Uprawa aktynidii w ogrodzie: praktyczne wskazówki dla początkujących

Drzewiasta liana actinidia jest atrakcyjna ze względu na smaczne owoce o wysokiej zawartości kwasu askorbinowego, bezpretensjonalność (sadzenie i pielęgnacja nie jest trudna), długowieczność (do 40 lat). W strefie umiarkowanej z chłodnymi latami i mroźnymi zimami wiele ogrodowych odmian aktynidii (kolomikta, arguta, poligamia, fiolet itp.).

Sadzenie sadzonek aktynidii

Jeśli zdecydujesz się zasadzić aktynidię na swojej stronie, to należy użyć kiełków uzyskanych z sadzonek (aktynidia wyrosłe z nasion tracą swoje cechy odmianowe). Możesz samodzielnie wyhodować sadzonki lub kupić je w specjalistycznym sklepie. Kupując sadzonki aktynidii, należy wziąć pod uwagę dwie rzeczy:

1. Jak uzyskano ucieczkę (jeśli pęd wyrasta z pąka - pochodzi z nasion, jeśli krótki pień z pędami bocznymi - pęd uzyskuje się przez rozmnażanie z cięcia).
2. Jakiej płci jest roślina (aktynidia jest rośliną dwupienną, dlatego do owocowania konieczne jest kupowanie sadzonek obu płci).

Optymalne czasy sadzenia

Uprawa aktynidii jest w dużej mierze uzależniona od czasu sadzenia. Wśród ogrodników nie ma zgody co do optymalnego czasu. Możliwych jest kilka opcji:

• wczesną wiosną, aż soki zaczęły się poruszać;
• koniec kwietnia - wczesne lato (po zakończeniu kwitnienia);
• jesień (co najmniej dwa do trzech tygodni przed początkiem przymrozków).

Skład gleby

Actinidia preferują gleby kwaśne i lekko kwaśne (pH = 4-5), ale dobrze rosną na obojętnych (z dobrym nawożeniem). Najmniej odpowiednie są gleby gliniaste o wysokim poziomie wód gruntowych. Warunkiem pomyślnego wzrostu jest to, że gleba dla aktynidii musi mieć dobry drenaż. Wskazane jest sadzenie roślin na podwyższonych obszarach o naturalnym przepływie.

Podczas sadzenia aktynidii z wyprzedzeniem (dwa tygodnie) należy przygotować doły do ​​lądowania (przy dekorowaniu ścian - rowów):

• 0,5 m - szerokość, długość, głębokość (długość wykopu zależna od długości ściany);
• drenaż (wióry cegieł, kamyczki);
• nad drenażem - gleba wzbogacona (próchnica (wiadro), węgiel drzewny (50 gr.), superfosfat (250 gr.).

Po osiadaniu gleby, podczas sadzenia sadzonek i po, należy wypełnić zwykłą glebą.

Dobrzy poprzednicy i sąsiedzi aktynidii

Najlepszym poprzednikiem jest czarna porzeczka (spulchnia glebę, nie osusza jej). Wybór „sąsiadów” wynika z przydatności rośliny do zwalczania aktynidii. Korzystny efekt zapewnia:

• rośliny strączkowe - fasola, fasola, groch (poprawiają glebę, utrzymują pożądany poziom wilgotności, poprawiają mikroklimat);
• czarna porzeczka, leszczyna;
• kwiaty - petunie, gerbera, nagietek, aster itp. (nie wysuszają gleby, dekoruj).

Negatywne konsekwencje są gwarantowane podczas lądowania obok:

• dojrzałe drzewa owocowe (zwłaszcza jabłonie). Drzewa wysychają korzeniami glebę. Wykopywanie kręgu okostnowego jest niebezpieczne dla korzeni aktynidii. Opisywana roślina potrafi wspinać się na kilkadziesiąt metrów w górę i oplatać drzewa, co utrudnia zbieranie owoców;
• młode drzewa owocowe (mogą umrzeć z „uścisku” winorośli).

Prawidłowe dopasowanie

Przed sadzeniem sadzonki aktynidii przygotowuje się w następujący sposób: odcina się suche lub połamane pędy, korzenie zanurza się w zacierze glinianym, do dołu wlewa się wiadro wody.

Kołnierz korzeniowy powinien być zlicowany z ziemią. Konieczne jest upewnienie się, że nie powstają puste przestrzenie, trochę podeptaj ziemię i ściółkuj materią organiczną.

W celu owocnikowania na trzy rośliny żeńskie powinien przypadać jeden samiec. Odległość między sadzonkami podczas sadzenia wynosi co najmniej półtora metra. Po zakończeniu sadzenia należy podlać sadzonkę 2-3 wiadrami wody i zamknąć ją przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych gazą, papierem itp..

Podstawy pielęgnacji aktynidii

Prawidłowe sadzenie i całkowity brak szkodników ułatwiają pielęgnację aktynidii. Dla lepszego wzrostu roślin i zwiększonej płodności wskazane jest zaopatrzenie ich w podpory - kratki (drut ocynkowany między słupkami).

