Sadzenie i pielęgnacja chionodox w otwartym polu

Sadzenie chionodox na otwartym polu to prosty proces, z którym poradzi sobie nawet początkujący. Chionodoxa jest wybredna, ale należy przestrzegać pewnych zasad.

Ten wiosenny kwiat jest pełen wdzięku. Jest krótki, bulwiasty, z niebieskimi lub różowoniebieskimi kwiatostanami, które utrzymują się do 3 tygodni. Pąki otwierają się w kształcie gwiazdy. Chionodoxa szybko rozprzestrzenia się po ogrodzie poprzez samosiew. Taka roślina nazywana jest również bałwanem lub królową śniegu. Należy do rodziny Liliaceae. Ojczyzną jest Azja Mniejsza i Kreta.

Rodzaje

Krzyżowały się różne gatunki Chionodox, tak że powstało wiele nowych podgatunków i odmian. Wyróżnia się następujące odmiany:

1. 1. Lucilia. Kwiatostany mają do 3 cm średnicy, osadzone są na jednej szypułce, która osiąga wysokość 20 cm, zbierane są w kompleks składający się z 2 lub 3 kwiatów. Pąki otwierają się wiosną - około połowy kwietnia, ale już na początku lata część naziemna obumiera. Okres kwitnienia trwa około miesiąca. Istnieją 2 popularne formy - z białymi i różowymi kwiatostanami. Hodowcy stworzyli więcej kwiatów o niebiesko-fioletowym kolorze u podstawy płatków. Najbardziej znaną odmianą jest Pink Giant. Ma dość dużą żarówkę i ciemniejsze płatki..
2. 2. Gigantyczne. Taki kwiat wygląda pięknie i imponująco dzięki dużym kwiatostanom. Mają 4 cm średnicy, jasnoniebieski odcień i jasny środek. Kwiaty są zbierane w kilku kawałkach (do 5). Osadzone na dość krótkich nogach - ich długość nie przekracza 10 cm, kwitnienie dość długie - trwa 20-30 dni i rozpoczyna się wcześniej niż u Chionodoxa Lucilia. Płatki są biało-niebieskie. W pierwszym przypadku kwitnienie rozpoczyna się tydzień później niż w drugim. Dobrze znaną odmianą jest Alba Hort: ma czyste białawe kwiatostany.
3. 3. Forbes. Również popularna odmiana. Kwitnienie rozpoczyna się kilka tygodni później niż Chionodox Lucilia. Noga dłuższa - do 25 cm, jest na niej wiele kwiatów (do 15 sztuk). Mają do 4 cm średnicy, są niebieskie i niebiesko-fioletowe. Takie duże i wysokie szczotki zajmują połowę całej szypułki. Różnica w porównaniu z innymi gatunkami polega na tym, że centralna część kwiatu w pobliżu pręcika jest biaława. Okres wegetacyjny rozpoczyna się w marcu, a rośliny kwitną prawie całą wiosnę, ale zależy to od warunków klimatycznych. Znane są odmiany z białymi i różowymi corollami. Najpopularniejszą odmianą jest Pink Giant, która ma duże różowe kwiaty..
4. 4. sardyński. Kwitnienie tego gatunku rozpoczyna się wcześnie - około kwietnia, aw niektórych regionach nawet wcześniej - w ostatnim tygodniu marca. Trwa 1,5-3,5 tygodnia. Kwiatostany są jasnoniebieskie. Praktycznie nie ma na nich białawych plam. Mają do 2 cm średnicy, są zbierane w grubych szczotkach po 10 sztuk. Łodygi kwiatowe są mocne, ich wysokość wynosi 12 cm Występują odmiany o różowo-białych płatkach..
5. 5. Krasnoludek. Kwiatostany są niebieskie z białawym środkiem. Są bardzo małe - nie więcej niż 10 mm średnicy. Zebrano 2-3 sztuki na szypułce o wysokości do 15 cm.
6. 6. Fioletowe piękno. Różnica polega na delikatnych kwiatach w liliowym odcieniu. Mają kształt dzwonu. Zawiera 6 płatków. Ich średnica nie przekracza 4 cm, zebrane są w luźne, racemiczne kwiatostany. W centrum znajdują się mlecznobiałe refleksy. Rdzeń jest żółty. Kwitnie około połowy do późnego lata. Zwykle stosowany w rabatach, zjeżdżalniach alpejskich, rabatach kwiatowych. Roślina jest uważana za krawężnik.

