Najlepsze samozapłodnione odmiany gruszek o różnych okresach dojrzewania

Najlepsze odmiany gruszek samopłodnych

Prace hodowlane nad rozwojem nowych gruszek trwają już od dawna. Teraz ogrodnicy uprawiają zarówno zupełnie nowe odmiany, jak i stare, sprawdzone odmiany, znane od ponad wieku..

Zdecydowana większość odmian gruszek jest samozapłodna. Oznacza to, że do wytworzenia jajników owocowych potrzebny jest pyłek z innej pobliskiej gruszy. Ale są też wyjątki. Odmiany samozapłodnione są szczególnie poszukiwane przez ogrodników mieszkających na obszarach o niekorzystnych warunkach klimatycznych - owady z reguły nie są szczególnie aktywne w chłodne, deszczowe dni. To także dobra opcja dla posiadaczy standardowych „sześciuset części”.

Chizhovskaya

Odmiana jest rekomendowana przez Państwowy Rejestr do uprawy w europejskiej części Rosji. Należy do kategorii późnego lata, dojrzewa w okresie sierpień-wrzesień. Ceniony za mrozoodporność, odporność na parch, regularność owocowania, wczesną dojrzałość.

Drzewo ma wysokość 1,8–2,5 m. Korona młodych okazów jest owalna, niezbyt zgrubiała. Z wiekiem zamienia się w coś, co wygląda jak piramida lub stożek..

Gruszka Chizhovskaya to naturalny karzeł, znacznie ułatwia pielęgnację i zbiory roślin

Owoce są wydłużone, ważą 100–120 g, w miarę dojrzewania drzewa zmniejszają się do 80–90 g. Skórka jest gładka, matowa, raczej cienka, sucha w dotyku. Dojrzałe gruszki są zielonkawożółte z jaśniejszymi kropkami podskórnymi. Rumieniec jest całkowicie nieobecny lub bardzo słaby. Miąższ jest bladożółty, delikatny, oleisty, o łagodnym aromacie. Smak jest słodki z kwaskowatością, szacowany na 4,1-4,2 punktu na pięć. Średnia wydajność to około 50 kg. Okres trwałości wynosi 2–4 miesiące. Dojrzałe gruszki długo pozostają na gałęziach, a nawet jeśli spadną na ziemię, nie psują się w ciągu tygodnia..

Wideo: charakterystyka odmiany gruszki Chizhovskaya

Czułość

Odmiana była pierwotnie hodowana do uprawy w centralnej Rosji, ale potem dobrze się pokazała w regionach o ostrzejszym klimacie.. Drzewo jest energiczne, korona rzadka, w postaci szerokiego owalu. Osiąga wysokość 4–5 m. Pierwsze zbiory gruszki przynoszą w 4–5 roku po posadzeniu w gruncie. Średnio można liczyć na 45-60 kg na drzewo.

Pear Tenderness została wyhodowana do uprawy w centralnej Rosji, ale z powodzeniem zakorzeniła się w regionach o ostrzejszym klimacie

Średnia waga okrągłych gruszek wynosi 150–200 g. W miarę dojrzewania kolor skórki zmienia się z jasnozielonego na słoneczny żółty. Tam, gdzie słońce uderza w owoc, pojawia się bladoróżowy rumieniec. Skóra jest gęsta, szorstka, z zielonkawo-brązowymi nakłuciami podskórnymi. Miąższ jest oleisty, kremowy, jednorodny, bardzo delikatny i aromatyczny. Smak jest słodki, z lekką kwaskowatością i wyraźną cierpkością.

Bankiet

Odmiana należy do późnej jesieni. Owoce osiągają dojrzałość techniczną we wrześniu, pełne - w październiku i listopadzie. Zalecany do uprawy w regionie Wołgi. Ceniony za wczesną dojrzałość (pierwsze zbiory w 3-4 roku po posadzeniu), regularne owocowanie, dobrą odporność na mróz i suszę. Choroby i szkodniki są umiarkowanie dotknięte.

Drzewo nie jest szczególnie energiczne, korona zagęszczona, gęsto ulistniona, w formie szerokiej piramidy. Owoce długo nie kruszą się, ale nie różnią się bardzo dobrą transportowalnością.

Owoce gruszki Banquet wyróżniają się dobrą jakością przechowywania, ale nie nadają się do transportu.

