Odoskrzelowe zapalenie płuc u cieląt: objawy i leczenie
„Czule cielę ssie dwie królowe” - słuszność tego powiedzenia nie ulega wątpliwości, dopóki cielę nie zachoruje na odoskrzelowe zapalenie płuc. Podczas tej choroby, a nawet po jej progresji, cielę z trudem ssie nie tylko dwie, ale nawet jedną macicę. Nie będąc śmiertelną, choroba ta zajmuje jednak drugie miejsce pod względem częstości występowania objawów po problemach żołądkowo-jelitowych u młodego bydła i powoduje znaczne szkody dla zwierząt gospodarskich. Jak to wyrównać, i zostanie omówione poniżej.
Zadowolony
Co to za choroba
Odoskrzelowe zapalenie płuc cielęciny, różniące się etiologią niezakaźną, czyli powstające w sposób niezakaźny, w wyniku np. Hipotermii, charakteryzuje się procesem zapalnym, który atakuje oskrzela i pęcherzyki płucne. Następnie ten bolesny proces szybko rozprzestrzenia się na inne narządy oddechowe..
Przyczyny występowania
W przypadku braku wyraźnego elementu zakaźnego w chorobie młodego bydła z odoskrzelowym zapaleniem płuc pojawia się cały szereg innych przyczyn, które prowadzą do tej choroby:
- Zwierzęta są w ciasnym pomieszczeniu w zatłoczonym stanie.
- Powietrze otaczające zwierzęta jest zanieczyszczone amoniakiem i siarkowodorem z powodu słabej wentylacji.
- Niska temperatura, wysoka wilgotność i brak ściółki prowadzące do przeziębień.
- Degradacja dróg oddechowych z powodu braku ruchu.
- Nadmierne sytuacje stresowe.
- Pasza niskiej jakości.
- Niedobór witaminy A i D..
- Zakłócenie układu termoregulacji u cieląt narażonych na długotrwałe działanie ciepła.
- Choroby przewodu żołądkowo-jelitowego, które nie goją się przez długi czas.
Formy i objawy
Choroba jest nierównomierna, wykazuje różne objawy i dzieli się w zależności od nasilenia na różne postacie w postaci:
- ostry;
- podostry;
- chroniczny.
Ostry
Forma ta charakteryzuje się szybkim rozwojem choroby w ciągu około 12 dni i charakteryzuje się:
- utrata apetytu przez zwierzęta i ospałość w zachowaniu;
- wzrost temperatury w 2-3 dniach choroby do +42 ° С;
- duszność;
- wystąpienie ostrego, suchego kaszlu;
- obrzęk błony śluzowej nosa;
- wydzielina z nosa śluzu zawierającego elementy ropne;
- leukocytoza wykryta we krwi podczas jej analizy.
Podostry
W przypadku tej postaci odoskrzelowego zapalenia płuc choroba trwa długo, osiągając półksiężyc lub nawet miesiąc i charakteryzuje się:
- przygnębiony stan zwierzęcia, utrata apetytu i ogólne osłabienie;
- utrata masy ciała;
- normalna temperatura w ciągu dnia i niewielki jej wzrost wieczorem;
- częsty i wilgotny kaszel;
- duszność;
- zaburzenie funkcji jelit spowodowane zatruciem;
- ciężki oddech oskrzelowy podczas słuchania.
Chroniczny
Przy przedwczesnym lub nieprawidłowym leczeniu poprzednich postaci choroby u cielęcia może rozwinąć się przewlekła postać odoskrzelowego zapalenia płuc, w której obserwuje się następujące objawy:
- uporczywy kaszel;
- wydzielina z nosa surowiczego wysięku;
- opóźniony przyrost masy ciała;
- okresowa normalizacja apetytu;
- słuchanie lekko suchego świszczącego oddechu.
Diagnostyka
Podczas diagnozowania choroby, po zewnętrznym badaniu zwierzęcia i zbadaniu warunków jego utrzymania, lekarz weterynarii przystępuje do słuchania dźwięków serca i funkcji oddechowych. Ponadto wykonywane są badania krwi i fluoroskopia..
Głównym zadaniem w tym przypadku jest wykluczenie zakaźnego charakteru choroby..
Ponieważ istnieje kilka chorób, które mają objawy podobne do odoskrzelowego zapalenia płuc, specjalista musi wykluczyć chorobę:
- zakażenie diplokokami;
- grzybica;
- salmonelloza;
- mykoplazmoza;
- glistnica;
- infekcje wirusowe.
Zmiany patologiczne
Odoskrzelowe zapalenie płuc, dotykające przede wszystkim układu oddechowego cielęcia, następnie rozprzestrzenia się na inne narządy zwierzęcia, prowadząc do ich zmiany:
- układ oddechowy coraz gorzej spełnia swoje funkcje, wpuszczając dużo pyłu, amoniaku i oparów wody do płuc, co prowadzi do choroby układu oddechowego;
- aktywność komórek układu nerwowego zostaje zakłócona;
- odporność spada;
- w organizmie spada poziom histaminy i lizozymu;
- w płucach występuje zastój krwi;
- zmniejsza się napięcie naczyń krwionośnych;
- występuje spadek ciśnienia krwi;
- wynikająca z tego dystrofia wpływa na mięśnie serca i wątroby;
- w żołądku występuje zwiększone stężenie kwasu solnego;
- nerki zmniejszają ich funkcje filtrujące.
