Jak leczyć niestrawność u cieląt

Każdy hodowca bydła od czasu do czasu boryka się z taką czy inną chorobą, która dotyka jego podopiecznych. Zdecydowanie najgroźniejszą z tych chorób są infekcje, które w krótkim czasie mogą zarazić całe stado, a niektóre z nich stanowią śmiertelne zagrożenie dla ludzi. Dyspepsja cieląt nie należy do takich chorób, ale powoduje poważne cierpienie chorego zwierzęcia, a jeśli nie zostaną podjęte odpowiednie środki, może nawet doprowadzić do jego śmierci. Aby uchronić młode zwierzęta przed takimi problemami, trzeba nie tylko nauczyć się rozpoznawać je na czas, ale także zrozumieć, z czego one pochodzą, ponieważ zawsze łatwiej jest zapobiec wystąpieniu choroby, niż ją wyleczyć..

Co to za choroba

Termin „niestrawność” w medycynie jest zwykle używany w odniesieniu do tzw. Zaburzeń czynnościowych układu pokarmowego, czyli tych zaburzeń, które nie są związane z patologią danego narządu, ale z niewłaściwym współdziałaniem narządów i układów. Z reguły ta „nierównowaga” występuje z powodu niewłaściwej diety lub niekonsekwentnej, niewystarczającej lub nadmiernej produkcji enzymów niezbędnych do prawidłowego trawienia..

Trzeba powiedzieć, że przez długi czas niestrawność nie była uważana za niezależną patologię, uważano ją za objaw konkretnej choroby układu pokarmowego. Jednak obecnie pozycja medycyny weterynaryjnej uległa zmianie i mówią o niestrawności tylko w przypadkach, gdy problemy trawienne u cieląt pojawiają się na tle braku innych wyraźnych patologii..

Dlaczego tak się dzieje u cieląt

Jeśli jednak wszystkie narządy i układy organizmu działają normalnie, ale pokarm dostający się do organizmu nie jest trawiony ani wchłaniany, pojawia się uzasadnione pytanie, dlaczego tak się dzieje. Powszechnie przyjmuje się, że biegunka enzymatyczna u cieląt jest spowodowana dysbakteriozą, która z kolei występuje w wyniku odrzucania przez cielę mleka matki (siary) przez układ pokarmowy. To uzasadnienie, szczerze mówiąc, nie wyjaśnia zbyt wiele, ale nie ma wątpliwości co do istnienia bezpośredniego związku między występowaniem niestrawności u cieląt a warunkami, w jakich trzymane są krowy i sposobem ich odżywiania..

Tak więc niezróżnicowana biegunka u młodych zwierząt może wystąpić, jeśli:

• w czasie ciąży krowa nie otrzymywała odpowiedniego pożywienia, doświadczyła niedoboru witamin i pierwiastków śladowych niezbędnych do prawidłowego rozwoju płodu;
• krowa i cielę są trzymane w niehigienicznych warunkach, pomieszczenie jest zbyt zatłoczone, zimne, gorące, wilgotne, brudne itp .;
• matka i jej potomstwo nie mogą regularnie chodzić;
• występuje opóźnienie w pierwszym karmieniu (cielę musi otrzymać siarę w ciągu pierwszych 60 minut po urodzeniu);
• cielę otrzymuje za mało lub za dużo siary lub temperatura jest za niska lub zwietrzała (kwaśna). To samo dotyczy innych pasz wchodzących w skład diety młodych zwierząt;
• do karmienia młodych zwierząt stosuje się mleko pochodzące od krów cierpiących na mastitis (chorobę bakteryjną, która może powodować przenoszenie infekcji na cielę) lub inne choroby, a także od krów, które otrzymały leki przeciwbakteryjne;

• młode zwierzęta są przedwcześnie przenoszone na „sztuczne” karmienie lub zbyt wcześnie wprowadza się do ich diety paszę treściwą;
• naruszane są inne ważne procesy technologiczne związane z utrzymaniem zwierząt (dieta, jej skład, ilość itp.).

Wszystkie te negatywne czynniki prowadzą do zwyrodnienia (niedorozwoju) przewodu pokarmowego u młodych zwierząt, upośledzenia wydzielania enzymów trawiennych i równowagi kwasowo-zasadowej, obumierania pożytecznej mikroflory i pojawienia się gnilnych bakterii wytwarzających toksyny, a także ogólnego osłabienia odporności, co nie pozwala organizmowi na samodzielne radzić sobie z pojawiającymi się problemami.

