Harmonogram szczepień bydła

Szczepienie bydła jest tak samo ważne jak szczepienie innych zwierząt hodowlanych, więc nie należy tego lekceważyć. W zależności od kategorii wiekowej zwierzęcia można stosować różne szczepionki, ale w zasadzie wszystkie mają na celu zapobieganie salmonellozie, pryszczycy, paragrypie, wąglikowi i całej liście innych równie groźnych dolegliwości. Przyjrzyjmy się bliżej harmonogramowi szczepień bydła.

Szczepienie nowonarodzonych cieląt (ambulatorium 1–20 dni)

Nowonarodzone cielęta są bardziej podatne na choroby niż inne, ponieważ naturalna ochrona nie trwa długo. Już od drugiego tygodnia życia rozpoczynają szczepienia, pierwsze szczepionki zawierają leki na biegunkę wirusową, salmonellozę, posocznicę diplokokową, zakaźne zapalenie nosa i tchawicy, paragrypy oraz pryszczycę.

Wirusowa biegunka

Jest to wyjątkowo nieprzyjemna choroba o charakterze zakaźnym, która charakteryzuje się uszkodzeniem błon śluzowych przewodu pokarmowego cielęcia. Czasami biegunka wirusowa jest związana z zapaleniem jamy ustnej, ale najczęściej główne objawy to bolesny kaszel, śluzowo-ropna wydzielina z dróg nosowych, wrzody i nadżerki w jamie ustnej, tachykardia, biegunka i gorączka.

Aby zapobiec zakażeniu nowonarodzonych cieląt, zwykle stosuje się szczepionkę przeciw wirusowi suchej hodowli, a za pierwszym razem podaje się ją dziesięciodniowemu cielęciu, a drugiemu - 20 dni później, czyli w wieku jednego miesiąca. Dawka rozcieńczonego preparatu na cielę wynosi 3 metry sześcienne. cm.

Salmonelloza

Kolejna choroba zakaźna dotykająca przewodu pokarmowego cieląt. W ostrym przebiegu choroby może pojawić się zapalenie jelit i posocznica, aw postaci przewlekłej zapalenie płuc. Jeśli cielę urodziło się ze zaszczepionej krowy, to pierwsze szczepienie przeciwko salmonellozie wykonuje się w wieku 20 dni, drugie ponowne szczepienie po 8-10 dniach, a jeśli od niezaszczepionego zwierzęcia, to szczepionkę należy zastosować wcześniej - w wieku 5-8 dni, z drugim wykonanie w ciągu pięciu dni.Najbardziej skutecznym lekiem w tym przypadku jest skoncentrowana szczepionka z formolowo-ałunem, zastosowana po raz pierwszy w dawce 1,0 metra sześciennego. cm na cielę i 2,0 metry sześcienne. cm - z ponownym szczepieniem.

Posocznica diplokokowa

Choroba charakteryzuje się pojawieniem się posocznicy i zapalenia stawów, najczęściej dotykających młode osoby w wieku od 2 tygodni do 2,5 miesiąca życia. Rozwojowi choroby można zapobiec poprzez terminowe szczepienie cielęcia w wieku ośmiu dni, z powtórzeniem szczepień po dwóch tygodniach, w przypadku których stosuje się szczepionkę formolową przeciwko posocznicy diplokokowej nie tylko cielętom, ale także jagniętom i świniom. Po raz pierwszy stosuje się 5 ml szczepionki, a podczas ponownego szczepienia dawkę zwiększa się do 10 ml.

Zakaźne zapalenie nosa i tchawicy i paragrypy-3

Zakaźne zapalenie nosa i tchawicy jest chorobą zaraźliwą, objawiającą się głównie nieżytowo-martwiczymi procesami w górnych drogach oddechowych cielęcia, co z kolei powoduje gorączkę, zapalenie spojówek i ogólne złe samopoczucie zwierzęcia. Paragrypa to ta sama choroba zakaźna, dlatego objawy tych chorób są podobne..Aby zapobiec obu chorobom, stosuje się suchą szczepionkę towarzyszącą przeciwko paragrypie-3 i zapaleniu nosa i tchawicy, którą najpierw podaje się cielętom w wieku dziesięciu dni, a następnie przeprowadza się ponowne szczepienie 25 dni później. Pojedyncza dawka - 3 cu. cm domięśniowo (w okolicy zadu).

