Uprawa pieprzu w szklarni z poliwęglanu: wybór odmiany, sadzenie i pielęgnacja

Papryka jest dość popularna wśród ogrodników wraz z pomidorami i ogórkami. Wynika to z bogatego smaku owoców oraz bogatego składu witaminowo-mineralnego. Pomimo południowego pochodzenia kultury, obecnie uprawa pieprzu w szklarni przez cały rok jest możliwa w regionach o chłodnym klimacie: w regionie moskiewskim i regionach północno-zachodnich, na Uralu, a nawet na Syberii. Najlepszą opcją dla obszarów o krótkim lecie będą konstrukcje poliwęglanowe wyposażone w system ogrzewania. Zapewnią niezawodną ochronę przed zdarzeniami atmosferycznymi. Przy odpowiednim podejściu zbiory papryki cieszą się stabilnością i jakością, w wyniku czego uprawa tego warzywa jest odpowiednia dla dochodowego biznesu..

Wybór odmian

Asortyment nasion roślin psiankowatych jest obecnie dość szeroki. Oprócz czystych odmian istnieje wiele form hybrydowych, które różnią się:

• mięsistość i kształt owocu;
• tempo wzrostu;
• stopień przeżycia;
• poziom wchłaniania wilgoci;
• okres dojrzewania.

Do uprawy na skalę przemysłową preferowane są wysokie okazy o dużych owocach osiągające dwa metry wysokości. W przypadku małych szklarni z poliwęglanu zwykle wybiera się klasy nie wyższe niż 1 metr..

Przy wyborze nasion ogromne znaczenie ma stopień odporności na choroby grzybowe, obszar sadzenia oraz wrażliwość na światło..

Najpopularniejsze odmiany wcześnie dojrzewającej papryki do uprawy w szklarni przedstawiono w tabeli:

Imię	Opis	Zdjęcie wizualne
Łyk	Krótka i zwarta hybryda o wysokości nie większej niż 60 cm Owoce mają mały, stożkowaty kształt, zielono-czerwony
Cud Kalifornii	Odmiana papryki odpornej na wiele chorób psiankowatych. Krzewy nisko rozgałęzione, do 70 cm wysokości, owoce duże, owalne, tępe, jaskrawoczerwone
Prezent z Mołdawii	Odmiana karłowa o wysokości 35–45 cm, popularna ze względu na polubowne i obfite dojrzewanie we wczesnych stadiach. Papryka wydłużona, z ostrą końcówką. W fazie dojrzałości technicznej ma odcień czerwono-pomarańczowy, następnie nabiera jednolitej nasyconej czerwieni
Atlant	Roślina o schludnych, niskich krzewach o wysokości 65–80 cm, owocująca dość dużą mięsistą słodką papryką. W miarę dojrzewania stają się ciemnoczerwone.
Pomarańczowy cud	Odmiana papryki z dużymi krzewami o wysokości do 80 cm, daje soczyste i smaczne owoce o jasnopomarańczowym kolorze
Kakadu	Wysokowydajny, wczesny dojrzały przedstawiciel z rozłożystą koroną. Wyróżnia się szczególnie dużymi owocami o masie około 500 g
Kardynał	Wyjątkowa 1-metrowa odmiana słodkiej papryki z fioletowo-czarnymi warzywami w kształcie beczki
Hercules	Krzewy średniej wielkości, nadające się do sprzedaży. Wynika to z wysokich wskaźników zewnętrznych i jakościowych. Owoce przez długi czas zachowują swój pierwotny smak i wygląd

Odmiany o średnim okresie owocowania:

Imię	Opis	Zdjęcie
Trąba słonia	Średnio wczesna wysokowydajna hybryda ostrej papryki. Okres dojrzewania wynosi 120–150 dni. Roślina o średnim stopniu rozłożystości, do 50 cm wys. Owoce o dojrzałości technicznej zielone, dojrzałość biologiczna, jaskrawoczerwone. Wyróżnij się zdeformowanym, wydłużonym kształtem (15–20 cm), z luźną skórą
Karakuł	Papryki średnio dojrzewające. Pełny cykl od sadzenia sadzonek do zbioru wynosi 115–120 dni. Owoce o wąsko wydłużonym układzie. Mają twardą, ale cienką skórę. W smaku jest lekka przyprawa. Krzewy o wysokości 55-60 cm
Awangarda	Wysokowydajna słodka papryka z bujnymi i mocnymi krzewami o wysokości do dwóch metrów. Owoce duże, graniastosłupa, głęboko szkarłatne, o masie 350-400 g
Bosman	Średnio wczesna odmiana papryki słodkiej. Dojrzewanie techniczne następuje 120 dnia po wzejściu kiełków, biologiczne - 145 dnia. Lądowiska są nieokreślone, wysoko rozwinięte, mogą sięgać do trzech metrów wysokości. Owoce błyszczące, ciemnoczerwone, prostopadłościenne, o fasetowanej powierzchni. Obdarzony wysokimi wskaźnikami smaku