Podlewanie i nawożenie gleby

Podlewanie aktynidii jest umiarkowane. Nie należy dopuścić do nadmiernej wilgoci (ziemia u korzeni służy jako wskaźnik). Wszystkie aktynidia lubią spryskiwać liście pyłem wodnym (rano i wieczorem).

Nawozy dobierane są z uwzględnieniem preferencji roślin (gleby lekko kwaśne i kwaśne) - chlorek potasu, siarczan amonu, azotan amonu, popiół drzewny itp.. Kategorycznie przeciwwskazane nawozy zawierające chlor, np wapno i świeży obornik.

Przed karmieniem aktynidiami wiosną, po stopieniu się śniegu, należy płytko poluzować ziemię w pobliżu korzeni (o 3-5 cm). Nie kopać - możesz uszkodzić korzenie. Musisz karmić:

• wczesną wiosną (ściółka z materią organiczną i nawozem - na każdy metr kwadratowy - 35 gramów azotu, 20 gramów nawozów fosforowych lub potasowych);
• środek - koniec wiosny (tworzenie jajników) (na kwadrat - 15-20 gramów azotu, 10 gramów fosforu i 10 gramów opatrunków potasowych). Latem musisz stale monitorować kołnierz korzeniowy, wypełniać ziemię, gdy jest odsłonięta;
• pod koniec żniw, przed zimą. Liany są nawożone superfosfatem i chlorkiem potasu. Korzenie dodatkowo pokryte są warstwą torfu i liści.

Jak prawidłowo przyciąć

Pielęgnacja Actinidia polega na regularnym przycinaniu rośliny. Przycinanie jest konieczne dla młodej liany (dla jej prawidłowego ukształtowania) i dorosłej rośliny (ciągły wzrost winorośli prowadzi do zgrubienia, ciemnienia i spadku plonu).

Planując przycinanie, weź pod uwagę następujące kwestie:

• najbardziej optymalny czas na zabieg to miesiące letnie, bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia;
• jesienią, około miesiąca przed mrozem (w różnych regionach czas przymrozków może się różnić) - nie zaleca się przycinania (przebudzone pąki i młode pędy nie dojrzewają, a mróz je zabije). W regionach południowych przycinanie sanitarne przeprowadza się po zakończeniu opadania liści;
• wczesną wiosną (kiedy sok porusza się wzdłuż liany) przycinanie jest zabronione - każde naruszenie integralności rośliny jest obarczone jej śmiercią.

Przycinanie młodej aktynidii wiąże się z powstawaniem roślin. Decydując się na sadzenie aktynidii, należy wziąć pod uwagę, jak będzie rosła. W przypadku kolomikt najczęstsza formacja wachlarzy:

• pierwszy rok - część nadziemna zostaje odcięta, pozostawiając 2-3 pąki;
• drugi rok - odciąć wszystkie pędy, z wyjątkiem 2 - 4 pionowych (rękawy). Po zakończeniu opadania liści odcina się ich wierzchołkowe pąki;
• trzeci rok - najsilniejsze pędy boczne są wybierane i przywiązywane do lewej i prawej kratki;
• czwarty i piąty rok - dalsze podwiązanie najsilniejszych i najbardziej owocnych gałęzi, przycinanie gałęzi słabych, cienkich, połamanych i nie owocujących.

W przypadku roślin dorosłych (od 8 roku życia) przycinanie odmładzające można przeprowadzać co trzy do czterech lat - winorośl jest przycinana do wysokości pnia 30-40 cm. Przycinanie coroczne - skrócenie pędów o jedną trzecią, odcięcie nadmiaru gałęzi.

Zimotrwalosc aktynidii

Odmiany aktinidii uprawiane na naszych szerokościach geograficznych charakteryzują się dość dużą mrozoodpornością (kolomikta znosi mróz do -35 ...- 45 st.C) Przez pierwsze 2-3 lata życia młode rośliny na zimę najlepiej przykryć poduszką z liści, świerkowych gałęzi lub polietylenu.

Wielkim zagrożeniem dla liany nie są niskie temperatury zimą, ale wiosenne przymrozki (najbardziej wrażliwe są na nie młode pędy aktynidii, pąki kwiatowe i pąki). Spadek temperatury poniżej zera o 8 stopni może zniszczyć młode pędy.

Sadzenie aktynidii w pobliżu budynku mieszkalnego częściowo zneutralizuje niebezpieczeństwo mrozu, ale może wystąpić problem ze spływem wody deszczowej z dachu.

Zbiór i przechowywanie

Actinidia wydaje pierwsze owoce w wieku od trzech do czterech lat. Rośliny w wieku 7 lat i starsze owocują regularnie (jedna aktynidia daje od 12 do 60 kg plonu). Zbiór rozpoczyna się pod koniec sierpnia i trwa do mrozów.

Okres dojrzewania jagód różnych odmian aktynidii nie jest taki sam:

• kolomikta - w połowie sierpnia (owoce dojrzewają nierównomiernie, a część z nich może się rozpadać). Zielone owoce mogą dojrzewać w cieple po usunięciu z winorośli. Do transportu i przechowywania lepiej zbierać lekko zielonkawe jagody;

• argument i giralda - początek września (nabierają jasnozielonego koloru i delikatnego miąższu);

• poligamia - Wrzesień (kolor jagód - od żółtego do pomarańczowego);

• fioletowy - koniec września (jagody nie kruszą się, mają kolor fioletowy).

