Feverfew: sadzenie i pielęgnacja, wyrastające z nasion

Pyrethrum (łac. Pyrethrum)

- rodzaj bylin zielnych z rodziny Asteraceae lub Asteraceae, obejmujący około 100 gatunków, których wspólną cechą jest różowy lub biały kolor kwiatów trzciny. Pyrethrum pochodzi z Azji, Europy i Ameryki Północnej. Nazwa naukowa została nadana rodzajowi ze względu na korzystne właściwości niektórych gatunków w obniżaniu temperatury ciała („pyretos” oznacza „gorączka”, „gorączka”). Ludzie nazywają kapłanów złocienia, rumianków lub po prostu stokrotek.

Kwiat Feverfew - opis

Większość roślin złocienia jest wieloletnich, chociaż w rodzaju występują gatunki jednoroczne. Łodygi złocienia są wznoszące się lub wyprostowane, żebrowane, rozgałęzione i owłosione, osiągając wysokość od 60 do 100 cm Przedstawiciele rodzaju mają potężny system korzeniowy, który wnika na głębokość 3 metrów. Układ szaro-zielony na górnej stronie i popielaty na dole, podzielony na mniej lub bardziej wąskie segmenty liści złocienia, jest naprzemienny. Liście podstawy mają rowkowane ogonki, które są dwa razy dłuższe od blaszki liściowej, podczas gdy ogonki liści łodygi są stopniowo skracane do wierzchołka łodygi. Pojedyncze koszyczki złocienia o średnicy 5-6 cm, zebrane w wierzchołkowe kwiatostany corymbose, składają się z małych środkowych, dwupłciowych rurkowatych i jałowych, języczkowych kwiatów brzeżnych, białych, czerwonych lub kolorowych w różnych odcieniach różu. Kwitnie od maja do czerwca. Jego owocem jest jasnobrązowy niełupek z 5-10 żebrami i koroną klapowaną lub ząbkowaną. Nasiona złocienia nie tracą zdolności kiełkowania przez 2-3 lata.

Sadzenie złocienia w otwartym terenie

Uprawa złocienia z nasion

Nasiona Feverfew zebrane we własnym ogrodzie nie odtwarzają cech roślin matecznych, więc jeśli chcesz wyhodować feverfew określonej odmiany lub koloru, kup nasiona w sklepie lub pawilonie ogrodowym.

Lepiej jest wymieszać małe nasiona złocienia z piaskiem przed siewem na sadzonki. Wysiewa się je na początku marca, pogłębiając się o około 3-5 mm, ale wygodniej jest je rozprowadzić po powierzchni, a następnie posypać podłożem na wierzchu, a następnie zwilżyć powierzchnię drobnym sprayem. Uprawy przykrywa się szkłem lub folią i trzyma w jasnym miejscu w temperaturze 18-20 ºC. Gdy tylko pojawią się pędy, pokrywa jest usuwana z upraw. Na etapie rozwoju sadzonek dwóch prawdziwych liści nurkuje się w oddzielnych filiżankach lub doniczkach. Sadzonki sadzi się na stałe po dwóch tygodniach twardnienia.

W regionach południowych kwiat złocienia jest uprawiany bez pestek, to znaczy wysiewając nasiona bezpośrednio na otwarty teren na początku września.

Jak sadzić feverfew w ogrodzie

W naturze złocień rośnie na dość żyznych glebach, dlatego w ogrodzie przydzielane są obszary z pożywną, przepuszczalną i luźną glebą. Na złocienie nie nadają się ani suche, ani piaszczyste, ani rzadkie gleby, słabo rośnie na nisko położonych terenach zalewanych wodą, ponieważ nie toleruje długotrwałego podlewania, szczególnie w zimnych porach roku. Jeśli chodzi o oświetlenie, feverfew najlepiej rośnie na obszarach oświetlonych słońcem tylko przez część dnia, a resztę w półcieniu..

Sadzonki złocienia sadzi się w odległości 25-30 cm, po posadzeniu teren jest obficie podlewany i przez pierwsze 10 dni chroniony przed słońcem. W drugim roku kwitnie złocień wieloletni.

