Jak leczyć babeszjozę u bydła

Babeszjoza jest jedną z najczęstszych dolegliwości u bydła, która występuje w rejonach gorących i umiarkowanych, a także w rejonach północnych. Choroba ta co roku prowadzi do poważnych strat i śmierci zwierząt na dużą skalę. W tym artykule przyjrzymy się bliżej, czym jest babeszjoza, a także zapoznamy się z głównymi objawami i metodami radzenia sobie z tą dolegliwością..

Co to jest babeszjoza

Babeszjoza to złożona inwazyjna zmiana w organizmie zwierząt spowodowana rozwojem pierwotniaków z rodzaju w narządach i tkankach Babesia. Babesie pasożytnicze są dość zaraźliwe, organizmy te są powszechne na prawie wszystkich kontynentach planety, z wyjątkiem Antarktydy..Choroba ma raczej niejasne objawy, często identyfikuje się ją z piroplazmozą. Dlatego dzisiaj ta choroba zwierząt jest jedną z najmniej zbadanych.

Patogen, cykl rozwojowy, źródła i drogi zakażenia

Babesia - jednokomórkowa, pasożytująca w strukturach komórkowych krwi. Najczęściej można je znaleźć w krwinkach czerwonych, w których namnażają się i rozprzestrzeniają po całym organizmie zwierzęcia. Podczas początkowego rozwoju pasożyt atakuje tylko kilka procent zdrowych czerwonych krwinek, ale nieleczony może zainfekować ponad połowę zdrowych krwinek.Babesie pasożytnicze W wyniku rozwoju pasożyta w organizmie zwierząt gromadzą się silne toksyny, które działają toksycznie. Przede wszystkim objawia się ciężkimi uszkodzeniami układu nerwowego i pogorszeniem pracy różnych narządów i układów..

Patogen jest wystarczająco zaraźliwy, więc prawie niemożliwe jest uniknięcie babeszjozy bez corocznych środków zapobiegawczych.

Głębokie ropnie również wymagają rozwarstwienia

Cykl życiowy rozwoju pasożyta obejmuje stopniową zmianę gospodarza. Głównym wektorem choroby są kleszcze pasożytnicze z rodzaju Ixodes, dlatego babeszjoza ma często charakter sezonowy i koreluje z okresem masowego rozwoju kleszczy (czerwiec-lipiec).

Prawie wszyscy przedstawiciele rodzaju są nosicielami pewnego rodzaju czynnika wywołującego babeszjozę, dlatego choroba jest dość powszechna u wielu ssaków. Głównymi rezerwuarami rozwoju choroby są zwierzęta dotknięte mikroorganizmem oraz dodatkowi nosiciele - gryzonie (myszy i szczury).Gryzonie - nosiciele babeszjozy

Po ukąszeniu zakażonego zwierzęcia pasożyt aktywnie migruje z krwią do organizmu kleszcza. Po pewnym czasie mikroorganizm szybko się rozmnaża i rozprzestrzenia po całym organizmie kleszcza. Jednocześnie owad nie cierpi na rozwój babesii i prowadzi naturalny tryb życia. Po złożeniu jaj przez samicę roztocza babesia do organizmu i młodego potomstwa wprowadzane są owady.

W tym przypadku pasożyt staje się naturalną mikroflorą kleszcza na resztę życia. Po kolejnym ugryzieniu przez owada babesie są przekazywane następnemu zwierzęciu, które staje się nowym rezerwuarem pasożyta.

Czasami babeszje występują u gryzoni - jest to niezbędna norma dla utrzymania poziomu populacji mikroorganizmu. Pasożyt dostaje się również do gryzoni po ukąszeniu zakażonego kleszcza, ale w tym przypadku babeszje nie powodują poważnych uszkodzeń ciała szczurów i myszy: często taka inwazja na ich organizm przebiega prawie bezobjawowo.Gryzonie zarażają się babeszjozą przez kleszcze, przez co gryzonie stają się pośrednim zbiornikiem przenoszenia infekcji na zwierzęta domowe poprzez ukąszenia kleszczy wysysających krew..

