surowicę wstrzykuje się podskórnie lub domięśniowo w ilości 1 - 1,5 ml na każdy kilogram żywej wagi zwierzęcia.W przypadku poważnych schorzeń zaleca się wstrzyknięcie do żyły usznej połowy dawki surowicy. Częstotliwość i czas podawania surowicy są takie same jak w przypadku antybiotyków.
Środki ludowe
W przypadku róży nie zaleca się leczenia świń za pomocą tradycyjnej medycyny, ponieważ nie ma środków ludowych o wyraźnie udowodnionym działaniu terapeutycznym..
Istnieją oddzielne środki w postaci przykrycia dotkniętych obszarów na skórze zwierzęcia ściereczką nasączoną octem itp..
Ale historia leczenia różą pokazuje, że świnie zaczęto skutecznie i masowo leczyć dopiero po pojawieniu się niezbędnych preparatów farmaceutycznych. Wcześniej wszystko kończyło się masową śmiercią zwierząt.
Po wyzdrowieniu, po 10 dniach, świnie dezynfekuje się skórę i kończyny, a następnie przenosi do zwykłego chlewu. Wszystkie inne świnie są wcześniej szczepione.
Zapobieganie
Aby nie leczyć choroby u świń, należy zadbać o jej zapobieganie. Jako środki profilaktyki ogólnej stosują regularne czyszczenie chlewni z odchodów, okresową dezynfekcję chlewni, zwalczanie gryzoni i owadów pasożytniczych, utrzymanie wysokiej jakości żywienia, przestrzeganie norm sanitarno-higienicznych utrzymania świń.
Za główną metodę profilaktyczną przeciwko różycy w fermach świń uważa się masowe szczepienia wszystkich świń. Obecnie szczepy BP-2 są szeroko rozpowszechnione.
Są interesujące, ponieważ pozwalają jednocześnie zaszczepić się przeciwko klasycznej dżumie i różycy. Szczepionkę BP wykonuje się zgodnie z instrukcją w połączeniu z lekami przeciwbakteryjnymi.
Musisz pracować z BP tylko w specjalnych rękawiczkach. Szczepienie przeprowadza się wyłącznie na zdrowych zwierzętach, w wieku co najmniej 2 miesięcy. Szczepionkę przeciwko różycy podaje się dwukrotnie w odstępie dwóch tygodni.
Po tym czasie odporność utrzymuje się do 6 miesięcy. Dlatego szczepienie na fermie świń zaleca się przeprowadzać dwa razy w roku lub raz na wiosnę przed rozpoczęciem ciepłego sezonu. Prosięta są szczepione w miarę wzrostu, od 2 miesiąca życia.
Przy starannej opiece prawie zawsze można skutecznie przeciwstawić się chorobie: w odpowiednim czasie zobaczyć jej objawy u świń i przeprowadzić leczenie.
