Opis i zdjęcie, główne cechy i wskaźniki popularnych ras kurczaków

Ze wszystkich drobiu kurczaki są uważane za najbardziej bezpretensjonalne w opiece, więc nawet amatorski hodowca drobiu może je rozmnażać. Jednak przed zakupem kurczaków ważne jest ustalenie konkretnego celu ich hodowli oraz doboru rasy. Przedstawiciele jaj, mięsa i dekoracji mają wiele zalet, dlatego ważne jest wcześniejsze zapoznanie się z ich cechami..

Kury jaja (nioski)

Kurczaki hodowane w celu uzyskania jaj różnią się od reszty dużą ruchliwością i lekkością. Pióra ściśle przylegają do siebie, grzebień i kolczyki są dobrze widoczne. Średnia waga kur niosek, niezależnie od rasy, zwykle nie przekracza 2–2,5 kg, co sprawia, że ​​wszystkie wyglądają bardzo wdzięcznie. Organizując dobre warunki hodowlane, od jednego kurczaka uzyskuje się rocznie około 300 jaj..

Araucan

Ta amerykańska rasa kurczaków jest popularnym trendem w produkcji jajek, jednak ze względu na dobre cechy smakowe mięsa, w celu jego pozyskania często hodowany jest drób. Główną cechą wyróżniającą te ptaki jest zdolność składania niebieskich jaj, aw połączeniu z innymi rasami pojawiają się różne opcje koloru skorupy: niektórzy hodowcy drobiu mówią nawet o jaskrawoczerwonych okazach. W Federacji Rosyjskiej i innych krajach WNP araukanie są rzadkością.

Główne cechy rasy są następujące:

1. Produkcja jaj: 200-250 jaj rocznie (o wadze 60-65 g).
2. Wskaźniki wagi: w wieku jednego roku kury ważą około 2-2,5 kg, koguty - od 2,5 do 3 kg.
3. Cechy zewnętrzne: obecność brody, bokobrodów i grzebienia w kształcie grochu. Ptaki mają cztery palce na łapach, a uznanymi standardami koloru upierzenia jest osiem kolorów: czarny, biały, srebrny, niebieski, czerwono-brązowy, pszeniczny, ciemnożółty i pszeniczny niebieski. Niektóre inne odcienie są również uważane za dopuszczalne, najważniejsze jest to, że zachowane są wymagania dotyczące koloru łap i palców. Białe i niebieskawe kolory muszą być uzupełnione szaro-łupkowymi śródstopiami, a także białym odcieniem stóp i spodniej strony palców.

Początek reprodukcji araukanów przypada na 5-6 miesięcy ich życia, a maksymalnych wskaźników produktywności od nich można oczekiwać nie wcześniej niż za dwa lata.

Ancona

Rasa ta została uzyskana poprzez skrzyżowanie lokalnych aborygeńskich włoskich kurczaków o biało-czarnej maści. Swoją nazwę otrzymali na cześć portu Ancona, obok którego mieszkali hodowcy w okresie swojej hodowli. Ogólnie wszyscy przedstawiciele rasy są dość duże, z prostokątnym ciałem, ale nie są to ich główne cechy charakterystyczne..

Dodatkowo warto zwrócić uwagę na następujące cechy:

1. Produkcja jaj: 120-180 jasnych jaj z jednej warstwy rocznie (do inkubacji wskazane jest wybranie osobników o wadze co najmniej 50 g).
2. Wskaźniki wagi: kobiety - 1,8-2,2 kg, mężczyźni - 2,2-2,8 kg.
3. Cechy zewnętrzne: wyjątkowy kolor, w którym białe kropki wyróżniają się na szarej lub czarnej podstawie. Ciało jest lekko nachylone (w stosunku do linii podłoża), ale gęsty układ piór dobrze maskuje wszystkie krzywizny i nie wydaje się już tak kanciasty. Grzbietowej części stawu skokowego nie można nazwać dużą, ale jednocześnie nie można jej nazwać wąską. Opadają na nią pióra o długiej szyi w kolorze szarym lub czarnym. Przegrzebek i kolczyki są lekko wydłużone, zaokrąglone, a dziób jest jasnożółty. Przegrzebki samic mogą zwisać z jednej strony, ale u samców zawsze jest pionowe, z 4-6 zębami. U niektórych przedstawicieli rasy płatki uszu mogą być czarne, podczas gdy u innych są białe..

Dominujący

Ta rasa pojawił się dzięki staraniom czeskich hodowców i często występuje w gospodarstwach domowych. Oprócz wysokiej produktywności kury te słyną również z bardzo dobrego zdrowia, dzięki czemu albo w ogóle nie chorują, albo są szybko wyleczone standardowymi preparatami..

Dziś rasa dominująca ma kilka podgatunków, wśród których zaszczytne miejsce zajmuje D 100 (ptaki o czarnym upierzeniu) i D 104 - o jasnej barwie i zwiększonej odporności na ekstremalne warunki przetrzymywania. Pomimo tego, że istnieje około 12 podgatunków rasy, różnią się one jedynie kolorem..

Główna charakterystyka:

1. Produkcja jaj: 310-320 brązowawych jaj rocznie po 60-70 g (kury znoszą pierwsze jajo w wieku 5-6 miesięcy).
2. Wskaźniki wagi: kury do 2,0-2,8 kg i koguty do 3,2 kg.
3. Cechy zewnętrzne: obszerny, zaokrąglony tułów, dobrze umięśnione, szerokie okolice grzbietu i klatki piersiowej, mięsiste nogi. Brzuch niski, łapy średnie, szeroko rozstawione. Na głowie najjaśniejszą i najbardziej wyrazistą częścią są oczy, których tęczówka ma piękny pomarańczowy odcień. Kolor przedniej części jest jednak czerwony, podobnie jak kolor kolczyków i wyprostowany herb w kształcie liścia. Skrzydła są małe, przylegające do ciała i pokryte gęstym upierzeniem. Jeśli chodzi o kolor piór, najpopularniejszy jest kolor czarny, ale można znaleźć dominanty białe, nakrapiane i brązowe..

Kury czeskie można zasłużenie nazwać spokojnymi i potulnymi, a jedyną wadą ich przyzwyczajeń jest ich ciągła głośność: koguty cały czas śpiewają, a kury rechoczą.

Leghorn

Kurczaki tej rasy są pochodzenia włoskiego, ale już w XIX wieku zostały przetransportowane do Stanów Zjednoczonych i zaczęły krzyżować się z przedstawicielami innych ras, aby uzyskać idealne wskaźniki produktywności..

W Europie wyrafinowane leghorny powróciły na początku XX wieku i niemal natychmiast zyskały powszechną popularność. Nie jest to zaskakujące, wystarczy spojrzeć na główne cechy rasy..

1. Produkcja jaj: 200-250 białych lub brązowych jaj rocznie (jedna waży około 60 g).
2. Wskaźniki wagi: kobiety - do 2,5 kg, mężczyźni - do 3 kg.
3. Cechy zewnętrzne: mały rozmiar ciała, z zaokrągloną klatką piersiową i szerokimi plecami. Głowa jest średniej wielkości, z jaskrawoczerwonym grzebieniem w kształcie liścia i pomarańczowymi oczami. Nogi krótkie, ogon płytki. Młode kury mają żółtą skórę, ale z wiekiem zmienia kolor na zwykły miąższ. Jeśli chodzi o kolor upierzenia, biały jest uważany za tradycyjny dla rasy, chociaż nie wyklucza się możliwości brązowych kurczaków, co tłumaczy się popularnością jaj o brązowych skorupkach.

Loman

Lohman Brown uważana za jedną z najbardziej udanych ras trendu jajecznego. Są stosunkowo bezpretensjonalne w doborze paszy i warunkach przechowywania, ale jednocześnie niosą dużo jaj..

Historia rasy sięga 1959 roku w Niemczech, gdzie hodowcy od kilkudziesięciu lat starają się o uzyskanie doskonałej kur nioski charakteryzującej się wysoką produktywnością. Nadal udało im się osiągnąć swoje cele, ponieważ dzisiaj Loman Brown charakteryzuje się bardzo dobrymi wskaźnikami we wszystkich zrozumieniach.

Główne cechy rasy są następujące:

1. Produkcja jaj: 310-320 jaj rocznie po 60-72 g (kury osiągają maksymalny wiek produkcyjny w wieku 2-3 lat, chociaż zaczynają nieść w wieku 5-6 miesięcy).
2. Wskaźniki wagi: samice - 1,7-2,2 kg, koguty - około trzech kg.
3. Cechy zewnętrzne: maść czerwono-brązowa, która u samic jest nieco jaśniejsza niż u samców, gęste, jasne upierzenie, niekiedy z rzadkimi białymi plamami. Występują również podgatunki w kolorze białym. Głowa jest mała, z czerwoną pręgą w kształcie liścia o średniej wielkości. Przednia część jest czerwona, ale nieco jaśniejsza niż grzebień, szaro-żółty dziób jest wąski i stosunkowo krótki. Skrzydła dobrze rozwinięte i przylegające do ciała. Klatka piersiowa - szeroka, brzuch - napięty.

Loman Brown to dość potulny i ufny ptak, który dobrze dogaduje się z innymi przedstawicielami świata kurczaków.

