Chlamydia u bydła
Podczas hodowli bydła każdy rolnik boryka się z jedną lub drugą chorobą tych zwierząt. Niektóre leczą się szybko i szybko mijają, podczas gdy inne wymagają dokładniejszego podejścia do rozwiązania problemu. Ta ostatnia grupa obejmuje chlamydie, których objawy będą zależeć od konkretnej postaci choroby..
Zadowolony
Dowiedzmy się, jaka to choroba, jakie objawy się charakteryzują i jak się ją eliminuje..
Co to za choroba
Chlamydia u bydła jest zaraźliwą chorobą pochodzenia zakaźnego, która u młodych krów charakteryzuje się częstym nieżytem nosa, zapaleniem żołądka i jelit, zapaleniem wielostawowym, zapaleniem spojówek, a niekiedy zapaleniem płuc połączonym z zapaleniem oskrzeli. Ponadto narodziny osób niezdolnych do życia i pojawienie się zapalenie sutek przez krowę.
Ta dolegliwość została odnotowana w prawie wszystkich krajach świata, aw niektórych powoduje nawet dziś znaczne szkody gospodarcze..
Patogen, źródła i drogi zakażenia
Czynnik wywołujący opisywaną chorobę u bydła należy do rodzaju Chlamidia, który obejmuje cztery blisko spokrewnione gatunki: Chl. Psittaci, Chl. Ecorum, Chl. Trachomatis i Chl. Pneumoniae. Wszystkie z nich są bezwzględnymi pasożytami wewnątrzkomórkowymi, które znajdują się gdzieś pośrodku między klasycznymi bakteriami, riketsjami i wirusami..
Posiadają własne DNA i RNA, co odróżnia te szkodniki od innych, tak zwane „prawdziwe wirusy”.
Postać chlamydii jest kulista lub owalna. Mogą istnieć w postaci ciałek siatkowatych (czyli wewnątrzkomórkowo), nie przekraczając jednak średnicy 1,2 mikrona i posiadając strukturę typowych bakterii Gram-ujemnych i mogą przypominać ciała pośrednie o średnicy 0,3-0,4 mikrona, jak w dużych wirusach.
Wiele odmian chlamydii ma dość wysoką odporność na warunki środowiskowe i zachowuje żywotność przy wskaźnikach niskiej temperatury, chociaż są bardziej wrażliwe na wzrost tych wartości.
W ciekłym środowisku wodnym ich działanie utrzymuje się 17 dni, aw niepasteryzowanym mleku nawet dłużej - aż 23 dni. Będąc w stanie liofilizowanym, patogeny chlamydii istnieją spokojnie do trzech lat.
Aby się ich pozbyć, pomoże zwykłe stężenie środków dezynfekujących do obróbki powierzchni (na przykład fenol 3% lub wodorotlenek sodu 2%), a do leczenia dolegliwości u zwierząt lub ludzi można użyć antybiotyków tetracyklinowych.
Istnieje kilka źródeł chlamydii:
- chore i niedawno odzyskane zwierzęta (czasami przenoszą chorobę przez 8 miesięcy po wyleczeniu i przenoszą infekcję wraz z wydzielinami);
- aborcja od chorego zwierzęcia;
- mleko;
- przedmioty opieki nad zwierzętami, które niedawno miały kontakt z chorymi osobami (rzadko);
- jedzenie i zwykły podajnik.
Mówiąc najprościej, zakażenie zdrowych krów może wystąpić drogą płciową (wirus jest często przenoszona wraz z nasieniem chorego byka), drogami pokarmowymi i aerogennymi.Formy i objawy
Symptomatologia chlamydii bydła zależy od konkretnej postaci choroby. Jest ich pięć, a każdy ma swoje własne charakterystyczne cechy przebiegu i manifestacji, ale pierwsze objawy są zwykle zauważalne 3–20 dni po zakażeniu. Przyjrzyjmy się bliżej każdej postaci choroby.
Oddechowy
Jeśli chlamydia dostała się do organizmu przez unoszące się w powietrzu kropelki, jest prawdopodobne, że zwierzę napotka chlamydię oddechową, której głównymi objawami są wysoka temperatura ciała przez kilka dni (często do + 40-41 ° C) i pojawienie się surowiczych wypływów, które po 2 –3 dni uzyskuje śluzowo-ropną konsystencję.
