Cudowny i niebezpieczny ciemiernik zielarski
Wiele osób kojarzy ciemiernik z ludowym lekarstwem na alkoholizm. Ale według ekspertów ta chwała jest niezasłużenie przypisywana wieloletnim roślinom zielnym. W rzeczywistości roślina jest bardzo trująca..
Zadowolony
Opis
Nie wszyscy mogli zobaczyć, jak kwitnie ta wieloletnia roślina z rodziny Melantievów. W ciągu swojego pięćdziesięcioletniego życia może wypuścić długie, wielokolorowe wiechy tylko 1-2 razy. A wszystko dlatego, że cykl powtarzającego się kwitnienia ciemiernika rozpoczyna się za 20-30 lat. Dlatego musisz skupić się na łodygach i liściach..
Botanicy identyfikują około 27 gatunków ciemiernika (Veratrum). Wszystkie z nich, podobnie jak inni członkowie rodziny, charakteryzują się wysoką częścią nadziemną i krótkim kłączem.
Łodygi trawy osiągają do 1,5 metra wysokości. Są gęsto pokryte otaczającymi, złożonymi sztywnymi eliptycznymi liśćmi. W dolnej części blaszki liściowe osiągają 30 centymetrów długości i są pokryte filcowym pokwitaniem na tylnej stronie, a do góry są wąskie i nagie. Charakterystyczną cechą ciemiernika jest nierównomierny układ liści, który jest pogrupowany w kilka części. Dzięki temu zioło łatwo odróżnić od goryczki żółtej.
W lipcu na końcach pędów pojawiają się delikatne zielone, białe lub ciemnoczerwone kwiaty. Sadzi się je w pęczkach w kwiatostanie. Każdy ma rozmiar do 1 centymetra. Okwiat składa się z 6 liści. Wewnątrz znajduje się 6 pręcików, słupek z górnym jajnikiem z 3 gniazdami i 3 kolumny. Na podstawie tej cechy wielu botaników klasyfikuje zioło do rodziny Buraków. Kwitnienie utrzymuje się do późnego lata.
W sierpniu w miejsce kwiatostanów dojrzewają owoce ciemiernika. To jest pudełko ze skrzydlatymi nasionami. Roślina rozmnaża się przez nasiona, a także przez podział kłącza.
System korzeniowy rozwija się do 20 cm długości. Charakteryzuje się mięsistą strukturą i dużym wzrostem wychodzącym, do 3 milimetrów grubości..
Chemeritsa nie boi się mrozu, bezpretensjonalnego dla warunków i gleby.
Gdzie rośnie ciemiernik
Ciemiernik można zobaczyć w umiarkowanych i subtropikalnych strefach Eurazji i kontynentu północnoamerykańskiego. Jej rodzimym elementem są wilgotne łąki, trawiaste bagna, łąki zalewowe, pastwiska, dobrze oświetlone trawniki leśne i obszary górskie. Uwielbia miejsca z pobliskimi prądami gruntowymi.
W Europie mieszkańcy stref średniogórskich i alpejskich doskonale zdają sobie sprawę z tej trawy. Roślina może wznieść się na wysokość do 2 tysięcy metrów nad poziom morza. Najczęściej pojawia się w grupach.
Półkulę północną planety można warunkowo podzielić na strefy, w których najlepiej rosną określone gatunki ciemiernika. Na przykład białe Veratrum wybrało podnóże Alp w Europie Zachodniej i Środkowej, odmiana czarna jest bardziej powszechna w Rosji, Chinach i Japonii, lobelia preferuje Europę Środkową i Wschodnią..
Na Ukrainie bylina rośnie w Karpatach. A w Rosji można go znaleźć już na terytorium zachodniej i wschodniej Syberii.
Skład chemiczny
Wszystkie rodzaje ciemiernika są trujące, ale niektóre z nich są używane w medycynie. Udowodniono, że w każdej części rośliny wieloletniej znajdują się substancje toksyczne. Mowa o 8 alkaloidach steroidowych, których skład wiosną gwałtownie rośnie. To:
- Jervin;
- rubiervin;
- semestr;
- germidine;
- weratryna;
- weratrydyna;
- protoverin;
- protoveratryna (najbardziej niebezpieczna dla ludzi i zwierząt).
