Cechy uprawy cebuli indyjskiej: opis, pielęgnacja, zastosowanie

Co to jest cebula indyjska

Posadź indyjską cebulę (po łacinie Ornithogalum caudatum, inne rosyjskie nazwy - ptaszarnia ogoniasta, łuk chiński, łuk morski, łuk mongolski, łuk falisty, piekielny korzeń, a także brandy) - jest byliną z rodziny Liliaceae, która rośnie głównie w Afryce Południowej, dodatkowo w Indiach, Chinach, w środkowej i południowo-wschodniej części kontynentu europejskiego, w szczególności w regionie śródziemnomorskim.

Na terenie ZSRR hodowlę drobiu zaczęto uprawiać głównie jako szklarnia od drugiej połowy ubiegłego wieku..

Na zewnątrz roślina wygląda jak cebula znana wszystkim, ale sama żarówka nie jest biała, ale zielona, ​​a łuska pokrywająca cebulkę nie jest złota, ale jasnobrązowa, prawie biała. Taka żarówka żyje znacznie dłużej niż jej cebulowy odpowiednik - do trzech dekad. Liście wyglądają raczej niepozornie, nie stoją prosto, zawijają się i wysychają na końcach, co jednak nie przeszkadza im dalej rosnąć, osiągając czasem metr długości i 5 cm szerokości.

Ale jeśli zobaczysz, jak wygląda indyjska cebula podczas kwitnienia, na pewno będziesz chciał mieć podobną dekorację na swoim parapecie. Bujne kwiatostany, nieco przypominające kształtem hiacynt, składające się z licznych białych lub zielonych małych delikatnych kwiatów w postaci gwiazdek z białą obwódką, stopniowo otwierające się do góry, wyglądają naprawdę bajecznie i zamieniają raczej matową roślinę w prawdziwe święto duszy!

A jeśli weźmiesz pod uwagę, że taki skarb ma również wiele przydatnych właściwości (cebula indyjska od dawna jest z powodzeniem stosowana w medycynie ludowej), to jeszcze bardziej będziesz chciał ją wyhodować w domu..

Cechy uprawy cebuli indyjskiej w domu

Cebula indyjska nie jest wybredna w pielęgnacji, a jej uprawa nie jest szczególnie trudna, jeśli znasz i przestrzegasz pewnych zasad..

Gleba

Cebulę indyjską najlepiej uprawiać jako roślinę doniczkową podłoże składające się z piasku, gleby liściastej i próchnicy (dwa pierwsze składniki miesza się w równych częściach, po czym do powstałej mieszanki dodaje się taką samą ilość humusu). Możesz zastąpić próchnicę ziemią darniową, ale w tym przypadku musisz wziąć trochę więcej piasku.

Aby ferma drobiu rosła lepiej i zachwycała Cię swoim kwitnieniem, oprócz odpowiedniej gleby ważne jest również, aby nie mylić się z wyborem doniczki. Podobnie jak większość bulwiastych roślin domowych, lepiej jest sadzić cebulę indyjską po jednej cebulce naraz w małej doniczce, ponieważ dodatkowa przestrzeń spowolni wzrost kurnika.

Należy preferować ceramikę, ma wiele zalet w stosunku do plastiku, aw odniesieniu do cebuli indyjskiej jest to dość ważne. Nie wspominając o tym, że taka doniczka wygląda na znacznie solidniejszą, nie przewróci się, gdy liście rośliny zostaną wyrwane i nie pęknie, jeśli cebulka za bardzo urośnie.

Glinka nie zatrzymuje nadmiaru wilgoci i ma zdolność oczyszczania gleby z soli i innych osadów, które dostają się do niej wraz z podlewaniem (jeśli zwróci się uwagę na rodzaj białego nalotu, który tworzy się z czasem wzdłuż krawędzi glinianych doniczek, to jest to po prostu „rozciągnięte” z gleby szkodliwe substancje, które po prostu gromadzą się w glebie w plastikowych doniczkach).

Przed posadzeniem na dnie doniczki należy ułożyć drenaż (na przykład małą ekspandowaną glinę), a następnie wypełnić przygotowaną mieszankę gleby i ostrożnie zakopać w niej cebulę, aby jej górna część pozostała na zewnątrz.