Ponadto chorobie często towarzyszy kaszel, błona śluzowa nosa puchnie i staje się przekrwiona. Puls i oddech zwierzęcia może wzrosnąć, obserwuje się zapalenie spojówek lub obrzęk powiek.
Jelitowy
Krowa może zarazić się chlamydią jelitową bydła wraz z zakażoną żywnością, na której pozostaje ślina lub inne wydzieliny już chorego osobnika. Podobnie jak w poprzednim przypadku za jeden z głównych objawów uważa się wzrost temperatury ciała zwierzęcia do + 40-40,5 ° C, przy którym często obserwuje się biegunkę, depresję i odmowę jedzenia.
Błona śluzowa jamy ustnej jest prawie zawsze przekrwiona, mogą pojawić się na niej owrzodzenia i erozja.
Płciowy
Głównymi objawami chlamydii narządów płciowych są aborcja i opóźnione łożysko. Ponadto krowa może rozwinąć zapalenie błony śluzowej macicy i macicy, obserwuje się częste napady objadania się, aw niektórych przypadkach bezpłodność.
Czynnik sprawczy tej postaci choroby zwykle rozprzestrzenia się, gdy sztuczny lub naturalne zapłodnienie za pomocą zakażonego nasienia lub byka przenoszącego chorobę. W przypadku przeniesienia wewnątrzmacicznego urodzone cielęta zawsze będą słabe, jeśli kiedykolwiek urodziły się w terminie i zdolne do życia..
Zapalenie mózgu
Ta forma chlamydii jest uważana za najpoważniejszą z powyższych, ponieważ charakteryzuje się uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego zwierzęcia. Z tego powodu ruchy krów mogą być nieskoordynowane, a na krótko przed śmiercią zaczynają się skurcze mięśni szyjnych i potylicznych. Możliwe potrząsanie głową.
Spojówkowe
Chlamydia postaci spojówek przypomina zwykłe zapalenie spojówek z charakterystycznym łzawieniem. Możliwe zapalenie rogówki oka z jego dalszym zmętnieniem - zapalenie rogówki.
Niestety, każda postać choroby ma swoje smutne statystyki:
- W przypadku chlamydii układu oddechowego częstość wynosi 70-80%, a śmiertelny wynik 15-25%.
- Częstość występowania postaci jelitowej mieści się w przedziale 30–70%, przy śmiertelności 20–30%.
- Postać narządów płciowych charakteryzuje się zachorowalnością na 25-60%, a zgon obserwuje się w około 15% przypadków.
- Chlamydia zapalenia mózgu występuje znacznie rzadziej niż poprzednie warianty, ale śmiertelność zwierząt w tym przypadku wynosi prawie sto procent.
Diagnostyka laboratoryjna
Aby mieć pewność co do diagnozy chlamydii, przy pierwszym pojawieniu się objawów zapalenia płuc, jelit lub spojówek (szczególnie przy jednoczesnym wzroście temperatury ciała zwierzęcia) należy wezwać weterynarza. Pobierze biomateriał i prześle próbki wydzieliny i krwi do dalszej analizy..
W warunkach laboratoryjnych rozmazy są barwione specjalnymi odczynnikami i można je jednocześnie przeprowadzić kilkoma badaniami diagnostycznymi. Najdokładniejsza jest metoda serologiczna, która pozwala na oznaczenie przeciwciał i antygenów na chorobę w surowicy krwi..
U poronionych krów miana przeciwciał przeciwko antygenowi swoistemu dla grupy często sięgają 1: 64-1: 128, co jest potwierdzeniem obecności choroby. Wiarygodność uzyskanych wyników można zagwarantować w 98% przypadków..
To diagnostyka laboratoryjna pomaga wyjaśnić założenia lekarza weterynarii i wyeliminować prawdopodobieństwo leptospiroza, zapalenie nosa i tchawicy, bruceloza, salmonelloza i inne choroby o podobnych objawach.
Zmiany patologiczne
Ostry przebieg chlamydii może pozostawić ślady na budowie anatomicznej zwierzęcia, zwłaszcza poronionych cieląt.