Gruszki są dość duże (260 g), jednowymiarowe, symetrycznie okrągłe. Skóra jest gładka i sucha w dotyku, twarda (nawet szorstka), matowa. Głównym kolorem jest żółto-zielony, charakteryzujący się niewyraźnym rumieńcem o różnych odcieniach, od szkarłatno-szkarłatnego do matowej czerwieni. Punkty podskórne są liczne, beżowo-szare.

Miąższ jest biały lub z żółtawym odcieniem, bardzo delikatny, maślany. Smak jest zbalansowany, słodko-kwaśny, oceniany na 4,5 punktu. Odmiana należy do kategorii deserowej. Zbiory można przechowywać w lodówce do Nowego Roku.

Ku pamięci Jakowlewa

Odmiana, która najlepiej przejawia się w regionie Wołgi, regionie Morza Czarnego i ogólnie w centralnej Rosji. Niewątpliwe zalety - bardzo wysoka zimotrwalosc, dobry i stabilny plon, obecność „wrodzonej” odporności na parch, wczesna dojrzałość, transportowalność. Bardzo poszukiwany przez hodowców.

Gruszka Pamięci Jakowlewa jest praktycznie pozbawiona wad, dlatego jest szeroko stosowana przez hodowców przy hodowli nowych odmian

Wysokość drzewa nie przekracza 2,5 m. Korona jest zwarta, do 2 m średnicy, silnie zagęszczona. Różni się tempem wzrostu, osiąga maksymalny rozmiar przez 6-7 lat. Pierwsze gruszki dojrzewają pod koniec sierpnia, zbiory trwają przez cały wrzesień. Okres trwałości - maksymalnie 3-4 tygodnie.

Owoce są płaskie, kulisto-gruszkowate, o masie około 125 g. Czasami są słabe żebra. Skórka jest gładka, błyszcząca, bladożółta z różowawo-pomarańczowym rumieńcem. Miąższ kremowy, półtłusty, słodki, z subtelną kwaskowatością, absolutnie bez cierpkości, bardzo soczysty i aromatyczny. Czasami są w nim „kamienne” wtrącenia. Średnia wydajność - około 25 kg.

Wideo: opis odmiany gruszki w Pamięci Jakowlewa

Rogneda

Odmiana jest rekomendowana przez państwowy rejestr do uprawy w regionie centralnym. Szczególnie popularny wśród ogrodników w regionie moskiewskim i regionie Kałudze. Należy do kategorii późnego lata. Ale zimotrwalosc jest doskonała - gruszki nie zamarzają nawet na Syberii.

Drzewo ma średni wigor, korona ma kształt szerokiej piramidy, raczej zwartej, ale zwartej. Strzela gałęzie niezbyt chętnie. Zbiory (50–70 kg) dojrzewają w ostatniej dekadzie sierpnia lub na początku września. Dojrzałe owoce szybko psują się i kruszą. Owocowanie nie jest roczne, sporadyczne.

Gruszka Rogned, która nie została zerwana na czas, szybko niszczeje i gnije bezpośrednio na drzewie

Gruszki ważą około 125–140 gi mają kształt zbliżony do kulistego. Niektóre okazy są lekko spłaszczone lub szeroko rombowe. Skórka jest gładka, błyszcząca, jasnożółta z matowo-czerwonym, rozmytym rumieńcem. Miąższ beżowo-kremowy, niezbyt gęsty, soczysty, tłusty, bardzo słodki. Charakterystyczny jest lekki piżmowy smak i ten sam aromat. Smak ocenia się na 4,1-4,2 punktu.

Odmiana jest przez twórców pozycjonowana jako samopłodna, ale jest to silnie uzależnione od wysokości pręcików. Dlatego w przypadku siatki bezpieczeństwa wskazane jest wylądowanie w pobliżu Milady, Widnej, Czyżowskiej.

Lato (wczesne)

Niektóre odmiany gruszek letnich dojrzewają w połowie lub pod koniec lipca, inne - w drugiej połowie sierpnia. W porównaniu z innymi odmianami są bardziej wymagające w pielęgnacji, szczególnie wymagające odpowiedniego podlewania. Ich odporność na suszę jest zwykle niska..

Wiktoria

Odmiana została wyhodowana na Ukrainie. Zalecany do uprawy na Kaukazie Północnym przez Rosyjski Rejestr Państwowy. Zimotrwalosc przy -20 ° C Odmiana jest częściowo samozapłodna, odporna na parcha, dobrze znosi upały i suszę. Pierwsze zbiory dojrzewają 6-7 lat po posadzeniu. Jest kręcony w ostatniej dekadzie sierpnia. Regularne owocowanie. Dorosłe drzewo przynosi rocznie do 200 kg gruszek.

