Cechy kurczaków leghorn: opis i zdjęcie

Rasa kurczaków Leghorn pozostaje liderem wśród kur niosek. Na jego podstawie uzyskano nie mniej udane krzyże, charakteryzujące się zwiększoną produkcją jaj. Oprócz wysokiego poziomu produktywności gatunek ten ma szereg innych zalet, co tłumaczy jego rosnącą popularność wśród gospodarstw i prywatnych hodowców drobiu..

Ale przy wyborze tej rasy należy wziąć pod uwagę kilka cech..

Pochodzenie i odmiany

Prace hodowlane nad hodowlą rasy kur o podwyższonej produktywności rozpoczęto we Włoszech w połowie XIX wieku. Na tym etapie gatunek nie miał jeszcze wysokiego poziomu produkcji jaj, ale już wyraźnie odróżniał się od reszty szybkością wzrostu i bezpretensjonalną opieką..

Następnie rasa została sprowadzona do Anglii i USA, gdzie kontynuowano prace nad jej udoskonaleniem. Ptaki przetransportowano przez włoski port Livorno, który stał się podstawą nazwy gatunku. Wybrane okazy krzyżowano z gatunkami hiszpańskimi, japońskimi, mniejszościowymi, a nawet walczącymi. W tym samym czasie główne cechy rasy zostały nie tylko zachowane, ale także stały się znacznie jaśniejsze i bardziej orientacyjne..

Pierwsza norma została oficjalnie zatwierdzona w 1874 roku, ale od tego czasu była kilkakrotnie aktualizowana. Leghorny zostały wprowadzone na terytorium byłego ZSRR w 1925 roku. I to oni stali się podstawą rosyjskiej bieli. Od 1975 roku wprowadzane są celowo, jako wysoce produktywna rasa jaj.

Istnieje kilka odmian leghornów, które różnią się między sobą..

1. White Leghorn. Jest to rasa wszechstronna, często wykorzystywana w gospodarstwach, w których stwarza się optymalne warunki do trzymania niosek. Różni się bezpretensjonalnością w żywieniu i pielęgnacji, łatwo się rozwieść. Może być trzymany w klatkach bez zasięgu.
2. Brown Leghorn. W zależności od płci zmienia się kolor ptaków tego gatunku. Koguty mają wielobarwne upierzenie: w okolicach ogona, klatki piersiowej i brzucha przeważa czarno-zielony, a szyja i część grzbietu od góry mają czerwono-złoty odcień.
3. Leśniak Leszczyński 229. Ta kategoria Leghorns łączy w sobie kilka gatunków opracowanych przez czeskich hodowców. Najbardziej rozpowszechnionymi z tej serii były D102 i D529. Oba podgatunki charakteryzują się dużą masą ciała 1,7-3 kg i wczesnym dojrzewaniem po 4 miesiącach. Jaja są przeważnie dwu-żółtkowe i ważą 60-70 g. Roczna wydajność - 320 szt..
4. Pigmejski leghorn. Przyjazny gatunek, który dobrze dogaduje się w kurniku z innymi rasami. Charakteryzuje się niewielkim wzrostem i niską wagą około 1,5-1,8 kg. Charakterystyczną cechą krasnali jest wysoki poziom przeżywalności i produktywności, ale potrzebują one wysokiej jakości jedzenia. Z łatwością toleruje aklimatyzację i nie boi się zimna.
5. Złoty Leghorn. Charakterystyczną cechą jest brązowo-złoty kolor upierzenia. Wielkość kurczaków jest mała, około 2 kg, produkcja jaj - 280 szt..
6. Cętkowany Leghorn. Gatunek ten charakteryzuje się rzadkim kolorem piór - czarno-białym. Wyróżnia się również wysoką produkcją jaj..

Ważny! Niezależnie od odmiany, kury nioski Leghorn rozpoczynają nieśność w wieku 4 miesięcy i produkują największą liczbę jaj w pierwszym roku życia.

Opis i charakterystyka

Kury Leghorn wyróżniają się wyprostowaną, klinowatą sylwetką i niewielkimi rozmiarami. Mają również smukłą długą szyję, małą głowę i liściasty grzebień, który u samców jest wzniesiony, au samic zwisający z boku..

Inne wspólne cechy rasy:

• klatka piersiowa jest okrągła, lekko wystająca-
• grzbiet wydłużony, z wyraźną krzywizną na środku grzbietu-
• głęboko czerwony grzebień-
• wyraziste oczy, pomarańczowy odcień przechodzący w żółty-
• płatki uszu wrzące na biało-
• dziób żółty, krótki mocny-
• cienkie nogi o niewielkich rozmiarach.

Uwaga! Najbardziej popularne są białe leghorny..

Selekcja tej rasy miała na celu zapewnienie, aby kurczaki były stabilne i osiągały dojrzałość płciową znacznie wcześniej, w przeciwieństwie do innych gatunków. Dlatego tworząc korzystne warunki do pielęgnacji i utrzymania ptaków, można osiągnąć następujące wskaźniki produktywności:

• ilość jaj w roku - 320 szt.-
• waga 1 jajka - 60-70 g-
• dojrzewanie - po 4 miesiącach-
• wskaźnik nawożenia - 95%-
• przeżywalność młodych zwierząt - 90-92%.

Niedoświadczony hodowca drobiu może używać rogaczy do mięsa. W tym przypadku na rzeź trafiają tylko młode samce lub samice, które już przestały się spieszyć. Mięso ptaków tej rasy wyróżnia się szczególną kruchością i wysokim smakiem, choć jego produkcja jest niewielka.

