Groszek: rośnie z nasion, sadzi i pielęgnuje

Roślina groszek cukrowy (łac. Lathyrus odoratus)

należy do rodzaju Chin z rodziny roślin strączkowych. Naukowa nazwa rośliny składa się z dwóch słów, z których pierwsze jest tłumaczone jako „bardzo atrakcyjne”, a drugie jako „pachnące”. Niektórzy botanicy twierdzą, że to kwitnące zioło pochodzi ze wschodniej części Morza Śródziemnego i rozciąga się od Sycylii na wschód po Kretę. Inni uczeni uważają, że groszek cukrowy przywieźli na Sycylię konkwistadorzy z Ekwadoru i Peru. W kulturze roślina uprawiana jest od XVIII wieku: w 1699 roku, spacerując pod murami klasztoru, sycylijski mnich Francisco Kupani odkrył kwiat o niezwykle przyjemnym zapachu, zebrał z niego nasiona i wysłał je do Anglii swojemu przyjacielowi, nauczycielowi w szkole. A w Anglii, dzięki pracy hodowców, groszek w końcu stał się królem ampelów. Pierwsze pięć odmian rośliny pojawiło się w 1800 roku. Obecnie istnieje ponad 1000 odmian groszku cukrowego. Ogrodników przyciągają jasne kwiaty i przyjemny zapach, od którego roślina wzięła swoją nazwę. Groszek najczęściej wykorzystuje się do wertykalnego ogrodnictwa altan, balkonów i tarasów. Wieloletni groszek na środkowym pasie jest zwykle uprawiany w rocznej uprawie

Groszek - opis

Kwiat groszku pachnącego został opisany przez Karla Linneusza w 1753 roku. System korzeniowy rośliny jest silnie rozgałęziony, kluczowy, wnika w glebę na głębokość półtora metra. Podobnie jak większość roślin strączkowych, groszek wchodzi w symbiozę z bakteriami brodawkowymi, które asymilują azot z powietrza. Łodygi rangi wspinają się, słabo rozgałęzione, wspinają się wzdłuż podpory, przylegając do niej zmodyfikowanymi liśćmi - rozgałęzionymi antenami. Kwiaty groszku przypominają ćmy, ale Brytyjczycy myślą, że są jak łódź pod żaglami: korona składa się z dużego płatka, podobnego do szerokiego owalnego żagla, dwóch bocznych płatków („wioseł”) i dwóch połączonych ze sobą dolnych płatków tworzących „łódź”. Obfite kwitnienie groszku cukrowego. Rozpoczyna się w lipcu i przy odpowiedniej pielęgnacji trwa do mrozów. Owoce groszku to małe małże z 5-8 kulistymi, bocznie ściśniętymi nasionami o żółtym, zielonkawym lub czarno-brązowym kolorze, zachowujące zdolność kiełkowania od 6 do 8 lat.

Uprawa groszku z nasion

Siew groszku

Uprawę groszku cukrowego rozpoczynamy od wysiewu sadzonek w połowie marca. Nasiona groszku cukrowego przed zasiewem należy namoczyć w wodzie na 10-12 godzin lub trzymać w 50-stopniowym roztworze Bud (1-2 g na 1 litr wody). Następnie w ciągu 2-4 dni kiełkują w gazie, mokrym piasku lub trocinach w temperaturze 20-24 ºC. Zaraz po ukąszeniu nasion groszku należy je natychmiast zasiać..

Jako podłoże najlepiej nadają się gleby sklepowe Saintpaulia, Rose lub mieszanka próchnicy, torfu i darni w proporcji 2: 2: 2: 1. Każde z tych podłoży należy zdezynfekować silnym roztworem nadmanganianu potasu, a jako naczynia do uprawy sadzonek lepiej używać filiżanek lub garnków. Siew przeprowadza się na wilgotnym podłożu na głębokość nie większą niż 2-3 cm, układając 2-3 nasiona w każdej filiżance. Jeśli groszek wysiewa się w zwykłej skrzynce to odległość między nasionami powinna wynosić ok. 8 cm Po wysianiu podłoże podlewa się, pojemniki przykrywa się folią i utrzymuje na słonecznym parapecie w temperaturze 18-22 ºC.