Wysokość drzewa 3-4 m. Korona okrągła lub szerokopiramidalna, raczej zwarta, niezbyt gruba. Najlepsze zapylacze - Williams Red, Triumph of Vienne.

Pear Victoria ma prawie rekordową wydajność

Masa owoców waha się od 150 g do 250 g, niektóre okazy osiągają masę około 300 g. Gruszki są szerokie, symetryczne. Skórka jest gładka, cienka, ale jędrna, jasnozielona z niewyraźnym różowoczerwonym rumieńcem pokrywającym większą część jej powierzchni i lekko zardzewiałą. Punkty podskórne są małe, szaro-zielone.

Miąższ jest śnieżnobiały, tłusty, bardzo soczysty i aromatyczny. Smak jest słodki, z orzeźwiającą kwaskowatością. Szacuje się go na 4,5 punktu, ale jeśli nie dopisze nam pogoda latem, to wyraźnie się pogarsza. Gruszki są dobrze przechowywane. W temperaturze pokojowej - około trzech tygodni, w optymalnych warunkach - 2-3,5 miesiąca.

Gruszka Victoria charakteryzuje się dość dużą liczbą owoców bez nasion. Partenokarp dla odmiany jest normą, a nie objawem jakiejś egzotycznej choroby.

Letnia księżna

Odmiana znana od końca XIX wieku. Często spotykany pod nazwą „Williams Summer”. Bezpretensjonalny dla jakości gleby. Odporne na strupy. Kwitnące później, pąki rzadko wchodzą w okresowe przymrozki. Pierwsza uprawa dojrzewa 4-5 lat po posadzeniu. Okres przechowywania owoców wynosi około dwóch tygodni w domu i 4-6 tygodni w lodówce. Produktywność - do 80 kg na drzewo, w optymalnych warunkach - 100 kg i więcej.

Drzewo ma wysokość 3–3,5 m. Nie wyróżnia się wysokim tempem wzrostu. Korona jest szeroka, nieregularna, gęsto ulistniona. Zimotrwalosc do -10 ° С.

Niska zimotrwalosc zapobiega szerokiemu rozpowszechnieniu gruszki księżnej letniej w Rosji

Z jakiegoś powodu gruszki księżnej bardzo lubią mszyce i spadzię.

Gruszki są wydłużone, lekko grudkowate, asymetryczne, ważą średnio ok. 200 g. Są słodko-słodkie, o smaku gałki muszkatołowej i aromacie wina. Miazga dosłownie rozpływa się w ustach. Smak oceniono na 4,8 punktu. W owocach niedojrzałych skórka to sałata, u dojrzałych jest złocistożółta z różowawym rumieńcem. Zalecane zapylacze to Lyubimitsa Klappa, Lesnaya Krasavitsa, Bere Bosk.

Severyanka

Odmiana polecana przez Państwowy Rejestr do uprawy w regionie Wołgi i na wschodzie. Pozwala na to zimotrwalosc do -35–40 ° С. Najbardziej popularny jest na Uralu. Ceniony za odporność na parcha, wczesną dojrzałość i niezmiennie wysokie plony. Nie cierpi na roztocza żółciowe i ćmy. Skłonny do ataku bakterii chorobotwórczych.

Głównym zagrożeniem dla gruszki Severyanka są choroby bakteryjne

Drzewo ma 2–3 m. Korona prawie kulista, silnie pogrubiona. Zbiory dojrzewają 10-15 sierpnia. Dojrzałe gruszki, nawet w optymalnych warunkach, przechowuje się nie dłużej niż dwa tygodnie, wcześniej zbiera się 5-7 dni - około dwóch miesięcy. Pierwsze owocowanie wynosi 20 kg lub trochę więcej, w przyszłości można liczyć na 100-110 kg.

Gruszki są małe (średnio 80–85 g, maksymalnie 120 g), tępo-stożkowate. Przy niedoborze wilgoci stają się jeszcze mniejsze. Skórka jest jasnożółta z zielonkawymi plamami, gęsta, nawet gruba, ale nie szorstka. Rumieniec jest słaby, jasnoróżowy. Przejrzałe owoce szybko się kruszą. Miąższ jest kremowo-beżowy, gęsty, wręcz chrupki, z lekkim winnym aromatem. Smak jest słodki, ale mdły, bez cierpkości.