Lepiej jest przechowywać świeże owoce w chłodnych pomieszczeniach z dobrą wentylacją (silnie pochłaniają zapachy).

Jagody Actinidia są przechowywane:

• mrożone (umyj jagody, wytrzyj i zamroź);
• suszone (umyć i wysuszyć w piekarniku (55 stopni);
• jak surowy dżem (tarte jagody z cukrem - 2 do 3);
• suszone (umyte jagody wlewa się gorącym syropem, ogrzewa przez 7 minut, syrop odsącza się, jagody suszy się w piekarniku przez 15 minut w temperaturze 80 stopni.

Powielanie aktynidii

Actinidia rozmnaża się po prostu. Rozmnażanie wegetatywne ma zalety - przekazuje cechy odmiany, płci, owocowania w 3 - 4 roku. Rozmnażanie nasion umożliwia uzyskanie bardziej odpornych roślin, ale owocujących - od 7 roku życia.

Potomstwo korzeni

Rozmnażanie przez odrosty korzeni jest stosowane w przypadku poligamii Actinidia i kolomikta.

Sadzonki zielone i zdrewniałe

Opis metod wegetatywnego rozmnażania aktynidii, należy zacząć od najszybszych i najczęściej spotykanych - sadzonek. Ta metoda pozwala odziedziczyć cechy odmianowe i uzyskać dużo sadzonek. Stosowane są dwie opcje - zielone i zdrewniałe sadzonki.

Sadzonki zielone (górna część pędu od 10 do 15 cm) są zarybiane na przełomie maja i czerwca (kiedy kończy się kwitnienie): sadzonki z dwoma do trzech pąków i międzywęźli. Dolne cięcie powinno wynosić 45 °, górne cięcie proste. Cholewka:

• sadzone do ukorzeniania w otworze do sadzenia z podłożem (drenaż, 10 cm mieszanki humusu z piaskiem i 5 cm piasku rzecznego), trzymane pod folią, opryskiwane dwa razy dziennie;
• po 30 dniach zaczynają wietrzyć, od sierpnia otwierają się na noc;
• na zimę przykrywają poduszką z liści, na wiosnę przesadzają.

Zdrewniałe sadzonki (długość - 20 cm) zbiera się jesienią i trzyma w pęczkach na piasku do wiosny (w pozycji pionowej), po czym sadzi się w szklarni. Stopień ukorzeniania takich sadzonek jest niższy niż sadzonek zielonych..

Aby zwiększyć ten wskaźnik, stosuje się metodę kilchevaya (na miesiąc przed sadzeniem sadzonki umieszcza się na lodzie górnymi końcami i zamyka - rozwój pąków jest zawieszony. Dolne części są ciepłe. Po 30 dniach pojawiają się korzenie, a następnie sadzonki sadzi się na otwartym terenie).

Podział krzewów

Podział krzewów nie jest często stosowany na działkach przydomowych jako metoda rozmnażania aktynidii, ale jeśli na miejscu występuje krzewiasta roślina (rośnie na glebach ubogich, cierpiących na mróz, bez podparcia itp.). Krzew jest podzielony po opadnięciu liści przed mrozem lub wczesną wiosną, zanim soki zaczną się poruszać. Każda część podzielonego krzewu musi mieć jednocześnie łodygi i korzenie.

Rozmnażanie według gałęzi

Metoda rozmnażania przez warstwowanie jest prosta i skuteczna. Pod lianą wykopuje się rowki (głębokość 7-10 cm), gleba w rowkach jest ściółkowana humusem, torfem, trocinami.

Opieka nad aktynidiami podczas rozmnażania przez gałęzie wiosną obejmuje układanie dolnych młodych pędów w rowkach, mocowanie ich, wypełnianie gleby i regularne podlewanie. Czubek pędu pozostaje nad ziemią. Warstwy są rozdzielane na następny rok.

Rozmnażanie nasion

Actinidia z nasion trudno kiełkować. Dlatego, aby jakoś przyspieszyć ten proces, stosuje się metodę stratyfikacji:

• umyte i wysuszone nasiona należy umieścić w nylonie i moczyć w wodzie przez 4 dni, a następnie zakopać w piasku (w pudełku);
• utrzymuj pudełko w cieple przez 2 miesiące, podlej piasek. Raz w tygodniu wyjmij nasiona z piasku na 5 minut do przewietrzenia;
• następnie pudełko z nasionami należy zawinąć w szmaty i przechowywać na zimno na zewnątrz przez 2 miesiące;
• w kolejnym etapie nasiona umieszcza się w chłodnym miejscu (nie wyższym niż + 12 ° C), raz w tygodniu podlewa i wietrzy. Pękanie zaczyna się po 20-25 dniach;
• pozostaje sadzić sadzonki w pojemnikach do wysiewu (gleba z 1x1 perlitem), a wraz z pojawieniem się trzeciego prawdziwego liścia przeszczepić go do gleby.