Pryszczyca

Pryszczyca - choroba wirusowa bydła i wielu innych zwierząt, charakteryzująca się zwiększonym wydzielaniem śliny i temperatury ciała oraz erozyjnymi zmianami w jamie ustnej, kończynach, gruczołach sutkowych. Ale najgorsze jest to, że człowiek również może cierpieć na tę chorobę, dlatego na terenach uprawnych, na których wcześniej nie wykonywano szczepień, nowonarodzone cielęta szczepi się od pierwszego dnia życia surowicą lub krwią rekonwalescentów lub surowicą hiperimmunologiczną.

Później, po dwóch miesiącach życia, można zastosować szczepionkę na bazie wodorotlenku glinu z lapinizowanego wirusa kultury, w dawce 5 ml na zwierzę.

Szczepionka dla cieląt zastępczych

Termin „młode zastępcze” oznacza zwierzęta przeznaczone do uzupełnienia stada zamiast osobników na emeryturze. Często są potomkami wysokowydajnych krów hodowlanych, dlatego są znacznie cenniejsze. Oczywiście ich opieka jest zorganizowana na najwyższym poziomie, co znajduje odzwierciedlenie nawet w programie szczepień, podzielonym na dwa główne okresy..

Pierwszy okres (20–90 dni)

Wielu rolników uważa ten czas za najbardziej krytyczny w całym programie szczepień. Jest to szczególnie ważne w przypadku gospodarstw, w których odnotowano już przypadki śmierci zwierząt, a szczepienia są wymagane jak najszybciej. Obecnie przeprowadza się również ponowne szczepienia.

Wirusowa biegunka

Jeśli właściciel poważnie potraktował kwestię szczepień cieląt, to w wieku jednego miesiąca powinien otrzymać drugie szczepienie przeciw biegunce wirusowej, które nadal wykonuje się szczepionką na sucho wirusowe hodowle w tej samej dawce.

Salmonelloza

W wieku 25 dni wiele cieląt może otrzymać pierwszą szczepionkę na salmonellozę, zwłaszcza jeśli rodzice zostali zaszczepieni na czas. Do tych celów doskonale sprawdza się wspomniana już skoncentrowana szczepionka z ałunem formolowym w dawce 1,0 m3. patrz W przypadku, gdy pierwsze szczepienie przeciwko salmonellozie wykonano w wieku 20 dni, po 1 miesiącu można zaszczepić ponownie, zwiększając dawkę leku do 2 metrów sześciennych. cm.

Leptospiroza

Leptospiroza - bardzo groźna i nieprzyjemna choroba, charakteryzująca się uszkodzeniem naczyń włosowatych cielęcia lub osoby dorosłej, a także negatywnym wpływem na normalną pracę wątroby, nerek i tkanki mięśniowej. Często obserwuje się oznaki ogólnego zatrucia organizmu, falistą gorączkę.

W celu zapobiegania chorobie często stosuje się zdeponowaną szczepionkę poliwalentną lub szczepionkę poliwalentną „VGNKI” z biofabryki Armavir, wykonując pierwsze szczepienie cielętom w wieku 40 dni, a drugie szczepienie przypominające sześć miesięcy później. Dawka leku stosowana do szczepienia pierwotnego wynosi 4 metry sześcienne. cm, a przy ponownym szczepieniu można go podwoić.

Trichofitoza

Ta choroba jest pochodzenia grzybiczego i charakteryzuje się swędzeniem, pojawieniem się gęstych guzków na skórze, które ostatecznie zamieniają się w białe plamy o różnych rozmiarach, które wznoszą się ponad powierzchnię. Sierść na tych obszarach wygląda na matową i potarganą. Z biegiem czasu plamy zostaną pokryte szarawymi skórkami..