Bardzo rzadko niestrawność występuje na tle zaburzeń autoimmunologicznych, to znaczy układ obronny, z powodu jakiejś nieprawidłowości, zaczyna niszczyć nie obce komórki, ale własne antygeny.

Jak się objawia: objawy

Biegunka u nowonarodzonych cieląt przechodzi przez kilka etapów rozwoju. Tak więc, pod wpływem jednej lub drugiej z powyższych przyczyn, układ pokarmowy młodego zwierzęcia jest stopniowo zaburzony, mikroflora z jelita grubego przenosi się do cienkiego, podczas gdy pożyteczne bakterie są zastępowane przez patogeny, które zaczynają aktywnie uwalniać toksyny, zaburza się funkcje wchłaniania jelita, produkcję enzymów trawiennych ogólne zatrucie organizmu, biegunka, wyczerpanie, odwodnienie i wreszcie choroba dotyka wszystkich układów organizmu. Na tym ostatnim etapie początkowa „zwykła” postać niestrawności zmienia się w bardziej niebezpieczną - toksyczną.Z tego powodu biegunka enzymatyczna jest bardzo ważna do zidentyfikowania na czas. Można to zrobić na podstawie następujących objawów (ich nasilenie i nasilenie wzrasta wraz z rozwojem choroby):

• ciężka biegunka - stolce są bardzo cienkie, obraźliwe i częste, praktycznie nigdy nie ustają, czasami mimowolnie, z dużą ilością żółto-szarego kału lub po prostu woda z bąbelkami i małymi grudkami niestrawionego pokarmu);
• dudnienie w żołądku;
• brak przyrostu lub nawet utrata masy ciała;
• utrata siły, letarg, depresja, wyczerpanie;
• odmowa jedzenia;
• mimowolne skurcze mięśni, drżenie;
• niestabilny, chwiejny chód;
• kruchość i wypadanie włosów (cielę wygląda na rozczochraną);
• podkrążone oczy;
• brak reakcji na dotyk, światło, dźwięk i inne bodźce;
• słaby puls;
• szybkie bicie serca, częste płytki oddech;
• suchy nos;
• rozdzierający;
• zimne kończyny i uszy;
• błony śluzowe jamy ustnej stają się sinicze, a skóra blada.

Cielę cierpiące na niestrawność leży nieruchomo, odwraca głowę na bok lub odrzuca ją do tyłu i okresowo drży, dotyka tylnych kończyn i jęczy z powodu rozdzierających skurczów jelit. Od czasu do czasu dziecko wącha własny brzuch. Naciskanie na brzuch wywołuje u zwierzęcia oczywiste bolesne odczucia i stara się jak najbardziej oprzeć takim manipulacjom, przeczołgać się w bok lub w inny sposób wyrazić niezadowolenie.Temperatura ciała cielęcia zwykle nie zmienia się w początkowej fazie choroby, ale wraz z pogorszeniem się stanu może spaść.

Diagnostyka

Obraz kliniczny niestrawności u cieląt jest dość oczywisty, a ponieważ choroba ma charakter zaburzenia czynnościowego, jej rozpoznanie nie wymaga żadnych badań laboratoryjnych i opiera się na analizie objawów zewnętrznych.

W rzeczywistości niektóre inne zaburzenia trawienia u cieląt mają objawy podobne do niestrawności, w szczególności biegunka wirusowa, kolibakterioza i zapalenie jelit, dlatego prawidłowa diagnoza może polegać na wykluczeniu innych chorób, ale w praktyce ta metoda zwykle nie jest stosowana, ponieważ leki przeciwbakteryjne mają szerokie spektrum działanie, a także objawowe leczenie biegunki i odwodnienia, działają pozytywnie niezależnie od przyczyn zaburzeń trawiennych u łydek.

