Zdjęcia i opis chorób ziemniaka

Ziemniaki to chyba najpopularniejsze warzywo, które uprawia ponad 80% letnich mieszkańców. To on jest częściej niż inne kultury dotknięte różnymi infekcjami. Choroby bakteryjne, grzybicze lub wirusowe ziemniaka mogą zniszczyć większość plonów jeszcze przed ich zbiorem. Nawet w przypadku przechowywania zdrowo wyglądających ziemniaków istnieje ryzyko zepsucia. W takim przypadku infekcja bulw może rozprzestrzenić się na inne warzywa przechowywane z ziemniakami..

Aby uchronić się przed utratą zebranych i przechowywanych plonów, ważne jest, aby na czas wykryć oznaki infekcji. Najpopularniejsze należą do trzech grup:

• infekcje grzybicze - zaraza późna, alternaria, parch, rak, phomosis i fusarium;
• wirusy - mozaika i nekroza;
• choroby bakteryjne - zgnilizna brązowa i pierścieniowa, czarna noga.

Każda grupa jest reprezentowana przez kilka szkodliwych infekcji, które mogą zmniejszyć plon ziemniaka o 3-5 razy. Według statystyk, największe straty plonów powodują choroby grzybowe ziemniaków.

Zaraza późna

Najczęstszą infekcją jest zaraza późna. Utrata plonów po zarażeniu może sięgać 60% lub więcej. W fazie kwitnienia zaczynają pojawiać się zewnętrzne objawy zarazy. Dolne liście ziemniaka pokryte są brązowymi plamami, które rosną z czasem, które z czasem pokrywają całe gniazdo. Podczas deszczowej pogody na spodniej stronie chorych liści pojawia się biały kwiat - tkankę zarodnikową grzyba Phytophthora infestans. Bulwy zakażone zarazą zarazy pokrywają się ciemnymi plamami. Jednocześnie tkaniny pozostają suche i jędrne..

Kiedy pojawiają się chore rośliny, ważne jest, aby praktykować płodozmian, ponieważ zarodniki phytophthora utrzymują się w glebie, na resztkach wierzchołków i bulwach.

Nie zaleca się przechowywania bulw zarażonych zarazą, ponieważ w tym przypadku istnieje ryzyko utraty całego plonu, w tym warzyw w tym samym pomieszczeniu z chorymi ziemniakami.

Rak ziemniaka

Kolejną niebezpieczną infekcją jest rak ziemniaka. Na obszarach, na których odnotowuje się przypadki infekcji ziemniaków, wprowadza się system kwarantanny. Ta choroba grzybicza atakuje bulwy i rozłogi rośliny, blaszki liściowe i łodygi. Na bulwach w bezpośrednim sąsiedztwie oczu pojawiają się narośla, które powiększają się. Pomimo braku oczywistej zgnilizny bulw chorych na raka nie można przechowywać.

Aby uniknąć pojawienia się choroby, ważne jest, aby wybrać odmiany, które są na nią odporne. Kiedy pojawi się rak ziemniaka, zainfekowane bulwy muszą zostać zniszczone. Pole, na którym znajdują się ogniska choroby, nie może być obsiane ziemniakami przez co najmniej 3 lata.

Ziemniak Alternaria

Ta choroba może zniszczyć całą roślinę, w tym łodygi i bulwy. Najczęściej jego ofiarami padają odmiany średnio późne i późne. Pierwsze oznaki infekcji można rozpoznać po pojawieniu się brązowych plam na liściach, które pojawiają się przed kwitnieniem rośliny. Z biegiem czasu chore liście żółkną i giną. Kieszonki infekcyjne na bulwach można również łatwo rozpoznać po brązowym kolorze i nieregularnym kształcie. Jeśli ziemniak Alternaria atakuje większość bulwy, powierzchnia tych plam może wydawać się pomarszczona..

Podobnie jak w przypadku tej choroby, objawia się phomoza ziemniaka, z tą różnicą, że plamy na bulwach nabierają szarawego odcienia, a ich rozmiar nie przekracza 2-5 cm średnicy. Kolejną istotną różnicą jest czas infekcji. Jeśli Alternaria przenika przez młode łodygi rośliny, wówczas phomoza dotyka łodygi w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego. Dojrzewające na nich zarodniki wraz z wodą deszczową dostają się do gleby, gdzie bulwy ulegają zakażeniu..

Przed przechowywaniem materiału sadzeniowego z miejsca, w którym zaobserwowano rośliny zakażone phomosis i alternariosis, ważne jest, aby marynować bulwy. Infekcję można powstrzymać, obserwując reżim temperatury w piwnicy..

