Ixia: rośnie i pielęgnuje na zewnątrz

Ixia (łac. Ixia)

- rodzaj bylin zielnych z rodziny Iris, który według różnych źródeł łączy od czterdziestu do ponad sześćdziesięciu gatunków żyjących w Afryce Południowej, a raczej w regionie Cape. Nazwa rodzaju pochodzi od greckiego słowa oznaczającego klej dla ptaków i wyjaśnia właściwości lepkości soku Ixia. W kwiaciarni roślina ta pojawiła się w XVIII wieku. Dziś Ixia w ogrodzie reprezentowana jest głównie przez odmiany pochodzenia mieszańcowego, znane pod ogólną nazwą hybryda Ixia. Gatunki ixia w kulturze są coraz mniej powszechne.

Kwiat Ixia - opis

Ixia to roślina bulwiasta, osiągająca wysokość od 15 do 70 cm, łodygi cienkie, liście liniowe, wąskie, długie, dwurzędowe, mieczykowate. Szeroko otwarte kwiaty ixia o średnicy od 2,5 do 5 cm, z których kilkanaście tworzy się na szypułce, składają się z sześciu płatków białych, czerwonych, różowych lub żółtych, a bliżej środka kolor staje się grubszy i ciemniejszy - ciemnoczerwony, czarny lub brązowy odpowiednio. Ixia kwitnie późną wiosną lub wczesnym latem. W nocy i przy pochmurnej pogodzie kwiaty rośliny są zamknięte. Ixia ma łagodny, ale przyjemny zapach, który przyciąga owady, w tym pszczoły.

Sadzenie Ixia w otwartym terenie

Kiedy sadzić Ixię

W regionach o ciepłym klimacie Ixia jest sadzona zarówno wiosną, końcem kwietnia lub na początku maja, jak i jesienią, w listopadzie. Ponieważ cebulki Ixia mogą obumrzeć już w temperaturach -1-2 ºC, na środkowym pasie oraz w regionach z jeszcze ostrzejszymi zimami, kwiat sadzi się dopiero wiosną.

Aby zapobiec atakowi ixii przez szkodniki i patogeny, zaleca się co roku sadzić ją w nowym miejscu. Miejsce powinno być osłonięte od wiatru i nasłonecznienia, z dala od drzew. Gleba preferowana pożywna, bogata w próchnicę, o odczynie obojętnym. Nie sadzić rośliny w miejscach, w których może dojść do stagnacji wody.

Jak sadzić Ixię

Teren pod ixia powinien być dobrze przygotowany do sadzenia: wykop go kompostem i wyrównaj. Jeśli gleba jest ciężka, dodaj piasek do przepuszczalności wody. Przygotowując materiał do sadzenia, wybieraj gęste i sprężyste cebulki, a lepiej nie sadzić miękkich, suchych i tych, na których znajdują się oznaki pleśni..

Materiał do sadzenia umieszcza się na głębokości 5-8 cm w otworach, na dnie których kładzie się warstwę żyznej gleby. Dzieci i delenki umieszcza się w odległości 8-10 cm od siebie, bulwy - w odstępie 10-12 cm Po posadzeniu miejsce nie jest podlewane, ale natychmiast ściółkowane warstwą materiału organicznego o grubości 2-3 cm.

W tym roku tylko ixia z największych bulw może zakwitnąć, reszta zacznie kwitnąć za rok lub dwa.

Pielęgnacja Ixia w ogrodzie

Jak dbać o ixię

Sadzenie Ixii i pielęgnacja nie jest trudne, ale technologia rolnicza tej kultury ma swoje własne cechy. Najważniejsze warunki udanej uprawy Ixii to jasne światło, wysoka temperatura i wysoka wilgotność powietrza, dlatego uprawa Ixii w jasnym słońcu jest uzasadniona, a opryski wieczorne będą musiały być przeprowadzane w celu uzyskania wysokiej wilgotności. Jeśli Ixia zostanie posadzona w półcieniu, nie pokaże w pełni swoich walorów dekoracyjnych: szypułki będą zbyt długie i cienkie, a kolor kwiatów matowy.

Pielęgnacja Ixia polega na regularnym podlewaniu, spulchnianiu gleby między roślinami, odchwaszczaniu, nawożeniu, usuwaniu zwiędłych kwiatów oraz, w razie potrzeby, ochronie przed chorobami i szkodnikami.

Podlewanie i karmienie Ixia

Po posadzeniu bulw miejsce nie jest podlewane, dopóki nie pojawią się pędy, ale może to nastąpić w ciągu 2-3 tygodni. Od tej pory podlewanie Ixii powinno być regularne, aw okresie pączkowania i kwitnienia częste i obfite. Woda do nawilżania gleby powinna być ciepła i osiadła, zaleca się dodawanie do niej preparatów stymulujących bujne i długie kwitnienie.

Ixia jest karmiona nawozami mineralnymi do upraw bulwiastych, chociaż dobrze przyjmuje również materię organiczną. Opatrunek wierzchni nakłada się od początku lata. Gdy tylko kwitnienie ixia zakończy się, zatrzyma się zarówno karmienie, jak i podlewanie roślin.

