Opis rasy kurczaków appenzeller

W tym artykule chcemy porozmawiać o niezwykłej rasie kurczaków, których wygląd może zaskoczyć nawet najbardziej doświadczonych hodowców rzadkich ras drobiu. Oprócz niezapomnianego wyglądu, kury Appenzeller mają doskonałą odporność i są absolutnie bezpretensjonalne w jedzeniu i opiece. Przeczytaj o cechach rasy i zasadach jej pielęgnacji..

Pochodzenie

Początkowo Appenzellery były hodowane w Szwajcarii wyłącznie do dekoracji stoczni, ale lokalni rolnicy byli mile zaskoczeni produktywnością nowej odmiany kurczaków. Dokładny wiek rasy Appenzeller nie jest znany, ale naukowcy odkryli, że ma ona co najmniej 300 lat..

Cechy zewnętrzne

Kurczaki tej rasy są harmonijnie zbudowane, a są małe. Jedną z cech wyglądu jest kępka na głowie. Zobaczmy, jak wyglądają samice i samce rasy Appenzeller.

Chur

Kurczaki mają następujące cechy zewnętrzne:

• ciało jest zwarte, zaokrąglone;
• szyja jest średniej długości, mocno uniesiona ku górze;
• klatka piersiowa lekko wypukła do przodu;
• głowa niewielka, w jej górnej części bujny grzebień z rogowym i wyprostowanym grzebieniem;
• oczy są brązowe, dziób krótki, ale mocny, z wydatnymi nozdrzami;
• na twarzy nie ma piór, pod zgrabnymi uszami znajdują się średniej wielkości kolczyki;
• skrzydła są dobrze rozwinięte i ściśle przylegające do ciała;
• upierzenie jest gęste, pióra ogonowe długie i proste;
• najczęściej spotykany kolor warstw to biały z czarnymi plamami; dopuszcza się również kolory czarny, srebrno-czarny, złoty i cętkowany.

Petukhov

Mężczyźni mają następujące dane zewnętrzne:

• nieco większe niż kobiety, ich plecy i klatka piersiowa są szerokie, szyja mała, ale mocna;
• szyja, plecy i ogon tworzą gładką krzywiznę, która nadaje ciału harmonijny wygląd;
• brzuch jest bardziej wypukły niż u kobiet;
• głowa średniej wielkości, skóra na twarzy czerwona, bez upierzenia;
• dziób jest masywny, niebiesko-biały, nozdrza są dobrze widoczne;
• czubek głowy pokryty grubymi piórami tworzącymi szpiczasty grzebień, grzebień rogowy i wyprostowany;
• skrzydła koguta są mocne i dobrze rozwinięte;
• gęste upierzenie ściśle przylega do ciała koguta, szczególnie długie pióra rosną na szyi i dolnej części pleców;
• ogon podpuchnięty - warkocze są długie i lekko zakrzywione ku dołowi.

Charakter kurczaków

Wielu koneserów tej rzadkiej rasy zauważa, że ​​Appenzellery są z natury bardzo przyjazne, dlatego idealnie nadają się do życia razem z innymi gatunkami ptaków..

Zobaczmy, jakie inne cechy charakteru dominują w warstwach szwajcarskich:

• ciekawość;
• czynność;
• brak agresji wobec sąsiadów w kurniku.

Wydajność

Przygotowaliśmy dla Ciebie tabelę, która pokazuje główne wskaźniki produktywności rasy kurczaków Appenzeller:

Ile jaj rocznie, szt.

Masa jaja, g 1800-2300 120-150 55-75

Uważa się, że kury nioski tej rasy są średnio wczesne, a ich pierwsze lęgi mogą powstać w wieku 5,5 miesiąca.

Cechy treści

Utrzymanie szwajcarskich warstw nie wymaga żadnych specjalnych umiejętności i zdolności. Nawet początkujący rolnik poradzi sobie z uprawą Appenzellerów - tak łatwo się nimi opiekować.

Dieta

Kurczaki rasy Appenzeller są absolutnie wszystkożerne. Ich codzienna dieta jest prawie taka sama, jak każdego innego kurczaka..Jedyne, na co należy zwrócić uwagę, to zmiana zasad żywienia zimą i latem..

