Jak sadzić i dbać o lewkokorinę
Jeśli ktoś chce od razu zdobyć całą wiązkę pięknych kwiatów z małej cebuli, to powinien zwrócić uwagę na lewkokoryn.
Zadowolony
W rzeczywistości europejscy hodowcy kwiatów od dawna zwracają uwagę na tego zagranicznego gościa, jednak w ogrodach Starego Świata nie otrzymała ona szerokiej dystrybucji ze względu na jej uzależnienie od pustynnego upału i brak odczuwania zimowego chłodu..
Ale w postaci kultury doniczkowej ten kwiat zyskuje nowe pozycje ze względu na swoje niewątpliwe walory dekoracyjne..
Opis botaniczny
Wszystkie pięćdziesiąt gatunków lewkocoryny należy do bulwiastych bylin zielnych, a większość z nich pachnie czosnkiem, który niektórzy lubią, a inni nie. Ale prawie każdy jest zachwycony kwiatami w kolorze białym, niebieskim i fioletowym, które na kwitnącej roślinie cieszą oko przez cały miesiąc.
Ale kwitnienie lewkokoryny jest nie tylko długotrwałe, ale także bardzo bujne. I nie jest to zaskakujące, ponieważ mała 2-3-centymetrowa żarówka wytwarza jednocześnie kilka szypułek, z których każda jest zwieńczona kwiatostanem parasolowym, składającym się z 5-7, a nawet 12 kwiatów. W rezultacie miniaturowa cebula daje całą wiązkę spektakularnych kwiatów..
A liście na tej roślinie pojawiają się dopiero po kwitnieniu i są długie, osiągając 35 cm, wąskie i pofałdowane na krawędziach blaszek liściowych z rowkiem pośrodku.
Rozpowszechnianie się
Ta roślina jest endemiczna dla Chile, preferuje lokalne regiony pustynne i nie chce dobrowolnie osiedlać się w innych częściach planety. Występowanie kwiatów w ogrodach w umiarkowanych szerokościach geograficznych jest utrudnione przez jego skłonność do suchego klimatu i obawę przed zimnem..
Dlatego w Europie, z wyjątkiem południowych regionów Anglii, lewkocorynę uprawia się na otwartym polu tylko poprzez kopanie cebul na zimę i ponowne sadzenie wiosną. Znacznie szerzej ten kwiat jest rozpowszechniany jako kultura doniczkowa..
Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu
Kwitnąca wspaniale w czerwcu Levkokorina zdobi każde miejsce jasnymi kwiatami przez miesiąc, gdziekolwiek się znajduje. Szczególnie harmonijnie prezentuje się w ogrodzie skalnym, czyli na alpejskiej zjeżdżalni stworzonej w ogrodzie.
Kwiatostany tej rośliny na rabatach i rabatach wyróżniają się pięknymi jasnymi plamami. I ożywianie krajobrazów ogrodowych i dworskich Levkokoriny w wannach stało się niemal klasyczne.
Rośnie w domu
Ten kwiat, uprawiany w domu, zarówno na otwartym polu, jak i częściej jako roślina doniczkowa, wymaga innego podejścia i opieki nad nim.
Warunki zatrzymania
Ponieważ levkocorina jest wyjątkowo światłolubna, do uprawy na zewnątrz należy wybrać słoneczne miejsce. Jednocześnie należy go chronić przed zimnymi wiatrami i, jeśli to możliwe, znajdować się na pewnej wysokości, aby uniknąć stagnacji wody w systemie korzeniowym, czego ta roślina w zasadzie nie toleruje.
Uprawiając kwiat w doniczkach, należy wybrać parapet, który jest maksymalnie oświetlony słońcem. Jeśli to możliwe, lepiej jest umieścić garnki z lewkokoryną na balkonie lub loggii.
Oprócz maksymalnego oświetlenia, kolejnym głównym warunkiem pomyślnej konserwacji rośliny jest jej całkowita ochrona przed skutkami zimna.
Gleba i nawozy
Ten kwiat preferuje gleby piaszczyste lub gliniaste, które muszą być luźne, bardzo dobrze przepuszczalne i żyzne..