Na takich owocach można znaleźć:
- obrzęk tkanki podskórnej;
- rozległe krwotoki w opłucnej, śluzówce trawieńca, wsierdziu i nasierdziu, a także w nerkach i wrotnych węzłach chłonnych;
- krwotoczny transudant w okolicy brzucha i mostka;
- stłuszczenie i ziarnistość wątroby.
- objawy nieżytowego trawieńca i jelit.
Autopsja martwych krów wykazała, że u wszystkich zwierząt błona śluzowa nosa i krtani jest przekrwiona, obrzęknięta, z licznymi krwotokami..W płucach występują ogniska zagęszczenia, aw oskrzelach gromadzi się wysięk śluzowy lub śluzowo-ropny (węzły chłonne oskrzeli ściany środkowej mogą być powiększone i bardzo soczyste na ranie).
W przypadku jelitowej postaci choroby (typowej dla cieląt w pierwszych dniach życia) autopsja wykazała obecność nieżytowego zapalenia żołądka i jelit, zapalenia węzłów chłonnych i punktowych krwotoków. Wątroba cielęca, nerki i śledziona mają objawy zwyrodnieniowe.
U młodych osób, a czasami u dorosłych, często stwierdza się proliferacyjne włóknikowe zapalenie stawów ze zwiększonym gromadzeniem się w nich płynu..
Jak leczyć chlamydię u bydła
Chlamydie bydła są leczone lekami przeciwbakteryjnymi, jednak standardowe antybiotyki i związki sulfanilamidowe w tym przypadku są nieskuteczne: lepiej zwrócić uwagę na leki z grupy tetracyklin.
Terapię młodych osobników prowadzi się często oksytetracykliną, którą podaje się cielętom dwa razy dziennie po 5000 jednostek na 1 kg żywej wagi (schemat typowy dla pierwszych dni kuracji).
Następnie w ciągu następnych 9 dni wykonuje się zastrzyki z tym samym lekiem, ale tylko raz dziennie. Czasami chorym cielętom wstrzykuje się surowicę rekonwalescencyjną w dawce 0,7 ml na 1 kg żywej wagi. Jako substancja pomocnicza odpowiednia jest dibiomycyna..
Chlamydia pneumoniae najlepiej leczyć aerozolami rozpylanymi na błony śluzowe chorych krów i cieląt. Jednoczesne stosowanie oporników i surowic proimmunologicznych kilkakrotnie zwiększa skuteczność terapii.
Leczenie chlamydii u producentów byków przeprowadza się według tego samego schematu, co u cieląt i krów, stosując wszystkie te same leki tetracyklinowe w powyższych dawkach.
Zapobieganie i szczepienia
Chlamydia nie zawsze jest łatwa do wyleczenia, aw niektórych przypadkach nie da się uniknąć masowej śmierci zwierząt. Dlatego, aby zminimalizować straty, zaleca się terminowe zapobieganie. Standardową metodą jest szczepienie przy użyciu specjalistycznych leków..
Szczepionka jest jednorazowo wstrzykiwana do organizmu zwierzęcia, co gwarantuje wysoki poziom ochrony przed chlamydiami w ciągu następnego roku.
Inne środki zapobiegawcze obejmują:
- zakaz wypasu zdrowych krów w gospodarstwach z aktywną kwarantanną (zwłaszcza ze zwierzętami z innych gospodarstw);
- zakaz karmienia zdrowych zwierząt resztkami pożywienia po karmieniu już chorych osobników;
- regularne badanie wszystkich członków stada z okresowym pobieraniem biomateriału (im szybciej wykryta zostanie dolegliwość, tym łatwiej zapobiegnie się masowej śmierci żywca);
- pełna dezynfekcja wszystkich pomieszczeń, karmideł i poideł, do których mają dostęp zwierzęta (przeprowadzana na warunkach ustalonych przez służby sanitarne danego terenu);
- zakaz importu i eksportu zwierząt oraz produktów ich życiowej działalności poza gospodarką, w których wykryto chlamydie.
Niewątpliwie chlamydia bydła jest źródłem wielu problemów, ale dzięki kompetentnemu podejściu do diagnozy i leczenia choroby można uniknąć znacznych strat. Przy pierwszych podejrzanych objawach najlepiej skonsultować się z weterynarzem..