Dbanie o feverfew w ogrodzie

Jak uprawiać feverfew

Sadzenie feverfew i opieka nad nim nie jest trudne. Ta wieloletnia roślina to prawdziwe znalezisko dla tych, którzy nie mają czasu, możliwości lub ochoty na pielęgnację ogrodu kwiatowego. Gdy tylko feverfew stanie się silniejszy, z łatwością stłumi wszelkie chwasty, które pojawią się na miejscu, dlatego wymaga pielenia tylko na samym początku sezonu wegetacyjnego, a na tym etapie może pomóc ściółkowanie terenu materiałami organicznymi. Jedynym warunkiem prawidłowego rozwoju złocienia i utrzymania jego walorów dekoracyjnych na odpowiednim poziomie jest regularne i wystarczające podlewanie, po którym wskazane jest poluzowanie gleby wokół krzaków, aby na jego powierzchni nie tworzyła się skorupa.

Feverfew jest karmiony zarówno nawozami mineralnymi, jak i organicznymi, jednak nawożenie azotem należy stosować ostrożnie, w przeciwnym razie feverfew zwiększy zieloną masę ze szkodą dla kwitnienia. Roślina bardzo wrażliwa na zgniły nawóz.

Czasami trzeba związać wysokie, słabe łodygi złocienia. Jeśli po pierwszym kwitnieniu odetniesz wszystkie łodygi kwiatowe, nie pozwalając nasionom dojrzeć, do końca lata złocień ponownie zakwitnie. W jednym miejscu feverfews rosną przez 4 lata, a następnie wskazane jest ich przeszczepienie, ponieważ rosną silnie, a ich kwitnienie nie jest tak obfite. Podczas przeszczepu krzewy można podzielić.

Szkodniki i choroby feverfew

Pyrethrum ma dobre właściwości ochronne i jest rzadko atakowany przez choroby i owady. Niemniej jednak pojawiają się problemy z tą trwałą kulturą kwiatową. Na przykład u feverfews może rozwinąć się szara zgnilizna lub fusarium. Szara zgnilizna to choroba grzybicza, która atakuje wszystkie narządy lądowe, powodując, że rośliny pokrywają się szarą, puszystą powłoką, deformują się i giną. Chore okazy należy usunąć i spalić, a glebę, w której wyrosły, rozlać roztworem fungicydu. Fusarium to także zakaźna choroba grzybicza, której patogeny przenikają przez korzenie i wpływają przede wszystkim na układ naczyniowy rośliny. Śmierć chorego osobnika jest nieunikniona, dlatego należy go jak najszybciej usunąć z miejsca pracy i spalić, aby infekcja nie rozprzestrzeniła się na sąsiednie krzaki. Glebę i zdrowy złocień należy zdezynfekować roztworem fungicydu zawierającego miedź.

Spośród szkodników złocienia ślimaki, wciornastki i mszyce są niebezpieczne. Ślimaki, które pełzają, aby zjeść liście złocienia, będą musiały być zbierane ręcznie. Jeże i ptaki mogą pomóc w usuwaniu mięczaków ślimaków z poletek, jeśli karmisz je na swojej działce. Małe wciornastki często spotykane na kwiatach ogrodowych można zniszczyć tylko razem z roślinami, na których osiedliły się, po czym zdrowy złocień należy leczyć ogólnoustrojowym środkiem owadobójczym. Jeśli chodzi o mszyce, łatwiej jest pozbyć się dotkniętej nimi rośliny niż szkodników, ale możesz spróbować zniszczyć te owady za pomocą Biotlin, Aktara, Aktellik lub innego środka owadobójczego o podobnym działaniu. Najprawdopodobniej jeden zabieg nie wystarczy i trzeba będzie wykonać jeszcze 1-2 opryski, aby całkowicie pokonać szkodniki..

Feverfew po kwitnieniu

Po zakwitnięciu jesienią naziemna część pyretrum jest odcinana na poziomie powierzchni. Na zimę miejsce jest ściółkowane warstwą torfu lub pokryte świerkowymi gałęziami: pod taką izolacją korzenie złocienia doskonale tolerują nawet silne mrozy. Wiosną świerkowe gałęzie należy usunąć, a torf strząsnąć, aby młode łodygi łatwiej przebiły się przez grubość ziemi.

Rodzaje i odmiany złocienia

W kulturze uprawia się niewiele rodzajów złocienia, ale roślina ta ma wiele form i odmian ogrodowych..

