Eukomis: uprawa i pielęgnacja na otwartym polu

Eukomis,

lub eukomis, lub lilia ananasowa (łac. Eucomis) To rodzaj kwitnących roślin jednoliściennych bulwiastych z rodziny szparagów. W naturze przedstawiciele rodzaju występują w Afryce Południowej. W tłumaczeniu z języka greckiego „eukomis” oznacza „piękną włosy”. Ta nazwa rośliny z rodzaju została otrzymana od Charlesa Louisa Leritie de Brutela w 1788 roku. W kulturze uprawiane są cztery gatunki, choć w rodzaju jest ich 14. Zaletą eukomis jest wysoka dekoracyjność nie tylko podczas długiego kwitnienia, ale także po nim..

Kwiat Eukomis - opis

Eukomis to byliny zielne z owalnymi cebulkami o średnicy do 8 cm, licznymi, u podstawy, błyszczącymi, jajowatymi lub pasiastymi liśćmi. Cylindryczne szypułki eukomis o wysokości do 1 m, przypominające racemozę niedźwiedzie kwiatostany do 30 cm długości, przypominające ananasa. Białawe lub zielonkawe kwiaty w kształcie koła z brązowym lub fioletowym odcieniem mają sześć akretnych pręcików z kołyszącymi się pylnikami i sześć lancetowatych okwiatów połączonych u nasady. Na samej górze strzały kwiatowej, nad kwiatami, znajduje się pęczek 10-20 zielonych przylistków, które sprawiają, że eukomis wygląda jak ananas. Owoc Eukomis to płasko zaokrąglona trójżebrowa kapsułka z czarnymi lub ciemnobrązowymi nasionami o okrągłym lub jajowatym kształcie.

Sadzenie eukomis w otwartym terenie

Kiedy sadzić eukomis w ziemi

Cebulki Eukomis sadzi się na otwartym terenie, gdy gleba dobrze się nagrzeje i miną wszystkie mrozy - pod koniec maja lub w czerwcu. Jeśli mieszkasz na obszarze z długimi, zimnymi źródłami, najlepiej najpierw wykiełkować cebulki w głębokim podłożu doniczkowym i posadzić je w ogrodzie pod koniec marca lub na początku kwietnia. Sadząc do destylacji nie zanurzaj całkowicie cebulki w podłożu, pozostaw jej górną część nieco nad powierzchnią.

Jak sadzić eukomis

Miejsce dla eukomis jest wybrane jako słoneczne, chronione przed silnymi wiatrami i przeciągami. Roślina potrzebuje gleby lekkiej, luźnej, dobrze przepuszczalnej i bogatej w próchnicę. Aby zwiększyć przepuszczalność wilgoci, dodaj do gleby gruboziarnisty piasek rzeczny, żwir lub łamaną cegłę do kopania. Podczas sadzenia cebulki, w zależności od ich wielkości, zakopuje się na 2,5-3,5 cm, zachowując odległość co najmniej 15 cm między nimi przy rozstawie rzędów 30-40 cm.

Dbanie o eukomis w ogrodzie

Uprawa eukomis, podlewanie i karmienie

Wszędzie tam, gdzie sadzisz żarówkę eukomis - bezpośrednio w ogrodzie lub do uprawy w doniczce - podlewanie powinno być początkowo rzadkie. Ale gdy tylko zacznie się aktywny wzrost eukomis, podlewanie powinno stać się regularne i obfite. Po nawilżeniu - podlaniu lub deszczu - należy koniecznie poluzować glebę wokół roślin, jednocześnie usuwając chwasty. Po zakończeniu kwitnienia podlewanie jest stopniowo zmniejszane, a gdy liście eukomis żółkną, wilgoć jest całkowicie zatrzymana.

Aby kwitnienie eukomis było długie i obfite, nawożenie w postaci płynnego kompleksu mineralnego należy stosować raz na dwa tygodnie. Należy jednak wybrać nawozy, w których ilość azotu jest minimalna: ten pierwiastek nie jest przydatny dla rośliny..

Przeszczep Eukomis

Sadzenie eukomisów i pielęgnacja na otwartym polu nie wymaga żadnych specjalnych umiejętności ani specjalistycznej wiedzy, jednak roślina ta wymaga corocznego przeszczepu nie tylko w pojemniku, ale także w ogrodzie, ponieważ nie ma zimotrwałości niezbędnej dla naszego klimatu. Cebulki Eukomis będą musiały być wykopywane każdej jesieni, zanim zaczną się mrozy, przechowywane w pomieszczeniach zimą i ponownie sadzone wiosną.

Rozmnażanie eukomis

Eukomis rozmnaża się przez nasiona i wegetatywnie. Podczas rozmnażania wegetatywnego zachowane są nie tylko gatunki, ale także cechy odmianowe rodziców. W sezonie na żarówce matki pojawia się kilka dzieci. W okresie odpoczynku dzieci rozdziela się, miejsca przerw lub skaleczeń traktuje się proszkiem węglowym, a wiosną lub na początku lata sadzi duże cebulki w ziemi..

Uprawa z nasion służy wyłącznie do rozmnażania gatunku eukomis. Nasiona wysiewa się w doniczkach lub skrzynkach zaraz po zebraniu, po 4-6 tygodniach czekają na pędy i opiekują się nimi, o wszelkie inne sadzonki. Eukomis z nasion zakwitnie dopiero w trzecim lub czwartym roku.