Warunki lądowania

Chionodox można sadzić w miejscu słonecznym lub ciemnym. Jeśli wybierzesz otwarte i dobrze oświetlone miejsce, w którym śnieg topi się wcześnie, to Chionodoxa zakwitnie znacznie wcześniej. A jeśli umieścisz go w cieniu, pąki pojawią się później..

Ważne jest, aby wziąć pod uwagę wskaźnik wilgoci. W przypadku chionodoxa, podobnie jak w przypadku innych kwiatów, stagnacja wilgoci jest niedopuszczalna. W przeciwnym razie rozwijają się grzyby, bakterie i pleśń. W miejscach, w których gromadzi się wilgoć, lepiej samemu zrobić wzgórze. Zapobiegnie to zalaniu wodą..

Chionodox musi być uprawiany na żyznej glebie. Musi być dobrze osuszony. Ta bulwiasta kultura nie lubi gliny i kwaśnej gleby. Nie nadają się również łąki i bagna. Powinien być nawożony i kruchy, z dobrym drenażem i napowietrzeniem..

Jeśli ziemia jest wyczerpana, musisz najpierw zastosować kompleks nawozów organicznych. Możesz użyć humusu lub kompostu. Przed sadzeniem wymagane jest dodanie do kompostu gruboziarnistego piasku rzecznego. Następnie umieść taką kompozycję w otworze.

Chionodoxa może rosnąć i kwitnąć przez wiele lat w tym samym miejscu, ale eksperci zalecają okresowe przesadzanie cebul. Można to robić co 5 lat. Muszą zostać wykopane, gdy część ziemi obumrze. Przechowywać do jesieni w chłodnym i suchym miejscu. Następnie musisz sadzić w nowym miejscu. Po przesadzeniu eksperci zalecają wykonanie warstwy ściółki wokół chionodoxa. Aby to zrobić, możesz użyć humusu..

Reprodukcja

Rośliny bulwiaste tworzą wiele dzieci. Dotyczy to również chionodox. Nasiona, które dojrzały i opadły na ziemię, również dobrze kiełkują, dzięki czemu kwiat szybko rozprzestrzeni się po całej powierzchni..

Istnieją 2 główne metody rozmnażania - za pomocą cebul potomnych i przez nasiona. Jeśli chodzi o pierwszą metodę, jest uważana za najłatwiejszą i najczęstszą. Chionodoxa może rosnąć w tym samym miejscu przez wiele lat. Umożliwia to korzystanie z żarówek potomnych. Zwykle to robią hodowcy. W sezonie zwykle pojawia się 2-4 dzieci. Należy je wykopać w środku lata, a następnie przesadzić w nowe miejsce pod koniec sezonu. Można to zrobić również we wrześniu. Przed posadzeniem cebulek należy je przechowywać w chłodnym, suchym i dobrze wentylowanym miejscu..

W gruncie materiał należy ułożyć na głębokość około 6-8 cm. Odległość między roślinami powinna wynosić 5 cm, przed rozpoczęciem zimy lepiej przykryć je folią lub trocinami, zwłaszcza gdy rosną na Syberii. W tej formie będą w stanie przetrwać mrozy do -200 С.