Pyrethrum piękne (Pyrethrum pulchrum = Tanacetum pulchrum)

W naturze występuje w Azji Środkowej, północnych Chinach, północnej Mongolii, Kazachstanie i na Syberii. Rośnie w tundrze, na skalistych zboczach iw pobliżu lodowców. Feverfew jest piękny to wieloletnia roślina z kłączem półrozetowym o wysokości do 50 cm, owłosiona z falistymi włoskami. Jego kilka wyprostowanych łodyg jest słabo ulistnionych. Liście u nasady zielone, długo ogoniaste, nagie lub rzadko owłosione, podwójnie pierzasto wypreparowane, osiągają 15 cm długości i 2 cm szerokości, liście łodygi są siedzące. Zebrane w kwiatostany po 2-3 sztuki lub pojedyncze koszyczki składają się z białej trzciny i szarych kwiatów rurkowych.

Pyrethrum macrophyllum = Tanacetum macrophyllum = Chrysanthemum macrophyllum)

- bylina pochodząca z Kaukazu. U roślin tego gatunku o wysokości 100-150 cm, drobne, białe kwiaty zebrane są w kwiatostany corymbose o średnicy do 10 cm, a pod koniec kwitnienia koszyczki stają się czerwono-brązowe. Złocień wielkokwiatowy dobrze prezentuje się w dużych grupach w połączeniu z pstrokatym miskantem, prosa pręcikiem, trzciną i innymi zbożami ozdobnymi.

Pyrethrum corymbosum (Pyrethrum corymbosum = Chrysanthemum corymbosum = Tanacetum corymbosum)

pochodzi z suchych łąk Europy Wschodniej, Kaukazu i przedgórza Ałtaju. Jest to bylina kłączowa o jednej lub więcej wyprostowanych, rozgałęzionych na wierzchołkach pędach o wysokości od 40 do 150 cm, jej podstawowe liście, osadzone na długich ogonkach, osiągają długość 30-40 cm, ich płytki są pierzasto wypreparowane. Liście łodygowe są podobne do liści podstawowych, ale przy krótszych płytkach dolne są petiolate, a środkowe i górne są siedzące. Kosze na długich owłosionych nogach są zbierane po 15-20 sztuk w luźnych tarczach. Kwiaty ligulate są białe, niełupki są szare. Kwitnie złocień corymbose w czerwcu.

Pyrethrum cinerariifolium

lub rumianek dalmatyński, to roślina zielna o wysokości od 15 do 45 cm z podwójnie lub potrójnie pierzastymi wyciętymi srebrzystoszarymi liśćmi. Kwiaty brzeżne w koszyczkach są białe lub żółtawe, niełupki są szare.

Pyrethrum red (Pyrethrum coccineum = Chrysanthemum coccineum)

lub Rumianek kaukaski - roślina, która jest często mylona z różem pyrethrum. Ta roślina, która rośnie w naturze na Kaukazie, ma wiele form, w których kwiaty trzciny są pomalowane na kolory od białego do ciemnej wiśni, a rośliny z podwójnymi koszami nie są wśród nich rzadkością. Rumianek kaukaski (róż pyretrum) różni się od rumianku perskiego podwójnie wyciętymi liśćmi. Gatunek ten zawiera w organach lądowych substancje trujące dla owadów, ale nieszkodliwe dla ludzi i zwierząt stałocieplnych..

Pyrethrum roseum

lub rumianek perski, również pochodzi z Kaukazu. Ta feverfew była uprawiana od ponad dwóch stuleci. Jego wyprostowane łodygi osiągają wysokość 60-70 cm, liście rozetowe tego gatunku są jasnozielone, rozcięte, ogonkowe. Liście łodygowe są mniejsze niż liście radykalne. Koszyczki o średnicy do 5 cm mogą być pojedyncze lub w ilości 2-3 sztuk tworzyć kwiatostan racemozowy. Kwiaty języczkowe rumianku perskiego są różowe, a rurkowate żółte. Pod nazwą znane są liczne odmiany i formy ogrodowe tego gatunku hybryda pyrethrum. Wśród nich są rośliny z koszyczkami frotte w kolorze ciemnoczerwonym, białym i różowym. Najbardziej rozpowszechnioną grupą mieszańców jest mieszanka Robinsonów - pyretrum o wysokości do 80 cm z dużymi czerwonymi i różowymi koszami, których średnica sięga 12 cm. Najczęściej uprawia się takie odmiany złocienia hybrydowego:

• Atrosanguinea - krzewy do 60 cm wys. z kwiatostanami do 6 cm. Kwiaty ligulate ciemnoczerwone, rurkowate - żółte;
• Marka - odmiana o kwiatach języczkowych o ciemnoróżowym kolorze;
• James Kelway - Rośliny do 60 cm wysokości z koszyczkami do 6 cm średnicy Kwiaty brzeżne szkarłatno-czerwone;
• - I. M. Robinson - odmiana o jasnoróżowych kwiatach marginalnych;
• Kelway Glories - roślina o szkarłatnych kwiatach języczkowatych i żółtych kwiatach rurkowych;
• Lord Rosebury - odmiana z gęstymi podwójnymi koszami;
• Vanessa - roślina z podwójnymi koszami i żółtym wypukłym środkiem.