Uwaga! Tusza wypatroszona Leghorn ma jasny odcień skóry bez niebieskawego odcienia i ciemnych konopi charakterystycznych dla innych ras.

Funkcje pielęgnacji i konserwacji

Kurczaki rasy Leghorn charakteryzują się gęstym upierzeniem, dzięki czemu zimą nie cierpią z powodu mrozu. Aby jednak utrzymać wysoki poziom produkcji jaj, należy zadbać o to, aby temperatura w kurniku wynosiła co najmniej +5 ° C. Ponadto pomieszczenie powinno być suche i wygodne, dlatego wszelkie pęknięcia, pęknięcia i dziury należy wcześniej naprawić, a na podłodze położyć pościel ze słomy, trocin lub siana..

Dla wygody opierzonych okoni, grzędy powinny znajdować się na wysokości 80 cm, a obok nich należy przymocować gniazda. Wilgotność w pomieszczeniu powinna wynosić co najmniej 45%. Ważne jest również zapewnienie dostępu do świeżego powietrza i światła..

Szczególną uwagę należy zwrócić na żywienie kurczaków. Musi być kompletny i zawierać wystarczającą ilość witamin i minerałów. Poidła powinny być swobodnie dostępne, w których zawsze powinna być świeża woda. Dodatkowo powinny być obecne pojemniki z piaskiem i popiołem, które umożliwią ptakom kąpiele na sucho, zapobiegając inwazji pasożytniczej..

Leghorny jedzą niewiele, co znacznie obniża ich koszty utrzymania. Dieta powinna zawierać pszenicę i jęczmień, a także wilgotny zacier ziemniaczany, marchew, kapustę, pokrzywy i jabłka. Suchą karmę należy podawać rano i wieczorem, a mieszanki warzywne w ciągu dnia. Nie wolno dopuścić do zakwaszenia pokarmu w karmnikach. Ponadto ptaki potrzebują suplementów mineralnych na bazie skorupiaków, mączki kostnej i rybnej, kredy i skorupki jajka..

Uwaga! Leghorny nie potrzebują zróżnicowanej diety. Najważniejsze przy ich uprawie jest opracowanie określonego reżimu żywieniowego i podawanie tylko świeżej pożywnej żywności.

Rasa ta wyróżnia się spokojnym usposobieniem, ale czasami nioski w okresie aktywnego składania jaj mogą wykazywać agresję. W tym samym czasie ptaki głośno krzyczą i mocno trzepoczą skrzydłami. Dlatego ważne jest, aby zapewnić ptakom wolny wybieg, aby młode i inne kury przebywały na zewnątrz w ciągu dnia i nie przeszkadzały nioskom..

W gospodarstwach zwyczajowo trzyma się leghorny w klatkach, ale w tym reżimie ptaki szybko tracą produktywność, dlatego należy je regularnie wymieniać co 1-1,5 roku, aby utrzymać produktywność na wysokim poziomie..

Hodowla

Celem hodowli rasy było uzyskanie gatunku o wysokim poziomie produkcji jaj. Ale ponieważ każda kura po pojawieniu się kurczaków przestaje nieść, samice, które wykazały chęć inkubacji potomstwa, zostały celowo odrzucone. W rezultacie kurczaki Leghorn całkowicie straciły instynkt macierzyński..

Dlatego aby rozmnażać młode zwierzęta, musisz użyć inkubatora lub złożyć jaja pod kurą innej rasy..

Młode leghorny charakteryzują się przyśpieszonym wzrostem, dlatego tak ważne jest zapewnienie odpowiedniego odżywienia w początkowej fazie rozwoju. W pierwszych dniach życia pisklęta powinny otrzymywać dużą ilość białka..

Orientacyjna dieta:

• 1 dzień - posiekane żółtko z niskotłuszczowym twarogiem-
• 2. i 3. dnia - wprowadzić proso-
• 4. dzień - zielony pokarm na bazie cebuli, pokrzywy, mniszka lekarskiego-
• 5 dzień - dodaj kredę.

Do 3 tygodnia życia młode zwierzęta powinny jeść intensywnie co najmniej 6 razy dziennie, a następnie pisklęta należy przenieść na trzy posiłki dziennie i dietę jak dla dorosłych. Ważne jest, aby dokładnie obserwować czas karmienia, ponieważ Leghorny są na to bardzo wrażliwe..

Zalety i wady

Podobnie jak inne rasy, ten gatunek ma swoje wady i zalety. Dlatego przy wyborze należy zwrócić na nie szczególną uwagę..

Główne zalety:

• odporność na warunki klimatyczne-
• zwiększona naturalna odporność-
• szybka aklimatyzacja w nowych warunkach-
• duży rozmiar jajka-
• ekonomiczne zużycie paszy-
• przyspieszone dojrzewanie-
• wysoki wskaźnik przeżywalności młodych zwierząt-
• spokojne usposobienie-
• zwiększona i stabilna produkcja jaj.

Główną wadą Leghornów jest brak chęci wylęgu potomstwa, co utrudnia hodowlę. Również samice tego gatunku stopniowo tracą poziom produkcji jaj, dlatego należy je wymieniać co 2 lata..

Wniosek

Kurczaki rasy Leghorn nadają się zarówno do hodowli domowej, jak i profesjonalnej. Ekonomiczne zużycie paszy i bezpretensjonalna konserwacja pozwala uzyskać znaczny zysk przy minimalnych kosztach. Dlatego z biegiem lat nie traci na popularności i służy jako prototyp dla nowych typów kurczaków..