Dlatego przed sadzeniem glebę należy nawozić zgniłym obornikiem lub kompostem..
Podlewanie i wilgoć
Natychmiast po kwitnieniu należy przerwać podlewanie, jeśli roślina znajduje się na otwartym polu. Gdy kwiat zostanie znaleziony w mieszkaniu, w którym panuje wysoka temperatura, a zimą wilgotność jest niska, należy lekko zwilżyć glebę w doniczce.
Podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego Levkokorina należy ją podlewać oszczędnie, aby nie było nadmiaru wody w systemie korzeniowym ani w klombach, ani w doniczkach i wannach. W przeciwnym razie może to doprowadzić do gnicia żarówek..
Rozmnażanie wegetatywne
Levkokorina jest rozmnażana przez cebulki córki. Aby to zrobić, w sierpniu wykopuje się cebulki i oddziela od nich dzieci. Przechowuj je w chłodnym miejscu w suchym piasku lub torfie. Roślinę sadzi się na zewnątrz, głównie w maju na żyznej, dobrze przepuszczalnej glebie na głębokość czterech centymetrów.
Kwiat sadzi się w doniczce lub wannie w lutym w wilgotnej glebie. Zwykle biorą szeroki pojemnik o wystarczającej głębokości, ponieważ korzenie rośliny rozciągają się w dół. Warunkiem tego jest obecność dobrego drenażu na dnie zbiornika..
Po minięciu groźby mrozu roślinę można wyjąć z doniczki wraz z kawałkiem ziemi i przesadzić na otwarty teren. Możesz też wynieść doniczkę z kwiatami na świeże powietrze i ozdobić nią otaczający krajobraz.
Zależność od temperatury
Nie bojąc się upałów, upałów i suszy, lewkocoryny są niezwykle wrażliwe na niskie temperatury. Dlatego w Europie, z rzadkimi wyjątkami, cebulki roślin wykopuje się na zimę i przechowuje w chłodnych i suchych pomieszczeniach..
Możliwe narastające trudności
Jako efemeroid, czyli wieloletnia roślina zielna o bardzo krótkim okresie wegetacji, po okresie kwitnienia lewkocoryna potrzebuje odpoczynku. Dlatego przy metodzie uprawy doniczkowej należy sztucznie wysłać kwiat do odpoczynku, zaprzestając go podlewania.
Prawie to samo dzieje się na otwartym polu: po zaprzestaniu podlewania łodygi rośliny stopniowo wysychają, po czym w sierpniu można zacząć wykopywać cebulki.
Choroby, szkodniki i profilaktyka
Nie ma konkretnych szkodników i chorób właściwych tylko leukokorynie, ale mogą na nią wpływać choroby i pasożyty charakterystyczne dla roślin bulwiastych:
- biała zgnilizna-
- szara zgnilizna;
- brązowa zgnilizna;
- roztocze-
- mszyca-
- miarki-
- bzyg cebulowy.
Najbardziej niezawodnym sposobem zapobiegania chorobom i inwazjom szkodników są środki zapobiegawcze, z których najważniejsze to:
- optymalny dobór gleb, w którym należy mieć na uwadze, że na glebach kwaśnych rośliny narażone są na choroby grzybowe, a na glebach o odczynie zasadowym - choroby bakteryjne;
- umiarkowane stosowanie suplementów azotowych, których nadmiar zmniejsza odporność na choroby grzybowe;
- w dostatecznym stosowaniu do gleby nawozów potasowych i fosforowych, które wzmacniają odporność rośliny na szkodniki i choroby;
- przeprowadzanie regularnego pielenia.
Ten transatlantycki egzotyczny kwiat o nie mniej egzotycznej nazwie w wielu gospodarstwach ogrodniczych i na parapetach Europy już czuje się prawie jak w domu.
Ludzie, przesiąknięci szczególnym pięknem i blaskiem kwitnienia lewkokoryny, nauczyli się stwarzać dla niej optymalne warunki, a ona odpowiada na ich opiekę wspaniałymi żywymi bukietami, które tak ozdabiają ludzkie życie.
