Zwalczamy rizoktonię lub parch ziemniaków
Parch czarny ziemniaków to jeden z głównych i najniebezpieczniejszych wrogów tego warzywa korzeniowego i ogrodnika. Nie tylko psuje zbiory, zmniejszając ich ilość i jakość, ale także uniemożliwia zebranie przydomowego materiału siewnego. Aby zwalczyć chorobę rizoktonii ziemniaka (jak się ją nazywa), ważne jest, aby wiedzieć, co ją powoduje i jakie warunki sprzyjają rozwojowi.
„Sprawca” rizoktonii
Czynnik sprawczy czarny strup jest pasożytniczym i bardzo żywotnym grzybem, Rhizoctonia solani Kuehn. Warto zauważyć, że uwielbia nie tylko ziemniaki. Grzyb pasożytniczy może mieć innych żywicieli, zarówno wśród roślin ogrodniczych (psiankowata, dynia, krzyżówka), jak i wśród chwastów (szczególnie preferowany jest skrzyp polny i ostropest).
Zarodniki grzyba dobrze zimują w glebie przez 4 lata, a przy mokrej i chłodnej pogodzie zaczynają się aktywnie rozwijać, natomiast im cięższa i uboższa w materię organiczną gleba, tym lepiej się czują. Ponadto pasożytniczy grzyb utrzymuje się na samych bulwach, co prowadzi do uszkodzenia uprawy podczas przechowywania i dalszego zakażenia sadzonek.
Możesz jeść zainfekowane ziemniaki, ale w żadnym wypadku nie możesz ich używać do rozmnażania..
Jak sprawdzić, czy ziemniaki są chore?
Parch czarny zagraża ziemniakom na wszystkich etapach sezonu wegetacyjnego. W zależności od tego, kiedy to się stało, można ustalić, że kultura jest zainfekowana następującymi objawami:
- dojrzałe warzywa pokryte są czarnymi guzkami, miejscami zlewającymi się w ciągłe narośla;
- podczas przechowywania plonu korzenie plamiste zaczynają gnić;
- jeśli ziemniakom udało się przezimować, to kiełki, które wypuszczają na wiosnę, są brązowoczerwone, silnie rozgałęzione i bardzo delikatne;
- na krzakach porażonych rizoktonią, wraz z początkiem kwitnienia, na dole łodyg pojawia się biały nalot i gniją;
- ocalałe krzewy nie rozwijają się, pozostają nisko, liście od góry zaczynają czerwienić się i zwijać;
- chore młode ziemniaki również wyróżniają się na wrzodach i stopniowo gniją.
Środki kontroli
Walka z rizoktonią polega głównie na działaniach profilaktycznych mających na celu zapobieganie tworzeniu korzystnych warunków dla rozwoju grzyba. To wymaga:
- Przed sadzeniem należy traktować materiał siewny fungicydami (Maxim, Baktofit i inne).
- Glebę należy co roku nawozić materią organiczną (zwłaszcza obornikiem) i preparatami mineralnymi.
- Podążać płodozmian w łóżkach ogrodowych.
- Rozpocznij sadzenie nie wcześniej niż temperatura osiągnie 8 stopni Celsjusza i nie „zakopuj” bulw zbyt głęboko.
- Zbiory, zanim nadejdzie chłodna, wilgotna jesienna pogoda, aby przyspieszyć rozwój grzybów (do września).
- Wszystkie części rośliny zakażone Rhizoctoniae, w tym chwasty, palą się.
Jeśli bulwy z czarnym parchem znajdują się w domowych ziemniakach, lepiej całkowicie zmienić nasiona w następnym sezonie, uzyskując odmiany odporne na tę chorobę.