Pielęgnacja sadzonek ziela angielskiego

Kiedy zaczyna się masowe kiełkowanie nasion, a może to nastąpić za tydzień lub dwa, należy usunąć folię z upraw i obniżyć temperaturę do 15-16 ºC - środek ten przyczynia się do tworzenia się grudek wiążących azot na korzeniach sadzonek. Przez cały czas utrzymuj podłoże w lekko wilgotnym stanie i zapewnij sadzonkom dobre oświetlenie: jeśli nie masz możliwości trzymania sadzonek w południowym oknie, ustaw dla niego sztuczne światło na 2-3 godziny dziennie. Aby to zrobić, możesz użyć fitolampa lub świetlówki, mocując je na wysokości 25 cm nad sadzonkami i włączając je na przykład od 7 do 10 lub od 17 do 20 godzin.

W fazie rozwoju 2-3 prawdziwych liści sadzonki są ściskane, aby stymulować rozwój pędów bocznych. Po uszczypnięciu sadzonki są karmione roztworem 2 g Kemiry w 1 litrze wody.

Sadzenie groszku w ziemi

Kiedy sadzić groszek

Na otwartym terenie groszek cukrowy sadzi się z nasion pod koniec maja, kiedy gleba się nagrzewa i minęło zagrożenie nawracającymi przymrozkami. Jeśli do tego czasu na sadzonkach utworzyły się już pąki lub kwiaty, oderwij je tak, aby cała energia roślin została skierowana na tworzenie systemu korzeniowego. Na 10 dni przed sadzeniem sadzonek konieczne jest przeprowadzenie z nim procedur hartowania. W tym celu pojemniki z sadzonkami są codziennie wyjmowane na świeże powietrze, stopniowo wydłużając czas pobytu, aż sadzonki groszku będą mogły przebywać na zewnątrz przez cały dzień..

Jak sadzić groszek w ogrodzie

Groszek lubi obszary jasne, ciepłe i wilgotną, przepuszczalną, nawożoną glebę o kwasowości pH 7,0-7,5. Przed posadzeniem sadzonek należy wykopać teren do głębokości łopaty bagnetowej kompostem lub humusem, nawozami fosforowymi i potasowymi. Nie używaj świeżego obornika jako nawozu, ponieważ powoduje więdnięcie fusarium i nie stosuj nawozów azotowych: groszek ich nie potrzebuje.

Zrób dziury w rzędzie w odległości 20-25 cm od siebie i posadź w każdym 2-3 rośliny. W przypadku wysokich odmian groszku cukrowego podpory należy zamontować natychmiast. Należy pamiętać, że coroczny groszek cukrowy należy wyrzucić jesienią, a roślinę można ponownie posadzić w tym obszarze dopiero po 4-5 latach..

Pielęgnacja groszku

Jak dbać o słodki groszek

Sadzenie i pielęgnacja groszku nie jest pracochłonna. Jak uprawiać groszek? Potrzebuje podlewania, pielenia, spulchniania gleby, wsparcia, karmienia i ochrony przed chorobami i szkodnikami. Podlewanie powinno być regularne i wystarczające, ponieważ z powodu braku wilgoci pąki i kwiaty mogą spaść z rośliny, a czas kwitnienia może zostać znacznie skrócony. Jeśli jest lato bez deszczu, groszek należy podlewać co tydzień, zużywając 30-35 litrów wody na m² sadzenia. Kwitnienie można przedłużyć, usuwając z czasem zwiędłe kwiaty.

Wysokie odmiany groszku należy przywiązać do podpór, które są używane jako sznurek lub siatka. Gdy groszek rośnie, jego łodygi są skierowane we właściwym kierunku i zawiązane.

W celu pobudzenia rozwoju korzeni przybyszowych konieczne jest podwieszanie roślin do wysokości 5-7 cm wyściółką do podstawy łodygi żyznego podłoża.

