Prawdziwa łodyga (wiosna, żółta owsianka): skład chemiczny, zastosowanie, korzyści i szkody

Żółte wiechy kwitnącej trawy obecny na łóżku

wielu rozpoznaje z daleka po przyjemnym miodowym aromacie. Fitoterapeuci mówią o uspokajającym, przeciwbólowym, antyseptycznym i regenerującym wpływie rośliny na organizm człowieka. Nie jest trudno znaleźć surowce lecznicze, a także przygotować z nich lekarstwo. Ale jest opinia na temat toksyczności chwast. Co to jest mikstura, z czego się składa i co leczy - o tym wszystkim opowiemy w dalszej części artykułu..

Jak to wygląda i gdzie rośnie

W botanicznym opisie źródeł naukowych, pręga (Galium verum) jest przedstawiana jako wieloletnia trawa z prostymi, delikatnymi łodygami. Rozwija się od 60 do 120 centymetrów w górę i często zapuszcza korzenie w kontakcie z pędami gleba.

Korzenie w rośliny płytkie i rozgałęzione, a liście wąsko-liniowe z ostrymi końcami i aksamitnym włosiem wewnątrz. Charakterystyczne jest, że liście są przydymione zielone poniżej, a ciemne i błyszczące powyżej. Każda płytka liściowa rośnie do 3 cm długości i do 2-3 mm szerokości.

Jeśli w pobliżu podpórki nie ma stojących roślin, jej łodygi rozprzestrzenią się na ziemi, lekko unosząc wierzchołki.

W pierwszej połowie lata kwiatostan kwitnie, wyrzucając długie piramidalne szypułki. Jego małe, jasnożółte kwiaty osiągają zaledwie 3 mm średnicy, ale mają mocno skoncentrowany aromat i tworzą gęsty kwiatostan.

Roślinę można zobaczyć na suchych terenach, słonecznych łąkach i poboczach dróg Eurazji. Naturalizował się również w północnych regionach Stanów Zjednoczonych, Kanady i Nowej Zelandii. Na Ukrainie roślina ta jest powszechna we wszystkich regionach i wcale nie jest rzadkością..

Trawa jest popularnie nazywana „Hodowca”, „Miodowy Szał”, „Gosyatnik”, „Robak”, „Miód”. Z kolei botanicy przypisują ten gatunek rozległemu rodzajowi Słomek, do którego należy liczba Rodzina Marenovów.

Skład chemiczny

W społeczeństwie rozwinął się niejednoznaczny stosunek do rośliny. Niektórzy uważają to za lekarstwo, podczas gdy inni uważają to za śmiertelną truciznę. Aby zrozumieć prawdziwe właściwości tej łóżkowej bielizny, przeanalizujemy jej skład chemiczny., wszystkie części byliny zawierają:

• olejki eteryczne - pełnią rolę naturalnych filtrów, oczyszczając organizm z toksyn i toksyn;
• flawonoidy - regulują przepuszczalność ścian naczyń krwionośnych, przyczyniając się do ich elastyczności;
• garbniki - działają ściągająco, przeciwstarzeniowo i tonizująco;
• glikozydy - to niestabilne substancje, które po podgrzaniu rozkładają się na cukry i aglikony, działają przeczyszczająco;
• saponiny steroidowe to złożone, wolne od azotu związki organiczne, których specyficznymi właściwościami jest zdolność do tworzenia piany;
• kumaryny - zakazane w przemyśle spożywczym i kosmetycznym w wielu postępowych krajach, powodują alergiczne zapalenie skóry, raka i ciężkie zatrucia;
• asperulozyd;
• irydoidy;
• kwas cytrynowy i galotaninowy;
• karoten (forma witaminy A);
• kwas askorbinowy (witamina C);
• gumowy;
• żelazo;
• magnez;
• miedź;
• cynk;
• nikiel;
• molibden;
• tal;
• gal;
• stront;
• chrom;
• wanad;
• barwniki.