Porost dotyka więcej cieląt, lokalizując się na czole, oczach, ustach i podstawie szyi i powodując silne swędzenie. Szczepienie przeciwko tej dolegliwości przeprowadza się za pomocą leków TF-130, LTF-130, po raz pierwszy w wieku 1 miesiąca (1-2 ml na głowę), a następnie powtórne szczepienie sześć miesięcy później (dawkę leku zwiększa się do 2-4 ml).

Zakaźne zapalenie nosa i tchawicy

Jeśli wcześniej cielę otrzymało szczepionkę przeciwko zakaźnemu zapaleniu nosa i tchawicy i paragrypie-3 w wieku dziesięciu dni, to po 35 dniach od urodzenia należy zaszczepić się ponownie tą samą suchą szczepionką towarzyszącą w dawce 3 metrów sześciennych. zobacz Jednakże, jeśli szczepienie nie zostało przeprowadzone wcześniej, możesz kupić inaktywowaną szczepionkę, która jest również w stanie chronić zwierzę przed chorobami. To prawda, że ​​ten lek jest często stosowany tylko zgodnie ze wskazaniami i po osiągnięciu przez cielę trzeciego miesiąca życia..

Parainfluenza-3

Jako dopuszczalną alternatywę przy szczepieniu cieląt przeciwko paragrypie-3 (jeśli nie rozważamy możliwości ponownego szczepienia wspomnianą wcześniej szczepionką przeciw zapaleniu nosa i tchawicy) można zastosować liofilizowaną szczepionkę wirusową „Taurus”, którą podaje się domięśniowo do organizmu trzymiesięcznego cielęcia w dawce 2 metrów sześciennych. patrz Jednocześnie szczepionka Taurus może być stosowana u osób, które ukończyły 1,5 miesiąca życia. W takim przypadku 1 metr sześcienny wstrzykuje się podskórnie. zobacz lek.

Drugi okres (90-435 dni)

Drugi okres szczepień to doskonały czas na szczepienia przeciwko nowym, nie mniej groźnym chorobom. Ciało młodej krowy zdążyło się nieco wzmocnić, co oznacza, że ​​ryzyko niepożądanych reakcji niepożądanych po szczepieniu zostanie zminimalizowane.

Bruceloza

Jest to choroba antropozoonotyczna pochodzenia zakaźnego, charakteryzująca się uszkodzeniem układu sercowo-naczyniowego i rozrodczego zwierzęcia, co dodatkowo prowadzi do poronień u krów. Do najbardziej charakterystycznych objawów choroby należy zapalenie błony śluzowej macicy, opóźniony poród, brązowa wydzielina śluzowa z genitaliów, zapalenie sutka i obrzęk wymienia. Aby zapobiec problemom w wieku dorosłym, krowy są szczepione już od 3 miesięcy. Dobra szczepionka to lek ze szczepu 19 wstrzyknięty podskórnie w 2 ml.

Wścieklizna

Jeśli nie wszyscy rolnicy wiedzą o innych chorobach bydła, to prawdopodobnie znacznie większa liczba właścicieli bydła boi się wścieklizny. W drugim okresie w schemacie szczepień ochronnych przewidziano również stosowanie szczepień przeciwko tej chorobie. Dobrym rozwiązaniem byłaby płynna inaktywowana szczepionka kulturowa ze szczepu Shchelkovo-51 (Rabikov). Począwszy od wieku trzech miesięcy cielętom wstrzykuje się 5 metrów sześciennych. zobacz lek, powtarzając ponowne szczepienie po 1 roku. W przyszłości szczepienia profilaktyczne wykonywane są co dwa lata.

Pasterelooza

W przeciwieństwie do wielu innych chorób zakaźnych pasterelooza nie powoduje zapalenia narządów i układów organizmu zwierzęcia. Patogen można wykryć tylko we krwi, a objawy przebiegu choroby często są zamazane. Jednym z najbardziej charakterystycznych objawów ostrego stadium choroby jest wysoka temperatura ciała, zanik mleka i rozwój mastopatii. Możliwa śmierć.