Jeśli chodzi o opatrunki, są one opcjonalne, ale pożądane. Groszek na początku wzrostu nawozi się roztworem 1 łyżki Nitrofoski i 1 łyżki mocznika na 10 litrów wody. Na początku kwitnienia do karmienia używa się roztworu łyżki Agricoli i takiej samej ilości siarczanu potasu w 10 litrach wody, a na wysokości kwitnienia groszek słodki nawozi się Agricolą dla roślin kwitnących i Rossą, rozpuszczając jedną łyżkę nawozów w wiadrze z wodą.

Groszek nie wymaga przycinania.

Szkodniki i choroby groszku cukrowego

Spośród szkodników groszku cukrowego niebezpieczny jest ryjkowiec guzowaty i różne rodzaje mszyc. Na początku sezonu wegetacyjnego wołek gryzie półkola na krawędziach liści, a jego larwy zjadają korzenie rośliny. W ramach profilaktyki przeciwko szkodnikom, sadząc sadzonki, wlać do każdego dołka 100 ml 0,1% roztworu chlorofosu. Same rośliny należy spryskać tym samym roztworem..

Ze wszystkich rodzajów mszyc groszek cukrowy mogą atakować rośliny strączkowe, broda i groszek. Te maleńkie szkodniki wysysają soki z roślin, deformując ich organy i zarażając je chorobami wirusowymi. W celu zniszczenia mszyc, a także zapobieżenia groszkowi w okresie wegetacji, traktuje się je preparatami Tsineb lub Tsiram 2-3 razy z przerwą między sesjami 2-3 tygodni.

Spośród chorób groszek cukrowy może wpływać na askochitis, mączniaka prawdziwego, peronosporozę, fusarium, zgniliznę korzeni, czarną nogę, mozaikę wirusową i deformującą mozaikę wirusową grochu.

W przypadku askochitis na liściach, fasoli i łodygach grochu pojawiają się brązowe plamy z wyraźnymi granicami. Możesz zwalczyć infekcję za pomocą dwóch lub trzech zabiegów rangi w odstępie 2-3 tygodni roztworem leku Rogor.

Mączniak prawdziwy i rzekomy (rzekomy) pojawia się w drugiej połowie lata w postaci luźnego białawego nalotu na liściach i łodygach roślin. Z biegiem czasu liście żółkną, brązowieją i opadają. Zniszcz patogeny 5% roztworem koloidalnej siarki, myjąc liście.

Oznaki fusarium to żółknięcie i więdnięcie liści grochu. Chore rośliny nie reagują na leczenie, należy je usunąć, a zdrowe rośliny należy potraktować roztworem TMDT. Jako środek zapobiegawczy na miejscu należy obserwować płodozmian..

Z czarnej nogi i zgnilizny korzeni groszku cukrowego, szyjka korzenia i korzenie ciemnieją, a roślina umiera. Zainfekowanych okazów nie da się uratować, należy je usunąć, a zdrowe przesadzić w inne miejsce po uprzednim zdezynfekowaniu gleby i korzeni roślin.

Mozaika wirusowa objawia się wzorem linii na liściach, a wierzchołki chorych pędów są skręcone i zdeformowane. Rośliny chore na którąkolwiek z chorób wirusowych należy usunąć i spalić, ponieważ nie można ich wyleczyć.

Rodzaje i odmiany groszku cukrowego

Istnieje ponad 1000 odmian groszku, wszystkie podzielone są na 10 grup ogrodniczych, z których najczęściej uprawia się:

Dupleks

- Rośliny o mocnych łodygach i kwiatach z podwójnymi żaglami, zebrane w kwiatostany po 4-5 sztuk. Jedna z najlepszych odmian w grupie:

• Krem - sadzić do 90 cm wysokości z pachnącymi kwiatami do 4,5 cm średnicy, jasnokremowej barwie ze złożonymi lub podwójnymi żaglami. Kwiatostany, położone na prostych szypułkach o wysokości do 20 cm, składają się z 3-4 kwiatów;