Właściwości lecznicze

W starożytności ludzie wiedzieli o leczniczym działaniu ziół. Następnie do celów leczniczych wykorzystano korzenie, łodygi, listowie i wiechy kwiatowe łodygi. Sekrety leczenia zachowały się do dziś, ale w naszym kraju rozpoznają je tylko zielarze ludowi. Oficjalna medycyna uważa lekko toksyczna roślina i nie spieszy się z wnioskami.

Inne narody dużo badały wpływ tej kultury na organizm ludzki, niektórzy nawet ją zarejestrowali Rośliny lecznicze o właściwościach homeopatycznych. Szczególny wkład w badanie farmakologii ziela miodowego wnieśli bułgarscy uzdrowiciele.

Ich zdaniem mikstura ma działanie żółciopędne, tonizujące, przeciwzapalne, przeciwbólowe, antyseptyczne, przeciwskurczowe, moczopędne, uspokajające, napotne, hemostatyczne i lecznicze. Ponadto różne rodzaje i konsystencje środków są przygotowywane z surowców, używanych zewnętrznie i wewnętrznie. Na przykład kompresy z wywaru z łodygi pomagają zmiękczyć nacieki, co pomaga w leczeniu czyraków, obrzęków i guzów..

Podanie

Ziele miodu znane jest nie tylko ze swoich właściwości farmakologicznych. Od dawna jest szeroko stosowany do barwienia tkanin bawełnianych i jedwabnych w kolorze żółtym, jasno szkarłatnym, fioletowym, a nawet fioletowym. Ale to nie wszystko. Mikstury używali również kucharze i uzdrowiciele..

W gotowaniu

Część naziemna chwastów chętnie zbierane przez piwowarów. Dodali go do napoju, aby dodać przyjemnego miodowego zapachu i siły..

Ale kwiaty i liście były często używane przez gospodynie domowe, używając ich do twarogu. Faktem jest, że w składzie tych części rośliny znajdują się enzymy, które przyczyniają się do procesów fermentacji..

Do tej pory mieszkańcy Turkmenistanu używali listowia jako przyprawy. Ponadto bujne kwiatostany są wspaniałe roślina miodowa.

W medycynie ludowej

Tradycyjna medycyna zaleca maści, kąpiele i płyny ze świeżych surowców roślinnych na siniaki, onkologię skóry, egzemy, oparzenia, skaleczenia, ropne wrzody i ropnie. Do użytku wewnętrznego przygotuj sok, proszek, napar, herbatę. Stosują leki na zespół bólowy, zapalenie skóry, przeziębienia, ból gardła, zapalenie płuc, zapalenie żołądka i jelit, choroby układu krążenia, kolkę jelitową, zapalenie nerek, zaburzenia nerwowe i cukrzycę.

Przepisy lecznicze

W medycynie ludowej różnych narodowości, zwłaszcza wschodnich, praktykowane jest stosowanie żółtej podpórki w różnych formach. Zastanówmy się bardziej szczegółowo, co i kiedy jest nudne.

Herbata

Napój przyniesie korzyści z procesami zapalnymi w nerkach, dysfunkcją układu moczowo-płciowego, obrzękiem kostek. A w przypadku różnego rodzaju urazów i oparzeń zaleca się wykonanie okładów z herbaty i nałożenie ich na dotknięte obszary..

Aby przygotować lek, musisz wziąć 1 łyżkę stołową suchych zmiażdżonych surowców i szklankę wrzącej wody. Po podłączeniu składników gotuj je jeszcze przez minutę. Fitoterapeuci zalecają przyjmowanie gotowej herbaty 2-3 szklanki dziennie..

Jeśli zachodzi potrzeba zewnętrznego użycia płynu, przygotuj go w silniejszych stężeniach. Aby to zrobić, weź półtorej łyżki ziół i taką samą ilość wody..