Chionodox często ma kurczliwe korzenie. Są kluczowe, długie. Po zakończeniu kwitnienia stają się wodniste i przezroczyste, a następnie całkowicie obumierają. To powoduje, że żarówki opadają głębiej. Trudniej je wykopać, ponieważ są również małe. Dlatego lepiej rozmnażać bulwę co 5 lat, gdy może powstać duże bulwiaste gniazdo..

Ponieważ cebulki potomne są małe, wiele osób woli stosować metodę rozmnażania wegetatywnego u kwitnących dorosłych. Aby to zrobić, musisz szybko wykopać chionodox, a następnie natychmiast przeszczepić w nowe miejsce. W żadnym wypadku nie należy uszkadzać małych korzeni. Nie powinni mieć czasu na wyschnięcie. Aby temu zapobiec, cebulę należy przeszczepić dużą ziemistą grudką. W okresie wegetacji cebulki są bardzo ostrożnie dzielone..

Jest inna metoda - użycie nasion. Należy je zasiać jesienią. Wstępnie zwilżyć podkład. Dzięki tej metodzie rozmnażania Chionodox zakwitnie zaledwie 3 lata po posadzeniu..

Nasiona takiej rośliny są przysmakiem dla mrówek, więc nie wyklucza się opcji z samosiewem. Owady te mogą przenosić nasiona na duże odległości. Ale w tym przypadku kultura z czasem ulegnie zniszczeniu.

Zasady opieki

Dbanie o chionodoxę sprowadza się do tego, że kwiat musi być podlewany, odchwaszczany, karmiony i rozluźniany na czas podczas kwitnienia. Ważne jest, aby podczas prac polowych w ogrodzie wiosną nie deptać sadzonek, które dopiero się pojawiają. Chionodoxa tworzy pędy kwiatowe w poprzednim roku. Jesienią i zimą udaje im się wyrosnąć na powierzchnię ziemi. A wiosną wystarczy kilka ciepłych dni, aby wyjść na zewnątrz.

Podstawowe zasady:

1. 1. Górny opatrunek. Kiedy pojawiają się pierwsze pędy, roślina potrzebuje więcej składników odżywczych. W tym czasie musisz nakarmić kwiat. Eksperci zalecają stosowanie nawozów zawierających dużo azotu. Wystarczy posypać nimi sadzonki. Konieczne jest upewnienie się, że granulki nie spadną na liście, w przeciwnym razie pozostaną na nich oparzenia..
2. 2. Poluzowanie. Zabieg należy wykonywać regularnie - po podlaniu i nawożeniu. Glebę należy rozluźnić, aby cebula miała dostęp do tlenu i wody. Wczesną wiosną nie powinno się dopuszczać do zagęszczania gleby w klombach, w przeciwnym razie kiełki będą trudno przebić się przez glebę.
3. 3. Podlewanie. Chionodox wymaga regularnego podlewania, ale w żadnym wypadku nie powinien się przelewać. W przeciwnym razie woda zatrzyma się, co doprowadzi do gnicia żarówki. Dlatego aktywne podlewanie Chionodox jest wymagane tylko w gorące, suche dni..
4. 4. Izolacja. Generalnie Chiodonoxa jest rośliną mrozoodporną, więc nie ma potrzeby jej okrywania przed zimą. Ale niektóre odmiany odmian można zaizolować małą warstwą arkusza..

Chionodox praktycznie nie jest narażony na różne choroby. Może zostać zraniona tylko wtedy, gdy opieka i konserwacja nie były prawidłowe. Wtedy zwiększa się prawdopodobieństwo choroby. Na przykład dotyczy to achelenchoides lub zgnilizny bulw. Roślina słabo się rozwija i praktycznie nie kwitnie. Jeśli żarówka jest uszkodzona, należy ją zniszczyć, aby choroba nie rozprzestrzeniła się na inne rośliny. Jeśli podziemna część rośliny jest zdrowa, lepiej ją zdezynfekować - zalać gorącą wodą (temperatura powinna wynosić 40-450 C).