Jak wspomniano powyżej, cebula indyjska to prawdziwa długa wątroba. Dlatego należy pamiętać, że zasadzona żarówka wyrośnie, a na końcu pierwotnie wybrana doniczka stanie się dla niej ciasna. O momencie przesadzenia cebuli indyjskiej decyduje wielkość cebuli, ale najlepiej wykonać ten zabieg jesienią..

Aby cebula indyjska lepiej rosła, gleba w doniczce nie powinna zamieniać się w solidny kamień.. System korzeniowy rośliny potrzebuje powietrza, dlatego wierzchnią warstwę ziemi należy regularnie poluzowywać.

Oświetlenie

Cebula indyjska jest rośliną kochającą słońce, do normalnego rozwoju potrzebuje jasnego oświetlenia, dlatego w mieszkaniu miejskim lepiej wybrać na doniczkę okna południowe, zachodnie lub wschodnie. W ciemniejszych miejscach (po północnej stronie lub z dala od parapetu) cebula indyjska gorzej rośnie.

Dlatego jeśli nie masz wolnego miejsca na dobrze oświetlonym oknie (lub w ogóle nie ma takich okien), będziesz musiał spróbować zaspokoić zapotrzebowanie rośliny na światło, organizując dla niej „opalanie”. Co najmniej tydzień w miesiącu cebula indyjska powinna leżeć na słonecznym terenie, a jeśli do tego konieczne jest niesienie kwiatka w celu „prześwietlenia” sąsiadom - warto to zrobić.

Latem całkiem dopuszczalne jest wyniesienie cebuli indyjskiej na otwarty balkon lub posadzenie jej na wsi, ale należy uważać, aby palące lipcowe słońce nie uderzyło w roślinę, w przeciwnym razie może się poparzyć.

Temperatura

Cebula indyjska dobrze rośnie w temperaturze pokojowej. Dzięki afrykańskim korzeniom roślina ta znacznie lepiej znosi ciepło niż zimno. Jeśli temperatura w pomieszczeniu spadnie poniżej 12 stopni Celsjusza zimą, może to mieć krytyczne znaczenie dla fermy drobiu..

Podlewanie

Cebula indyjska wybaczy ci, jeśli zapomnisz ją podlać, ale roślina bardzo źle reaguje na nadmiar wilgoci w glebie. Dlatego musisz skupić się na stanie gleby w doniczce: nie podlewaj rośliny, dopóki ziemia nie wyschnie.

Jeśli podlewasz roślinę wodą z sieci wodociągowej, najpierw pozwól jej dobrze siedzieć w otwartym naczyniu: po pierwsze ta procedura pozwoli na odparowanie szkodliwego dla kwiatów chloru; po drugie, lepiej dla rośliny, aby woda nie była za zimna - najlepiej taka sama temperatura jak gleba w doniczce.

Ale ferma drobiu jest bardzo wybredna, jeśli chodzi o wilgotność powietrza. Jeśli pomieszczenie jest suche, liście cebuli indyjskiej zaczynają żółknąć, ponadto roślina staje się bardzo podatna na różne choroby..

Dlatego ważnym punktem w opiece nad fermą drobiu jest opryskiwanie, szczególnie ważne jest, aby robić to latem, kiedy jest gorąco, a także zimą, jeśli pomieszczenie jest bardzo ogrzewane..

Cebula indyjska tak samo jak woda potrzebuje tlenu. Aby zapewnić dostęp powietrza do korzeni, jak powiedziano, konieczne jest regularne rozluźnienie podłoża, a także konieczne jest usuwanie pyłu z liści rośliny, zapewni to odpowiednią wymianę gazową, a proces fotosyntezy będzie szybszy.

Top dressing

Nawet odpowiednio dobrana gleba pod cebulę indyjską po kilku miesiącach traci składniki odżywcze niezbędne dla rośliny i ulega wyczerpaniu, dlatego dbanie o kwiat, zwłaszcza w domu, gdy cebula znajduje się w ciasnej doniczce z ograniczoną ilością gleby, obejmuje obowiązkowe karmienie nawozami mineralnymi i organicznymi.