Kurczaki Puszkina

Podobnie jak Anconas, rasa ta wzięła swoją nazwę od miejsca, w którym została wyhodowana. Stało się to około 1995 roku w mieście Puszkin (obwód leningradzki), chociaż rasa została oficjalnie uznana dopiero w 2007 roku. „Rodzicami” współczesnych ptaków są przedstawiciele przemysłu jajeczno-mięsno-jajecznego: biały leggoron i czarno-biały australorp. Dziś ta rasa jest reprezentowana przez dwa główne podgatunki: jeden został wyhodowany w Petersburgu i charakteryzuje się zwiększoną produkcją jaj, a drugi - w Sergiev Posad i jest pozycjonowany jako bardziej stabilna odmiana..

Główne cechy rasy są ukryte w następujących:

1. Produkcja jaj: około 220 jaj rocznie, ale zdarza się, że są to 290 sztuk (w pierwszym roku produktywność jest wyższa niż we wszystkich kolejnych). Waga jednego jajka to 58-60 g, procent płodności to 90.
2. Wskaźniki wagi: 1,8-2 kg (kurczak), 2,5-3 kg (koguty).
3. Cechy zewnętrzne: wydłużona głowa, wyłupiaste pomarańczowe oczy, jasnobeżowy dziób zakrzywiony w dół. Wyraźnie widoczny jest również typowy pręgowany kolor samic, koguty są białe, z ciemniejszymi plamami na ciele. Pióra dobrze przylegają do ciała, mają białą puszystą podstawę. Skóra jest nieskazitelna i całkowicie lekka. Szyja jest stosunkowo długa i dobrze widoczna. Kształt ciała przypomina trapez, a grzbiet wydaje się lekko obniżony w kierunku prostego, wysokiego ogona. Mocny grzbiet uzupełniają długie, lekko opadające skrzydła. Nogi - długie.

Rosyjski biały

Najstarsza rasa jaj wśród już przedstawionych. Hodowcy zaczęli rozmnażać rosyjską biel już w 1929 roku, używając białych leghorów i rosyjskich lokalnych ptaków niekrewnych.

Później było wiele zmian, ale dziś mamy doskonałe kury, o następujących cechach:

1. Produkcja jaj: około 200-230 jasnych jaj rocznie (waga jednego - 55-56 g). Pierwsze jajo kurze podaje się w wieku 5 miesięcy.
2. Wskaźniki wagi: 1,6-1,8 kg samice i 2-2,5 kg samce.
3. Cechy zewnętrzne: środkowa głowa z umieszczonym na niej grzebieniem w kolorze jasnoróżowym. U samic lekko zwisa, u samców jest umiejscowiona ściśle pionowo i posiada 5 dobrze zdefiniowanych zębów. Dziób żółty, bardzo mocny. Płatki są białe. Pogrubiona szyja ma przeciętną długość i wznosi się ponad szeroki mostek. Ciało jest wydłużone i szerokie, przylegają do niego dobrze rozwinięte skrzydła. Pióra są mocno dociśnięte do skóry, żółte nogi są bez piór. Ogon średniej długości. Kolor wszystkich piór jest biały, tylko u bardzo małych kurczaków pokwitanie jest nadal żółte.

Za główną zaletę hodowli Russian White uważa się jej estetyczny wygląd i niewymagającą pielęgnację..

Mięso i jajko

Kurczaki mięsno-jajeczne to uniwersalne rozwiązanie przy wyborze drobiu, ponieważ oprócz dużej ilości jajek można dostać również dużo mięsa o bardzo delikatnym i atrakcyjnym smaku. Rozważ najsłynniejsze rasy mięsne i jajowe.

Avicolor

Najczęściej te kury można znaleźć w ukraińskich gospodarstwach, chociaż są hodowane w innych krajach..

Jedną z głównych zalet, dla których ptaki tak lubią miejscowych rolników, jest ich wysoka produktywność i doskonała wylęgowość (kury to dobre kury):

1. Produkcja jaj: około 300 sztuk rocznie (po 50 g).
2. Wskaźniki wagi: mężczyźni - 2,5-3 kg, kobiety - do 2,5 kg.
3. Cechy zewnętrzne: kolor czerwony z możliwym dodatkiem czarnych i białych piór. Koguta od kury można odróżnić kolorem od pierwszych dni życia pisklęcia, ponieważ samce są zawsze lekkie. Dorośli przedstawiciele to prawdziwie krzepcy ludzie o masywnym cylindrycznym ciele. Szyja jest średnia, ale dobrze wyróżnia się na tle szerokiego obszaru ramion. Głowa jest dość duża i wysoko osadzona, a samice w ogóle nie mają upierzenia. Herb jest duży, ustawiony pionowo. Posiada 5-6 zębów. Skrzydła są mocno dociśnięte do ciała, a czerwone pióra z ogona (różnią się białymi plamami) są lekko ugięte. Charakterystyczną cechą koguta jest retrakcja brzucha, która w porównaniu z kształtem kurczaków powoduje, że są one szczuplejsze i mocniejsze..

Jeśli mówimy o charakterze przedstawicieli rasy avicolor, to są to kury spokojne i przyjazne, bez problemu tolerujące bliskie sąsiedztwo z innymi rasami. Ptaki są bardzo tolerancyjne i mogą spokojnie współistnieć nawet z gęsiami lub kaczkami.

Australorp

Inna długoletnia rasa kurczaków, która pojawiła się około 1890 roku na ziemiach australijskich.

„Rodzicami” nowych ptaków byli Orpingtonowie Angielskie i Białe Leghorny, dzięki czemu hodowcom udało się uzyskać wcześnie dojrzewające osobniki o wysokiej produktywności i dobrym wyglądzie:

1. Produkcja jaj: 150-180 jaj rocznie, ale „czyści” przedstawiciele mogą zwiększyć te liczby do 200, a czasem do 300 jaj po 55-62 g każda. Pierwsze jaja kury składane są w wieku 135 dni, a po dwóch latach wskaźniki opadają. Dobra produktywność utrzymuje się nawet zimą.
2. Wskaźniki wagi: samce - około 4 kg, samice - 2,9 kg.
3. Cechy zewnętrzne: czarne upierzenie z zielonkawym połyskiem u dorosłych i szaro-białe pokwitanie na brzuchu małych kurczaków. Na głowie średniej wielkości unosi się liściasty grzebień, pod którym znajdują się wyraziste brązowe oczy. Na przedniej części upierzenie jest całkowicie nieobecne, krótki dziób jest czarny. Szyja - niezbyt długa, ale dobrze owłosiona. Ciało zaokrąglone, klatka piersiowa głęboka i wypukła. Ogon środkowy, stosunkowo szeroki, ustawiony pod kątem 45 stopni względem grzbietu. Nogi - ciemnoszare, poniżej nieco jaśniejsze.

Główne oznaki „nieczystości” rasy Australorp to obecność poduszek z pierza na grzbiecie, zwężenie ciała, długi ogon, żółta podeszwa i matowy odpływ piór.

Adler

Adler srebrny - rasa z kurczaka i kierunku jajecznego, która pojawiła się w 1965 roku na fermie drobiu Adler. Hodowcom udało się wyhodować ptaka dobrze przystosowanego do warunków klimatycznych z mroźnymi zimami. Ponadto kurczaki Adler doskonale radzą sobie w sytuacjach stresowych i wyróżniają się dużą witalnością, zarówno pod względem przeżycia kurczaków, jak i dobrej odporności dorosłych ptaków..Główne cechy rasy:

1. Produkcja jaj: 180-200 jasnobrązowych jaj rocznie po 60 g (produktywność kurczaków zależy od ich wagi: im mniej, tym więcej jaj można dostać).
2. Wskaźniki wagi: samice - 2,5-3 kg, samce - 4-5 kg ​​(w wieku dorosłym).
3. Cechy zewnętrzne: piękne srebrne upierzenie, z ciemną obwódką wzdłuż krawędzi skrzydła. Budowa ciała samic jest zgrabna, prawidłowo zbudowana, ze średnią szyją i ładnymi miedzianymi oczami. Muszelka jest proporcjonalna do tułowia, dziób średniej wielkości, koloru żółtego (taki sam jak nogi ptaka). Ogon niezbyt duży, zaokrąglony. Rozmiar kurczaka jest nieco skromniejszy niż samca, w porównaniu z nim wygląda bardziej wdzięcznie. Przyczyną uboju kurczaków tej rasy jest bardzo długi ogon i duży przegrzebek, a także zbyt długa i cienka szyja..

Charakter kurczaków Adler jest spokojny i przyjazny, ptak nie jest agresywny. Trzymanie w klatkach jest możliwe, ale niepożądane, ponieważ kury potrzebują wolnego wybiegu do pełnego rozwoju: aby ptak znalazł więcej pożywienia dla siebie. Jeśli stworzysz dobre warunki życia dla kurczaków, można je hodować zarówno na potrzeby osobiste, jak i na skalę przemysłową, z taką samą produktywnością..

Amrox

Wszyscy przedstawiciele tej amerykańskiej rasy mają niezwykłe biało-czarne upierzenie, które z daleka zlewa się w jeden kolor. Amrox został wyhodowany w 1848 roku, ale oficjalnie uznano go dopiero po 100 latach. Wśród głównych zalet kurczaków jest ich wszechstronność, szybki wygląd piór i duża zdolność adaptacji do warunków przetrzymywania..