Czasami babeszjoza rozprzestrzenia się wśród zwierząt gospodarskich w wyniku bezpośredniego kontaktu zdrowych osobników z zakażoną krwią kongenerów. Dzieje się tak często podczas masowych szczepień zwierząt gospodarskich. W tym przypadku głównym powodem wprowadzenia pasożyta do organizmu jest nieprzestrzeganie ogólnych zasad weterynaryjnych i sanitarnych podczas pracy z płynami fizjologicznymi i tkankami zwierzęcymi..

Okres inkubacji i objawy

Po wejściu pasożyta do organizmu okres inkubacji rozwoju choroby obserwuje się przez 8-14 dni. W tym czasie mikroorganizm praktycznie się nie objawia, a jego rozmnażanie jest często bezobjawowe u zwierząt. Po okresie inkubacji dochodzi do ostrego uszkodzenia narządów i układów..W tym czasie pasożyt jest aktywnie wprowadzany do erytrocytów organizmu, a uwalniane przez niego toksyny stają się wystarczające, aby mieć negatywny wpływ na zdrowie zwierząt gospodarskich.

Babeszjoza jest często ostra przez 7-10 dni. Od pierwszych dni tego okresu zwierzęta mają ostrą biegunkę, która po krótkim okresie przechodzi w atonię przodka. Prowadzi to do szybkiej utraty masy ciała, a także do odwodnienia, w wyniku czego osoby dotknięte chorobą odczuwają apatię i ogólny spadek aktywności..

Ostatecznie pogarsza się jakość i ilość produktów zwierzęcych (mleczność spada o 40-80%, mięso i mleko mogą nabrać nieprzyjemnego lub gorzkiego smaku).Nieprzyjemny smak mleka jako konsekwencja babeszjozy u krowy Główne objawy babeszjozy to:

• wzrost ogólnej temperatury ciała do + 41 ° С;
• gorączkowe warunki na tle gorączki;
• bladość lub zażółcenie błon śluzowych;
• precyzyjne plamienie na błonach śluzowych;
• szybki oddech (do 80 ruchów oddechowych na minutę);
• kołatanie serca (około 110 uderzeń na minutę lub więcej);
• krwawe wydzielanie z moczem (w 2–3 dniach ostrego przebiegu choroby);
• zmniejszona gęstość krwi;
• gwałtowny spadek liczby erytrocytów we krwi (o 50-60%);
• wśród erytrocytów gwałtownie wzrasta liczba anizocytów, poikilocytów, polichromatofili i normoblastów;
• wyczerpanie organizmu.

Wyczerpywanie się organizmu krowy jest jednym z objawów babeszjozy.

Metody diagnostyczne babeszjozy

Trafną diagnozę dokonuje się kompleksowo w oparciu o:

• jasne manifestacje epizootyczne;
• sezonowość manifestacji głównych objawów;
• główne kliniczne objawy rozwoju pasożyta;
• dokładna mikroskopia rozmazów krwi na obecność patologii komórek krwi;
• badania rozmazu krwi z ucha zwierzęcia barwionego według Romanovsky-Giemsa;
• kompleksowa ocena stanu narządów wewnętrznych podczas sekcji zwłok.

Rozpoznanie babeszjozy podczas sekcji zwłok martwej krowy

Zmiany patologiczne

Babesie mają poważny skutek - przy dostatecznie długiej inwazji pasożyt wywołuje następujące patologiczne zmiany w narządach i tkankach bydła:

• obrzęk i zażółcenie tkanek podskórnych, a także surowicze błony narządów jamy brzusznej;
• zaczerwienienie i wodnistość węzłów chłonnych;
• 1,5–2-krotny wzrost wielkości śledziony, jej brzegi matowieją, torebka jest napięta, a po przecięciu miazga ma ciemnoczerwony odcień;
• wzrost wielkości wątroby, podczas gdy jej powierzchnia staje się zwiotczała;
• wzrost wielkości pęcherzyka żółciowego, jego zawartość nabiera zielonkawego odcienia i ziarnistej struktury;
• zapalenie nerek, pod torebką obserwuje się wyraźny krwotok, miąższ nabiera wiotkiej struktury;
• krwawe wydzielanie do wewnętrznej jamy pęcherza;
• wiotkość mięśnia sercowego;
• przerost serca;
• krwotok na osierdziu i wsierdziu;
• obrzęk płuc;
• przepełnienie naczyń mózgowych z krwawą wydzieliną;
• krwawe wydzielanie w klatce piersiowej i pęcherzu;
• obfite wydzieliny śluzowe na powierzchni jelit i trawieńca, często z krwawymi wtrąceniami.