W sumie korzenie zawierają do 2,5% alkaloidów, w łodygach - do 1,5%, w liściach - do 0,55%. Ponadto w ziołach znaleziono pseudoerwinę, izorubierwinę i weratrozynę (glikoalkaloidy). Najbezpieczniejsze w składzie ciemiernika to:- aminokwasy;
- guma;
- żywice;
- garbniki i barwniki;
- cukier;
- oleje nielotne;
- witaminy;
- sole mineralne;
- skrobia;
- triterpeny;
- kwasy organiczne;
- garbniki;
- glikozydy.
Lecznicze właściwości zioła
Ciemiernik jest bardzo osobliwy i wymaga szczególnej opieki.. Alkaloidy zawarte w jego składzie, w zależności od zastosowanej proporcji, mogą przynieść zarówno korzyści, jak i nieodwracalne szkody. Udowodniono eksperymentalnie, że roślina ma następujący wpływ na organizmy żywe:
- zwiększa amplitudę skurczów serca;
- obniża skurczowe i rozkurczowe ciśnienie tętnicze krwi;
- rozszerza naczynia krwionośne (w dużych ilościach powoduje bradykardię);
- zmniejsza ilość wydalanego moczu;
- drażniące zakończenia nerwowe, prowokują wymioty;
- zmniejsza pobudliwość ośrodka naczynioruchowego;
- wykazuje właściwości żółciopędne i moczopędne;
- działa bakteriobójczo i przeciwzapalnie;
- działa przeżuwająco na przeżuwacze;
- ma działanie przeciwpasożytnicze i przeciwgrzybicze;
- łagodzi bóle neuralgiczne i reumatyczne.
Ze względu na silną toksyczność zioło nie jest przyjmowane wewnętrznie. Jest nawet wykluczony z oficjalnej farmakopei. W medycynie ludowej zewnętrzne stosowanie nalewek, maści, wywarów, ekstraktów do leczenia zapalenia migdałków, stawów, wszy, świerzbu, reumatyzmu, egzemy i reakcji alergicznych.
Jak przygotować ciemiernika
Do celów leczniczych stosuje się tylko kłącza traw, ponieważ zawierają one najwięcej alkaloidów. Biorąc pod uwagę fakt, że na początku wiosny ilość tych substancji osiąga maksymalną wartość, eksperci określają wrzesień i październik jako najlepszy okres na zbiór surowców..
Korzeń ciemiernika
W tym celu musisz wykopać roślinę, aby nie uszkodzić jej podziemnej części.. Pamiętaj, że wzrost korzeni ma 20 centymetrów długości. Te cienkie nitki łatwo się zrywają. Kiedy korzeń zostanie wyrwany, strząśnij go z resztek gleby i odetnij pędy łodyg.
Do praktyk medycznych potrzebna jest tylko gruba część. W przyszłości tnie się go łopatą i myje w zimnej wodzie. Następnie surowiec należy wysuszyć. Odbywa się to na dobrze wentylowanym strychu, z dala od bezpośredniego światła słonecznego i zakurzonych dróg..
Ważne jest, aby sprawdzać suche elementy pod kątem pleśni. Jeśli to konieczne, dotknięte obszary są usuwane. Następnie ciemiernik można zebrać w papierowej lub materiałowej torbie do przechowywania. Ważne jest, aby surowce nie miały kontaktu z innymi ziołami leczniczymi.
Dla własnego bezpieczeństwa lepiej umieścić obrabiany przedmiot w osobnym, dobrze wentylowanym miejscu. Jednocześnie nie zapomnij o zasadach konserwacji substancji toksycznych. Okres przechowywania surowców skończy się za 3 lata.
