Akhal-teke: najstarsza z uprawianych ras

W odległej starożytności, w Azji Środkowej, kiedy ludy tureckie były zmuszone do poszukiwania coraz to nowych terytoriów, aby uzasadnić swoje życie, pojawiła się potrzeba nowej rasy koni, która przewyższyłaby wszystkie inne pod względem szybkości, wytrzymałości, urody i siły. W tym okresie narodził się kult konia. Ponieważ starożytne cywilizacje, które zderzyły się z plemionami irańskojęzycznymi, miały przewagę we wszystkich sferach gospodarki, z wyjątkiem hodowli koni, dumni Turcy swojej rasy oferowali korzystną wymianę koni na zasoby dla obu stron. Tak rozpoczęła się historia wielkiego konia Achal-Teke..

Koń achał-tekiński to doskonała rasa koni, która powstała około 5000 lat temu na terenie współczesnego Turkmenistanu. Akhal-Teke to najstarsza rasa, która wpłynęła na powstanie nowych typów koni - arabskich, angielskich koni wyścigowych itp. W swojej historii nie krzyżował się z innymi rasami koni, przez co uznawany jest za konia wzorcowego najwyższego.

Wygląd

Koń achał-tekiński nie jest duży. W kłębie wysokość znajduje się wewnątrz od 145 cm do 170 cm. Ponieważ koń został pierwotnie „stworzony” jako nienaganna synteza piękna i siły, wytrzymałości i szybkości, nie posiada on nadmiaru masy mięśniowej i nadmiaru tłuszczu. Dlatego jej ciało może wydawać się bardzo suche. Głowa konia jest dość proporcjonalna, średniej wielkości.

Uszy Akhal-Teke są cienkie, nieco większe niż przeciętnie. Duże oczy w kształcie migdałów, wysoka szyja, długi kłąb, głęboka i pełna wdzięku klatka piersiowa, długie ciało z potężnym zadem podkreślają całą wielkość, całą arystokrację tej rasy.

Koń ma suche, długie i cienkie kończyny, które na pierwszy rzut oka nie mają sobie równych pod względem siły. Skórka jest raczej cienka, szata nie jest gruba i jedwabista. Grzywa i ogon również mają rzadkie włosy. Czasami można w ogóle zaobserwować brak grzywy. Bardzo łatwo rozpoznać tę rasę po dumnym wyglądzie i charakterystycznym połysku sierści..

Najczęściej koń achał-tekiński występuje w kolorach złocisto-słowikowym, złotoczerwonym, bulanowym i kruczym. Czasami konie występują w kolorze izabeli. Dopuszczalne są białe i czarne plamy na głowie zwierzęcia, a także na nogach.

Zalety

Koń achał-tekiński jest jednym z najszybszych na świecie. Nadal uważają, że jego potencjał w rozwoju nie ma granic, ponieważ koń się poprawia. Mimo niewielkich rozmiarów nie można zignorować mocy konia. Delikatnie wyglądający achał-teke może z łatwością znieść pragnienie, może pokonywać ogromne odległości praktycznie bez wody.

Są bardzo zabawne i pod tym względem ustępują tylko jeździe pełnej krwi, chociaż pod względem szybkości nie można ich postawić na tym samym poziomie, ponieważ koń Achal-Teke ma kolosalną przewagę nad innymi uprawianymi rasami.

Być może ta synteza piękna i mocy jest ideałem, do którego dążyły narody świata. W końcu Turcy nawet nie podejrzewali, że stali się założycielami czegoś znacznie więcej niż „konie do pracy”. Stworzyli wszechstronnego, oddanego przyjaciela o niezwykłych możliwościach..

niedogodności

Wydawałoby się, co może być nie tak z pięknym przedstawicielem najstarszej rasy ?! Jak takie „stworzenie” może mieć wady? Odpowiedź na te pytania jest prosta: nie ma. Z praktycznego punktu widzenia koń achał-tekiński jest idealny dla wszelkich potrzeb człowieka, ponieważ może zastąpić każdego innego konia i wykonywać swoją pracę znacznie lepiej i lepiej..

Chociaż we współczesnym świecie są ludzie, dla których bardzo ważny, ich zdaniem, „brak” tej łaski. To będą sportowcy. Cały problem, jaki postawili, polega na tym ta rasa dojrzewa znacznie później niż inne konie. Słowem „dojrzewa” wyrażają one słowo „przystosować się” do sportowców. Kluczem do tego jest postać Achal-Teke, którą rozważymy poniżej..