Galaktyka

- stworzona w 1959 roku grupa późno kwitnących odmian powyżej 2 m wysokości z mocnymi kwiatostanami od 30 do 50 cm długości z 5-8 pofałdowanymi, często podwójnymi kwiatami o średnicy do 5 cm. Rośliny te polecane są do kształtowania krajobrazu i do cięcia. Najlepsze odmiany:

• Neptun - odmiana rozgałęziona do półtora metra wysokości z mocnymi prostymi szypułkami o wysokości do 30 cm, na której znajdują się niebieskie kwiaty o średnicy do 5 cm z białą podstawą i często z podwójnym żaglem, zebrane w kwiatostany po 5-7 sztuk;
• droga Mleczna - rozgałęziony groszek o wysokości do 145 cm z bardzo pachnącymi miękkimi kremowymi kwiatami o średnicy do 5 cm z podwójnym żaglem, których w jednym kwiatostanie może być 5-6 sztuk;

Klejnot

- stworzona przez Amerykanów w 1963 r. grupa późnych odmian półkarłowatych do 45 cm wys. z mocnymi kwiatostanami do 30 cm długości, składająca się z 4-5 falistych kwiatów o średnicy do 4 cm. Rośliny te można uprawiać bez podpór, polecane na rabaty i redliny;

Grupa Spencer

który obejmuje energiczne rośliny wielokondygnacyjne o wysokości do 2 m, z racemicznymi kwiatostanami składającymi się z 3-4 prostych lub podwójnie falistych kwiatów o średnicy do 5 cm z falistymi płatkami. Grupa jest reprezentowana przez odmiany o średnim okresie kwitnienia i jest zalecana do ogrodnictwa i cięcia. Najlepsze odmiany z grupy:

• Warrier - roślina o ciemnofioletowych kwiatach z białymi pociągnięciami u podstawy łodzi, umieszczona na prostych szypułkach. Średnica kwiatów wynosi około 4 cm, żagiel jest falisty, a wiosła wygięte;
• Landara - odmiana do 100 cm wysokości o łososioworóżowych kwiatach, białej łódce, lekko falującym żaglu i lekko ugiętych wiosłach. Aromat kwiatów o średnicy około 4 cm słaby, szypułki proste, mocne;
• Charlotte - łodygi tej odmiany osiągają do 150 cm wysokości, kwiaty są jasno szkarłatne, do 4,5 cm średnicy, żagiel falisty, wiosła szeroko rozstawione. Kwiatostany 2-4 pachnących kwiatów znajdują się na mocnych szypułkach o wysokości do 25 cm;
• Cream Gigantic - sadzić do 175 cm wysokości z dużymi kremowo pachnącymi kwiatami do 4,5 cm średnicy, falującym żaglem i szeroko rozstawionymi, lekko ugiętymi wiosłami. Kwiatostany, składające się z 3-4 kwiatów, znajdują się na szypułkach o wysokości do 30 cm.

Oprócz opisanych odmian, popularne są odmiany z grupy Spencer Monty, Mahogany, Flagship, King Lavender, Iyer Warden, Garnet i inne;

Earle Spencer

- stworzona przez Amerykanów w 1910 r. grupa wczesnych odmian o wysokości 120-150 cm z kwiatostanami do 35 cm długości, składająca się z 3-4 falistych kwiatów o średnicy do 4,5 cm Odmiany polecane do kształtowania krajobrazu i do cięcia;

Amorek

- utworzona w 1895 r. grupa odmian nisko rosnących do 30 cm wysokości z kwiatostanami do 7 cm długości, składająca się z 2-3 średniej wielkości kwiatów o różnych kolorach. Te odmiany są zalecane do kształtowania krajobrazu;

Cuthbertson-Floribunda

- grupa odmian utworzona w 1952 roku w Ameryce. Są to wysokie rośliny do 2 m wysokości z silnymi kwiatostanami do 40 cm długości, składające się z 5-6 dużych falistych kwiatów o średnicy do 5 cm.Te odmiany wcześnie dojrzewające polecane do cięcia. Do najlepszych należą:

• David - odmiana do 140 cm wys. o dużych, pachnących ciemnobrązowych kwiatach z białym pociągnięciem pędzla u podstawy łodzi i falującym żaglem. Kwiatostany, składające się z 5-6 kwiatów o średnicy do 5 cm, zwieńczone są sztywnymi szypułkami o długości do 30 cm;
• Kenneth - odmiana do 1 m wys. o dużych ciemnoczerwonych kwiatach zebranych w kwiatostany po 5-6 sztuk. Średnica kwiatów ok. 4 cm, ich żagiel jest lekko pofałdowany, wiosła lekko ugięte, szypułki do 16 cm długości;
• Biała Perła - groszek biały o kwiatach średnicy około 4,5 cm, zebranych w kwiatostany po 5-6 sztuk i osadzonych na szypułkach o długości do 30 cm.

Oprócz tych opisanych szeroko znane są takie odmiany grupy jak Zhelanny, Peggy, Robert Blen, William i inni;

Rodzina królewska

- ta grupa odmian żaroodpornych powstała w 1964 roku. Stanowią ulepszoną odmianę grupy Cuthbertson-Floribunda. Kwiatostany do 30 cm długości składają się z dużych, pełnych kwiatów o różnych kolorach, w zależności od odmiany. Wadą tych roślin jest ich zwiększona wrażliwość na długość godzin dziennych, przez co nie uprawia się ich zimą. Odmiany z tej grupy polecane są do ogrodnictwa i do cięcia;

Multiflora Gigantea

- ta grupa wczesnych odmian do 2,5 m wysokości została stworzona w 1960 roku przez hodowców amerykańskich. Rośliny mają silne kwiatostany o długości od 35 do 50 cm, składające się z 5-12 kwiatów falistych o średnicy ok. 5 cm Odmiany polecane do kształtowania krajobrazu i do cięcia;

Potargane

- grupa silnych roślin z 6-10 dużymi kwiatami w jednym kwiatostanie. Szypułki długie i mocne, żagiel falisty. Najlepsze odmiany z grupy:

• wdzięk - rozłożysta roślina o wysokości do 155 cm z kwiatostanami składającymi się z 5-7 pachnących delikatnych kwiatów bzu o średnicy około 5 cm z ciemnymi żyłkami i falującym żaglem. Wysokość sztywnych szypułek do 35 cm;
• Ramona - odmiana do 130 cm wysokości o jasnych karminowych kwiatach z białym języczkiem u podstawy łodzi i falującym żaglem. W jednym kwiatostanie, umieszczonym na sztywnej szypułce do 30 cm długości, 5-6 kwiatów do 5 cm średnicy;

Intergen

- grupa wczesnych niewymiarowych odmian wyhodowanych przez rosyjskich hodowców w 1991 roku, która wypełniła niszę między odmianami z grup Cupido i Bijou. Rośliny z tej grupy mają od 35 do 65 cm wysokości, dzięki czemu można je uprawiać bez podpór. Kwiatostany do 20 cm długości składają się z 3-4 prostych kwiatów o średnicy do 3 cm. Najlepsza odmiana:

• Geniana - roślina o wysokości od 30 do 50 cm o bardzo pachnących biało-liliowych kwiatach;

Lel

- wyhodowany w tym samym roku, pośredni między Bijou i Multiflora Gigantea, grupą odmian o wysokości od 65 do 100 cm z mocnymi kwiatostanami o długości do 30 cm, z których każdy składa się z 7-12 kwiatów falistych o średnicy do 4,5 cm. Popularne odmiany z tej grupy:

• Lucien - bardzo pachnąca roślina o wysokości 40-60 cm z jasnoróżowymi kwiatami;
• Lisette - bardzo słodki groszek o wysokości od 40 do 60 cm z jasnoczerwonymi kwiatami.

W latach 70. XX wieku powstały grupy angielskich odmian Jet Set i niemieckich Lizers Keningspiel. Obecnie trwają prace hodowlane nad groszkiem cukrowym..