Główna charakterystyka:

1. Produkcja jaj: 180-200 jaj rocznie (waga jednego - 56-60 g). Kury nioski pierwsze jajo składają w wieku 5-6 miesięcy.
2. Wskaźniki wagi: samce - 4 kg, samice - 3-3,5 kg.
3. Cechy zewnętrzne: luźne biało-czarne upierzenie, dzięki czemu i tak masywne kurczaki wyglądają na jeszcze większe. U samic szerokość ciemnych pasów jest dwukrotnie szersza niż u kogutów, więc wydają się ciemniejsze. Na małej głowie znajduje się mięsisty, jasnoczerwony pręg, z takimi samymi czerwonymi płatkami na uszach i baziach (u samic nie są tak jasne jak u samców). Klatka piersiowa jest szeroka, ciało mocne i mocne, a spod niej widać te same masywne żółte nogi. Ogon jest bujny, szerokie, długie pióra w kształcie sierpa, dobrze się na nim wyróżniają. Małe kurczaki są całkowicie pokryte czarnym puchem, a jasna część jest widoczna tylko na brzuchu. Na głowie samicy wyróżnia się niewielka, ale wyraźna jasna plamka. U samców jest całkowicie nieobecny lub ma rozmyte kontury. Dziób i śródstopie kur są ciemniejsze. Wraz z pojawieniem się piór paski na skrzydłach są już wyraźnie widoczne. W niektórych przypadkach na nogach może pojawić się ciemna tablica..

Naprzemienne ułożenie cienkich białych i czarnych pasków dało powód do nazywania Amroksów „kurczakami w kamizelkach”.

Barbezier

Kolejna dobra rasa kurczaków mięsno-jajecznych, która zyskała dużą popularność wśród krajowych rolników. Barbesier to rasa francuska, której wzorzec istnieje od początku XIX wieku. Na terytorium Rosji, Ukrainy i innych krajów sąsiednich pojawił się dopiero na początku XXI wieku..

Główna charakterystyka:

1. Produkcja jaj: kury zaczynają znosić około 5,5 miesiąca i produkują około 160-200 jaj rocznie (jedna waży 90 g).
2. Wskaźniki wagi: pieski - 4,5 kg (wzrost 70 cm), suki - 3,5-3,7 kg (wzrost 65 cm).
3. Cechy zewnętrzne: całkowicie czarny kolor błyszczących, obcisłych piór, a koguty charakteryzują się zielonym odcieniem upierzenia, zwłaszcza na ogonie. Duży, szkarłatny grzebień jest prosty, w kształcie liścia, który u koguta może osiągnąć 8 cm wysokości i 14 cm długości. Nogi są mocne, czteropalczaste. Oczy wyróżniają się żółto-brązowymi tęczówkami..

Powodem odrzucenia ptaków tej rasy jest nieproporcjonalna budowa ciała, małe wskaźniki wielkości i wagi. Ponadto każdy kolor inny niż całkowicie czarny jest uważany za małżeństwo..

Barnevelder

Rasa holenderska, która pojawiła się w XIX wieku w wyniku pracy z liniami koczinów, brahm, Rhode Islands i indyjskich kurczaków bojowych. Jej powstanie zakończyło się na samym początku XX wieku, kiedy to w 1910 roku Barnevelders zostali oficjalnie uznani za rasę.

1. Produkcja jaj: około 180 dużych jaj rocznie o masie 80 g.
2. Wskaźniki wagi: koguty - 3,5 kg, kury - do 2,75 kg.
3. Cechy zewnętrzne: kurczaki wydają się tylko duże i są raczej kompaktowe, nawet z wystającą klatką piersiową i szerokimi ramionami. Stosunkowo krótkie skrzydła osadzone wysoko i blisko tułowia. Głowa jest mała, wyraźnie widoczne są na niej pomarańczowe oczy. Muszelka przypomina liść i razem z kolczykami wyróżnia się jasnoczerwonym kolczykiem. Kolor upierzenia odróżnia Barnevelders od innych kurczaków: zarówno w warstwach, jak iu kogutów czerwono-brązowe pióra mają czarną obwódkę, a wewnątrz dobrze widoczny zielony odcień uzupełnia kolejny czarny pasek. Ogon samców jest całkowicie czarny, ale u samic jest koronkowy, zakończony czarnym upierzeniem. Dopuszczalne są warianty niebieskiej i czarnej podstawy piór, zamiast czerwono-brązowego, a także ostatnio pojawiło się srebrne obramowanie.

Wyandot

Kurczak rasy Wyandotte pojawił się w połowie XIX wieku w Ameryce Północnej. Ptaki swoją nazwę zawdzięczają jednemu z plemion północnych Indii, którego barwy dominowały w upierzeniu pierwszych przedstawicieli rasy. W trakcie wieloletniej hodowli robotów w 1883 roku pojawiły się srebrne wyandoty, które w 1911 roku przybyły na terytorium współczesnej Rosji. Obecnie wyróżnia się ponad 15 odmian rasy, ale wszystkie różnią się od siebie tylko kolorem.Główne cechy rasy:

1. Produkcja jaj: do 170 żółtobrązowych jaj rocznie o masie 50-60 g każde.
2. Wskaźniki wagi: do 2,5 kg kurczaka i 3,5 kg koguta.
3. Cechy zewnętrzne: zwarty tułów, średniej wielkości głowa z krótkim i wypukłym dziobem. Herb koguta średniej wielkości, różowy i wdzięczny, przylegający do głowy. Oczy są czerwono-pomarańczowe, okrągłe i wystarczająco duże. Płatki uszu i kolczyki na nich wyróżniają się dobrze, gładko zaokrąglone w dół, bez zmarszczek i fałd. Szyja jest mocna i nie odchyla się do tyłu, dzięki czemu ptak wydaje się jeszcze bardziej majestatyczny. Ciało jest znacznie dłuższe niż szerokie, co sprawia, że ​​sylwetka ptaka wydaje się nieco przysadzista. Grzbiet jest szeroki, a jego linia wznosi się w okolicy lędźwiowej. Klatka piersiowa i brzuch są szerokie i dobrze rozwinięte. Podudzie i śródstopie - długie, o prostych i dobrze rozstawionych żółtych palcach. Kurczaki są prawie we wszystkim podobne do kogutów, z wyjątkiem tego, że są nieco mniejsze. Najpopularniejszym kolorem tego ptaka jest srebro, a koguty w większości przypadków są srebrno-białe z czarnym wzorem. Każde pióro na głowie lub klatce piersiowej ma czarną obwódkę. Na skrzydłach powinny znajdować się co najmniej trzy takie paski.

Dzięki gęstemu upierzeniu kury Wyandotte nie boją się mrozu i dobrze spieszą się nawet zimą, za co docenia je wielu hodowców drobiu.

Galan

Rasa pochodzenia rosyjskiego, która w naszych czasach jest coraz mniej powszechna, głównie w prywatnych gospodarstwach. Po raz pierwszy Galans lub, jak się je nazywa, kurczaki z czarną brodą były prezentowane na wystawach dopiero w ostatniej dekadzie ubiegłego wieku.

Specyfikacje:

1. Produkcja jaj: około 200 sztuk rocznie (jedno brązowe jajko waży 60–65 g). Aby zapewnić dobre zapłodnienie jaj, na 4 kurczaki powinien przypadać 1 kogut..
2. Wskaźniki wagi: koguty - 3,8-4 kg, kury - 2,8-3 kg.
3. Cechy zewnętrzne: obecność małej łukowatej brody w dolnej części głowy. Sama głowa jest mała, ale szeroka, z jaskrawoczerwonym przegrzebkiem bez kolców. Oczy są brązowe i duże. Szyja - pełna, średnia. Część grzbietowa jest szeroka, ale bliżej ogona zaczyna się zwężać. Wysoko osadzona klatka piersiowa jest wypukła i zaokrąglona. Ciało wydaje się szerokie i masywne, z prostym ogonem. Stosunkowo małe skrzydła ściśle do niej przylegają. Kolor upierzenia - czarny, z zielonkawym odcieniem.

Wady rasy obejmują obecność piór na nogach, jasną obrączkę na szyi, krótki tułów, zbyt wysoko lub nisko osadzony tułów, słabo rozwinięty brzuch. Ponadto powodem odrzucenia jest obecność bieli w kolorze.

Dominic

Rasa dominik posłużyła jako podstawa do hodowli popularnych kurczaków Plymouth Rock, ale po pojawieniu się tego ostatniego w latach siedemdziesiątych XIX wieku szybko stracił na znaczeniu i zaczął odradzać się dopiero 100 lat później. Obecnie w Stanach Zjednoczonych jest około 1000 takich kurczaków, ale w pozostałych częściach świata ptaki rasy pochodnej są bardziej powszechne..

Główne cechy kurczaków Dominika:

1. Produkcja jaj: ok. 180 jaj rocznie (masa jaj - ok. 55 g).
2. Wskaźniki wagi: koguty - 3,2 kg, kury - do 2,3 kg.
3. Cechy zewnętrzne: zwarty korpus, duże różowe muszelki, gęste upierzenie, duże okrągłe kolczyki, długi jasnożółty dziób, mocna część grzbietowa, krótka szyja, małe skrzydła, duże łapy i wysoki ogon. Kolor - czarno-biały (białą podstawę piór uzupełnia czarna lamówka).

Jubileusz Kuchinskaya

Rosyjska rasa kurczaków, wpisana do rejestru w latach 90-tych ubiegłego wieku. „Rodzicami” pierwszych ptaków byli Russian White, Rhode Island, White Plymouth Rock i Australorp.