Przygotowanie szklarni i sadzonek

Przed posadzeniem sadzonek pieprzu w szklarni przygotuj glebę:

• Najpierw wykopują planowany obszar pod łóżka, usuwają wszystkie resztki warzyw.
• Glebę traktuje się środkami owadobójczymi, aby zapobiec pojawianiu się szkodników.
• Wprowadzane są złożone nawozy mineralne - poprawia to żyzność gleby. Dopuszczalnym zamiennikiem jest obornik rozcieńczony w proporcji: 500 g obornika kurzego na 10 litrów wody.

Takie manipulacje są wykonywane co najmniej 2 tygodnie przed zejściem na ląd..

Pamiętaj, aby odkażać szklarnię przed infekcjami bakteryjnymi, jeśli wcześniej uprawiano tam inne warzywa. Aby to zrobić, użyj środków dezynfekujących w postaci aerozolu, które są rozpylane na wewnętrznych ścianach konstrukcji..

Kolejnym etapem jest pozyskanie nasion i przygotowanie sadzonek. Materiał jest wstępnie moczony w roztworze manganu przez 30 minut. Gleba dla sadzonek będzie wymagała luźnej i wzbogaconej, z włączeniem drenażowym, aby nie doszło do stagnacji. Najlepszym sposobem jest włączenie do kompozycji torfu i próchnicy. Nasiona pogłębia się o 1–2 cm, wysiewa się w odstępach 2–2,5 cm. 5–6 cm cofa się między rzędami.Jako pojemniki na nasiona stosuje się skrzynki, doniczki lub moduły torfu.. Najbardziej odpowiedni okres do siewu to od lutego do marca.

Optymalny reżim temperaturowy dla aktywnego kiełkowania sadzonek wynosi 24-30 ° C przy długości dnia co najmniej 10-12 godzin.

Opieka polega na systematycznym, ale umiarkowanym podlewaniu i karmieniu co 10 dni. Nawozić płynnymi związkami mineralnymi, możesz to zrobić podczas podlewania. Po 2 tygodniach, gdy zaczyna się masowe kiełkowanie, temperaturę pokojową obniża się na 2–3 dni do 14–16 ° C. W przyszłości przestrzegane są następujące wartości:

• po południu - 22-25 ° С;
• w nocy - 16-18 ° C.

Wraz z utworzeniem pierwszych 2-3 mocnych liści sadzonki nurkują.

Uprawa sadzonek trwa zwykle około dwóch miesięcy, wtedy uważa się, że jest dość dojrzała.

Lądowanie

O gotowości do przeszczepu decyduje obecność:

• 8-10 zielonych liści;
• nerki pachowe;
• mocna łodyga o wysokości 18–20 cm.

Przesadzanie szklarni rozpoczyna się pod koniec kwietnia lub na początku maja, w zależności od lokalnych warunków klimatycznych. Zaleca się sadzenie sadzonek nie wcześniej niż 50 dni po wysianiu nasion..

Lądowanie odbywa się w następujący sposób:

• Na rabatach wykopuje się dołki na paprykę z wgłębieniem 30–40 cm, co znacznie ułatwia podejście do krzewów w celu wykonania zabiegów agrotechnicznych. W takim przypadku krzewy otrzymają wystarczającą ilość światła, co jest problematyczne przy silnym zgrubieniu..
• Jeśli użyto kubków torfowych, to bezpośrednio w nich sadzi się pieprz, co eliminuje obrażenia i dalszy wzrost systemu korzeniowego.
• Aby uformować krzew, pasierbowie i małe dolne liście są odcinane, aby roślina nie marnowała energii ze szkodą dla zawiązywania owoców.
• Silnym pociągnięciem trzpienia uciekają się do pionowego mocowania do wspornika.
• Po rozpoczęciu rozgałęziania sadzenia wszystkie powstałe kwiaty są usuwane, pozostawiając tylko 2 pędy. W przyszłości skupiają się na strzelaniu środkowym i szczypią boczną.
• Na miesiąc przed końcem sezonu wegetacyjnego szczyty wszystkich pędów są szczypane.