Zastosowanie ciemiernika
Ludzie są głęboko przekonani, że trujący lek na ciemiernik może wyleczyć alkoholizm. Plotka głosi, że wystarczy do tego pijak zmieszać ziołowy wywar lub ekstrakt z alkoholem. Pijący nie poczuje zapachu ani smaku obcej nieczystości, ale wkrótce zacznie mieć ostre oznaki zatrucia: wymioty, nudności, biegunka, puls zwolni, a ciśnienie krwi spadnie.
To cały efekt leczniczy. Jego siła tkwi w psychologicznym wpływie na osobę uzależnioną od alkoholu.
Przeżywszy wszystkie trudy odurzenia, następnym razem pijący będzie bał się nawet dotknąć szklanki okovitą. Lekarze biją na alarm, bo od kilku lat próbują obalić to zagrażające życiu złudzenie. W międzyczasie setki otrutych podczas „akcji ratunkowej” nadal trafiają do szpitali. Niestety wielu umiera z powodu zatrzymania krążenia. Dlatego nie należy eksperymentować z niebezpieczną trawą na zdrowie rodziny i przyjaciół..
Chemeritsa może być używana zewnętrznie. Ponadto znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach życia człowieka. Należy zachować ostrożność. Przeanalizujmy, gdzie i kiedy ta roślina może się przydać.
W medycynie
Najczęściej nalewkę alkoholową przygotowuje się z suszonych surowców ziołowych w celu uzyskania efektu terapeutycznego.. W tym celu zmiel korzeń na pył, aby zrobić 2 łyżki proszku. Następnie wlewa się go do szklanego pojemnika z pokrywką i wypełnia oczyszczonym alkoholem medycznym (40%). Płyn należy podawać w ciemnym i ciepłym miejscu w temperaturze + 20-24 ° С.
Po 10 dniach lek należy przefiltrować. Stosowany zewnętrznie przy egzemach, alergiach, reumatyzmie, a także w walce z pasożytami skóry. Leczenie polega na leczeniu dotkniętych obszarów bawełnianym wacikiem zamoczonym w leku.
Również uzdrowiciele ludowi praktykują stosowanie maści. Przygotowuje się go ze zmieszania 150 g proszku ciemiernika (preferowany rodzaj lobeli), 150 g posiekanych suchych liści rozmarynu i 500 g smalcu wieprzowego. Wszystkie składniki dokładnie wymieszaj, aż do uzyskania jednorodnej konsystencji..
Następnie wskazane jest wstawienie mikstury do piekarnika na kilka godzin. Gotową substancję należy wcierać w skórę na reumatyzm, wszawicę i świerzb.
W weterynarii
Roślina ta jest często używana do leczenia ran, wywoływania wymiotów i odbijania u przeżuwaczy, a także do zwalczania pcheł przy jej pomocy. Najczęściej stosowana nalewka alkoholowa. Przygotowuje się go przez zmieszanie sproszkowanego, suchego korzenia ciemiernika z 70% alkoholem w stosunku 1:10. Napełniaj płyn przez 10 dni w ciemnym i ciepłym miejscu.
Środek należy wlać do pyska chorego zwierzęcia, wcześniej rozcieńczony 50-500 mililitrami wody. Jego ilość zależy od masy ciała zwierzęcia: im jest większy, tym więcej wody potrzeba. Aby zapewnić podopiecznemu maksymalną pomoc, należy kierować się następującymi dawkami:
- konie, w przypadku krów i innych dużych zwierząt odmierzyć 0,01-0,024 ml nalewki na każdy kilogram żywej wagi;
- kozy, owce i inne małe przeżuwacze będą potrzebować 0,04-0,08 ml leku na 1 kg żywej wagi;
- wieprzowy - 0,014-0,028 ml na kilogram żywej wagi;
- psy - 0,05-0,2 ml na kilogram żywej wagi.
Ponadto w walce z pasożytami wysysającymi krew praktykuje się spryskiwanie zwierząt roztworem nalewki alkoholowej z ciemiernika. Proporcja jest taka sama jak w poprzedniej metodzie. Niektóre posypują grzbiety zwierząt proszkiem korzeniowym.