Wideo: jak wygląda gruszka Severyanka

Katedra

Odmiana uznana za odpowiednią do uprawy w regionie centralnym. Ale ma dobrą zimotrwalosc, do -30 ° C. Charakteryzuje się również wczesną dojrzałością, niezmiennie wysoką produktywnością, rocznym owocowaniem, obecnością wrodzonej odporności na parch. Odmiana jest samopłodna, najlepsze zapylacze to Chizhovskaya, Lada, Children.

Drzewo o średniej wigorze. Maksymalna wysokość to 3-4 m, korona szeroko piramidalna. Zbiory dojrzewają w drugiej dekadzie sierpnia. Okres trwałości owoców wynosi nie więcej niż 10–12 dni. Te gruszki również nie różnią się pod względem możliwości transportu.. Lepiej jest je usunąć 3-5 dni przed pełnym dojrzewaniem, dojrzałe owoce szybko gniją. Wydajność - 35-40 kg.

Katedra Gruszowa koniecznie potrzebuje zapylaczy, aby zawiązać owoce

Średnia waga gruszki to 110 g. Skórka zielonkawożółta, wyboista, błyszcząca, miękka, jakby woskowana w dotyku. Szarawe punkty podskórne są prawie niewidoczne. Rumieniec jest słaby, matowo czerwony. Miąższ jest półtłusty, drobnoziarnisty, bardzo soczysty, w smaku słodko-kwaśny. Szacuje się na 4 punkty. Zapach jest prawie niewyczuwalny.

Ulubiony

Często ta gruszka jest mylona z ulubioną (lub ulubioną) klapą, ale są to różne odmiany. Odmiana została wyhodowana specjalnie na Ural, ale zakochała się także w ogrodnikach mieszkających w europejskiej części Rosji.. Różni się wysoką (do -45 ° С) mrozoodpornością i ogólną bezpretensjonalnością w pielęgnacji. Nawet na Uralu może zimować bez schronienia. Na gruszkę nie wpływa parch i rak bakteryjny.

Pear Favourite ze względu na wysoką mrozoodporność może zimować bez schronienia nawet w „niebezpiecznych strefach upraw”

Drzewo osiąga wysokość 3–3,5 m. Tempo wzrostu nie różni się. Korona nie jest szczególnie pogrubiona, pędy opadają. Zbiory dojrzewają pod koniec lata. Okres przechowywania gruszek wynosi do półtora miesiąca.

Owoce są tępo-stożkowate, dość duże (180–250 g). Miąższ jest biały, bardzo soczysty. Gruszki są słodkie, smak ocenia się na 4,5 punktu. Wydajność - 35-40 kg z dorosłego drzewa. Odmiana samozapylająca, Krasulia, Severyanka i inne odmiany kwitnące w tym samym czasie nadają się na zapylacze.

Jesień

Te gruszki dojrzewają zwykle pod koniec września lub na początku października. Owocowanie w niektórych odmianach jest wydłużone, utrzymuje się przez miesiąc. Z reguły uprawia się je w centralnej Rosji, aby precyzyjnie zebrać plony przed pierwszymi przymrozkami.

Po prostu Maria

Odmiana stosunkowo nowa, wyhodowana na Białorusi. W Federacji Rosyjskiej polecany do uprawy w regionie centralnym. Mrozoodporność do -38 ° С. Odmiana charakteryzuje się wczesną dojrzałością, regularnością owocowania oraz dużą odpornością na większość chorób typowych dla kultury (parch, septoria, rak bakteryjny).

Gruszki Just Maria nie należy mylić z niemal tytułową rosyjską odmianą Maria, wyhodowaną na Krymie. Jest też zupełnie nowa odmiana pochodząca z Włoch - Santa Maria.

Gruszka Just Maria nie ma nic wspólnego z niegdyś bardzo popularnym serialem, odmiana została nazwana na cześć jej twórcy, Marii Myalik

Wysokość drzewa dochodzi do 3 m. Korona stożkowata, średniej gęstości, zwarta (do 2,5 m średnicy). Gruszka toleruje cień, ale nie lubi cienia. Owoce dojrzewają pod koniec października lub na początku listopada i są przechowywane do Nowego Roku. Średnia wydajność - około 40 kg.

Owoce o regularnym kształcie ważą ok. 180 g, pojedyncze okazy po 200-230 g. Skórka jest gładka, błyszcząca, bladożółta z różowawym rumieńcem. Miąższ nie jest szczególnie gęsty, maślany, maślany, bardzo kruchy i soczysty, prawie bez aromatu. W smaku zbalansowane, słodkie, z lekką kwaskowatością. Jest bardzo wysoko oceniany przez degustatorów - 4,8 pkt. Odsetek owoców nienadających się do sprzedaży jest niski - do 10%.