Postać

Biorąc pod uwagę całą wielkość tej rasy, można śmiało powiedzieć, że charakter całkowicie pokrywa się z jej wyglądem. Koń achał-tekiński nie jest bynajmniej niewolnikiem ani poddanym. To dumna, pełna wdzięku rasa, której dominującą cechą charakteru jest życzliwość. Przede wszystkim koń musi czuć równość relacji z człowiekiem. Tylko przyjazne stosunki mogą stać się gwarancją pojednania i pomyślnego współistnienia z tą jednostką kulturową..

Proces budowania relacji może zająć stosunkowo dużo czasu, ale warto. Jeśli koń czuje, że obok niego jest przyjaciel, tworzy się pewne zaufanie, które jest głównym elementem udanego związku..

Cechą charakterystyczną, która wyróżnia konie achał-tekińskie od innych koni, jest lojalność. Jeśli ufa, przyzwyczai się do „pana” i dostosuje się do niego, będzie mu wierny do końca swoich dni. Nikt nigdy nie będzie w stanie zwabić go na swoją stronę.

Cechy:

Jedną z najważniejszych cech rasy koni Achal-Teke jest jej wszechstronność..

Wygląd konia całkowicie pokrywa się z jego charakterem. Możliwości fizyczne konia są wyjątkowe i nie mają odpowiedników w innych rasach kulturowych. Mieszkańcy Akhal-Teke są bardzo energiczni, zwinni i posłuszni.Ich wytrzymałość jest nienaganna, a prędkość praktycznie nie ma sobie równych. Główną cechą tej rasy jest doskonała tolerancja na ciepło. Wystarczy jeden łyk wody, aby wznowić ruch i odbyć nową, długą podróż, liczącą dziesiątki kilometrów.

Tylko właściciel i przyjaciel mogą obejrzeć konia Achal-Teke. Tylko przy pełnym zaufaniu koń powierza właścicielowi siebie i swoje ciało.. Dopiero przy całkowitym „podporządkowaniu się” konia sobie, możesz zacząć wyjeżdżać.

Akhal-Teke to elitarny koń, który kocha czystość. Pierwszym elementem pielęgnacji konia jest karma. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że ten koń musi być zawsze dobrze karmiony i pojony. W przeciwnym razie zaufanie do właściciela może zostać utracone. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę cechy osobiste każdego obywatela Achal-Teke: w zależności od rodzaju żywności mogą potrzebować różnych witamin. Dieta konia powinna się zmieniać w zależności od pory roku, wieku, warunków pracy.

Ważne jest, aby na początku pamiętać, że koń jest roślinożercą. Dieta powinna zawierać zboża, ale w określonej ilości dużą ilość siana i trawy. Warzywa są kluczowym źródłem witamin dla konia. Aby dowiedzieć się, ile dokładnie koń achał-tekiński musi zjeść, należy przeznaczyć jeden dzień bez pracy, biorąc pod uwagę wszystkie powyższe czynniki, umieścić dużą ilość trawy i siana, zastąpić jedną dziesiątą z nich zbożem i regularnie podawać warzywa.

Nie można też zapomnieć o sprzątaniu tego dumnego konia. Najlepszym rozwiązaniem byłoby mycie Akhalteke raz na 2 dni. Ale konia możesz myć tylko latem, przez resztę czasu musisz go czyścić, aby uniknąć choroby zwierzęcia. Czyszczenie należy rozpocząć od lewej strony głowy, następnie przejść do barków, kłębu, pleców i kończyn. Dopiero wtedy wskazane jest przejście na drugą stronę.

Szczepienia i leczenie weterynaryjne konia są obowiązkowe. Idealną opieką w tej okolicy byłoby zaproszenie doświadczonego lekarza weterynarii 3-4 razy w roku do zbadania konia..

Najstarsza z ras czystych, najszlachetniejsza ze wszystkich, koń achał-tekiński niewątpliwie i słusznie zasługuje na uwagę, miłość i szacunek właściciela. I tylko dobroć, oddanie i lojalność mogą stworzyć prawdziwą przyjaźń z tym pięknym stworzeniem..