Zmiany patologiczne

Dokładna diagnoza w tym przypadku z reguły daje tylko patologiczne badanie tuszy martwego zwierzęcia. Oprócz spadku masy mięśniowej i wyraźnych oznak wyniszczenia podczas sekcji zwłok stwierdza się następujące charakterystyczne czynniki:

• skóra nie oddziela się dobrze od mięsa;
• błona śluzowa żołądka jest sucha;
• tkanka podskórna jest blada i ma konsystencję podobną do galaretki;
• mięsień sercowy jest zwiotczały, czasami lekko powiększony, tłuszcz nasierdziowy na sercu jest całkowicie nieobecny, wewnętrzna błona komory serca pokryta punktowymi krwotokami w postaci plam;
• wielkość śledziony jest zmniejszona, krawędzie narządu są spiczaste, trudno jest usunąć kapsułkę;
• krwawienia w żołądku i jelitach, zaczerwienienia w postaci prążków, na błonach śluzowych występują ślady obrzęku, powiększone węzły chłonne, w żołądku gruczołowym występuje substancja podobna do twarogu.

Kompleksowy schemat leczenia niestrawności u cieląt

Należy zauważyć, że biegunka enzymatyczna sama w sobie nie jest chorobą niebezpieczną.. Pogorszenie stanu zwierzęcia i jego ewentualna śmierć wynika z powikłań towarzyszących rozwojowi patologii, przede wszystkim mówimy o odwodnieniu i intoksykacji. Dlatego kompleksowa i terminowa terapia, która obejmuje, wraz ze stosowaniem leków przeciwdrobnoustrojowych, aktywne zapobieganie odwodnieniu, ma bardzo korzystne rokowanie..

W przypadku oczywistych objawów zatrucia żołądek można umyć, w zależności od wieku cielęcia, podając zwierzęciu sondę słabym roztworem nadmanganianu potasu lub roztworem sody o objętości od 10 do 20 litrów. Jednak zabieg ten wymaga dużej staranności i dostępności odpowiednich umiejętności, dlatego najczęściej przeprowadza go lekarz weterynarii..

Regulacja gospodarki wodno-witaminowej w organizmie

Cielę cierpiącemu na biegunkę należy jak najczęściej pić wodą. Na początkowym etapie leczenia dobrze jest użyć soli fizjologicznej lub 1% roztworu chlorku sodu.Ponadto bardzo ważne jest, aby zadbać o kompensacyjną stronę leczenia: ciężka biegunka nie tylko odwadnia organizm dziecka, ale także wypłukuje z niego sole i minerały niezbędne do życiowej aktywności wszystkich narządów i układów. Również w tym okresie należy zwrócić szczególną uwagę na witaminy. Wreszcie konieczne jest przywrócenie zaburzonej mikroflory jelitowej, przywracając naturalną równowagę pożytecznych bakterii.

Regulacja gospodarki wodno-witaminowej w ciele cielęcia cierpiącego na biegunkę enzymatyczną odbywa się poprzez picie dziecka:

• Preparaty ABA (hodowla Bacillus acidophilus w bulionie przygotowanym na bazie serwatki i krwi zwierzęcej);
• azotan bizmutu;
• sok marchwiowy;
• nalewka iglasta;
• wywar z kory dębu, szczawiu końskiego, liści szałwii, rumianku, dziurawca, siemienia lnianego, herbat i naparów z innych ziół leczniczych;
• napoje niskotłuszczowe z kwasem mlekowym.

Oszczędna dieta

Równie ważne jest prawidłowe karmienie cielęcia cierpiącego na zaburzenia odżywiania. Spożycie pokarmu w tym okresie powinno odbywać się stopniowo, po kontrolnym 12-godzinnym poście, zaczynając od 25% zwykłej normy.. Proces karmienia przeprowadza się 4-6 razy dziennie, a przed podaniem paszy cielę należy wypić niewielką ilością (do 100 ml) 50% roztworu soku żołądkowego.

Przed wypiciem siarę należy podgrzać do temperatury pokojowej (w tym okresie przeciwwskazane są zarówno gorące, jak i zimne napoje dla dziecka). Na początkowym etapie leczenia siarę miesza się w równych proporcjach z solą fizjologiczną. Objętość otrzymanego płynu, liczona na jedną porcję, w zależności od wieku cielęcia, powinna wynosić 500–800 ml. W przypadku poprawy stanu zwierzęcia, począwszy od trzeciego dnia, można podać mu nierozcieńczoną siarę. Oczywiście bardzo ważne jest, aby był świeży, a krowa od której jest pozyskiwana jest absolutnie zdrowa..