Wideo: białoruska gruszka Prosto Maria

Veles

Znana również jako Doskonała Córka. Rejestr stanowy zaleca uprawę odmiany w Regionie Centralnym. Pierwsze zbiory gruszki przynoszą za 5-7 lat, następnie owocują corocznie. Dobrze znosi kaprysy pogody, jest mało wymagająca w opiece.

Drzewo jest wysokie (4-5 m), korona piramidalna. Pędy są cienkie, tonące. Kwiaty i pąki bez uszkodzeń tolerują krótkotrwały spadek temperatury do -2 ° С. Ogólna mrozoodporność jest również dobra - do -30–35 ° С.

Mrozoodporność gruszki Veles rozciąga się nie tylko na drewno i korzenie, ale także na kwiaty, pąki

Owoce regularne, symetryczne. Skórka jest jasnozielona z jasnym pomarańczowo-czerwonym rumieńcem. Średnia waga - 120 g, przy obfitych zbiorach, gruszki są nieco mniejsze. Miąższ beżowo-kremowy, półtłusty, bardzo kruchy i soczysty. Smak ocenia się na 4,6 punktu. Zbiory, w zależności od pogody w okresie letnim, dojrzewają pod koniec sierpnia iw drugiej dekadzie września. Możesz liczyć na 60–90 kg owoców. Gruszki są przenośne.

Bere Moskovskaya

Jest uprawiany głównie w regionie centralnym. Odmiana wczesno jesienna, dojrzewa na początku września. Ceniony za wczesną dojrzałość, mrozoodporność do -30 ° С, wysoką odporność na parch, gnicie, brunatną plamistość.

Drzewo osiąga wysokość 3–3,5 m. Tempo wzrostu nie różni się. Korona prawie kulista, niezbyt gruba.

Gruszka Bere Moskovskaya nie znosi dobrze suszy - niedobór wilgoci negatywnie wpływa na smak owoców

Owoce są tępo-stożkowate, ważą około 120 g. Skórka żółtozielona z rozmytym malinowym rumieńcem. Miąższ jest śnieżnobiały, jednorodny, bardzo kruchy i soczysty. Smak słodko-kwaśny ocenia się na 4,2 punktu. Ale przy niedoborze wilgoci w upale bardzo się psuje - owoce stają się cierpkie i kwaśne. Lepiej jest usunąć gruszki przed pełną dojrzałością, w przeciwnym razie zaczną gnić bezpośrednio na drzewie. Takie owoce przechowuje się w lodówce przez 2-3 tygodnie..

Marmur

Zalecany do uprawy w regionie centralnym i regionie Wołgi. Odmiana charakteryzuje się występowaniem dużej odporności na parch, mączniaka prawdziwego, zgniliznę owoców. Ceniony za wysoką wydajność (do 200 kg z dorosłej gruszki). Odporność na mróz jest niska (do -10–15 ° С), gruszka nie toleruje kaprysów pogody. Podczas suszy owoce są masowo kruszone. A drzewo złapane przez powtarzające się wiosenne przymrozki może nie tylko stracić kwiaty, ale także umrzeć..

Wysokość drzewa dochodzi do 4 m. Korona nie jest szczególnie pogrubiona, szerokopiramidalna. Owocowanie rozpoczyna się pod koniec sierpnia i trwa do drugiej dekady września. Pierwsze zbiory będą musiały poczekać 6-7 lat. Okres przechowywania owoców wynosi dwa miesiące lub trochę dłużej.

Marmur Gruszkowy nie różni się pod względem wczesnej dojrzałości, ale warto poczekać na doskonały smak owoców

Gruszki osiągają masę 120-160 g, niektóre okazy - 220 g. Kształt prawidłowy, kulisto-stożkowaty. Skórka zielonkawo-złota, rdzawa, jędrna, ale nie szorstka. Rumieniec ceglasty lub czerwono-brązowy, w postaci pojedynczych pociągnięć. Miąższ jest kremowobiały, gruboziarnisty, bardzo kruchy i soczysty, rozpływający się, o wyraźnym aromacie. Smak jest słodki, ale nie mdły i oceniono na 4,8 punktu. Odmiana z kategorii deserowej.

Piękno Talgara

Odmiana została wyhodowana w Kazachstanie, w Rosji uprawiana jest głównie na Kaukazie Północnym. Mrozoodporność do -30 ° С. Pierwsze zbiory muszą poczekać 4-5 lat. Odmiana bezpretensjonalna, przenośna, dobrze znosi suszę.