Powielanie ixia

Ixia rozmnaża się przez dzieci, które rosną wokół bulwy matki. Przed sadzeniem dzieci są rozdzielane, miejsca przerw są traktowane proszkiem węglowym, po czym cebulki potomne są sadzone w dołkach. Ixia od dzieci kwitnie w drugim lub trzecim roku.

Ixia jest również rozmnażana przez podzielenie bulwy: kroi się ją na kawałki ostrym nożem, tak aby w każdej sekcji znajdowało się oko i dno z kłączami. Miejsca cięć są traktowane kruszonym węglem, brylantową zielenią lub popiołem i natychmiast sadzone. Rośliny z podzielonej bulwy mogą dawać kwiaty już w tym roku.

Ixia zimą

Po zakończeniu kwitnienia cebulek nie wykopuje się od razu, ale dopiero pod koniec lipca, ponieważ będą potrzebować czasu, aby zgromadzić składniki odżywcze. Następnie bulwy wyjmuje się z ziemi, suszy w cieniu przy dobrej wentylacji, wytrawia w mocnym roztworze nadmanganianu potasu, ponownie suszy, składa do pudełek i przechowuje do czasu sadzenia w suchym, chłodnym pomieszczeniu lub w pojemniku na warzywa w lodówce. Sadzenie w ziemi, jak już wspomnieliśmy, odbywa się późną jesienią na południu, a wiosną w zimnych regionach. Ixię można sadzić do destylacji, aby ich wspaniałe kwiaty ozdobiły Twój dom, gdy za oknami zaspy śnieżne.

Na obszarze, gdzie zimą nie ma temperatur ujemnych, bulw Ixia nie da się wykopać: odcina się pożółkłe i zwiędłe liście, a miejsce pokrywa warstwa suchej ziemi, słomy, trocin, opadłych liści lub świerkowych gałęzi.

Szkodniki i choroby Ixia

Ani choroba, ani szkodniki nie uszkadzają tej odpornej rośliny. Problemy zdrowotne Ixii mogą wynikać tylko z mokrej gleby. W wyniku chronicznego podlewania gleby cebulki rośliny mogą spleśniać. Weź to pod uwagę, przygotowując miejsce do sadzenia: w ciężkiej glebie lub glinie konieczne jest dodanie piasku jako proszku do pieczenia do drenażu.

Rodzaje i odmiany ixia

W kulturze znane są następujące typy iksji:

Ixia o zielonych kwiatach (Ixia viridiflora)

- nie jest łatwo zdobyć materiał do sadzenia dla tej rośliny. Małe i płaskie zielone kwiaty tego gatunku mają fioletowo-czarny środek.

Ixia cętkowana (Ixia maculata)

- roślina o okrągłym bulwie do 3 cm średnicy, liściastej łodydze do 40 cm wysokości, u podstawy wąskie lancetowate liście i kolczaste kwiatostany kwiatów, które są szeroko otwarte w ciągu dnia, ale zamykają się w nocy, kwiaty do 4 cm średnicy w różnych kolorach z ciemnym środkiem.

Ixia chinensis (Ixia chinensis)

- ten gatunek z Dalekiego Wschodu jest zagrożony. Ma krótkie kłącze i pędy o wysokości od 50 do 150 cm, w dolnej części których znajduje się od 5 do 8 liści wyrostka mieczykowatego o szerokości do 4 i długości do 50 cm Szeroko otwarte czerwono-brązowe lub żółte kwiaty z ciemnofioletowymi plamkami średnicy do 7 cm w ilości od 12 do 20 sztuk zbiera się w rozłożystych wiechach. Kwiat, który otwiera się w pierwszej połowie pięknego dnia, zaczyna więdnąć po około 17 godzinach. Dekoracyjna forma gatunku jest popularna w kulturze flava o dużych, solidnie żółtych kwiatach, odmiana wentylator, których liście zachodzą na siebie w trzech czwartych długości oraz odmiany purpurea z kwiatami w żółtawo-czerwonych odcieniach.

Hybryda Ixia (Ixia x hybrida)

- bylina o wysokości 30-50 cm z dwurzędowymi wąskimi liśćmi, bezlistnymi szypułkami i 6-12 gronami w gronach lub kłosach lejkowatych kwiatów o różnych odcieniach z brązowym lub ciemnoczerwonym środkiem. Hybryda Ixia kwitnie wczesną wiosną przez trzy tygodnie. W kulturze gatunek istnieje od 1770 roku. Najbardziej znane odmiany to:

• Niebieski ptak - kwiaty są niebiesko-białe;
• Rolka - odmiana o czerwonych kwiatach;
• Ogromny - roślina o biało-kremowych kwiatach;
• Earley Seprise - Ixia z karminowoczerwonymi kwiatami z białymi;
• Hogarth - kremowe kwiaty;
• Hollands Glory i Rynek - odmiany z żółtymi kwiatostanami;
• Mabel - kwiaty są karminowoczerwone;
• Wulkan - odmiana o ceglastoczerwonych kwiatach;
• Rose Imperial - roślina o jasnoróżowych kwiatostanach.

W sprzedaży jest również „Ixia Mix” - różnorodna mieszanka roślin o różnych kolorach.