Jak traktować

Najważniejsze w wykrywaniu babesii w ciele zwierząt jest nie wahanie się: pasożyt szybko infekuje organizm zwierząt, a także prowadzi do negatywnych zmian patologicznych w narządach i powiązanych układach. W tym przypadku osoby dotknięte chorobą nie tylko z trudem przywracają produktywność, ale także często umierają..

Dlatego przy pierwszych oznakach dolegliwości zwierzęciu należy zapewnić niezbędny komfort, spokój, właściwe karmienie oraz przyjmowanie kompleksu wszelkiego rodzaju wysokiej jakości leków przeciwpasożytniczych..

Całkowity odpoczynek

Pierwszą rzeczą, którą należy rozpocząć od leczenia chorych osób, jest zapewnienie izolacji od innych zwierząt i spokoju. Nadmierna aktywność i długie spacery fizyczne negatywnie wpływają na ogólny stan zwierząt podczas szybkiego rozmnażania się pasożyta.

Prowadzi to do jeszcze większego stłumienia odporności, w wyniku czego aktywność zmiany inwazyjnej znacznie wzrasta. Dlatego dotkniętym zwierzętom należy zapewnić delikatny tryb trzymania..W tym celu chore osoby są chwytane i przenoszone do oddzielnego, jasnego i przestronnego pomieszczenia o temperaturze co najmniej + 15 ° C i wilgotności względnej nie większej niż 85%, z dala od krewnych lub innych gatunków zwierząt. Konieczne jest również ograniczenie ruchu chorego bydła: w tym celu skraca się czas wypasu zwierząt (do kilku godzin) i odległość od miejsca zakwaterowania.

Niezbędne leki

Ogólne środki leczenia chorego bydła przewidują wprowadzenie do organizmu dwóch rodzajów leków: podstawowego i pomocniczego. Główne leki zawierają wysoce aktywne związki chemiczne, które hamują aktywność życiową i rozmnażanie się pasożyta.

Z kolei pomocnicze poprawiają interakcję głównych składników terapii głównej z ciałem, a także przyczyniają się do odbudowy dotkniętych narządów i tkanek..Głównymi środkami terapeutycznymi w leczeniu babeszjozy są:

• „Azydyn-weterynarz” - środek do iniekcji do podania domięśniowego lub podskórnego. Lek podaje się w postaci 7% roztworu wodnego w ilości 3,5 mg / kg masy ciała. Zastosuj „Azidin” jeden raz, ale jeśli stan zdrowia chorego nie ulegnie poprawie, zastrzyk powtórzyć po 24-30 godzinach;
• „Acaprin” - produkt służy do wstrzyknięć podskórnych lub domięśniowych. Lek podaje się w postaci 1% roztworu wodnego w ilości 1 mg / kg wagi. Zastosuj „Acaprin” jeden raz, ale jeśli stan zdrowia zwierzęcia nie ulegnie poprawie, po 24–48 godzinach należy powtórzyć podanie leku;
• „Hemosporydyna” - środek podaje się domięśniowo lub podskórnie w postaci 1-2% roztworu wodnego w ilości 0,5 mg / kg wagi. Lek podaje się 2-3 razy w odstępie 24 godzin;
• „Imidokarb” - preparat do podania podskórnego lub domięśniowego. Stosowany jest jako 1–7% roztwory wodne w ilości 2–2,2 mg / kg wagi. Lek stosuje się raz, ale jeśli stan chorego nie ulegnie poprawie, po 24-48 godzinach podawanie leku powtarza się-
• „Tripoflawina” - środek do podawania dożylnego, należy go stosować w postaci 1% roztworu wodnego w przeliczeniu na 3-4 mg / kg masy ciała. Zastosowany raz, ale jeśli nie ma poprawy, po 24-48 godzinach lek podaje się ponownie.