Wysokość drzewa dochodzi do 3 m. Korona szerokopiramidalna, zgrubiała. Zbiory dojrzewają pod koniec września lub na początku października. Trwałość lekko niedojrzałych owoców wynosi dwa miesiące..

Piękno gruszki Talgar wymaga regularnego przycinania, jego korona szybko gęstnieje

Gruszki ważą około 160 g, niektóre okazy po 250 g. Skórka jest gładka, gęsta, bladozłota z czerwono-różowym rumieńcem. Miąższ jest drobnoziarnisty, chrupiący, a nawet gruby. Smak nie jest zły, poprawia się nawet podczas przechowywania. Najlepsze zapylacze - Conference, Hoverla.

Wideo: odmiana gruszki piękno Talgar

Zima (późno)

Zimowe gruszki są usuwane, aż owoce są w pełni dojrzałe. Ich smak w tej chwili jest praktycznie nieobecny, miąższ jest twardy. Ale po kilku miesiącach leżenia w lodówce lub piwnicy jakość owoców znacznie się poprawia..

Lira

Odmiana wczesnozimowa, najlepiej nadaje się do regionu środkowego. Uprawę gruszek w całej Rosji utrudnia niska (do -20 ° C) mrozoodporność. Zbiory usuwane są corocznie, bez okresów „odpoczynku”. Owocowanie przedłuża się, trwa od pierwszej dekady października do początku grudnia. Gruszka nie cierpi na parch.

Lira gruszkowa owocuje corocznie, bez brakujących okresów „odpoczynku”

Drzewo jest potężne, wysokie na 5–6 m. Korona piramidalna, rozłożysta, niezbyt gruba. Pierwsze owoce są próbowane już w drugim roku po posadzeniu. Okres przechowywania owoców w temperaturze pokojowej wynosi 2-3 tygodnie, w optymalnych warunkach - 3-3,5 miesiąca.

Gruszki są jednowymiarowe, ważą średnio 140 g, niektóre okazy - 200 g lub więcej. Kształt waha się od typowo gruszkowatego do wydłużonego i tępo-stożkowego. Skórka żółto-zielona, ​​matowa, niewielka część owocu pokryta jest pastelowym różem. Miąższ jest biały lub żółtawy, drobnoziarnisty, bardzo soczysty. Smak jest słodki z wyczuwalną orzeźwiającą kwaskowatością. Prawie bez aromatu.

Wideo: gruszki Lira

listopad

Znany również pod nazwami „Mołdawia” i „Zima”. Stworzony specjalnie do uprawy na Dalekim Wschodzie. Ceniony za wysoką roczną wydajność i obecność „wrodzonej” odporności na parcha. Charakteryzuje się wyjątkowo wysoką mrozoodpornością - do -50 ° С.

Drzewo jest wysokie (4–5 m), korona szeroka, owalna. Pędy aktywnie się rozgałęziają. Prawie nigdy nie cierpi na bakterie i oparzenia słoneczne. Pierwsza uprawa dojrzewa trzy lata po posadzeniu. Możesz liczyć na 40-60 kg. Owoce można przechowywać bez problemów do początku lutego. Najlepsze zapylacze - Williams, Clapp`s Favorite, Conference.

Gruszka Noyabrskaya wyróżnia się wyjątkowo wysoką mrozoodpornością

Owoce są małe (60–65 g), z wyraźnymi żebrami, nieregularnie jajowate. Skórka jest zielonkawa, rumieniec (jeśli występuje) jest matowoczerwony lub różowawy. Podczas przechowywania owoc żółknie. Dojrzewanie trwa co najmniej miesiąc. Miąższ jest biały, średnio tłusty, soczysty, słodko-kwaśny. Smak bardzo dobry. Charakterystyczny jest wyraźny aromat. Dojrzałe gruszki są mocno przytwierdzone do gałęzi, nie kruszą się.

Przy uprawie w ciepłych regionach południowych waga gruszek Noyabrskaya gwałtownie wzrasta do 300-350 g.

Wideo: owoce gruszki listopadowej

Lekarstwo

Stara francuska odmiana, spontaniczna naturalna mutacja. Często spotykane pod nazwami „Plebanovka”, „Pastorskaya” i „Williams winter”. W Rosji uprawiany jest głównie w regionie Morza Czarnego i na Kaukazie Północnym. Dobrze znosi suszę, ciepło, dobrze znosi parcha. Mrozoodporność na poziomie -25 ° С.