Główna charakterystyka:

1. Produkcja jaj: 180 jasnobrązowych jaj rocznie (po 60 g).
2. Wskaźniki wagi: samce - ok. 3,8 kg - samice - 2,8 kg.
3. Cechy zewnętrzne: delikatna i miękka skóra twarzy, gładkie kolczyki, duże owalne płatki. U samców na szyi tworzy się prawdziwa grzywa piór, opadająca do ramion. Skrzydła - krótkie, dobrze przylegające do szerokiego, długiego tułowia. Kury są tradycyjnie mniejsze od samców, ale wszystkie mają czerwono-brązowy kolor z podwójnymi czarnymi brzegami, cętkami lub zarysami.

Aby zapewnić dobry poziom produkcji jaj, na 13-14 kur musi przypadać co najmniej jeden kogut.

Legbar

Przedstawiciele tej rasy spodoba się hodowcom drobiu, którzy są zainteresowani niezwykłymi kurczakami. Legbary wyróżniają się nie tylko wysokim współczynnikiem produkcji jaj, ale także produkują jaja o niezwykłej niebieskiej skorupce. Ich przodkami byli kuropatwy leghorns i plymouthrocks w paski.

Główna charakterystyka:

1. Produkcja jaj: 200-210 niebieskich jaj rocznie od jednego osobnika (po 55-60 g).
2. Wskaźniki wagi: mężczyźni - 2,7-3,4 kg, kobiety - 2,0-2,7 kg.
3. Cechy zewnętrzne: u samców pręgi na upierzeniu są znacznie wyraźniejsze niż u samic. Samice wyróżnia się od innych ras pięknym grzebieniem przypominającym czapkę z piór, natomiast na głowie samców wyraźnie widać duży wyprostowany grzbiet z 5–6 kolcami. Równie zauważalną cechą ptaków są białe bazie, charakterystyczne dla wszystkich przedstawicieli rasy. Kolor upierzenia może być kremowy, złoty lub srebrny, chociaż ten drugi jest coraz mniej powszechny.

Legbary to spokojne i zrównoważone ptaki, wyróżniające się mobilnością, spokojnym usposobieniem i doskonałym zdrowiem. Pod wieloma względami są bardzo podobne do rasy Araucanian..

Maran

Jedna ze starożytnych ras kurczaków, która pojawiła się w 1895 roku.

Główne cechy to:

1. Produkcja jaj: około 150 czekoladowych jajek rocznie po 65-70 g.
2. Wskaźniki wagi: warstwy - do 3 kg, koguty - około 4 kg.
3. Cechy zewnętrzne: czerwonawo-pomarańczowe oczy, krótki ogon osadzony pod kątem 45 stopni, gęste upierzenie, jasne nogi i dobrze owłosione zewnętrzne uda. Ciało jest wydłużone, głowa mała. Koguty mają dobrze widoczne duże kotki. Kolor upierzenia waha się od czarnego z miedzianą opalenizną do srebrnego i czysto białego, chociaż w większości przypadków jest to pierwsza opcja. Koguty mogą mieć złote plamy na mostku..

Wśród zalet rasy Maran warto podkreślić jej wysoką odporność na różne dolegliwości oraz bezpretensjonalność w zakresie pielęgnacji.

Mistrz Grey

Ta francuska rasa kurczaków (choć według niektórych doniesień ptaki były hodowane na Węgrzech) to hybryda, której nazwa pochodzi od szaro-białego koloru upierzenia. Hodowcy w pełni poradzili sobie ze swoim zadaniem i wyhodowali ptaka produktywnego, idealnego dla małych prywatnych gospodarstw. Obecnie ochroną i masową hodowlą tych kurczaków zajmuje się firma Hubbard, mająca centra w kilku krajach jednocześnie..

Główne cechy rasy:

1. Produkcja jaj: ponad 300 jasnobrązowych jaj rocznie o masie około 65 g.
2. Wskaźniki wagi: kury - do 4 kg, koguty - do 6 kg (chude mięso, o dobrym smaku).
3. Cechy zewnętrzne: potężna budowa, masywne nogi z żółtymi śródstopiami, biało-szare upierzenie, z warkoczami na szyi i bardziej wyrazistym wzorem, w którym dominuje ciemny kolor. Przegrzebek i płatki uszu są małe, jaskrawoczerwone.

Kurczaki opanowały szarość zaczynają się spieszyć w wieku 4,5 miesiąca, a na rzeź można je skierować po 1-1,5 roku.

Moskwa czarna

Na podstawie nazwy łatwo zgadnąć, że hodowlę rasy prowadzili rosyjscy naukowcy, a mianowicie specjaliści moskiewskiego gospodarstwa państwowego „Sołniecznoje”. Aby uzyskać wysoce produktywnego ptaka, charakteryzującego się wysoką wczesną dojrzałością i witalnością, przedstawiciele New Hampshire, Brown Leghorn i Yurlovskiye Vocal.

Główne cechy rasy:

1. Produkcja jaj: około 200 średnich (60 g) jaj rocznie.
2. Wskaźniki wagi: koguty - 3-3,5 kg, kury - 2-2,5 kg.
3. Cechy zewnętrzne: ciało wydłużone, o regularnym kształcie, z dobrze rozwiniętymi mięśniami, szeroką głową i klatką piersiową, środkową szyją, małym prostym grzebieniem, zakrzywionym czarnym dziobem, pomarańczowymi oczami. Płatki uszu mogą być czerwone lub białe. Skrzydła średniej długości, ogon dobrze rozwinięty. Nogi średniej długości, szeroko rozstawione (u kur ciemniejsze niż u koguta). Głowa szeroka, klatka piersiowa wypukła. Kura moskiewska ma bardzo gęste, ciemne upierzenie, dzięki czemu nie boi się ostrych zim. Koguty są trochę jaśniejsze niż kurczaki, ponieważ ich grzywa, łopatki i dolna część pleców są ozdobione złotym kolorem. Kury są nieco skromniejsze niż koguty: czarne, z miedziano-złotym upierzeniem na szyi.

Do pozytywnych cech rasy należy spokojne usposobienie i dobra odporność na różne choroby kurczaków..

New Hampshire

Rasa ta pojawiła się na początku XX wieku (wzorce rasy zarejestrowano w 1935 r.) W Stanach Zjednoczonych, a jej przedstawicieli na teren byłego Związku Radzieckiego sprowadzono dopiero w latach czterdziestych XX wieku..

Główna charakterystyka:

1. Produkcja jaj: w pierwszym roku składanych jest około 200 jaj, począwszy od trzeciego - około 140 jaj rocznie.
2. Wskaźniki wagi: kury - 2,1-3 kg, koguty - 3,25-3,75 kg.
3. Cechy zewnętrzne: czerwony grzebień podobny do liścia nie przylegający całkowicie do głowy, tułów jest poziomy, ma gładkie łukowate wzniesienie w kierunku ogona. Skrzydła ściśle przylegają do ciała, upierzenie jest szerokie i gęste, z obowiązkowym połyskiem. U samców szyję i głowę wyróżnia czerwono-złoty odcień na brązowym tle, ale grzywa jest zawsze jaśniejsza i widać na niej pionowy, przypominający smugi wzór. Skrzydła i grzbiet są ciemno czerwono-brązowe, ogon jest czysto czarny, czarny z zielonym odcieniem lub ciemny kasztan. Pióra samic są lekkie i jednolite w kolorze.

Orpington

Dość stara angielska rasa kurczaków, historia hodowli sięgająca lat 70-tych XIX wieku. W tamtych czasach wielu hodowców uważało ją za wyjątkowo niestabilną i nie traktowała tego poważnie, ale później hodowcy w pełni docenili wszystkie zalety tych ptaków..

Główne cechy rasy:

1. Produkcja jaj: 140-160 żółtobrązowych jaj rocznie po 65-71 g.
2. Wskaźniki wagi: Psy 4-5 kg ​​i suki 3-3,5 kg.
3. Cechy zewnętrzne: stosunkowo duże, bardzo wyprostowane ciało z dobrze rozwiniętymi mięśniami i kilkoma obcisłymi piórami. Postawa jest wyprostowana, a głowa przypomina głowę drapieżnego ptaka. Koguty są tradycyjnie większe niż kurczaki, ale te ostatnie wyglądają na bardziej krępe, z równą krzywizną linii „głowa-tył-ogon”. Najwyższy punkt ogona samicy znajduje się blisko jego końcówki. Co do reszty, zewnętrzne cechy kurczaków są bardzo podobne do cech koguta: niska i szeroka klatka piersiowa, szeroki grzbiet, małe skrzydła mocno przylegające do ciała, szeroki brzuch. Herb koguta charakteryzuje się 5-6 zębami, jest prosty, wyprostowany, niezbyt szeroki i znajduje się na linii potylicznej. Tęczówka oczu u przedstawicieli rasy może mieć zarówno kolor pomarańczowy, jak i czarny, co bezpośrednio zależy od koloru samego upierzenia.

Kolor piór orpingtonów może być bardzo zróżnicowany, od czarno-białego, kończąc na porcelanowym, czarno-białym, czerwonym, kuropatwianym, brzozowym i żółtym, z czarną obwódką.