Sok

Terapia sokiem z łodygi jest naprawdę uniwersalna i jest stosowana w większości przypadków, gdy właściwe jest leczenie ziołowe. Aby uzyskać lek, musisz drobno zetrzeć lub pominąć korzenie rośliny przez maszynkę do mięsa (można również użyć innych jej części) i wycisnąć powstałą papkę przez wielowarstwową gazę.

Niektóre gospodynie domowe dzielą się swoim doświadczeniem z płynem do konserw, ale w tym samym czasie dodaje się do niego alkohol (w proporcji 100 ml na litr). Preparat spożywać w środku łyżki stołowej 3 razy dziennie po posiłkach.

Maść

W leczeniu ropni, furunculosis, czyraków, uzdrowiciele ludowi używają maści. Aby go przygotować, musisz mocno zmielić surowiec. Po przetworzeniu należy go zredukować do pyłu. Następnie 10 g powstałej substancji należy wymieszać z 50 g masła i dobrze zmielić. Następnie przenieś lek do pojemnika z pokrywką i pozwól mu parzyć przez 7 dni..

W razie potrzeby użyj maści, problem smarowania i dotknięte obszary ciała.

Proszek

Ta forma leczenia jest praktykowana tylko przy silnych bólach brzucha i krwawych wydzielinach z biegunką Lek przygotowuje się przez zmielenie suchej rośliny. Zaakceptuj to 2 gramy 3-4 razy dziennie.

Napar

To chyba najczęstsza forma leczenia ziół miodowych. Stosuje się go przy chorobach nerek, obrzękach pochodzenia sercowo-nerkowego, chorobach skóry, bolesnych miesiączkach, nowotworach różnych lokalizacji, pobudliwości nerwowej.

Napój leczniczy przygotowuje się z 1 łyżki stołowej pokruszonej rośliny i 500 ml wrzącej wody. Wszystkie składniki należy połączyć w termosie, szczelnie zamknąć i parzyć przez 4-5 godzin. Następnie płyn należy osuszyć i przyjmować doustnie 100 ml 4 razy dziennie przed posiłkami..

Zakup surowców leczniczych

Najlepszym momentem na tę procedurę jest wejście chwastów w fazę kwitnienia.. Wszystkie części nadają się do celów leczniczych.. Najważniejsze: zbieraj je z dala od zakurzonych autostrad i zakładów produkcyjnych.

Przy suchej pogodzie przez całe lato można ściąć łodygi i łodygi kwiatowe rośliny. Z reguły są suszone na strychach. Ważne jest, aby trawa nie była narażona na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, pomieszczenie było suche i ciepłe oraz konieczna jest dobra wentylacja. Wskazane jest również wykopanie korzeni w szczycie wegetatywnego rozwoju byliny.

Suche surowce można natychmiast zmielić przez młynek do kawy i przechowywać w postaci proszku w szczelnym szklanym pojemniku lub włożyć zioło do torebek z tkaniny.

Miejsce do przechowywania ziół leczniczych nie powinien być surowy.

Przeciwwskazania i szkoda

Terapia Bedstraw nie zawsze kończy się na oczekiwanym wyleczeniu. Trawa może spowodować kolosalne uszkodzenie ciała, jeśli używasz go niepiśmiennie i nie korzystasz z porady specjalistów.

Nie zapomnij o obecności szkodliwych kumaryn w bylinach, które w Stanach Zjednoczonych są uważane za najgorszych wrogów ludzkiego ciała. Ze względu na obecność tych substancji roślina jest trująca. Dlatego zioło to jest kategorycznie przeciwwskazane dla dzieci, kobiet w ciąży i kobiet w okresie laktacji. Ze strachem należy leczyć również alergików cierpiących na cukrzycę i kamicę moczową..

Oczywiście żółta łodyga wcale nie jest panaceum na wszystkie powszechne choroby właściwości lecznicze i przeciwwskazania są zrównoważone.