W tym celu złożone preparaty można kupić w specjalistycznym sklepie i stosować zgodnie z instrukcją. Ale jeśli takiego leku nie ma pod ręką, może pomóc zaspokoić zapotrzebowanie rośliny na potrzebne jej składniki odżywcze. słaby roztwór nadmanganianu potasu.

Druga opcja na dobry nawóz mineralny, przygotowany „z improwizowanych środków” - zwykły popiół drzewny nasycony wodą. Niepożądane jest stosowanie popiołu pochodzącego ze spalania drzew (gałęzi, gałązek), które rosły na silnie zanieczyszczonych obszarach przemysłowych. Powinieneś także preferować młode drzewa liściaste, w takim popiele jest więcej potasu potrzebnego dla roślin domowych.

Metody hodowli cebuli indyjskiej

Istnieją trzy sposoby hodowli cebuli indyjskiej: nasiona, bulwiaste dzieci i podział samej cebulki.

Jak w przypadku każdej bulwiastej rośliny, w przypadku cebuli indyjskiej najprostszy jest rozmnażanie przez bulwiaste dzieci. Na jednej cebulce po kwitnieniu tworzy się jednocześnie kilka (czasem nawet do dwóch tuzinów) małych cebulek. Stopniowo dorastają i ostatecznie odłączają się od bulwy matki, rozrywając jej skórę.

Można je ostrożnie rozdzielić i posadzić w wilgotnej glebie, gdzie dość szybko się zakorzenią, lub można poczekać, aż każde "młode" zakorzeni się w doniczce matki i dopiero wtedy ostrożnie je usunąć i przesadzić do osobnej doniczki.

Metoda hodowli nasion jest również dość rozpowszechniony (nawiasem mówiąc, cebula indyjska została po raz pierwszy wprowadzona do Związku Radzieckiego w postaci nasion). Ale jest tu niuans: nasiona mogą tworzyć się tylko w zapylanej roślinie, a uprawiane w pomieszczeniach nie zapylają się same..

Jeśli nie uprawiasz cebuli indyjskiej w otwartym polu i nie wyjmujesz jej latem na balkonie, gdzie owady mają do nich dostęp, możesz samodzielnie przeprowadzić procedurę zapylania, delikatnie dotykając małym pędzelkiem wszystkich kwiatów rośliny starszej niż rok.

Po całkowitym wyschnięciu strąka nasiennego można zebrać nasiona i wysiać je w żyznej glebie.. W ten sposób można uzyskać znacznie więcej małych cebulek niż przy pierwszej metodzie hodowli, a nasiona cebuli indyjskiej dobrze kiełkują. Gdy trochę dorosną, sadzimy każdą w osobnej doniczce - i nowe pokolenie jest gotowe.

Jeśli nie można było uzyskać nasion, a roślina nie tworzy młodych cebul, możesz po prostu podziel dorosłą cebulę na pół, uzyskując w ten sposób dwie niezależne rośliny.

Cechy uprawy cebuli indyjskiej w otwartym polu

Cebulę indyjską można również sadzić w swoim wiejskim domu, ale uprawa tej rośliny na otwartym polu ma swoje własne cechy..

Jak wspomniano powyżej, ferma drobiu nie przetrwa mrozów, ale nawet jeśli temperatura w Twojej okolicy zimą nie spadnie poniżej 10 stopni, roślina może i tak nie przetrwać..

Dlatego może być tutaj tylko jedna opcja: sadzimy wiosną, jesienią przenosimy do ogrzania. Cebula indyjska łatwo się przenosi, więc nie będzie żadnych specjalnych problemów.

Cebulę indyjską najlepiej sadzić późną wiosną, kiedy nocne przymrozki na glebie są całkowicie wykluczone..Miejsce dla rośliny określamy na podstawie jej wymagań oświetleniowych (jednak na otwartym polu cebulę indyjską można sadzić w cieniu drzew lub innych bylin). Ziemia nie musi być bardzo żyzna, ale roślina nie lubi zbyt kwaśnej gleby iz pewnością nie będzie rosła na mokradłach. Dalej - umiarkowane podlewanie, a właściwie wszystko.

Jesienią wykopujemy roślinę, przeszczepiamy ją do doniczki i wprowadzamy do pokoju. Możliwe są tutaj dwie opcje: wyhoduj ją zimą jak zwykłą roślinę doniczkową (zasady pielęgnacji określone powyżej) lub zorganizuj dla niej zimowanie w fazie spoczynku.