W ogrodnictwie
Kwiaciarnie i ogrodnicy często używają bulionu ciemiernika jako taniego biologicznego środka owadobójczego w walce z przędziorkami, skorupkami, mszycami, gąsienicami, ślimakami nagimi i innymi szkodnikami. Do przygotowania środka ochronnego zaleca się użycie korzeni lobeli, spiczastego, kielicha lub ciemiernika daucus.
Suszone surowce kruszy się na sproszkowaną postać i wlewa szklanką wrzącej wody w stosunku 1:10. Mieszaninę gotuje się przez pół godziny na małym ogniu. Następnie dotknięte rośliny są chłodzone i spryskiwane.
W kosmetologii
Roślinę można wykorzystać do stymulacji wzrostu włosów. W tym celu 50 g suchych surowców gotuje się na małym ogniu w szklance octu. Proces trwa, dopóki zawartość nie zostanie zagotowana w podwójnej objętości. Podczas przygotowywania leku na ciemiernik odmierz 25 g suchego korzenia prawoślazu, zalej 150 g wrzącej wody. Niech się trochę zaparzy.
Następnie odcedź oba płyny i połącz. Powstały produkt należy wcierać w cebulki włosów przez miesiąc. Aby uzyskać najlepszy efekt, zabieg należy powtarzać codziennie rano i wieczorem..
Przeciwwskazania i skutki uboczne
Przed każdym użyciem ciemiernika należy skonsultować się z wykwalifikowanym specjalistą. Roślina jest bardzo niebezpieczna. Jeśli masz problemy z układem sercowo-naczyniowym, lepiej całkowicie zrezygnować z takiej terapii..
Podczas pracy z bylinami zielonymi należy przestrzegać środków ostrożności. W końcu nawet niewielka kropla soku z ciemiernika, która dostanie się na skórę, może spowodować utratę wrażliwości w określonym obszarze ciała..
Niewłaściwie przygotowany lek powoduje poważne zatrucie. W ciągu godziny pacjent, który zażył lek doustnie, wykazuje następujące objawy:
- wymioty;
- nudności;
- skurczowy ból brzucha;
- bół głowy;
- zawroty głowy;
- sztywność mięśni szkieletowych;
- drgawki;
- niedowidzenie;
- dyskomfort w kończynach.
Przy pierwszych objawach ważne jest, aby nie tracić czasu, wezwać lekarza i udzielić ofierze pierwszej pomocy. Polega na myciu żołądka, a także przyjmowaniu enterosorbentów i roztworów soli.W przeciwnym razie wysoce prawdopodobna jest ostra niewydolność sercowo-naczyniowa i oddechowa.. W ciężkich przypadkach śmierć jest nieunikniona.
Cudowna bylina ma wyjątkowe właściwości, ale jeśli nie masz wystarczającej wiedzy i umiejętności, aby ją wykorzystać, lepiej ominąć trującą trawę. Nic dziwnego, że bydło nigdy jej nie dotykało.
Wideo: użyteczne właściwości i zastosowanie ciemiernika
Recenzje internautów na temat ciemiernika
Główną substancją czynną ciemiernika są alkaloidy zawarte w jego składzie, a ich zawartość jest szczególnie wysoka w korzeniach (do 2,4%), mniej w kłączy (do 1,3%), aw trawie - do 0,55%. Głównym rdzeniem strukturalnym wszystkich badanych alkaloidów ciemiernika są alkohole, czyli alkohole aminowe. Alkaloidy ciemiernika obniżają ciśnienie krwi, przy czym znacząco zwiększają amplitudę skurczów serca, podrażniają zakończenia nerwów czuciowych, powodują silne kichanie i kaszel. Ciemiężyca jest rośliną silnie trującą, pod względem toksyczności przewyższa cykuty. Najczęściej stosowany zewnętrznie jako środek przeciwbólowy i drażniący w leczeniu różnych chorób stawów (dna moczanowa, artretyzm), nerwobólów, bólów mięśni, korzonków nerwowych, reumatyzmu. Użyj maści, wywaru i nalewki alkoholowej z ciemiernika.