Parch

Duże straty plonu mogą wystąpić, gdy są dotknięte różnymi typami parcha: zwykłym, pudrowym lub srebrzystym. Parch zwykły rozwija się tylko przy wysokich temperaturach gleby i niskiej wilgotności. Chore bulwy pokryte są suchymi, ciemnymi plamami lekko wystającymi ponad powierzchnię skórki. Ten rodzaj parcha nie wpływa na łodygi.

Sproszkowany parch ziemniaczany działa w ten sam sposób na rośliny. Dotyczy tylko podziemnej części roślin. W początkowej fazie pojawiają się na nich zaokrąglone plamy o średnicy 6-7 cm, pokryte białym nalotem. Z biegiem czasu obszary te ulegają zniszczeniu, a na ich miejscu pozostają czerwone rany. W przeciwieństwie do zwykłego parcha parch pudrowy jest aktywny tylko przy wysokiej wilgotności..

Srebrzysty parch dotyka tylko bulw podczas przechowywania. W wyniku infekcji tracą dużą ilość wilgoci, przez co stają się lekkie i przesuszone. Takie ziemniaki nie nadają się do sadzenia. Wysoka wilgotność (ponad 90%) i temperatury powyżej 3 stopni powodują wybuch choroby.

Aby uniknąć masowego zarażenia bulw jakimkolwiek parchem, ważne jest obserwowanie płodozmianu. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na przygotowanie materiału do sadzenia: opatrunek przed przechowywaniem zapobiegnie ponownemu zakażeniu bulw i gleby.

Czarna noga ziemniaka

Choroba rozwija się w wyniku uszkodzenia rośliny przez bakterie Pectobakterium. Źródłem zakażenia są chore bulwy ziemniaka, resztki roślinne w glebie. Często rozprzestrzeniają się przez larwy owadów. Wpływa na prawie wszystkie części rośliny na każdym etapie rozwoju. W suchych warunkach staje się przewlekły. Krzewy ziemniaczane zaczynają boleć natychmiast po wykiełkowaniu. Najpierw liście żółkną, a następnie zwijają się i wysychają. Krzew szybko zanika, łodyga staje się miękka i łatwo wyciąga się z ziemi. Na bulwach czarna nóżka ziemniaka ma postać ciemnej zgnilizny w części rozłogu.

Więdnięcie Fusarium

Inną chorobą ziemniaka, w której straty plonów mogą sięgać 50%, jest więdnięcie fusarium. Najczęściej rozwija się w warunkach wysokiej temperatury i wilgotności. Początkowo Fusarium można pomylić z chorobami wierzchołków ziemniaków, których zdjęcia często pojawiają się w specjalistycznych publikacjach. Infekcja dotyczy liści rośliny: górne stają się jasne, a brzegi dolnych nabierają antocyjanowego odcienia. Z biegiem czasu tracą elastyczność i więdną. W dolnej części łodyg pojawiają się plamy pokryte nalotem pomarańczowym lub różowym. Dostając się do gleby, infekcja dotyka również bulw, powodując ich gnicie.

Aby uniknąć śmierci rośliny przez Fusarium, wystarczy skosić zainfekowane wierzchołki i usunąć wszystkie pozostałości roślinne z miejsca. Dopiero wtedy możesz zacząć zbierać ziemniaki..

Jak leczyć ziemniaki z infekcji grzybiczych?

Konieczne jest zwalczanie chorób grzybiczych ziemniaków nawet na etapie przygotowania materiału do sadzenia. Przed potraktowaniem ziemniaków roztworem kwasu borowego lub siarczanu miedzi ważne jest, aby wybrać bulwy, które nie są uszkodzone przez infekcje. W okresie wegetacji konieczne jest ciągłe monitorowanie stanu wierzchołków. Przy pierwszych oznakach choroby konieczne jest usunięcie dotkniętych roślin, a następnie potraktowanie nasadzeń 2% roztworem siarczanu miedzi, Hom lub Maxim.

Infekcje grzybicze często przedostają się do gleby z niecałkowicie zgniłym szczątkiem roślin i obornikiem. Ważne jest, aby wykluczyć takie zjawiska, ponieważ zmniejszy to koszty pracy przy przetwarzaniu upraw specjalnymi środkami i zwiększy ilość plonów. Aby uniknąć zanieczyszczenia bulw podczas zbioru, konieczne jest wcześniejsze skoszenie wierzchołków i usunięcie resztek roślinnych z terenu. Bulwy uszkodzone podczas transportu i przechowywania powinny być spożywane w pierwszej kolejności, ponieważ najczęściej są one narażone na infekcje..

Równie ważne jest płodozmian ziemniaki. Większość chorób grzybiczych utrzymuje się w glebie przez 2-3 lata. W przypadku braku kultur na tym terytorium mogących stać się nosicielami infekcji, samoistnie zanika.

Zwalczanie parcha ziemniaka - wideo