W pierwszej opcji postaw doniczkę na parapecie i podlej ją zgodnie z powyższym opisem.

W drugim przypadku roślinę odkładamy z dala od bezpośredniego światła i nie podlewamy w ogóle (tylko sporadycznie konieczne jest spryskanie gleby doniczką). Wznawiamy podlewanie po nowym nasadzeniu w otwartym terenie, podczas gdy pierwsze podlewanie cebuli indyjskiej będzie odebrane jako polecenie przebudzenia i wznowienia aktywnego wzrostu.

Przesadzanie cebuli indyjskiej na zewnątrz w okresie letnim ma kilka zalet..

po pierwsze, W tym samym czasie roślina może być karmiona znacznie mniej: mając wystarczająco mocny i głęboki system korzeniowy, ferma drobiu zabierze wszystko, czego potrzebuje z ziemi (jednak roślina będzie bardzo wdzięczna, jeśli raz w miesiącu będzie karmiona dziewanny).

Po drugie, roślina ma możliwość naturalnego zapylenia, dzięki czemu rozmnaża się znacznie lepiej. Cebula indyjska rośnie w otwartym polu również bardzo szybko, tworzy znacznie więcej dzieci (mówią, że ich liczba sięga prawie tysiąca, choć to mało prawdopodobne), kwitnienie też jest dłuższe i obfite.

Jedyne środki ostrożności do zapamiętania: przesadzanie cebuli indyjskiej jesienią powinno być niezwykle ostrożne, aby nie uszkodzić systemu korzeniowego, który na otwartym polu może przedostać się do gleby nawet na metr głębokości.

Właściwości lecznicze i przeciwwskazania

Jak wspomniano, cebula indyjska ma liczne właściwości lecznicze..

Ta roślina ma tę właściwość łagodzić ból, leczyć rany, poprawiać przepływ krwi, zabijać bakterie chorobotwórcze. Korzyści płynące z indyjskiej cebuli od dawna dostrzegali syberyjscy uzdrowiciele, którzy leczyli osteochondrozę i przeziębienia tą rośliną..

Być może można wątpić w pozytywną energię, ale to, do czego właśnie przydatna jest cebula indyjska, to jej właściwości fitobójcze. Roślina jest w stanie w dużym stopniu oczyścić pomieszczenie z znajdujących się w nim chorobotwórczych bakterii. Cebula indyjska znalazła nawet zastosowanie w farmakologii, w szczególności jest wykorzystywana do produkcji leków na choroby układu oddechowego gardła i dróg oddechowych. Takie leki są wysoce skuteczne przede wszystkim ze względu na bardzo szybkie działanie..

Jednak cebula indyjska ma znacznie szersze zastosowanie w medycynie ludowej. Z soku wyciskanego ze świeżych liści przygotowuje się wodne lub alkoholowe nalewki, które służą do gojenia ran i siniaków, a także przy bólach stawów, bólach głowy i wielu innych chorobach. Podobnie jak sok z aloesu, sok z indyjskiej cebuli służy do wcierania i okładów: wciera się lub nakłada na bolące miejsce (skronie, grzbiet nosa, tył głowy, węzły chłonne - w zależności od choroby). Efekt pojawia się w ciągu kwadransa.

Jak każda silna roślina lecznicza, cebula indyjska ma wiele innych przeciwwskazań. Tak więc możliwa jest indywidualna nietolerancja i silna reakcja alergiczna na sok z indyjskiej cebuli. Zwykle objawia się wysypką skórną, zaczerwienieniem, pieczeniem lub swędzeniem oraz obrzękiem..

Aby uniknąć oparzeń, pracuj z cebulą indyjską w rękawicach ochronnych. W celach leczniczych sok należy nakładać tylko na dobrze oczyszczoną skórę..

W przypadku hemofilii nie można używać cebuli indyjskiej..

Cebula indyjska jest więc bardzo piękną (kwitnącą) i niezwykle użyteczną rośliną. Uprawa jest dość łatwa. Jednak przed użyciem go w domowej apteczce należy najpierw zasięgnąć porady lekarza i przeprowadzić test na alergie..