Jak wygląda barszcz i jak jest niebezpieczny dla ludzi?

Barszcz to roślina zielna o gigantycznych wymiarach. Niektóre z jej gatunków są wykorzystywane w medycynie ze względu na swoje właściwości lecznicze, inne nadają się jako pasza dla zwierząt gospodarskich lub są uprawiane jako ozdobne. Istnieje również trujący pasternak krowy, od kontaktu z którym na ludzkim ciele pojawiają się poważne oparzenia. Ważne jest, aby móc odróżnić niebezpieczną roślinę z wyglądu, wiedzieć, co zrobić w przypadku zatrucia i jak sobie z tym poradzić.

Opis rośliny

Pasternak krowy to zioło należące do rodziny Umbrella. Według ekspertów ten rodzaj obejmuje około 70 odmian. Większość roślin rośnie na półkuli wschodniej, w umiarkowanych strefach klimatycznych. Wśród całej odmiany barszczu są gatunki uprawiane na paszę dla zwierząt, niektóre mogą być spożywane przez ludzi. Istnieją odmiany cenne ze względu na właściwości lecznicze i dekoracyjne, ale są też odmiany trujące..

Niektóre gatunki barszczu w krótkim czasie osiągają gigantyczne rozmiary - 5 m. Dzięki tej właściwości trawę nazwano herkulesem.

Wysokość barszczu może wynosić 2,5 m

Roślina ma 2-letni cykl życiowy, ale niektóre gatunki są wieloletnie. Wysokość łodyg barszczu sięga od 20 do 250 cm, zwykle są one wewnątrz wydrążone, pokwitanie jest rzadkie lub silne na całej powierzchni. Liście są duże, podzielone na kilka części. Rosną z rozety.

Okres kwitnienia przypada na maj, ale czas trwania jest inny dla wszystkich odmian. Kwiaty są białe, intensywnie różowe lub żółtawo zielonkawe. Połączone są w kwiatostany w złożony parasol, którego średnica może dochodzić do 40 cm Po zakończeniu kwitnienia w miejscu kwiatostanów pojawiają się owoce - kropelki dwudzielne. Czas ich dojrzewania przypada na lipiec - wrzesień.

Barszcz pospolity

Ze wszystkich znanych gatunków tylko kilka jest uprawianych w kulturze. Jednym z nich jest barszcz zwyczajny. Ta dwuletnia roślina ma imponujące rozmiary. Trzonek jest wewnątrz wydrążony, na powierzchni biegną rowki, pokryte sztywnym włosiem.

Ten rodzaj chwastów jest ceniony za nasiona. Otrzymuje się z nich aromatyczny olej, który w swoim składzie zawiera ester oktylowy kwasu octowego. Siedlisko barszczu - północna Afryka i terytorium Europy.

Wiązka

Gatunek ten nazywany jest również barszczem syberyjskim lub pikanem. Jest szeroko rozpowszechniony w Europie, na zachodniej Syberii, u podnóża Kaukazu. Jest to roślina dwuletnia lub wieloletnia z dużym korzeniem rozciągającym się prosto w dół. Ma pojedynczy, wydrążony trzon z rowkowaną powierzchnią. Roślina osiąga wysokość 180 cm, w górnej części łodygi obserwuje się silne rozgałęzienie.

Duże, jajowate liście są rozcięte i mają szorstką powierzchnię. Podstawowe liście ogonków liściowych są znacznie większe niż górne. Kwiatostany w postaci złożonych parasoli o żółto-zielonym odcieniu osiągają duże rozmiary. Składają się z 15-30 promieni. Ponadto w centralnej części takiego parasola znajdują się kwiaty obu płci, na brzegach tylko kwiaty męskie, które nie owocują. Okres kwitnienia to wczesne lato.

Od lipca do września owoce dojrzewają - nagie odchody. Zioło ma atrakcyjny aromat. Barszcz syberyjski działa leczniczo, można go stosować jako pokarm. Rzemieślnicy przygotowują z tego zioła potrawę o smaku kawioru z bakłażana lub zupę o zapachu grzybów.

Kudłaty

Inną nazwą tej odmiany jest łapa niedźwiedzia. Ten okaz ma dwuletni cykl życia. W pierwszym sezonie wegetacyjnym rozwija podstawową rozetę. W drugim roku wyrastają łodygi, pojawiają się kwiaty i owoce. W kudłatym barszczu gruby biały kłącze wygląda jak wrzeciono. Pnie o średnicy od 3 do 5 cm dorastają do 1,5 m wysokości, mają zaokrąglony kształt, pokryte rowkami.