Drzewo jest energiczne, osiąga wysokość 4 m. Korona szeroko piramidalna, rozłożysta. Gałęzie pod ciężarem owocu lekko kiwają głową. Pierwsza uprawa dojrzewa 4-5 lat po posadzeniu. Gruszka owocuje obficie (80-100 kg), ale z przerwami, których częstość nie jest widoczna. Zbiory na początku października, dojrzewanie gruszek trwa co najmniej 20 dni. Jeśli nie masz na to czasu, owoce szybko się psują..

Gruszka Kure została po raz pierwszy odkryta w ogrodzie klasztornym przez księdza, stąd nazwa

Owoce różnej wielkości, nierównomierne, ważą 160–250 g. Kształt lekko wydłużony. Skórka jest gruba, matowa, zielonkawożółta, zardzewiała. Gruszki dość rzadko plami rumieniec. Miąższ żółtawokremowy, soczysty, niezbyt gęsty, z licznymi wtrąceniami „kamienistymi”. Wpłynęło to na ocenę smaku - tylko 3,5 punktu. Nawiasem mówiąc, różni się znacznie w zależności od regionu uprawy. Ogrodnicy zauważają również, że im bardziej obfite są zbiory, tym mniejsze same gruszki. Najlepsze zapylacze - Deccan, Clapp`s Favorite, Saint-Germain.

Wideo: charakterystyczne dla gruszki Curé

Olivier de Serre

Francuska odmiana uprawiana od ponad półtora wieku. W RF jest przeznaczony do uprawy na Północnym Kaukazie. Uważana jest za jedną z najlepszych gruszek późno zimowych. Pierwsze zbiory będą musiały poczekać 6-7 lat. Odmiana jest przewoźna, częściowo samozapłodna. Dobre zapylacze - Favorite Clapp, Decanka, Williams. Jako wady podaje się termofilność i dokładność do jakości gleby.

Gruszkę Olivier de Serre można przechowywać w optymalnych warunkach do marca przyszłego roku

Drzewo jest średniej wielkości, osiąga wysokość 4–4,5 m. U młodych okazów korona jest piramidalna, z wiekiem wydaje się przysadzać. Zbiór rozpoczyna się w pierwszej dekadzie października, w grudniu jest gotowy do użytku. Gruszki są przechowywane do wczesnej wiosny.

Owoce są różnej wielkości, średnia waga ok. 150 g. W kształcie lekko spłaszczone, u nasady bulwiaste. Skórka jest szaro-zielona (w trakcie dojrzewania zmienia kolor na ciemnożółta), szorstka, bardzo gęsta. Charakterystyczna jest silna rustykalność. Miąższ jest zwarty, jednorodny, rozpływający się, bardzo soczysty i aromatyczny, z lekkim migdałowym posmakiem. Smak jest wysoko oceniany - 4,5 punktu.

Szmaragd

Jedna z nowości hodowlanych. Odmiana późno zimowa, rekomendowana przez Państwowy Rejestr Federacji Rosyjskiej do uprawy na Kaukazie Północnym. Gruszka jest mało wymagająca dla jakości podłoża, ale słabo reaguje na brak światła i ciepła. Odmiana ceniona za wczesną dojrzałość, roczne owocowanie, odporność na parcha i zarazę ogniową, transport.

Pear Emerald to niedawno wyhodowana, ale bardzo obiecująca odmiana

Drzewo osiąga wysokość 3,5–4 m. Korona ma kształt prawie regularnej kuli, niezbyt zgrubiałej. Zbiory zbierane są pod koniec października, dojrzewają w ciągu 10-15 dni. Odmiana jest częściowo samozapylająca, dobre zapylacze - Vassa, Dekanka, Maria, Bere Bosk.

Gruszki są bardzo duże (240 g lub więcej), beczkowate. Zielonkawożółta skórka jest prawie niewidoczna pod grubą warstwą szkarłatno-malinowego rumieńca. Miąższ jest kremowy, drobnoziarnisty, gęsty, ale bardzo delikatny i soczysty. Smak jest słodki i ostry, aromat prawie nieobecny. Odmiana z kategorii deserów. Smak oceniono na 4,8 punktu.

Dla regionu moskiewskiego

Klimat w rejonie Moskwy jest raczej łagodny. Ostre zimy z niewielką ilością śniegu nie są na ogół typowe dla tego regionu. Lata są zwykle dość ciepłe. Dlatego można tu sadzić gruszki o dowolnym okresie dojrzewania. Najczęściej ogrodnicy preferują odmiany letnie i jesienne..

