Jak leczyć dictyocaulosis u bydła

Wchodząc do organizmu człowieka z mlekiem krowim i mięsem, robaki nie mogą wydalać się przez długi czas i jednocześnie niszczyć narządy wewnętrzne. Bydło również cierpi z powodu pasożytniczych sąsiadów. Aby uniknąć spadku jego produktywności, a także śmiertelności i ewentualnych problemów zdrowotnych, hodowca musi wiedzieć o przejawach żywotnej aktywności najgroźniejszych pasożytów, sposobach infekcji i leczeniu. Jedną z najczęstszych chorób inwazyjnych bydła jest dictyocaulosis, która zostanie omówiona dalej..

Co to jest dictyocaulosis u bydła

Jest to choroba pasożytnicza małych i dużych przeżuwaczy wywoływana przez pasożytnicze nicienie z rodziny Dictyocaulidae. W organizmie zwierzęcia patogeny lokalizują się w rejonach oskrzelowo-tchawicowych, wywołując swoją żywotną aktywnością opóźnienie wzrostu i rozwoju inwentarza żywego, gwałtowny spadek produktywności i ubytek inwentarza. Choroba rozprzestrzeniła się masowo w północnych i środkowych regionach kontynentu euroazjatyckiego, larwy dictyocaulus są mniej aktywne na południowych szerokościach geograficznych.

Czynnik sprawczy i cykl rozwojowy

Na zewnątrz pasożytnicze nicienie są bardzo niepozorne. Mają cienkie, nitkowate, białe ciało o długości od 3 do 15 cm. W zależności od budowy drzazg i żeber kaletki lekarze weterynarii wyróżniają kilka podtypów larw:

• Dictyocaulus filaria - częściej dotykają małe zwierzęta roślinożerne, charakteryzują się długością ciała od 8 do 15 cm i grubością od 0,35 do 0,60 mm, mają żółto-brązowe drzazgi o długości do 0,272 mm oraz żebra tylno-boczne;
• Dictyocaulus viviparus - różnią się wielkością, ich drzazgi charakteryzują się identycznymi rozmiarami, ale nie mają kształtu pończochy, larwy na przednim końcu tułowia nie mają guziczkowatej formacji.
Cykl życiowy larw Dictyocaulus viviparus

W ciele bydła samice nicieni są zlokalizowane w narządach układu oddechowego, gdzie składają jaja. W procesie wymiany powietrza, kaszlu i żucia pokarmu jaja pasożytów dostają się do przewodu pokarmowego. W przyszłości część wyklutych larw dictyocaulus wyłania się z chorych zwierząt wraz z odchodami w pierwszej fazie ich rozwoju. Niektóre nicienie, omijając narządy trawienne, przedostają się do środowiska zewnętrznego przez nozdrza i usta zakażonej krowy podczas kichania i jedzenia trawy.

W warunkach reżimu temperaturowego +20 ... + 27 ° C i wilgotności powietrza powyżej 55% larwy pasożytnicze przechodzą podwójne linienie, po którym stają się inwazyjne. Aby to zrobić, nicienie potrzebują od 3 do 10 dni. Gdy termometr spadnie poniżej + 10 ° С lub wzrośnie powyżej + 30 ° С, dictyocaulus nie rozwija się.Cykl życiowy patogenów trwa nadal, gdy zostaną połknięte przez zwierzę na pastwisku lub w wodopoju. Znajdując się w sprzyjającym środowisku, pasożyty ponownie wybierają drogi oddechowe. Niektóre z robaków, które pozostają w ciele zakażonego bydła, wraz z krwią i limfą, rozprzestrzeniają się po całym organizmie. Płuca są najbardziej dotknięte chorobą, ponieważ nicienie infekują oskrzela. Po miesiącu robaki osiągają dojrzałość płciową, co pozwala im produkować nowe pokolenia.

Źródła i drogi infekcji

Aby rogatego podopiecznego zaraziła się wielka inwazja, wystarczy go podlać ze stojących płytkich zbiorników, a także nakarmić trawą z wilgotnych pastwisk. Rozprzestrzenianiu się choroby towarzyszą naturalne opady atmosferyczne, powodzie i grzyby..