Liście ogonków liściowych o długości do 60 cm mają kształt zaokrąglony lub eliptyczny. Dojrzewają na całej powierzchni. Liście zebrane w rozetę korzeniową są znacznie większe niż górne. Drobne kwiaty obu płci tworzą parasole o średnicy do 20 cm, owoce tej odmiany to podłużne niełupki. Barszcz włochaty jest dobry do jedzenia jako przyprawa.

Mantegazzi

Gatunek ten ma długi cykl życia. Jest uprawiany jako ozdobny okaz ze względu na piękne liście. Barszcz Mantegazzi jest gigantyczny - jego pnie mogą dorastać do 5 m wysokości. Ich powierzchnia jest pokryta rowkami i owłosiona od góry. Roślina wygląda jak rozłożysty luźny krzew. Podstawowo wycięte płytki liści osadzone są na wydłużonych ogonkach. Pędy są nieco mniejsze, siedzące. Zarówno liście, jak i łodygi takiej odmiany barszczu są usiane czerwonawymi plamami.

Od czerwca trwa okres kwitnienia barszczu Mantegazzi. W tym czasie chwast rozpuszcza złożone kwiatostany w postaci parasoli, składających się z wielu małych białych kwiatów. Wydzielają specyficzny aromat. Średnica jednego kwiatostanu może wynosić 1 m.

Sosnowskiego

Ta roślina jest duża. W latach 40-50 ubiegłego wieku uprawiano ją jako kiszonkę. Ale szybko zakorzenił się w ekosystemie regionów na północy i wschodzie kontynentu europejskiego. Obecnie barszcz Sosnovsky`ego występuje w wilgotnych miejscach, w lasach i nieuprawianych polach na całym terytorium Europy..

Barszcz Sosnowskiego to bardzo trująca roślina.

Zgodnie z opisem botaników skład olejków eterycznych zawartych w owocach i liściach zawiera substancję furanokumarynę. W kontakcie ze skórą gwałtownie wzrasta podatność na światło ultrafioletowe, co z kolei prowadzi do ciężkich oparzeń. Z tego powodu nie zaleca się dotykania roślin, które choćby w niewielkim stopniu przypominają barszcz.

Jest to bardzo duże zioło o długim cyklu życia. Kwitnie i owocuje tylko raz, po czym umiera. Barszcz Sosnovsky`ego może dorastać do 4 m wysokości. Ma korzeń palowy, który wchodzi 2 m w ziemię, ale większość małych korzeni ma 30 cm głębokości..

Taka roślina ma szorstką łodygę, pokrytą rowkami, kosmkami i plamkami fioletowego koloru. Liście duże, o żółtawym odcieniu, rozwarstwione pierzasto, dorastają do 2 m. Kwiatostany o niespokojnym baldaszkowatym kształcie osiągają średnicę 80 cm, składają się z małych kwiatów o barwie białej lub różowej. Okres kwitnienia rozpoczyna się w lipcu, a kończy w sierpniu, po czym na roślinie dojrzewają owoce do 12 cm długości.

Oparzenia i ich leczenie

Bezpośrednio po kontakcie z chwastem na naskórku nie pozostaje żaden ślad, przez co jest on potencjalnie niebezpieczny dla ludzi. Ale po krótkim czasie pojawia się zaczerwienienie, następnie pojawiają się wysypki w postaci bąbelków, jak w przypadku oparzenia i następuje gwałtowne pogorszenie. Już niewielka ilość soku z barszczu po kilku minutach na słońcu wywołuje najpoważniejsze pęcherze..

W swoich objawach działanie soku rośliny przypomina oparzenie gorącym olejem:

• Początkowo w obszarze interakcji powstaje łagodne swędzenie i zaczerwienienie. Z reguły ludzie nie zwracają na to uwagi, ale u osoby podatnej na reakcje alergiczne objawy szybko się rozwijają.
• Następnie występuje sztywność w ruchu stawów, pojawia się obrzęk.
• Zaczerwienienie staje się bardziej intensywne, w miejscu oparzenia są przezroczyste pęcherze wypełnione płynną formą. Osoba cierpi na bóle głowy i wysoką gorączkę, ma dreszcze.
• W miejscu pęcherzy tworzą się wrzody, które nie goją się przez kilka miesięcy.
• Po odbudowie skóry na uszkodzonych obszarach pozostaje ciemna pigmentacja.