Blokada z nowokainą

Pojedyncze wstrzyknięcie 0,5% roztworu nowokainy do jamy brzusznej cielęcia czasami pomaga szybko zatrzymać biegunkę. Iniekcję wykonuje się do prawego zagłębienia znajdującego się na ścianie brzucha w pobliżu dolnej części pleców (tzw. „Głodny dół”) na głębokość 2-3 cm. Zwierzę musi stać w pozycji stojącej.Dawkę oblicza się na podstawie wagi zwierzęcia (1 ml na kilogram żywej wagi). Często antybiotyk podaje się jednocześnie z nowokainą - penicyliną lub streptomycyną.

Nowokaina blokuje proces zapalny w żołądku, jednocześnie ma właściwość bardzo szybkiego wchłaniania, dzięki czemu efekt pojawia się bardzo szybko. Ale jest jedna cecha: ta metoda daje pozytywny wynik w ostrym przebiegu choroby, gdy łagodna biegunka ma powolny charakter, nowokaina źle pomaga. Dlatego czasami rolnik nawet celowo pogarsza stan cielęcia, aby następnie zapewnić zwierzęciu szybką pomoc. Jednak podobnie jak płukanie żołądka, ta operacja wymaga pewnych umiejętności, więc jeśli masz wątpliwości co do własnych umiejętności, lepiej zwrócić się o pomoc do weterynarza..

Preparaty elektrolitowo-energetyczne

Aby zapobiec odwodnieniu i wymywaniu ważnych minerałów i soli z organizmu, zwierzęciu przepisuje się izotoniczne roztwory elektrolitów z dodatkiem glukozy. Przy łagodnej postaci niestrawności leki takie miesza się z siarą lub stosuje w czystej postaci metodą doustną (picie).

W ciężkich przypadkach odwodnienie i przywrócenie równowagi elektrolitowo-energetycznej przeprowadza się za pomocą wlewów dożylnych (zakraplaczy), dootrzewnowych lub podskórnych (w łopatkę). Rpodstawowa dawka leku do podania dożylnego to 5-10 ml na 1 kg żywej wagi, do podania podskórnego - 2 razy więcej.Aby przygotować roztwór leczniczy na jeden litr wody destylowanej, musisz wziąć:

• 50–80 ml glukozy;
• 9 ml chlorku sodu;
• 13 ml wodorowęglanu sodu;
• 5 ml octanu sodu;
• 0,4 ml chlorku potasu;
• 0,3 ml chlorku magnezu;
• 1 g kwasu askorbinowego.

Możesz również użyć gotowych roztworów soli mineralnych, glukozowo-cytrynianowych i elektrolitowych, na przykład Ringer-Locke, Anokhin, Nemchenkov, Sharabrin, Porokhova, Kolesova, Mityushina itp..

Aby zapobiec wzrostowi poziomu cukru we krwi i ewentualnemu wystąpieniu śpiączki hiperglikemicznej z tego powodu, w szczególnie trudnych przypadkach cielętom wstrzykuje się podskórnie insulinę w ilości 0,5-1 IU na 1 kg żywej wagi.

Antybiotyki i leki z grupy sulfanilamidów

Ponieważ niestrawności towarzyszy reprodukcja patogennej mikroflory w jelitach zwierzęcia, leczenie wymaga zastosowania leków przeciwbakteryjnych i przeciwbakteryjnych. Leki takie podaje się najczęściej doustnie w mieszaninie z pożywieniem lub pół godziny przed posiłkiem, aw toksycznej postaci choroby podaje się je doodbytniczo (czopki lub sztyfty). Wstrzyknięcia antybiotyków są bardzo rzadkie u cieląt..Antybiotyki i środki antyseptyczne dają maksymalny efekt w połączeniu. Ponieważ konkretny czynnik wywołujący chorobę w tym przypadku jest nieznany (osłabiony organizm cielęcia może zarazić wszelkie patogeny jelitowe), najkorzystniejsze jest stosowanie leków o możliwie najszerszym spektrum działania.

Tak więc z antybiotyków w leczeniu biegunki enzymatycznej stosuje się:

• chloramfenikol (chloramfenikol i syntomycyna) - 2 mg na 1 kg masy ciała;
• tetracyklina - 1,5 mg na 1 kg masy ciała;
• polimeksyny (kolomycyna) - 1,5 mg na 1 kg masy ciała.

Leki te należy przyjmować trzy razy dziennie, ale czas trwania leczenia zawsze określa lekarz. Jeśli chodzi o środki antyseptyczne, obejmują one preparaty z grupy sulfanilamidów.