1. W zimnych porach roku ptaki karmić co najmniej trzy razy dziennie, lekko podgrzanym pokarmem. Pamiętaj o dodawaniu do pożywienia suplementów witaminowych i mineralnych, które pomogą uzupełnić niedobory składników odżywczych w organizmie Appenzellera..
   Przyda się ci do przeczytania, jakich witamin potrzebują kury nioski do produkcji jaj, a także jak dawać kurczakom kiełkująca pszenica, otręby i mączka mięsno-kostna.
   Z produktów naturalnych przydatne będą dodatki pokruszonych roślin okopowych i odpadów mięsnych. Mieszanki na bazie gotowanej owsianki przedłużą uczucie sytości w warstwach. Wodę w korycie należy regularnie wymieniać, najlepiej przed jej niewielkim podaniem..
2. Latem karmienie ptaków będzie znacznie łatwiejsze - wystarczy wypuścić kury na trawnik, a same o siebie zadbają. Świeża zielona trawa i owady nasycą warstwy pożytecznymi elementami nie gorszymi niż zacier.

Opieka

Przygotowaliśmy dla Ciebie pięć podstawowych zasad, które pomogą Twoim ptakom wyglądać zdrowo i zachować produktywność przez cały rok:

1. Utrzymanie suchego klimatu w domu. Rosnący poziom wilgoci w powietrzu nieuchronnie doprowadzi do wybuchów chorób w rodzinie kurczaków..
2. Dobra wentylacja. Wilgotne i spokojne powietrze w kurniku to idealne warunki do rozwoju szkodliwych bakterii i mikroorganizmów, które mogą spowodować nieodwracalne szkody dla zdrowia Appenzellera.
3. Regularna dezynfekcja pomieszczeń.
4. Regularne badanie ptaków przez lekarza weterynarii, a także przestrzeganie harmonogramu szczepień w celu wytworzenia silnej odporności na wiele chorób niebezpiecznych dla Appenzellera.
5. Zróżnicowana i zbilansowana dieta.
   Przeczytaj więcej o, jak własnoręcznie przygotować mieszanki paszowe dla kurczaków i dorosłych ptaków.
   Sucha mieszanka paszowa, zacier domowy oraz kompleksy witaminowo-mineralne będą w stanie nasycić ptaki wszystkimi składnikami odżywczymi niezbędnymi do ich pełnego rozwoju. Nie zapomnij też o czystej wodzie w poidle..

Wylinka

Jedną z cech szwajcarskiej rasy kurczaków jest to, że nie mają one młodego linienia. Ale to nie znaczy, że w ogóle nie mają zmiany upierzenia. Każdego roku pod koniec jesieni stare pióra stopniowo wypadają, a na ich miejsce wyrastają nowe, jaśniejsze i bardziej bujne..

Okres ten trwa półtora miesiąca, a ptak może doświadczyć spadku aktywności i przerwy w składaniu jaj. Doświadczeni hodowcy zalecają poprawę jakości pokarmu Appenzellerów podczas linienia oraz dodawanie witamin i minerałów do codziennej diety, aby nowe pióra miały czas na wzrost przed nadejściem chłodów.

Zalety i wady

Podkreślmy główne zalety Appenzellerów:

• niezwykły i oryginalny wygląd;
• spokojne i przyjazne usposobienie;
• dobre wskaźniki wydajności;
• dobrze rozwinięty instynkt inkubacji jaj;
• silny układ odpornościowy.

Appenzellery praktycznie nie mają wad, główne wady to:

• wysoki koszt młodych zwierząt ze względu na rzadkość rasy;
• spadek produkcji jaj w trzecim roku życia kur niosek.

Tak więc kury czubate Appenzellera, pomimo swojej rzadkości, są bezpretensjonalne w utrzymaniu i nie wymagają specjalnych umiejętności i zdolności do ich hodowli i rozmnażania. W razie potrzeby nawet niedoświadczony rolnik poradzi sobie z uprawą tej rasy ptaków..

Recenzje z sieci