Popularne są również formy ogrodowe rumianku perskiego: różowe, czerwone, podwójnie różowe, niskie i podwójne białe.

Feverfew (Pyrethrum parthenium = Chrysanthemum parthenium = Tanacetum parthenium)

Spośród rocznych przedstawicieli rodzaju najsłynniejszy feverfew, który pochodzi z południowej Europy. W rzeczywistości w naturze jest to ta sama roślina wieloletnia, co poprzednio opisany gatunek, ale w ogrodach amatorskich uprawiana jest w uprawie rocznej. Krzew dziewicy feverfew do 50 cm wysokości, silnie rozgałęziony, ale zwarty. Liście są głęboko ścięte lub pierzasto wycięte, owłosione, petiolate, żółte lub jasnozielone. Koszyczki o średnicy 1,5-3 cm, proste lub podwójne, z białymi lub żółtymi kwiatami języczkowatymi, zebrane w wierzchołkowe grona. Spośród form ogrodowych tego gatunku częściej uprawiane są dyskowate (roślina rabatowa z żółtymi marginalnymi kwiatami) i żółtolistne (z dużymi, żółtawymi liśćmi i białymi marginalnymi kwiatami). Wśród odmian pyrethrum maiden przyciągają rośliny o kulistych kwiatostanach frotte:

• Zilbeoteppich - odmiana z białymi kulistymi koszami frotte;
• Schneebal - krzew o wysokości 20-25 cm z jasnozielonymi liśćmi i białymi podwójnymi kwiatostanami o średnicy do 2,5 cm, składający się tylko z kwiatów rurkowych;
• Dahl White - odmiana z guzowatymi białymi kwiatostanami;
• Śnieżne chuchy, śnieżna kula i Białe gwiazdy - odmiany o okrągłych kwiatostanach i spódnicy z szerokich i krótkich kwiatów trzciny;
• Panna - złocień o wysokości do 80 cm z białymi kulistymi koszyczkami frotte o średnicy około półtora centymetra;
• Goldbal - odmiana z żółtymi podwójnymi kwiatostanami do 2,5 cm średnicy, składająca się z kwiatów rurkowych.

Właściwości złocienia - szkoda i korzyść

Przydatne właściwości pyretrum

W starożytności używano feverfew do łagodzenia stanów zapalnych, obniżania gorączki i usuwania bólów głowy. Właściwości feverfew są podobne do właściwości aspiryny. Oficjalnie obecność leczniczych właściwości złocienia została ogłoszona przez angielskich naukowców w XVII wieku. W tym czasie był używany jako lekarstwo na bóle głowy. W latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku Brytyjczycy odkryli wyjątkową właściwość złocienia do łagodzenia migreny. Wiele osób cierpi na migreny. Ten stan może trwale obezwładnić silnego młodego człowieka, ale proszek z liści złocienia ratuje przed migrenami lepiej i szybciej niż jakiekolwiek leki. Dzieje się tak za sprawą zawartego w roślinie partenolidu, który blokuje wytwarzanie serotoniny przez szyszynkę, a mianowicie nadmiar tej substancji w naczyniach i komórkach mózgowych wywołuje atak migreny.

Leki Lizurit i Metisergide również szybko radzą sobie z migrenami, ale ich stosowaniu towarzyszą niepożądane skutki uboczne, podczas gdy feverfew po prostu nie pozwala organizmowi na produkcję substancji wywołującej migreny. Ponadto złocień zapobiega tworzeniu się zakrzepów w naczyniach krwionośnych, blokuje produkcję histaminy, działa przeciwalergicznie i przeciwbakteryjnie. Zastosowania liści złocienia stosuje się przy zapaleniu stawów i reumatyzmie, bólach menstruacyjnych i atakach astmy, aw połączeniu z lekami złocienie stosuje się w leczeniu łuszczycy, alergii i zapalenia skóry.

Feverfew - przeciwwskazania

Pyrethrum jest przeciwwskazane u kobiet w ciąży, kobiet karmiących, dzieci poniżej drugiego roku życia, osób przyjmujących koagulanty oraz osób z indywidualną nietolerancją złocienia.