Eukomis rozmnaża się również przez sadzonki liściowe: liść jest oddzielany od rośliny u samej podstawy i cięty na kawałki o długości 4-6 cm, pamiętaj o obrysowaniu górnej lub dolnej części. Odcinki zanurza się w dolnej części w mieszaninie piasku i torfu na głębokość 2,5 cm, przykrywa przezroczystą nasadką i utrzymuje w temperaturze 20 ° C, zdejmując pokrywę kilka razy w tygodniu w celu wentylacji. Po 2-2,5 miesiącach na krawędziach liści zaczną tworzyć się małe cebulki, które należy oddzielić, posadzić i wyhodować do pożądanego rozmiaru.

Eukomis zimą

Kiedy eukomis skończy kwitnąć, odetnij strzały kwiatowe, ale pozostaw liście, aby roślina mogła otrzymać pożywienie przed upadkiem. Od początku września liście eukomis żółkną, więdną i obumierają, a cebulki zapadają w stan uśpienia. Jeśli mieszkasz na południu, gdzie zimą temperatura nie spada poniżej zera, nie możesz wykopać cebul, wystarczy przykryć obszar grubą warstwą suchych liści lub świerkowych gałęzi przed nadejściem chłodów. Ale jeśli zimy w Twojej okolicy są mroźne, bezśnieżne lub nieprzewidywalne, lepiej wykopać cebulki pod koniec września, wyczyścić je z ziemi, przetrzymać w roztworze Maxim, wysuszyć, włożyć do torebek z tkaniny lub papieru i przechowywać w suchym, chłodnym pomieszczeniu z dobrą wentylacją. Niewielką ilość cebuli można przechowywać w szufladzie na warzywa w lodówce, pod warunkiem, że w tym samym czasie nie ma jabłek. Eukomis można przechowywać do wiosny w doniczkach z odpowiednim podłożem w temperaturze pokojowej, od czasu do czasu lekko zwilżając glebę.

Szkodniki i choroby Eukomis

Najczęstszym problemem eukomis jest próchnica cebulek. Dzieje się tak w okresie wegetacji z powodu podmoknięcia, ale cebulki mogą gnić w okresie spoczynku, jeśli nie są prawidłowo przechowywane. Mikroorganizmy gnilne niszczone są roztworem fungicydu - Fundazolu, Topazu, Skoru lub innego podobnego preparatu. Aby pokonać grzyba, możesz potrzebować 2-3 sesji przetwórstwa z roztworem na liściach i marynowaniu cebulek w roztworze preparatów zawierających miedź.

Spośród szkodników przędziorki, wełnowce, mączliki i mszyce są niebezpieczne dla eukomis. Pierwsze trzy szkodniki atakują rośliny rosnące w kulturze pokojowej, a mszyce mogą wyprzedzić eukomis w ogrodzie. Szkodliwe owady niszczą środkami owadobójczymi, a kleszcze preparatami roztoczobójczymi. Środki owadobójcze, takie jak Aktellik i Aktara, poradzą sobie z każdym z wymienionych szkodników.

Rodzaje i odmiany eukomis

W kulturze hoduje się kilka rodzajów eukomis.

Eukomis point lub eukomis crested (Eucomis punctata = Eucomis comosa)

został wprowadzony do Europy w 1778 roku. Wysokość może osiągnąć od 30 do 60 cm Liście roślin tego gatunku są płaskie, rowkowane, lancetowate lub liniowe, do 60 cm długości i do 7 cm szerokości, od spodu pokryte brązowymi plamkami. Grona luźne składają się z 40-100 zielonych kwiatów, umieszczonych na szypułkach o długości do 3 cm Interesująca odmiana Strickta, wyhodowana w 1790 r., Poniżej na liściach widoczne są brązowo-czerwone podłużne pręgi. Eukomis ma odmianę czubatą o różowych i fioletowych kwiatach.

Eukomis bicolor (Eucomis bicolor)

lub eukomis bicolor pochodzi z Republiki Południowej Afryki, aw Europie pojawił się w 1878 roku. Pod koniec lata jasnozielone kwiaty, których wypustki są otoczone fioletową obwódką, otwierają się na szypułkach o wysokości do pół metra z fioletowymi kreskami. Owoce tego gatunku są również ciemnoczerwone. A odmiana Alba, którą wyhodował Tubergen, ma białe kwiaty z zielonymi.

Jesień Eukomis (Eucomis autumnalis)

lub eukomis otumnalis różni się od innych eukomis kulturowych względną odpornością na zimno i może zimować w ogrodzie w południowych regionach. Szypułki tego gatunku mają 20-30 cm wysokości, a białe lub kremowo-białe kwiaty tworzą grono. Kwitnienie rozpoczyna się później niż inne gatunki.

Oprócz tych opisanych, w kulturze czasami można znaleźć eukomis Zambezian, Pole Evans, czerwonopłetwe i faliste.

Eukomis w projektowaniu krajobrazu

Lilia ananasowa jest zasłużenie uważana za dekorację ogrodową. Wyraźne formy strukturalne i mocne szypułki sprawiają, że eukomis jest samowystarczalną rośliną solankową, a gerbery, rośliny jednoroczne okrywowe i wieloletnie rośliny iglaste są dobrymi partnerami do nasadzeń wspólnych. Urocze połączenie eukomis z heuchera na tle takich roślin okrywowych jak alyssum czy lobelia. Roślina świetnie prezentuje się także w ogrodach skalnych: jej błyszczące liście podkreślają majestat kamieni. Tak, w rzeczywistości wszędzie tam, gdzie sadzisz eukomis, z pewnością przyciągnie to uwagę..