Streptocyd w czystej postaci praktycznie nie jest dziś używany (jak dowcipnie zauważył dr Komarovsky, ostatni drobnoustrój, któremu pomaga ten lek, zmarł śmiercią naturalną 40 lat temu). Jednak jest zastępowany przez bardziej nowoczesne formy sulfonamidów. W szczególności w leczeniu niestrawności u cieląt stosuje się sulfadymezynę, sulfatrol, ftalazol, norsulfazol i inne..

Środki ludowe

Przepisów na alternatywne leczenie biegunki u cieląt jest wiele i trzeba przyznać, że przy łagodnej postaci niestrawności mogą być dość skuteczne, jeśli towarzyszy im odpowiednia dieta i stworzenie choremu zwierzęciu optymalnych warunków (czystość, ciepło, odpoczynek). Jednak po podjęciu decyzji o zrobieniu tego samodzielnie, bez uciekania się do antybiotyków, leków przeciwbólowych i innych niebezpiecznych leków, należy uważnie monitorować stan zdrowia „pacjenta”, aby w przypadku braku efektu terapeutycznego mieć czas na udzielenie mu odpowiedniej pomocy.

Medycyna tradycyjna zaleca leczenie biegunki enzymatycznej naturalnymi środkami, czyli preparatami z ziół leczniczych. Obejmują one:

1. Napar z cebuli lub czosnku (cebulę lub czosnek mielimy z miodem i rozcieńczamy solanką).

2. Odwar ze skórki cebuli.
3. Napar z nasion zbóż i fasoli.
4. Popiół chlebowy (chleb jest krojony, palony na patelni na węgiel, następnie mielony, rozcieńczany wodą i karmiony tym domowym roztworem „węgla aktywnego”);

5. Herbata zmieszana z białkami kurczaka i mlekiem.
6. Sok z buraków.
7. Rosół lub galaretka z płatków owsianych.

Takie preparaty zaleca się podawać chorym cielętom trzy razy dziennie 30 minut przed posiłkiem w dawce 200-250 ml.

Zapobieganie

Niestrawności, jak każdemu innemu funkcjonalnemu zaburzeniu zdrowia, można zapobiec. Aby to zrobić, wystarczy przestrzegać następujących prostych zasad:

• zadbać o to, aby dieta krowy w okresie ciąży była kompletna i zbilansowana, zawierała wszystkie witaminy i minerały oraz inne składniki odżywcze;
• zapewnić regularne badania wszystkich członków stada przez lekarza weterynarii, przeprowadzać terminowe szczepienia;
• przestrzegać wymagań sanitarno-higienicznych krów (zapobiegać hipotermii, przegrzaniu, regularnie czyścić oborę i karmniki);
• zapewnić krowom możliwość codziennego chodzenia na świeżym powietrzu;
• nie stosuj antybiotyków w celu zapobiegania chorobom, stymulowania wzrostu i do innych celów, które nie są zgodne z bezpośrednią receptą lekarza;
• dawać mleko nowonarodzonemu cielęciu w pierwszej godzinie jego życia;
• nie odstawiać cielęcia od matki przynajmniej przez kilka dni po wycieleniu;
• karmić dziecko wyłącznie mlekiem matki przez pierwsze 10 dni życia. Jeśli cielę nie jest w tym samym boksie co krowa, karmione jest 6 razy dziennie z butelki ze smoczkiem. Zarówno smoczek, jak i butelkę należy najpierw zdezynfekować wrzącą wodą.

Tak więc niestrawność u nowonarodzonych cieląt nie jest tak zła, jak mogłoby się wydawać. Młode zwierzęta mogą umrzeć z powodu tej choroby tylko wtedy, gdy jej objawy są ignorowane przez długi czas. Jednak nawet przy korzystnym wyniku choroby dzieci mogą pozostawać w tyle w rozwoju przez długi czas, dlatego zamiast leczyć biegunkę enzymatyczną lepiej zapobiegać jej wystąpieniu.

W tym celu wystarczy wstępnie zorganizować zarządzanie gospodarstwem w taki sposób, aby krowy czuły się dobrze, otrzymywały odpowiednie pożywienie i były utrzymywane w komfortowych warunkach. Wtedy nie będzie problemów z metabolizmem i trawieniem u urodzonych dzieci..

Wideo: Niestrawność łydek