Zauważono, że maksymalna aktywność pasożytniczych dictyocaulus rozpoczyna się późnym latem i wczesną jesienią. Czasami w pierwszej połowie wiosny pojawia się powtarzający się szczyt inwazyjny. Co charakterystyczne, między małymi i dużymi przeżuwaczami nie występuje wzajemne zanieczyszczenie. Larwy robaków najczęściej zakażają młode zwierzęta i żyją w organizmie cieląt przez około rok.Według ekspertów ryzyko zarażenia się chorobą jest wysokie w następujących miejscach:

• równiny zalewowe rzek;
• pastwiska (zwłaszcza po rosie lub deszczu);
• małe paliki, jeziora i inne zbiorniki wodne;
• zarośla krzewów (m.in. w pobliżu zagrody).

Objawy

Czynniki wywołujące dictyokaulozę w organizmie przeżuwaczy mają działanie troficzne, toksyczne, zaszczepiające i mechaniczne, a migrujące larwy tych nicieni wyróżniają się działaniem antygenowym. W dotkniętych narządach postępują procesy zapalne, w wyniku których zmniejsza się odporność i dochodzi do wtórnych infekcji zakaźnych.

Chorobę można rozpoznać po następujących objawach klinicznych:

• depresja (występuje od momentu przedostania się pasożytów do błon śluzowych dróg oddechowych);
• biegunka;
• suchy, bolesny kaszel (objawia się w 3-4 tygodniu aktywności robaka);
• ciężki oddech;
• wydzielina śluzowo-surowicza z nozdrzy;
• podwyższona temperatura ciała do 40,5–41 stopni;
• wyczerpanie;
• odmowa jedzenia lub słaby apetyt;
• leżenie nieruchomo (zwykle chore zwierzę ma wydłużoną szyję, lekko otwarte usta i rozwarty język);
• spienione usta;
• chrypka wydawanych dźwięków.

Kliniczne objawy dictyocaulosisNiebezpieczeństwo ditiokaulozy u bydła polega na możliwych powikłaniach w postaci:

• okołonaczyniowe zapalenie oskrzeli;
• nieżytowe zapalenie płuc (z łagodnymi postaciami choroby);
• rozlane lub ogniskowe ropne i martwicze odoskrzelowe zapalenie płuc (ciężkie postacie);
• zamartwica;
• nieżytowo-ropne zapalenie płuc;
• wtórne infekcje.

Jeśli nie podejmiesz żadnych działań, zwierzę może umrzeć w ciągu kilku dni choroby..

Diagnostyka

Przy najmniejszym podejrzeniu robaczycy, weterynarze, aby poznać prawdziwe przyczyny złego samopoczucia zwierzęcia, analizują próbki jego odchodów metodą Bermana-Orłowa. Ponadto larwy dictyocaulus można wykryć za pomocą badań z uproszczoną technologią larwoskopową.Eksperci twierdzą, że patogeny będą widoczne nawet gołym okiem, jeśli kilka kropli wodnego roztworu błękitu metylenowego zostanie upuszczonych na szklaną płytkę. W celu przeglądu lek jest wstrząsany i po pół minuty na szklanej powierzchni pojawią się lekkie liliowe drobne larwy. Charakterystyczne jest, że inne nicienie nie plamią

Podczas diagnozowania choroby bierze się pod uwagę ogólne objawy. Na obecność dictyocaulosis niewątpliwie wskazuje wyciek z nosa i bolesny kaszel.

W przypadku, gdy nie było możliwości uratowania bydła za życia, przeprowadza się sekcję zwłok. Podczas badania tchawicy i pęcherzyków oskrzelowych widoczne są larwy nicieni.

Zmiany patologiczne

Ponieważ pasożyty osiedlają się w narządach oddechowych, ich aktywność życiowa ma większy wpływ na oskrzela i tchawicę. Podczas otwierania ciał zakażonego bydła na chorobę wskazują następujące metamorfozy w tuszach mięsnych:

Dorosłe robaki D. żyworodne w oskrzelach chorego bydła

• wyczerpanie;
• anemiczność widocznych błon śluzowych;
• obecność przesięku w klatce piersiowej i jamach brzusznych;
• powiększone płuca;
• ciastowata konsystencja, guzowatość, marmurkowatość i bladoszary kolor dotkniętych obszarów;
• spieniony płyn w światłach oskrzeli, w którym żyją nitkowate pasożyty;
• obecność ognisk o różnym stopniu hepatizacji;
• niedodma;
• rozedma pęcherzykowa;
• silny wzrost węzłów oskrzelowych i chłonnych;
• przekrwienie błon śluzowych tchawicy i oskrzeli (czasami są na nich ślady krwotoku);
• śluzowo-ropne zatyczki w małych i średnich oskrzelach;
• zapalenie oskrzelików;
• zapalenie oskrzeli.