Metody leczenia odoskrzelowego zapalenia płuc u cieląt
Chociaż ta choroba została dość dokładnie zbadana przez specjalistów, wciąż nie ma jednego uniwersalnego środka na jej zwalczanie. W zależności od ciężkości choroby, jej różnych form, oczywiście, wybiera się jedną lub drugą metodę leczenia.
Leczenie tradycyjne
Pomimo faktu, że odoskrzelowe zapalenie płuc cielęciny nie jest zakaźne, chore zwierzę należy nadal oddzielać od reszty stada. Chore zwierzę powinno być czyste i suche w stajni, na podłodze należy położyć miękką ściółkę, a ilość witamin i minerałów w diecie powinna być co najmniej podwojona..
Ponieważ choroba ta dotyka przede wszystkim układu oddechowego, najlepiej latem trzymać chorego cielę na świeżym powietrzu pod baldachimem..
Chociaż odoskrzelowe zapalenie płuc nie jest zakaźne, niemniej jednak choroba rozwija się przy aktywnym udziale mikroorganizmów.
Stare, dobre antybiotyki, które od lat tradycyjnie i raczej z powodzeniem są stosowane w leczeniu przeziębień, teraz znacznie zmniejszyły swoją skuteczność, ponieważ mikroorganizmy nagromadziły oporność na wiele z nich..
W takiej sytuacji bardzo trudno jest hodowcy, który uciekł się do samodzielnego leczenia cielęcia tradycyjnymi lekami, aby kontrolować powodzenie leczenia, a tu istnieje niebezpieczeństwo, że choroba przekształci się w postać podostrą lub wręcz przewlekłą..
Terapia etiotropowa
Istotą tej metody leczenia jest wytworzenie wysokiego stężenia leków bezpośrednio w miejscach lokalizacji procesów zapalnych.
Ta terapia jest dość skuteczna w ostrych i podostrej postaci choroby, ale mniej skuteczna w przewlekłym przebiegu choroby. Leczenie opiera się na stosowaniu cefalosporyn i makloidów z grupy leków. Ponadto zwierzęta są również leczone sulfonamidami, „tetracykliną” i „lewomycetyną”.
Dożylne podanie 7–12 ml „streptomycyny” na każdy kilogram masy ciała zwierzęcia sprawdziło się dobrze: 5 g leku rozcieńcza się w 200 ml 9% roztworu soli, a otrzymany lek podaje się przez trzy dni raz dziennie.
Terapia dotchawicza
W tej metodzie leczenia leki są wstrzykiwane bezpośrednio do tchawicy zwierzęcia przez sondę lub igłę. W tym celu najczęściej stosuje się „izoniazyd” czyli antybiotyki z grupy tetracyklin w ilości 5 tys. Jednostek na każdy kilogram żywej wagi cielęcia.
Terapia aerozolowa
Istotą tej terapii jest rozpylenie substancji aktywnej w pomieszczeniu cielętami.W takim przypadku leki przeciwdrobnoustrojowe są stosowane w postaci:
- „Rezorcyna”;
- nadtlenek wodoru;
- kwas nadoctowy;
- roztwór wodno-glicerynowy z dodatkiem jodu;
- rozwiązanie „Etonia”;
- rozwiązanie „Chloramina”.
Chore zwierzęta są również wdychane z:
- „Tetracyklina”;
- Erytromycyna;
- „Sulfatsila”;
- „Norsulfazol”;
- „Euphyllina”;
- Efedryna;
- Trypsyna;
- „Himopsina”;
- „Deoksyrybonukleaza”.
Kompleksowe podejście
Doświadczeni weterynarze stosują jednocześnie kilka metod dla najskuteczniejszego leczenia, opracowując na ich podstawie różne schematy zwalczania odoskrzelowego zapalenia płuc. Jeden z najbardziej skutecznych schematów wygląda następująco:
- Po planowanym szczepieniu cieląt, cotygodniowo, a jeśli w stadzie są chore zwierzęta, codziennie aerozolowanie pomieszczeń.
- Chorego cielęcia wstrzykuje się dożylnie świeżą krew pobraną z jamy szyjnej zdrowego zwierzęcia. Aby ustabilizować krew, użyj dziesięciu procent chlorku wapnia lub cytrynianu sodu w tym samym stężeniu.
- Przez cały okres leczenia cielętom podaje się leki przeciwbakteryjne. Przede wszystkim sprawdza się w leczeniu chorób układu oddechowego u młodych zwierząt „Egocin” w ilości 1,5 g środków na 10 kg masy ciała cielęcia. Lek rozpuszcza się w wodzie pitnej lub mleku, a także miesza z paszą.
Zapobieganie
Aby zapobiec wystąpieniu tej choroby, eksperci zalecają:
- Stwórz optymalne warunki do utrzymania i karmienia ciężarnej krowy i nowo narodzonego cielęcia.
- Wprowadź do diety cielęciny granulowaną mączkę z trawy i gotowaną na parze skoncentrowaną paszę.
- Masuj klatkę piersiową młodych zwierząt tak często, jak to możliwe.
- Ściśle utrzymuj oborę cielęcą w czystości i unikaj wysokiej wilgotności.
- Regularnie dezynfekuj oborę.
- W ciepłym sezonie trzymaj cielęta na zewnątrz pod baldachimem, używając podłogi na podłodze.
- Nie narażaj zwierząt na niepotrzebny stres.
- Identyfikuj chore cielęta w odpowiednim czasie.
Niemniej jednak hodowcy zwierząt gospodarskich mają dziś zestaw środków, które mogą ograniczyć tę chorobę i zapobiec jej występowaniu..