Redbro

Historia rasy zaczyna się na Wyspach Brytyjskich, gdzie pierwszych przedstawicieli pozyskano przez skrzyżowanie walczącego koguta angielskiego i malajskiego. Jednak pomimo ich angielskiego pochodzenia największe obiekty hodowlane dla tych kurczaków znajdują się w USA i Francji..

Kurczaki Redbro można znaleźć na całym świecie, w szczególności w Rosji i na Ukrainie. Istnieją dwie odmiany takich kurczaków, które są oznaczone jako Redbro C i Redbro M. Charakterystyka produktywności przedstawicieli każdego gatunku jest nieco inna.

Główne cechy rasy:

1. Produkcja jaj: od 200 (Redbro S) do 250 (Redbro M), przy wadze jednego jajka 55-60 g.
2. Wskaźniki wagi: samce - do 4,5 kg, samice - do 3,5 kg (główna część maksymalnej wagi kurczaków przybiera już w wieku sześciu miesięcy).
3. Cechy zewnętrzne: kurczaki dużej rasy, z wyraźnie widoczną głową, grubymi nogami, dobrze rozwiniętymi śródstopiami, gęstym upierzeniem, grzebieniem liściastym lub liściastym. Płatki uszu i grzebień są jaskrawoczerwone. Kolor gęstego upierzenia jest czerwony, czasami zmienia się w czerwono-brązowy. Niektórzy rolnicy mówią o istnieniu białych ptaków, ale nie są one czystym krzyżem..

Charakter przedstawicieli rasy jest spokojny i potulny, wszystkie ptaki są bardzo spokojne i rzadko wchodzą w konflikt z kurczakami innych ras.

Laska Foxy

Krzyż pochodzenia węgierskiego, swoją nazwę zawdzięcza charakterystyce pokrycia z piór (w tłumaczeniu „foxy chik” oznacza „łysy kurczak”). Dziś ten gatunek ptaków należy do dziesięciu najlepszych europejskich krzyżówek z kurczakami pod względem produktywności.

Główne cechy rasy:

1. Produkcja jaj: do 250 jasnobeżowych jaj po 65-70 g.
2. Wskaźniki wagi: koguty - 5,5-7 kg, kury - 3,5-4 kg (mięso soczyste, ale nie tłuste).
3. Cechy zewnętrzne: gęste i bujne upierzenie, jasny kolor (od ognistoczerwonego do jaskrawoczerwonego) Głowa jest duża, z umieszczonym na niej prostym, czerwonym grzebieniem w kształcie liścia. Oczy są pomarańczowe, lekko wyłupiaste. Dziób jest żółty, średni. Ciało samicy jest krótkie, ale gęsto zbudowane, z szeroką klatką piersiową i takim samym brzuchem. Skrzydła przylegają do ciała, nogi niezbyt długie, ale mocne, w kolorze żółtym. Mały ogonek znajduje się w stosunku do ciała pod kątem 45 stopni.

Ten krzyż charakteryzuje się prawie stuprocentową przeżywalnością ptaków. Kurczaki szybko rosną i przybierają na wadze, aw wieku 20 dni ważą już prawie pół kilograma.

Holandia

Holland to rasa wyhodowana w latach 30-tych XX wieku w Holandii. W pracach hodowlanych wykorzystano rasy takie jak White Leghorn, Red Rhode Island, Loman i New Hampshire..

Główna charakterystyka:

1. Produkcja jaj: 150-200 jaj rocznie (po 45-60 g). Kurczaki zaczynają nieść w wieku 6-8 miesięcy.
2. Wskaźniki wagi: koguty - 2,1-3,5 kg, kury - 2,1-3,5 kg.
3. Cechy zewnętrzne: czerwone płatki uszu (czasem z białym środkiem), pojedynczy, sześcioramienny czerwony grzebień (u kurczaków prawie całkowicie zwisa z jednej strony), podwójne standardy upierzenia. Przedstawiciele „biali” nie mają czarnych plam, a przedstawiciele „pręgowani” mają białą podstawę całkowicie pokrytą czarnymi paskami. Kurczaki są zawsze ciemniejsze niż koguty. Pióra holenderskie są gęste, średniej gęstości, z dostatecznym pokwitaniem.

Według danych zewnętrznych prążkowani przedstawiciele tej rasy często przypominają Plymouthrocks..

Kurczaki mięsne

Kurczaki mięsne są cenione nie tyle ze względu na wysoką produkcję jaj, ile za smaczne mięso, a jajka można uznać za rodzaj premii w hodowli. Spójrzmy na najbardziej znane rasy kierunku mięsa.

Brama

Wielu hodowców drobiu prawdopodobnie słyszało o tej rasie, ponieważ dzięki imponującym rozmiarom i dość wysokiej produktywności ptakom tym udało się zdobyć dużą popularność na całym świecie. Prezentacja szarego chittagong (pierwsza nazwa rasy) miała miejsce w 1850 r., A już na początku XX wieku kurczaki te rozpowszechniły się w Rosji..

Cechy rasy:

1. Produkcja jaj: 120 jajek w śmietanie rocznie po 60 g.
2. Wskaźniki wagi: samice - około 3,5 kg, samce - do 4,5 kg.
3. Cechy zewnętrzne: kolor waha się od jasnych do ciemnych odcieni, ale kołnierz koguta zawsze pozostaje kontrastowy: u białych ptaków jest czarny, a u czarnych biały. Przedstawiciele rasy wyróżniają się dostojną postawą, szeroką i gęstą klatką piersiową oraz wysoko osadzonym ciałem. Grzebień na głowie ma kształt strąka, bez wyraźnych zębów na końcu. Nogi są całkowicie pokryte piórami i jest to jedna z głównych cech jeżyny.

Wadą przedstawicieli tej rasy jest żółta tablica na piórach, biały kolor grzywy i ogona..

Węgierski gigant

Te kurczaki są bardzo podobne do przedstawicieli ras. mistrz szary i Madziarów, dlatego nawet doświadczeni hodowcy drobiu mogą je pomylić.

Główne cechy rasy to:

1. Produkcja jaj: 150-200 jaj rocznie, przy średniej wadze jednego jaja 45-60 g (nioski zaczynają składać jaja w wieku 4-5 miesięcy).
2. Wskaźniki wagi: koguty - ponad 5 kg, nioski - do 4,5 kg.
3. Cechy zewnętrzne: masywne ciało z bardzo bujnym czerwono-brązowym upierzeniem (grzbiet i linia wzdłuż skrzydeł są ciemniejsze), ogon koguta może być całkowicie czarny. Bujne upierzenie sprawia, że ​​ciało jest jeszcze bardziej zaokrąglone, klatka piersiowa pełna i mocna, ogon koguta średni, osadzony z lekkim odchyleniem od linii pionowej. Ogon samicy jest mały, umieszczony prawie prostopadle do grzbietu. Skrzydła ptaków są mocno dociśnięte do ciała, nogi są stosunkowo cienkie, bez upierzenia. Grzebień na małej głowie jest słabo rozwinięty, a warstwami praktycznie nie jest wyraźny.

Jaja do dalszej inkubacji lepiej kupować bezpośrednio na Węgrzech, ponieważ hybrydy sprzedawane są głównie na lokalnych rynkach i coraz trudniej będzie uzyskać cechy rasy od przyszłych piskląt z każdym lęgiem..

Hercules

Rasa ukraińskiej hodowli typu brojlerów, której wszyscy przedstawiciele bardziej nadają się do hodowli w południowych regionach kraju.

Niskie koszty utrzymania sprawiają, że te kurczaki są odpowiednie dla początkujących hodowców drobiu i główne cechy to:

1. Produkcja jaj: 150-200 jaj rocznie po 45-60 g.
2. Wskaźniki wagi: samce - około 4 kg, kury - około 3,3 kg.
3. Cechy zewnętrzne: dobrze rozwinięte mięśnie klatki piersiowej, obszerny brzuch, środkowy ogon. Małą głowę rasy Hercules uzupełnia jasnoczerwony i duży grzebień w kształcie liścia z długimi i wyraźnie widocznymi baziami. Dziób i nogi są żółte, oczy brązowe. Standardem kolorystycznym są kolory biały, złoty, srebrny, pstrokaty i kukułkowy..

Podczas hodowli rasy Hercules bardzo ważne jest monitorowanie prawidłowego karmienia ptaków, ponieważ są one podatne na otyłość.

Gigant z Jersey

Przedstawiciele rasy są naprawdę prawdziwymi gigantami w świecie kurczaków, ponieważ przy odpowiednim karmieniu i utrzymywaniu linii w czystości koguty mogą osiągnąć 7-8 kg w pierwszym roku życia.

1. Produkcja jaj: około 180 jaj w pierwszym roku po 60-62 g.
2. Wskaźniki wagi: koguty - średnio 6-7 kg, kury - około 4,5-5 kg.
3. Cechy zewnętrzne. W upierzeniu gigantów z Jersey występują tylko trzy dopuszczalne kolory: czarny, biały i niebieski, które odpowiadają kolorowi dzioba i stawu skokowego (przedstawiciele czarno-białych mają czarny dziób i lekko żółtawe śródstopie, a niebieskie mają dziób żółty z ciemnymi żyłkami). Najbardziej powszechne jest czarne upierzenie z zielonym odcieniem. Nogi kurczaków są szare, podeszwy żółte.

Dorking

Kurczaki tej rasy są bardziej znane z bardzo smacznego i delikatnego mięsa, aczkolwiek charakteryzującego się niską produkcją jaj. Przodkami Dorkingów były aborygeńskie kurczaki z miasta Dorking (Anglia) i przedstawiciele lokalnych ras z końca XIX wieku.