Do szczepienia zwierząt stosuje się szczepionkę zemulgowaną i półpłynną szczepionkę na bazie wodorotlenku glinu z formolem. W pierwszym przypadku środek wstrzykuje się w 1,5 ml po obu stronach szyi (domięśniowo tylko 3,0 ml leku), powtarzając procedurę rok później, aw drugim przypadku wstrzykuje się do zadu o 5,0 metrów sześciennych. cm po raz pierwszy i 10 cu. cm - z powtórnym szczepieniem po 15 dniach.

wąglik

Choroba ta występuje w organizmie krowy w wielu różnych formach, więc jej początkowe objawy można pomylić z objawami innych chorób. Jednak w rezultacie krzepnięcie krwi jest prawie zawsze upośledzone, pojawia się obrzęk i niedotlenienie..

Możliwe są wielokrotne krwotoki, wraz z rozwojem bardzo silnego zatrucia organizmu. Pierwsze szczepienie przeciwko chorobie podaje się cielętom w wieku trzech miesięcy, a następnie ponowne szczepienie przeprowadza się w wieku 14 miesięcy. Po raz pierwszy stosuje się 1 ml szczepionki STI, w drugim przypadku dawkę zwiększa się do 2 ml.

Teilerioza

Jedna z wielu chorób przenoszonych przez owady (w szczególności kleszcze). Okres inkubacji wynosi 9–21 dni, po którym pojawiają się główne objawy - wysoka temperatura ciała (powyżej +40 ° C) i obrzęk węzłów chłonnych (w dotyku stają się gęste i dobrze się wyróżniają). Chore zwierzę jest zawsze ospałe, odmawia jedzenia, szybko traci na wadze, ciągle leży, a przy braku odpowiedniego leczenia umiera.Jako główny środek zapobiegawczy stosuje się płynną szczepionkę kulturową, którą wykonuje się jednorazowo, począwszy od szóstego miesiąca życia zwierzęcia, poprzez wstrzyknięcie podskórne w środkową część szyi, po 1 ml na osobę (waga i wiek nie mają znaczenia).

Rozedmowy karbunkuł

Najbardziej oczywistym objawem tej choroby jest obrzęk mięśni, który w początkowej fazie jest bardzo gorący, a następnie staje się zimny, a na nich sucha i twarda skóra. Wszystko to towarzyszy podwyższonej temperaturze ciała i prawie zawsze kończy się śmiercią, zwłaszcza jeśli nie udało się zdiagnozować choroby na czas.W celach profilaktycznych często stosuje się szczepionkę z formolem, specjalnie zaprojektowaną, aby zapobiegać rozwojowi chorób u bydła i owiec. Podaje się go jednorazowo, w dawce 2 ml dla każdego zwierzęcia od 3 miesiąca życia. To prawda, że ​​jeśli szczepienie zostanie przeprowadzone przed ukończeniem sześciu miesięcy, wymagane będzie późniejsze ponowne szczepienie w tej samej dawce..

Guzkowe zapalenie skóry

Oprócz podwyższonej temperatury ciała ta choroba zakaźna objawia się również obrzękiem łącznej tkanki podskórnej i tkanek poszczególnych narządów. Możliwe jest pojawienie się guzowatości, uszkodzenia oczu, błon śluzowych układu pokarmowego i oddechowego. Typową szczepionką zapobiegającą rozwojowi wszystkich tych objawów jest szczepionka z hodowlanym suchym wirusem, która jednocześnie pomaga zapobiegać zakażeniu ospą bydła..

Osoby młode do szóstego miesiąca życia są szczepione dwukrotnie, w odstępie dwóch tygodni, a po osiągnięciu szóstego miesiąca życia powtórne podanie preparatu można przeprowadzić po 7-8 miesiącach. Jednorazowo wstrzykuje się 1 metr sześcienny w okolice szyi. zobacz szczepionki. Odporność na guzowate zapalenie skóry i ospę prawdziwą u zaszczepionych zwierząt zaczyna się formować w ciągu 5 dni po szczepieniu i utrzymuje się przez około rok.