Wielu ogrodników stara się maksymalnie efektywnie wykorzystać całą wolną przestrzeń w szklarni pozostałą po posadzeniu papryki. Aby zwiększyć rentowność kolekcji szklarniowej, zielenie są wysiewane między rzędami:

• szczaw;
• szpinak;
• koper;
• sałatka z liści;
• cebula.

Służy to jako zagęszczenie wiodących nasadzeń..

Warunki uprawy i pielęgnacja w szklarni

Papryka jest dość kapryśna w pielęgnacji, ale uprawa w szklarni z poliwęglanu znacznie ułatwia ten proces. Zalety stosowania szklarni wykonanej z tego materiału:

• Obecność naturalnego światła, które rośliny otrzymują w całości.
• Brak ryzyka oparzeń liści, co zwykle ma miejsce w innych szklarniach.

Aby efektywnie uprawiać paprykę, należy przestrzegać profesjonalnych porad:

• Warstwa gleby musi mieć co najmniej 25-27 cm grubości.
• Dopuszczalne jest stosowanie gleby po ogórkach, cebuli, kapuście. Poprzednicy psiankowaci są niepożądani, zaleca się zmianę takiej gleby na świeżą.
• Grzbiety tworzą określone rozmiary: szerokość - 1 metr, rzędy pośrednie - 50 cm, w zależności od odmiany odległość między sadzonkami waha się od 15 do 30 cm.
• Woda wlewa się do dołów przed lądowaniem.
• Przenoszą sadzonki razem z glinianą grudką, co eliminuje uszkodzenia korzeni i przyspiesza czas adaptacji.
• Zanim kwiaty się rozpuszczą, temperatura w szklarni utrzymuje się w granicach 24–26 ° C, po czym pozwala na wzrost do 30 ° C. Limit krytyczny - 35 ° С.
• Pożądane jest stworzenie lekkiego cieniowania krzewów.
• Paprykę podaje się co 10-12 dni na przemian z dodatkami mineralnymi i organicznymi.
• Podlewaj co 3 dni, a następnie poluzuj przestrzeń korzeniową i usuń chwasty.
• Powierzchnia łóżek jest ściółkowana torfem, aby dłużej utrzymać wilgoć w glebie.

Ponieważ pieprz jest rośliną samozapyloną, nie można uprawiać w pobliżu jej słodkich i ostrych odmian: w przeciwnym razie wszystkie owoce staną się gorzkie..

Sadzenie należy podlewać u nasady, całkowicie wykluczając zraszanie. Takie nawilżenie doprowadzi do sterylizacji kultury i braku owocnikowania. Warzywa potrzebują więcej wilgoci podczas kwitnienia i zawiązywania owoców. Susza prowadzi do szybkiej śmierci kwiatów, a same papryki nie dojrzewają tak mięsiste i duże. Ale nie zaleca się ich wypełniania, aby uniknąć rozwoju chorób grzybiczych..

Dopuszczalna stawka to 1 litr na krzak. Weź osiadłą wodę o temperaturze szklarni.

Opatrunek wierzchni nakłada się etapami:

1. 1. Po 20-25 dniach od posadzenia sadzonek do gleby dodaje się mieszaninę superfosfatu (10 g), mocznika (5 g) i wody (10 l). Wieczorem 1 litr tej kompozycji wlewa się pod każdy krzak.
2. 2. Podczas pączkowania nawozić rozcieńczonym superfosfatem i siarczanem potasu.
3. 3. Na etapie dojrzewania roślin dodaje się suplementy fosforowo-potasowe.

Nie przesadzaj z materią organiczną: stymuluje to wzrost zielonej masy z długim opóźnieniem owocowania. Przed podlaniem obornik należy rozcieńczyć wodą i pozostawić na kilka dni do fermentacji, aby nie przypalić korzeni.

Możliwe choroby

Niewystarczająca pielęgnacja i naruszenia reżimu konserwacyjnego często prowadzą do chorób bakteryjnych pieprzu. Jeśli wilgotność w szklarni jest zwiększona przez długi czas, wzrasta ryzyko chorób upraw..

Sadzonki należy regularnie sprawdzać pod kątem nieprawidłowości wzrostu w celu podjęcia odpowiednich środków na czas.

Najczęstsze choroby papryki przedstawiono w tabeli:

Papryka jest podatna na te same choroby, co pomidory, więc umieszczanie tych dwóch upraw w tej samej szklarni jest niedopuszczalne..

Aby uzyskać obfite zbiory, należy regularnie podejmować środki zapobiegawcze, aby zapobiec szkodliwym atakom owadów i rozwojowi mikroflory bakteryjnej. Ważne jest, aby nie wytwarzać wilgoci w szklarni i utrzymywać akceptowalny reżim temperaturowy.