1. Produkcja jaj: nie więcej niż 150 sztuk rocznie (waga jednego jajka to 45-60 g).
2. Wskaźniki wagi: kurczaki - do 4,5 kg, koguty - około 6 kg.
3. Cechy zewnętrzne: pięć palców (piąty znajduje się z tyłu stopy i „patrzy” w górę), dobrze widoczny sześcioramienny pojedynczy grzebień (niektóre odmiany mogą mieć różowy kolor). Głowa jest duża i szeroka, a szyja, gęsto pokryta piórami, jest prawie niewidoczna. Dziób jest stosunkowo mały, pochylony. Za główne standardy w kolorze upierzenia uważa się srebrnoszare, złote, nakrapiane niebieskie, ciemnoczerwone, w paski, kukułkowe i białe.

Dorking nie jest najlepszą opcją dla początkujących hodowców drobiu, ponieważ wymaga bardzo uważnej uwagi i dobrych warunków bytowych.

Cochinhin

Cochinchins zostały wyhodowane w Indochinach i zarejestrowane jako rasa na początku XIX wieku. Pojawiły się na terenie Europy w 1843 roku i do dziś zdobyły sporą popularność..

1. Produkcja jaj: Niska - 100-120 jaj rocznie (po 50-60 g).
2. Wskaźniki wagi: kobiety - do 4 kg, samce - około 4,5 kg żywej wagi.
3. Cechy zewnętrzne: potężne ciało, wysoko osadzone skrzydła, siodło w kształcie upierzenia, płaska, wyprostowana pręga z identycznymi zębami. Ponadto przedstawiciele rasy charakteryzują się wydłużonymi, mocnymi biodrami oraz szeroko rozstawionym tułowiem. Na tle gęstego upierzenia ogon często wydaje się krótki. Płatki i broda są jaskrawoczerwone. Kolor piór powinien być zdominowany przez czerń z odcieniem zielonkawym, chociaż dopuszczalny jest odcień purpury. Występują również białe, niebieskie, płowe, kuropatwy.

Wszyscy przedstawiciele rasy nie wyróżniają się zwiększonymi wymaganiami dotyczącymi warunków przetrzymywania. Dobrze znoszą niskie temperatury i mogą obejść się bez chodzenia.

Kukułka Mechelen

Jedna z najpopularniejszych ras mięsnych. Jego nazwa pochodzi od starożytnego belgijskiego miasta, choć w różnych językach będzie brzmiała inaczej. Tak więc na terytorium przedrewolucyjnej Rosji w XVII wieku kurczaki Mechelen nazywano Cucu de Malin, ale dziś pozostaje tylko „Malin” o tej długiej nazwie.

Podczas hodowli wykorzystano tak znane kury, jak kukułka Flandrii, Bramas, Chińczyk, Szanghaj i przedstawiciele innych ras.Wszystkie z nich odcisnęły swoje „piętno” na cechach kurczaków Mechelen, które dziś wyrażają się następująco:

1. Produkcja jaj: 140-160 jaj rocznie, o masie 60 g.
2. Wskaźniki wagi: koguty - 4-5 kg, kury - 3-4 kg (mięso delikatne, o strukturze drobnoziarnistej).
3. Cechy zewnętrzne: krępa, gęsta budowa, przez co kury nie są szczególnie zwinne i nie potrafią latać. Skrzydła są krótkie, blisko grzbietu i równoległe do niego. Ciało - poziome. Wyróżniają się na nim plecy, mostek i pas barkowy. Ogon jest krótki, nawet u koguta. Nogi - na zewnątrz gęsto owłosione, wewnątrz całkowicie nagie. Najczęstszym kolorem jest pręgowany lub nakrapiany, chociaż istnieją odmiany czysto białe, srebrne, czarne, a nawet niebieskie kurczaki Mechelen. Głowa ptaka jest raczej przeciętna, z czerwoną twarzą i niewielkim prostym grzbietem, którego tylny koniec jest poziomy w stosunku do ciała. Kolczyki i płatki uszu są ognistoczerwone, wydłużone. Tęczówka oczu jest pomarańczowo-czerwona.

Kurczaki jawajskie

Dziś trudno powiedzieć dokładnie, skąd pochodzi ta rasa, ale pierwsze wzmianki o kurczakach jawajskich pochodzą z 1853 roku. Według niektórych doniesień jest to rasa amerykańska, która przybyła na nasze terytorium z Ameryki Północnej, ale to stwierdzenie nie jest w pełni potwierdzone..

W każdym razie, ale dziś mamy drób z wieloma pozytywnymi cechami:

1. Produkcja jaj: 150-200 jaj rocznie po 45-60 g.
2. Wskaźniki wagi: koguty - 4,5 kg, kury - średnio 3,6 kg.
3. Cechy zewnętrzne: tułów prostokątny, dobrze rozwinięta tkanka mięśniowa (widoczna wzdłuż zaokrąglonej klatki piersiowej, po bokach, udach i nogach). Brzuch kur niosek jest wyraźniejszy niż u kogutów, upierzenie jest gęste, z pięknym odcieniem. Standard przewiduje dwie możliwości kolorystyczne: czarny + odcień agatu oraz nakrapiany z lekką plamą na każdym piórze. Istnieją również białe kurczaki jawajskie, ale głównie w Ameryce.

Wszyscy przedstawiciele rasy są bezpretensjonalni w opiece i nie chodzą, co sprawia, że ​​są bardzo opłacalni w hodowli.

Kury ozdobne

W porównaniu z którymkolwiek z powyższych kierunków kurczaków rasy ozdobne są znacznie mniej powszechne. Nie ma sensu wykorzystywać ich jako źródła jajek czy mięsa, ale mogą stać się prawdziwą ozdobą niemal każdej wystawy. Kury ozdobne są bardzo zbliżone do ras walczących, ale mają swoje własne cechy. Rozważmy najpopularniejsze.

Appenzeller Spitzhauben

Ta szwajcarska rasa jest znacznie mniej powszechna w hodowli domowej. Powstał w wyniku starań hodowców, którzy starali się uzyskać ptaka o idealnym grzebieniu w kształcie litery V, dobrze widocznej kępce i stosunkowo wysokiej produktywności jaj..

1. Produkcja jaj: około 150 jaj (o masie do 40 g).
2. Wskaźniki wagi: samce - do 2 kg, kury - do 1,5 kg.
3. Cechy zewnętrzne: Kolor ptaka może wahać się od czystej czerni do niebieskiego, złotego i srebrnego. Ci ostatni przedstawiciele nie są trudni do rozpoznania, ponieważ na tle białej podstawy wyraźnie widać czarne obramowanie. Istnieją dwa podgatunki tej rasy: właściwie Spitzhauben („wystający grzebień”, wygląda jak kapelusz) i Appenzeller Barthüchner, w którym miejsce kępki zajmuje broda z piór i różowy grzebień. Wszyscy przedstawiciele rasy wyróżniają się wdzięczną konstytucją i długą szyją z małą głową. Na tle całego ciała ogon może wydawać się dość duży, z piórami sterczącymi prawie pionowo. Grzywa jest gruba, upierzenie gęste.

Appenzeller Spitzhauben nie różni się wysokimi wymaganiami dotyczącymi utrzymania warunków, a spokojny charakter ptaków pomaga dogadać się z innymi przedstawicielami świata kurczaków.

Ayam chemani

Na pewno nie pomylisz przedstawicieli tej rasy z żadną inną, ponieważ od łap po grzebień są to całkowicie czarne kurczaki. Przybyli do nas z Indonezji, gdzie wielu rdzennych mieszkańców nadal używa ich do celów rytualnych, obdarzając ich nadprzyrodzoną mocą..

Główne cechy rasy to:

1. Produkcja jaj: około 100 jasnobrązowych jaj po 50 g.
2. Wskaźniki wagi: koguty - około 1,8-2 kg, kury - 1,2-1,5 kg.
3. Cechy zewnętrzne: głównym jest całkowicie czarny kolor ciała, nie tylko upierzenie, ale także mięso. Nawet kości powinny być czarne, nie wspominając o grzebieniu, kolczykach i języku. Głowa jest mała, przegrzebek prosty, w kształcie liścia. Ciało kurczaków jest wąskie, średniej długości, z mocno przymocowanymi do niego skrzydłami. Ogon jest bujny, z długimi warkoczami.

Ayam chemani - nieśmiałe kurczaki, które unikają człowieka i starają się z nim skontaktować do minimum.

Gudan

Poza tym, że niektórzy francuscy gudans różnią się walorami dekoracyjnymi, pozostałe ptaki mają również dobrą produktywność, dzięki czemu mogą rozmnażać się w celu uzyskania jaj i mięsa.

1. Produkcja jaj: do 150 jaj rocznie (o wadze 45-60 g).
2. Wskaźniki wagi: samce - ok. 3 kg, samice - 2,5 kg - odmiana karłowata - ok. 1 kg.
3. Cechy zewnętrzne: piękny i bardzo puszysty grzebień na głowie, skrywający grzebień. Ogólnie kury ozdobne są bardzo podobne do dużych gudanów, tylko o mniejszych rozmiarach: klatka piersiowa i brzuch są zaokrąglone, ramiona są szerokie, ciało ma kształt cylindra. Herb nie zakrywa matowo pomarańczowych oczu. Grzebień ma takie same płatki. Na stopach znajduje się piąty palec, który rośnie w górę.