Kompleksowe leczenie

Pozbycie się larw pasożytniczych nie jest takie łatwe. Aby to zrobić, problematycznemu inwentarzowi należy zapewnić odpowiednie odżywianie i pojenie, wyposażyć oborę zgodnie z wymaganiami weterynaryjnymi, a także zorganizować przyjmowanie leków. Rozważmy wszystkie kroki w kolejności.

Warunki zatrzymania

Pierwszym krokiem jest zwrócenie uwagi na czystość obory, w której żyją rogate podopieczne. W przypadku infekcji eksperci zalecają rozpoczęcie działań terapeutycznych od dezynfekcji pomieszczeń i sprzętu serwisowego:

1. Zwierzęta są tymczasowo przenoszone na spacer lub do innej szopy, a wszystkie usuwalne przedmioty są również usuwane.
2. Następnie oczyszcza się ściółkę, odchody i resztki paszy z karmników.
3. Długopis wypłukuje się z węża pod silnym ciśnieniem ciepłej wody, zwracając szczególną uwagę na zabrudzenia, szczeliny i inne trudno dostępne miejsca. W razie potrzeby użyj detergentów i szczotek.

4. Kiedy woda w pomieszczeniu wyschnie (powinno to nastąpić naturalnie), ściany i podłogi są spalane palnikiem, trzymając urządzenie przez kilka minut. Metoda jest odpowiednia dla powierzchni drewnianych i kamiennych. Konstrukcje metalowe są czyszczone chemicznymi środkami dezynfekującymi. Wielu właścicieli łączy wypalanie z późniejszą obróbką preparatami chlorowymi. Następnie wskazane jest wybielanie suchych ścian wapnem gaszonym, co pomoże uniknąć innych infekcji..
5. Nie zapomnij dokładnie zdezynfekować wszystkich karmników i poideł, a także łopat, widelców.

W zdezynfekowanym, suchym pomieszczeniu posadzkę przykrywa się 10 cm warstwą świeżej słomy, torfu lub trocin. Zaleca się codziennie zmieniać ściółkę, usuwając krowie łajno. Nie pozwól rogatym mężczyznom tupać na własnych odchodach.

Dla zdrowia krów i byków ważne jest, aby w oborze istniał zalecany mikroklimat:

• reżim temperaturowy - + 5 ... + 15 ° С;
• wilgotność - 60–70%;
• wymiana powietrza - za każdy centner żywej wagi 17 cu. m / h;
• prędkość cyrkulacji powietrza - 0,5 m / s;
• stężenie dwutlenku węgla - 0,25%, amoniak - 20 mg / cu. m.

Właściwe karmienie i picie

Ponieważ larwy nicieni dictyocaulosis migrują w trawie i preferują wilgotne środowisko, rolnicy powinni uważać na pastwiska na terenach podmokłych i nizinnych. Wysoce niepożądane jest również naprzemienne wypasanie krów, kóz i owiec na tym samym terytorium..

Ważne jest, aby zwierzęta zapewniały odpowiednie pożywienie, które przyczyni się do silnej odporności. Do koryta należy podawać wyłącznie świeżą paszę wysokiej jakości. Wielu hodowców sadziło wykę, lucernę lub koniczynę dla swoich rogatych hodowców. Aby bydło otrzymało wszystkie niezbędne witaminy i minerały, karmi je kiszonką z kukurydzy, mieszankami paszowymi, ziarnami piwowarskimi, otrębami, mieszankami paszowymi i premiksami.

Podczas wypasu iw oborze zwierzę musi mieć zawsze dostęp do wody. Ważne jest, aby był czysty. W tym celu musisz regularnie myć poidła i wlewać do nich wysokiej jakości produkt. Niedopuszczalne jest picie przez krowę z kałuży. Aby zorganizować prawidłowe odżywianie, doświadczeni hodowcy zwierząt radzą:

1. Trzymając bydło w obozie wiosną, należy zabrać cielęta do obozów, wyposażonych z dala od wybiegów, pastwisk i innych miejsc przetrzymywania starszych grup zwierząt.
2. Wskazany jest system wypasu na pastwiskach lub klatkach na padoku z okresowymi zmianami wypasu. Wczesną wiosną poletka należy układać naprzemiennie po 10-12 dniach, a gdy nastąpi ocieplenie - po 5-6 dniach, w lipcu - po 3-4 dniach. Dopiero po 2-3 miesiącach dopuszcza się wypas na obszarach zakażonych.
3. Do wypasu konieczne jest wykorzystanie pastwisk, na których od września ubiegłego roku nie hodowano zarażonych zwierząt.
4. W przypadku zagospodarowania obór i wybiegów, wraz z nadejściem wiosny właściciele przenoszą młode do pomieszczeń oddzielonych od gospodarstwa. W pobliżu obiektu, na suchym terenie, tworzy się plac spacerowy w ilości co najmniej 25 m² na cielę. Place spacerowe powinny być wyposażone w zacienione zadaszenia, karmidła i poidła.