Pryszczyca

Szczepienia przeciwko pryszczycy przewidują co roku drugie ponowne szczepienie. Przy systematycznym zaszczepianiu, aby zapobiec rozwojowi choroby, można zastosować inaktywowaną trójwalentną szczepionkę, począwszy od czwartego miesiąca życia zwierzęcia, a następnie co trzy miesiące do półtora roku. Dawkowanie leku do jednorazowego użytku może się różnić w zależności od producenta..

Szczepienie krów zasuszonych i jałówek (krów nieocielonych)

W okresie zasuszenia krowa nie produkuje mleka, ale jej organizm nadal przechodzi wiele zmian, które wymagają określonej ilości energii. Oczywiście wpływ szkodliwych mikroorganizmów może być dość szkodliwy dla zdrowia zwierzęcia, co oznacza, że ​​nie należy zapominać o szczepieniach. To samo dotyczy wycielonych krów, które właśnie przygotowują się do tego ważnego procesu. W obu przypadkach odpowiednie będą szczepienia przeciwko salmonellozie, leptospirozie, kolibakteriozie.

Salmonelloza

W okresie zasuszenia, czyli w okresie przed porodem (rozpoczynającym się około dwóch miesięcy), ciężarne krowy szczepione są dwoma wstrzyknięciami stężoną szczepionką z formolowo-ałunem. Pierwszy raz - 60 dni przed wycieleniem (10 cm sześciennych leku), drugi - 8-10 dni po pierwszym szczepieniu (15 cm sześciennych). Ten schemat szczepień jest również odpowiedni dla jałówki - ciężarnej krowy, która rodzi po raz pierwszy.

Leptospiroza

Szczepienie przeciwko leptospirozie na tym etapie przewiduje wprowadzenie do organizmu ciężarnej zwierzęcia wielowartościowej szczepionki około 45-60 dni przed wycieleniem, z powtórnym szczepieniem po 7-10 dniach. W przypadku krów w wieku od 1 do 2 lat po raz pierwszy i drugi wykorzystuje się 8 metrów sześciennych. zobacz szczepionki. Starsze zwierzęta otrzymują 10 metrów sześciennych. cm.

Kolibakterioza

Choroba zakaźna charakteryzująca się ciężką biegunką, posocznicą i zapaleniem jelit. Ta dolegliwość występuje częściej u cieląt, ale często występuje u krów zasuszonych. W celach profilaktycznych na 1,5-2 miesiące przed zbliżającym się porodem stosuje się szczepionkę na bazie wodorotlenku glinu formolo-tomersalną przeciwko kolibakteriozie, z powtórnym szczepieniem przypominającym za dwa tygodnie. Dawka szczepionki dla obu szczepień wynosi 10-15 metrów sześciennych. cm domięśniowo (w okolicy szyjki macicy).

Szczepionka dla krów mlecznych

W razie potrzeby można również uodpornić krowy mleczne, ale jeśli będzie przestrzegany harmonogram szczepień, wystarczy jedno szczepienie - przeciwko pryszczycy.

Pryszczyca

Każdego roku przeciwko tej chorobie szczepi się dorosłe krowy przy użyciu szczepionki na bazie wodorotlenku glinu z lapinizowanego wirusa hodowli. Przy takim ponownym szczepieniu każdemu dorosłemu zwierzęciu podaje się podskórnie 5 ml leku. Niektórzy weterynarze zalecają podzielenie zastrzyku na 4 ml pod skórę i 1 ml na górną wargę..

Czy można szczepić ciężarne krowy?

Krowy w ciąży, czyli w okresie ciąży, można zaszczepić, ale tylko wykonując zabieg nie później niż dwa miesiące przed spodziewanym porodem. Nie zaleca się jedynie szczepienia takich zwierząt przeciwko wąglikowi, pobierania od nich krwi na białaczkę, brucelozę.

Wszystkie opisane szczepienia są niezwykle ważne dla zdrowia bydła w każdym wieku, dlatego rolnik musi przestrzegać harmonogramu szczepień i nie narażać inwentarza żywego. Szczególnie dotyczy to zwierząt, które mają możliwość wybiegów na wolnym wybiegu i kontaktu z innymi mieszkańcami gospodarstwa..