Zarówno mięsne, jak i ozdobne gudany są przyjaznymi i kochającymi pokój ptakami, ale w razie potrzeby koguty mogą wykazać się odwagą i odstraszyć sprawcę.

Yokohama

Dokładny czas pojawienia się tej rasy nie jest dziś znany, ale fakt, że jej przedstawiciele zdobili ogrody orientalnych szlachciców kilka wieków temu, jest faktem. Szlachetni ludzie uważali Yokohamę za uosobienie ptaka Feniksa i szanowali ją.

Główna charakterystyka:

1. Produkcja jaj: nie więcej niż 150 jaj rocznie o masie 50 g.
2. Wskaźniki wagi: koguty - 2-2,5 kg, kury - 1,5-1,8 kg.
3. Cechy zewnętrzne: bardzo długi ogon, który może osiągnąć trzy metry długości. Kolor piór jest biały z kropkami i czerwonym siodłem lub całkowicie białawy (w rzadkich przypadkach spotyka się srebrne kurczaki). Upierzenie jest gęste, ale z obecnością puchu. Na nogach nie ma piór. Ciało jest wydłużone, z wypukłą częścią piersiową wystającą do przodu. Herb przypomina orzech, kolczyki są jaskrawoczerwone, średniej wielkości. Oczy mogą być ciemnobrązowe lub czerwono-żółte.

Campin

Ojczyzną kurczaków Campin jest północno-wschodnia część Belgii, od której pochodzi nazwa rasy. Najbliższym „krewnym” jest rasa fayumi, która przybyła na europejskie terytorium z Egiptu kilka wieków temu.

Główne cechy campin:

1. Produkcja jaj: 135-145 jaj rocznie o wadze 55-60 g.
2. Wskaźniki wagi: koguty - 1,8-2,6 kg, kury - 1,5-2 kg.
3. Cechy zewnętrzne: mały rozmiar ciała, mocne, raczej długie nogi i niepozorne łydki (ciemnoniebieskie śródstopie są stosunkowo małe). Brzuch i mostek są wyraźne. Grzebień ma kształt liścia, jest mięsisty, ma od pięciu do sześciu zębów (u kogutów stoi pionowo, a u samic zwisa z boku). Upierzenie jest gęste, całkowicie białe na głowie i szyi, a nieco poniżej zmienia kolor na biały z ciemnymi plamami na grzywie. Ogon koguta jest bujny, czarny z głębokim zielonkawym odcieniem i warkoczem. W pozostałej części ciała obie płci mają ten sam kolor: pióra w paski mają geometryczny wzór.

Obozy to bardzo ruchliwe ptaki, które po prostu nie mogą pozostać w jednym miejscu przez długi czas i wymagają regularnego chodzenia.

Krevker

Kolejna elitarna rasa kurczaków, znana ludziom od czasów starożytnych. Przypuszczalnie pierwsze ptaki wyhodowano w XV wieku, w jednej z wiosek Normandii o nazwie Crev-ker, którą później przypisano samym kurczętom.

Charakterystyczne cechy rasy:

1. Produkcja jaj: około 120-140 jaj od jednego osobnika rocznie (waga jednego jądra - 60-65 g).
2. Wskaźniki wagi: samce - 3,5-4,0 kg, kury - 2,8-3,5 kg.
3. Cechy zewnętrzne: mocny, ciężki czarny grzebień na głowie, który składa się z dwóch części, czasem nawet z procesami. Oczy są żółte, z połyskiem, płatki uszu są lekko upierzone, kolczyki są małe. Ponadto kury tej rasy wyróżniają się jedwabistą brodą, która idealnie komponuje się z kozłami. Dziób jest mocny i zakrzywiony w dół, przeważnie czarny, ale występują również odcienie różu. Mocna szyja jest lekko nachylona w kierunku ogona, ma bujną grzywę piór. Klatka piersiowa - szeroka i muskularna. Plecy są mocne. Ogon jest szeroki, z sierpowatymi piórami. Zwykle kolor krevkerów jest bliższy czerni, ale czasami można znaleźć kurczaki białe, niebieskie i nakrapiane. Z wiekiem rozwijają się również płowe odcienie..

Podczas krzyżowania rasy Krevker z Dorkingami i Cochinchinami można uzyskać bardziej odporne osobniki o podwyższonych właściwościach smakowych mięsa.

Lakenfelder

Dokładne pochodzenie tych kurczaków jest dziś nieznane, ale wielu badaczy mówi o ich belgijskich korzeniach. Hodowcy amatorzy od dawna krzyżują lokalne rasy z innymi, dzięki czemu udało im się pozyskać dobrych reprezentantów kierunku mięsno-jajecznego.

1. Produkcja jaj: do 180 jaj rocznie, średnio 55 g każda.
2. Wskaźniki wagi: koguty - 1,7-2,2 kg, kury - 1,5-2,0 kg.
3. Cechy zewnętrzne: ekskluzywny kolor upierzenia, który zapewnia u ptaków obecność białego ciała, skrzydeł i grzbietu, doskonale komponuje się z czarną szyją i ogonem (w niektórych przypadkach na skrzydłach można znaleźć również czarne pióra). Ciało jest lekkie, nogi, podobnie jak dziób, są szare. Grzbiety są w kształcie liścia, jasno szkarłatne i bardzo dobrze wyróżniają się na tle czarnej szyi. Płatki uszu są całkowicie białe. Wyraźnie widoczne są również duże zaokrąglone oczy, a tęczówka jest pomalowana na bogaty czerwono-pomarańczowy kolor..

Lakenfelders mogą być prawdziwym przykładem życzliwości i wzajemnego zrozumienia, aw relacji z osobą są również przykładem zrozumienia. Jeden samiec wystarczy, aby utrzymać porządek na 10 kurczaków.

Orzeł perkal rosyjski

Rasa była szeroko rozpowszechniona w latach 70-tych i 80-tych XIX wieku. W tamtych czasach jej przedstawiciele byli masowo eksportowani do krajów europejskich, gdzie zdobywali nagrody na wszelkiego rodzaju wystawach (krajowe stowarzyszenie hodowców drobiu zatwierdziło wzorzec dla perkalu orłowskiego w 1914 r.).

1. Produkcja jaj: 150-180 jaj rocznie o wadze 58-60 g (młode kury zaczynają nieść dopiero w wieku 7-8 miesięcy).
2. Wskaźniki wagi: samce - do 3,5 kg, suki - do 3,0 kg.
3. Cechy zewnętrzne: wydłużony tułów, grube żółte nogi, krótki, prosty ogon, głowa orła z dobrze widocznymi łukami brwiowymi. Muszelka ma kształt foki, są zbiorniki i broda. Szyja - zwężona w kierunku podstawy. Ponadto różnorodność koloru upierzenia jest uważana za cechę charakterystyczną rasy: czerwono-pstrokata, z czarno-białymi plamami na brązowym tle. Czasami można spotkać kury całkowicie białe, z upierzeniem czarnym, czarno-białym, szkarłatnym lub orzechowym..

Hodując kurczaki tej rasy będą musiały stworzyć dla nich jak najbardziej naturalne warunki bytowe, z możliwością całorocznego spaceru (nie boją się złej pogody).

Kurczaki z Pawłowska

Kolejna starożytna rasa rosyjskiej selekcji, której historia pochodzenia nie jest dokładnie znana. Kurczaki Pawłowskiego zauważono dopiero pod koniec XIX wieku, kiedy ptaki były praktycznie na skraju wyginięcia. Dzisiaj nie grozi im żadne niebezpieczeństwo i nawet początkujący hodowcy drobiu mogą hodować na swoim podwórku "Pavlovtsi".

Ich główne cechy to:

1. Produkcja jaj: około 70-90 jaj rocznie (po 50 g).
2. Wskaźniki wagi: mężczyźni - do 1,9 kg, kobiety - 1,2-1,4 kg.
3. Cechy zewnętrzne: ciało wątłe, lekko wydłużone i ustawione poziomo. Pióra ściśle przylegają do ciała i zakrywają nie tylko smukłe ciało ptaków i łapy, ale także głowę. Na koronie tego ostatniego unosi się bujny grzebień, mocno przypominający koronę (u kogutów jest bardziej wyraźny, u kurczaków jest nieco mniej). Równie zauważalną cechą rasy jest bujna broda, baczki i majtki z piór. Kolor kurczaków Pawłowska może być dwojakiego rodzaju: złoty z czarnymi kropkami i srebrny, z tymi samymi plamami.

Zaletą rasy jest wysoka odporność na stres. Warstw niełatwo odstraszyć, zwłaszcza jeśli obok nich stoi samiec. W paczce niemal od razu zdeterminowany jest lider, który swoją władzą próbuje stłumić resztę.

Polskie

Polska rasa kurczaków nie ma nic wspólnego z krajem o tej samej nazwie i według niektórych źródeł pojawiła się w Azji. Stamtąd w XII-XIII wieku. ptak został przetransportowany do współczesnej Polski, gdzie kontynuował swój rozwój. Większość hodowców wyznaje tę konkretną teorię wyglądu kurczaków, ale wszystkie niuanse i okoliczności w tej sprawie nadal pozostają tajemnicą..