Jako dodatkowe leki stosowane w leczeniu zwierząt gospodarskich:

• „Albargin” - silny środek przeciwpasożytniczy o złożonym działaniu. Lek podaje się jednorazowo we wstrzyknięciu dożylnym - 1,5% roztwór w ilości 7,5 mg / kg masy ciała;
• witamina b12 - służy do stymulacji hematopoezy. Lek stosuje się do wstrzyknięć (domięśniowo, podskórnie, dożylnie) w dawce 1-2 mg na zwierzę dziennie. Stosuje się go przez kilka dni, aż do poprawy stanu krwi i jej elementów strukturalnych-
• Sól Glaubera - pomaga w poprawie kondycji organizmu z atonią mięśnia przodka. Lek należy stosować w postaci 1% roztworu do przemywania blizn za pomocą zgłębnika żołądkowego-
• kofeina - służy do poprawy funkcjonowania układu sercowo-naczyniowego. Stosować produkt do wstrzyknięć podskórnych w ilości 5-10 ml na 1 osobę dziennie. Roztwór wstrzykuje się raz, ale w razie potrzeby procedurę powtarza się-
• chlorek sodu - stosowany w leczeniu uporczywej atonii przodka zębowego. Lek podaje się dożylnie w postaci 10% roztworów wodnych w ilości 200-300 ml na 1 osobę dziennie. Czas trwania terapii zależy od złożoności patologii, ale często nie przekracza kilku dni.

Prawidłowe karmienie

Przestrzeganie zróżnicowanej i zdrowej diety w leczeniu babeszjozy jest jednym z głównych warunków skutecznego i skutecznego leczenia. W tym okresie organizm chorego zwierzęcia potrzebuje wszelkiego rodzaju witamin, minerałów i innych przydatnych substancji, które pomagają aktywować odporność.

W tym celu paszę dla zwierząt należy wzbogacić dodatkową ilością drobno posiekanego:

• siano z traw łąkowych;
• świeże warzywa korzeniowe;
• Zielona trawa.

Świeże mleko gotowane na parze lub odwrócone mleko również pomoże poprawić stan odporności, stosuj takie karmienie trzy razy dziennie, 1,5-2 litry na 1 osobę.Świeże mleko gotowane na parze dla odporności krów

Zapobieganie

Główne środki zapobiegawcze zapobiegające babeszjozie obejmują:

• wypas zwierząt gospodarskich na pastwiskach uprawnych, przetestowanych i chronionych przed kleszczami;
• obora dla bydła;
• regularna dbałość o wygląd i czystość zwierząt;
• traktowanie co 10 dni zewnętrznych okrywy inwentarza żywego preparatami roztoczobójczymi podczas masowego rozwoju kleszczy („Permetryna”, „Butoks”, „Benzofosforan” itp.);
• w niekorzystnych regionach na początku masowego pojawienia się kleszczy zwierzętom wstrzykuje się jednorazowo „Azidin-vet” (3,5 mg / kg masy ciała) lub „Hemosporydynę” (0,5 mg / kg masy ciała).

Dbanie o wygląd krowy jako środek zapobiegający babeszjozieBabeszjoza jest jedną z najpoważniejszych inwazji pasożytniczych, które występują u bydła zarówno w gospodarstwach prywatnych, jak i prywatnych.. Każdego roku dolegliwość ta rozprzestrzenia się na rozległe terytoria, więc chore zwierzęta można spotkać wszędzie, prawie we wszystkich strefach klimatycznych.

Obecnie istnieje wiele różnych leków do leczenia dolegliwości, ale najskuteczniejszy jest zestaw metod mających na celu szybkie zapobieganie chorobie..

Wideo: choroba zwierząt z piroplazmozą