Leki weterynaryjne

Odrobaczenie jest niemożliwe bez użycia narkotyków. Możesz rozwiązać problem za pomocą następujących leków:

1. „Loskuran” - jest 40% roztworem wodnym. W przypadku bydła zaleca się podawać podskórnie w dawce 1,25 ml na 10 kg masy ciała, trzykrotnie w pierwszym, drugim i czwartym dniu..
2. „Dividezid” - wodny roztwór do podania podskórnego. Lek podaje się krowom i bykom w celach profilaktycznych i terapeutycznych w dawce 1,5 ml na 10 kg żywej wagi, ale nie więcej niż 20 ml na zwierzę. Nakładaj dwa razy w odstępach dziennych.
3. „Cytrynian ditrazyny” - 25% roztwór wodny. Wstrzykuje się podskórnie 2 ml leku na każde 10 kg masy ciała (suchy preparat 0,05 g / kg), trzykrotnie (pierwszego, drugiego i czwartego dnia).
4. „Aerozol jodku glinu” - rzadki lek stosowany do odrobaczania przeżuwaczy metodą Lopareva. W tym celu krowy i byki są trzymane w atmosferze aerozolu przez pół godziny. Odrobaczanie profilaktyczne przeprowadza się dwukrotnie, zabieg - trzykrotnie w odstępie 2-3 dni.
5. „Diktifug” - 20% roztwór wodny. Stosować podskórnie w dawce 15 mg na 1 kg masy ciała cielęcia, wstrzyknięcie w 1, 2 i 4 dniu.

Jod

Jest to najtańsza metoda odrobaczania. Aby to przeprowadzić, należy przygotować wysoce stężony wodny roztwór jodu w następujących proporcjach:

• krystaliczny jod - 1 g;
• jodek potasu - 1,5 g;
• woda destylowana lub przegotowana - 1 l.

Należy pamiętać, że na każdy kilogram masy ciała zwierzęcia potrzebne będzie 0,6 ml przygotowanego leku. Ważne, aby był ciepły (optymalna temperatura cieczy to +30 ... + 37 ° C.

Przygotowany roztwór wstrzykuje się podskórnie do górnej części tchawicy. W tym przypadku krowa powinna leżeć w pozycji grzbietowo-bocznej pod kątem 30 °. Dzień później w przeciwną stronę szyi wstrzykuje się świeżą porcję jodowego środka przeciwrobaczego.

Wadą tej metody odrobaczania jest ekstremalna pracochłonność. Dlatego nie jest stosowany w dużych gospodarstwach..

Zapobieganie

Każdej chorobie łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. Dlatego w przypadku dictyocaulosis szczególne znaczenie mają wczesne środki zapobiegawcze. W tym celu eksperci zalecają:

1. W każdym trymestrze prowadzić profilaktyczne odrobaczanie bydła lekami weterynaryjnymi. Szczególną uwagę należy zwrócić na dysfunkcyjne, zubożone zwierzęta..
2. Stale monitoruj jakość wody i paszy, którą zjada bydło. Ważne jest, aby podjąć kroki w celu poprawy diety.
3. Terminowe czyszczenie pomieszczeń, w których trzymane są byki i krowy, monitorowanie czystości i pomoc w ulepszaniu zarządzania hodowlą.
4. Na pastwiskach zadbaj o aranżację wodopojów, a także chroń pastwiska przed zanieczyszczeniem. W tym celu skuteczne są środki rekultywacyjne..
5. Przeprowadzanie sekwencyjnej zmiany pastwisk lub swobodnego karmienia „fenotiazyną”.

Teraz już wiesz, czym jest choroba pasożytnicza dictyocaulosis, jak larwy dictyocaulosis są niebezpieczne dla roślinożerców, jak rozpoznać i wyleczyć chorobę. Środki zapobiegawcze pomogą zapobiec rozwojowi tej dolegliwości w Twoim gospodarstwie domowym.