1. Produkcja jaj: nie więcej niż 120 sztuk rocznie.
2. Wskaźniki wagi: mężczyźni - 2,6 kg, kobiety - nie więcej niż 2 kg.
3. Cechy zewnętrzne: dobrze widoczny grzebień będący wynikiem stożkowatej budowy czaszki. Muszelka w kształcie litery V gubi się wśród reszty bujnych piór i wygląda bardziej jak zmarszczone brwi. Kolczyki mogą być mocno zarysowane lub prawie niewyczuwalne, aw kolorze upierzenia dominuje biel i czerń z efektownym wzorzystym brzegiem. Ogon polskich kur, w przeciwieństwie do innych ras, nie jest stałą cechą i może być duży lub mały.

Walka z kurczakami

Kurczaki bojowe od dawna są wykorzystywane przez ludzi do organizowania walk kogutów. W niektórych krajach nie jest to już tylko rozrywka lub hobby, ale prawie sport narodowy, więc dziś istnieje wiele ras ptaków tego kierunku. Rozważ cechy najpopularniejszych odmian.

Azil

Ta indyjska rasa przybyła do Europy w XIX wieku i nadal nie straciła popularności wśród walczących hodowców kurczaków. Samce dobrze nadają się do treningu i potrafią walczyć „na ringu” w wielu kolejnych walkach, za co doceniają ich miłośnicy takiej rozrywki.

Jeśli chodzi o cechy rasy, obejmują one:

1. Produkcja jaj: tylko 50-60 małych jąder rocznie (jeden waży do 40 g).
2. Wskaźniki wagi: różnią się w zależności od odmiany kurczaków azil. Tak więc koguty podgatunku ciętego ważą 2,0-2,5 kg (kurczaki - 1,5-2,0 kg), podczas gdy kulangi mogą osiągnąć 5-6 kg, jednak rzadko są używane w bitwach.
3. Cechy zewnętrzne: krępa i mocna budowa, stosunkowo krótkie kończyny i gęste upierzenie. Podobnie jak inne rasy bojowe, Azils charakteryzują się dobrze rozwiniętą muskulaturą ciała, mocnym dziobem i zarozumiałym usposobieniem. Ciało jest krótkie i dość szerokie, ramiona wysunięte do przodu, a na muskularnych żółtych nogach wyraźnie widać ostre ostrogi. Czerwone uszy bez kolczyków. Kolor upierzenia może być bardzo różny, ale najczęściej jest to czarno-brązowy lub czarno-biały, z różnymi różnicami w rozmieszczeniu tych kolorów. Rozmiar i postawa kurczaków jest ważniejszym parametrem niż wzór i kolor..

Pomimo swojego temperamentu kury te są bardzo przywiązane do właściciela, a koguty, gdy to możliwe, demonstrują swoje zalety..

malajski

Kolejna starożytna rasa indyjska, która od dawna rozwija się w krajach europejskich. Entuzjastyczni hodowcy drobiu hodują te kurczaki, aby utrzymać silne i wytrzymałe ptaki o doskonałych walorach bojowych..

Główne cechy przedstawicieli rasy to:

1. Produkcja jaj: nie więcej niż 100 jaj rocznie, o masie 50–70 g każde.
2. Wskaźniki wagi: samce - około 6 kg, samice - około 4,2 kg.
3. Cechy zewnętrzne: głęboko osadzone oczy, wystające łuki brwiowe, mocny dziób, mały przegrzebek (z zewnątrz przypomina połowę orzecha włoskiego), naga twarz. Jak u wszystkich wojowników, tułów kurczaków malajskich jest szeroki, z wypukłą linią grzbietu i wysokimi ramionami. Skrzydła osadzone wysoko, szeroko, blisko ciała. Tułów jest prawie pionowy. Na ciele nie ma zbyt wielu piór, w niektórych miejscach widoczna jest czerwonawa skóra. Kolor upierzenia jest przeważnie czarny, z zielonkawym lub perłowym połyskiem. Dozwolone są również odmiany barwne, takie jak miedź, biel, a nawet niebieski..

Porywczy charakter kurczaków malajskich nie przeszkadza im w dobrym traktowaniu ludzi, jednak opiekując się ptakami, nie należy bezwarunkowo ufać kogutom: w kurniku nie powinno być żadnych gwałtownych ruchów.

Staroangielskie walki (koguty)

Kolejna starożytna rasa kurczaków, która według niektórych źródeł istnieje od ponad tysiąca lat. Początkowo ptaki te hodowano tylko jako ptaki bojowe, ale w latach pięćdziesiątych XIX wieku okazały się dobrymi uczestnikami wystaw dekoracyjnych. Dlatego jeśli interesuje Cię tylko walka, lepiej jest preferować odmianę Carlish, podczas gdy ze względów estetycznych wskazane jest użycie przedstawicieli podgatunków oksfordzkich.

1. Produkcja jaj: około 50 jaj rocznie, o masie 40 g.
2. Wskaźniki wagi: mężczyźni - 2–3 kg, kobiety - 1,75–2 kg.
3. Cechy zewnętrzne: przy małych wymiarach mięśnie są wyraźnie widoczne. Mostek jest słabiej rozwinięty niż u innych ras „wojowników”, tułów jest trójkątny, ze skośnym grzbietem i średniej wielkości ogonem. Skrzydła i zaokrąglone łopatki ściśle przylegają do ciała. Przegrzebek, płatki i oczy są jaskrawoczerwone. Kolor upierzenia może być bardzo zróżnicowany: od złocistego i niebieskawego pszenicznego po czarno-biały z srokatym. Ogólnie rzecz biorąc, ten parametr nie jest bardzo ważny, ponieważ walczące cechy kurczaków zawsze są na pierwszym miejscu..

Sumatra

Ci wojownicy pochodzą z Indonezji i podobnie jak poprzednie warianty są uważani za przedstawicieli bardzo starożytnej rasy. Przodkami genetycznymi kurczaków sumatrzańskich (nazwanych na cześć wyspy), według niektórych źródeł, są kurczaki dżungli i kampongi. Rasa została sprowadzona do Ameryki w 1847 roku, a stamtąd rozprzestrzeniła się na inne kraje..

Charakterystyka:

1. Produkcja jaj: do 150 jaj rocznie o masie 60 g każde (w odmianie karłowatej masa jaj nie przekracza 30 g).
2. Wskaźniki wagi: mężczyźni - do 3,5 kg, kobiety - do 2,5 kg. Kurczaki karłowate ważą nie więcej niż 800 g, a samce - około 1,5 kg.
3. ZewnętrznyCechy szczególne: płaska klatka piersiowa, z lekko zapadniętym brzuchem pod spodem. Upierzenie ogona jest długie i dobrze rozwinięte. Głowa jest mała, ale ma niezwykły fioletowy kolor. Znajdujący się na niej herb jest czerwono-fioletowy. Na nogach samców obnoszą się podwójne lub nawet potrójne ostrogi, ale tutaj nie ma upierzenia. Na pozostałej części ciała pióra ściśle przylegają do niego i mogą być miedziane, białe i niebieskie, chociaż najczęściej spotyka się czarne kurczaki z zielonym lub perłowym odcieniem..

Sumatra nie mogą przebywać na stałe w niewoli, ale organizując spacer, należy wziąć pod uwagę ich zdolność do latania: nie wyklucza się ucieczki z małego ogrodzenia.

Shamo

Shamo - podgatunek rasy kurczaków malajskich, który po raz pierwszy pojawił się w Europie w 1953 roku. Istnieją trzy rodzaje tych ptaków bojowych: duży o-shamo, średni chu-shamo i karłowaty ko-shamo. Pomimo różnych parametrów wszystkie mają podobne cechy wyglądu i charakteru..

1. Produkcja jaj: do 60 jaj rocznie o masie 35-60 g, w zależności od przynależności ptaka do danej odmiany.
2. Wskaźniki wagi: duże ptaki osiągają 3-5 kg ​​(w zależności od płci), średnie - 2,5-4 kg, karzeł - 0,8-1,2 kg.
3. Cechy zewnętrzne: lekko wydłużona i szeroka głowa (z tyłu głowy wydaje się postrzępiona, jest mały grzebień), mocne brwi i głęboko osadzone oczy, dobrze rozwinięte mięśnie twarzy. Muszelka ma kształt strąka, ale tylko na początku, wtedy bardziej przypomina orzech. Kolczyki są słabo widoczne, a czerwone gardło praktycznie sięga szyi. Część piersiowa jest bardzo szeroka i wypukła, nagi mostek wystaje do przodu. Długi i szeroki grzbiet pokryty jest rzadkim upierzeniem, chociaż na skrzydłach są łyse plamy. Ogona nie można nazwać szerokim, jest stale obniżany. Nogi jak przystało na walczące kurczaki są muskularne i mają kolce. Za wzorce kolorystyczne uważa się czysto czarne upierzenie lub czarne pióra z odcieniem czerwieni, srebra, bażanta brązowego, porcelany lub błękitu..

Cóż, tutaj dochodzimy do końca przeglądu najpopularniejszych ras kurczaków naszych czasów. Po przestudiowaniu cech każdego kierunku możesz łatwo wybrać najbardziej odpowiednią dla siebie opcję, najważniejsze jest, aby nie zapominać, że oprócz produktywności i cech zewnętrznych wskazane jest szczegółowe zapoznanie się z zasadami opieki nad wybranym ptakiem. To jedyny sposób na wyhodowanie najlepszych przedstawicieli każdej rasy..