To, jak bardzo dana osoba będzie tolerować takie oparzenia, zależy od osoby. Szczególnie ostry obraz obserwuje się w przypadku oparzeń u dzieci, osób o rudych włosach i bladej skórze.

Spalić z barszczu

Pierwsza pomoc

W domu po oparzeniu barszczu można udzielić tylko pierwszej pomocy. Aby zapobiec rozwojowi poważnych powikłań, należy zwrócić się o pomoc lekarską. Jest to szczególnie zalecane, jeśli utworzyły się bąbelki. Im szybciej dana osoba otrzyma leczenie, tym łatwiejsze będą konsekwencje..

Bezpośrednio po kontakcie z niebezpiecznym chwastem należy wyjść w cień i unikać bezpośredniego nasłonecznienia lub odbicia. Zmniejsza to nasilenie oparzenia. Następnie musisz zrobić kilka rzeczy:

• Przygotuj gęstą pianę z mydła i dokładnie spłucz uszkodzony obszar pod bieżącą wodą. Zamiast mydła odpowiedni jest również kleik sodowy. Jeśli na skórze utworzyły się już pęcherze, nie wolno ich moczyć.
• Aby osłabić zmianę i zdezynfekować skórę, miejsce ekspozycji trującej rośliny jest traktowane dowolnym środkiem zawierającym alkohol.
• Następnie nałóż maść przeciw oparzeniom, na przykład Bepanten, Panthenol, Rescuer.
• W ciągu dwóch dni osoba musi znaleźć się w pokoju. Zapobiegnie to ekspozycji na światło UV..
• Aby złagodzić alergie, należy przyjmować leki przeciwhistaminowe.
• Objawy można złagodzić, przyjmując leki przeciwzapalne..

Nie próbuj samodzielnie rozbijać pęcherzy ani smarować uszkodzonych miejsc. To znacznie zwiększa ryzyko infekcji rany..

Jak pozbyć się daczy niebezpiecznej rośliny

Najbardziej prawdopodobnym sposobem uniknięcia problemów z barszczem jest wykorzenienie go w Twojej okolicy. Walkę z rośliną należy przeprowadzić przez wytrawianie chemikaliami. Zabiegi nowoczesnymi herbicydami należy wykonywać od momentu pojawienia się sadzonek na wsi do momentu pojawienia się kwiatów.

Roztwór musi być mocno stężony. Zaleca się przyjmować dawkę substancji czynnej 2 lub 3 razy większą niż sugeruje instrukcja. Należy wykonać 3 zabiegi, zachowując między nimi 3-tygodniową przerwę. Jednocześnie o własne bezpieczeństwo trzeba zadbać - oprysk należy wykonywać w obcisłej odzieży całkowicie zakrywającej ciało oraz w rękawiczkach. Po spryskaniu chemikaliami odzież należy dokładnie wyprać.

Po kwitnieniu trawienie jest bezcelowe. W takim przypadku należy odciąć łodygi i zniszczyć je ogniem, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się niebezpiecznego chwastu przez samosiew. Pasternak krowy daje dużo nasion, które wiosną aktywnie kiełkują. Przy znacznym wzroście spalanie jest skuteczną opcją do zwalczania tego. Aby to zrobić, roślina jest całkowicie oblewana palną mieszanką, próbując zwilżyć owoce.

Inną dobrą metodą zwalczania chwastów jest cięcie korzeni za pomocą płaskiego noża. W takim przypadku punkt wzrostu jest uszkodzony, a roślina umiera. Jeśli barszcz zajął znaczną część obszaru, orka jest skuteczna. Konieczne jest kilkakrotne oranie gleby w okresie wegetacji i robienie tego przez 2-7 lat z rzędu.

Zabrania się wykonywania następujących czynności podczas niszczenia barszczu:

• Odetnij pnie podczas wiązania owoców. Jeśli tak się stanie, musisz go natychmiast spalić. W przeciwnym razie nasiona dojrzewają z powodu znacznej ilości składników odżywczych w łodydze i budzą się na ziemi..
• Zwalczaj chwasty, wycinając nasiona w okresie dojrzewania, ponieważ pomaga to rozprzestrzenić się na dużych obszarach.
• Rozpocznij walkę bez ochrony ciała za pomocą wodoodpornego kombinezonu i maski.