Elegancka Efimova

Odmiana z kategorii wczesnej jesieni lub późnego lata. Zalecany do uprawy w regionach Wołgi i Centralnej. Mrozoodporność do -20ºС. Bardzo rzadko dotknięte parchem. Nie zwraca szczególnej uwagi na kaprysy pogody, znosi brak światła i ciepła. Ale potrzebuje corocznego przycinania. Najlepsze zapylacze to ulubieniec Jakowlewa, Moskwiczka, Marmur, Bessemyanka.

Gruszka Smart Efimova w pełni uzasadnia nazwę - owoce wyglądają bardzo reprezentacyjnie

Drzewo ma 4–5 m wysokości, szybko rośnie. Korona w kształcie piramidy, średnio pogrubiona. Pierwsze zbiory będą musiały poczekać co najmniej 7-8 lat. Wtedy możesz liczyć na 40 kg z drzewa. Wskazane jest zbieranie owoców niedojrzałych. Dojrzewają w ciągu 15–20 dni. Na drzewie owoce szybko się psują - miazga staje się lepka, wodnista, traci smak.

Gruszki są jednowymiarowe, symetryczne, ważą 110-135 g (pojedyncze okazy do 185 g), wydłużone. Skórka jest gładka, złocistozielona. Jest prawie całkowicie pokryty różowoczerwonym rumieńcem. Miąższ kremowo-biały (na skórze różowawy), słodko-kwaśny, lekko cierpki, bardzo kruchy i soczysty. Zrównoważony smak, oceniany na 4,5 punktu.

Lada

Polecana do uprawy nie tylko w europejskiej części Rosji, ale także na Syberii Wschodniej. Odmiana wczesna latem, bardzo dobra (do -30 ° C) zimotrwalosc. Ceniony za wczesną dojrzałość, niezmiennie wysoką wydajność, odporność na parcha i zarazę ogniową. Wadą jest niska przenośność i utrzymanie jakości (nie więcej niż 6-8 tygodni).

Gruszka Lada nie nadaje się do transportu i długotrwałego przechowywania

Drzewo osiąga wysokość 2,5–3 m. Korona stożkowata, gęsta. Roślina dojrzewa na początku sierpnia. Owoce będą musiały poczekać trzy lata. Wydajność - około 50 kg. Odmiana jest samozapłodna, ale nadal zaleca się mieć w pobliżu Severyanka, Rogneda, Chizhovskaya.

Gruszki o masie 100–120 g, jakby spłaszczone, z wyraźnymi żebrami. Skóra jest cienka, błyszcząca, bladożółta, punkty podskórne są prawie niewidoczne. Rumieniec rozmyty, jasnoczerwony. Miąższ maślany, drobnoziarnisty, bardzo aromatyczny, niezbyt soczysty. Orzeźwiający smak, słodko-kwaśny.

Wideo: charakterystyka gruszki Lada

Sierpniowa rosa

Odmiana polecana do uprawy w rejonie Morza Czarnego, ale w rejonie Moskwy prezentuje się bardzo dobrze. Mrozoodporność do -36 ° C umożliwia uprawę w trudniejszych warunkach. Gruszka posiada „wrodzoną” odporność na parcha i septorię, dobrze znosi suszę.

Wysokość drzewa nie przekracza 3 m. Korona zagęszczona, pędy opadające. Owocowanie corocznie począwszy od 4 roku po posadzeniu. Wydajność - 50–70 kg. Owoce dojrzewają w drugiej połowie sierpnia lub na początku września. Nie są przechowywane długo - 12-15 dni, w lodówce - do trzech miesięcy.

Gruszki sierpniowa rosa różni się znacznie pod względem wielkości, jeśli dojrzewa obfite zbiory

Gruszki o masie ok. 130 g (pojedyncze okazy do 200 g), kształt tępo-stożkowaty. Przy obfitych zbiorach widoczne są nierówne owoce. Skórka jest matowozielona, ​​nie ma rumieńca. Miąższ jest jasnożółty, drobnoziarnisty, bardzo soczysty. Smak jest słodko-kwaśny, oceniany na 4,5 punktu. Najlepszym zapylaczem jest gruszka Pamięci Jakowlewa.

Wideo: odmiana gruszki sierpniowa rosa

Recenzje ogrodników

Niektórzy eksperci uważają, że dla gruszek naszego paska Veles jest standardem smaku. Gruszka jest dobra, inaczej bym jej nie zasadził. Dlaczego ją krytykujesz ?! Ale Moskwiczka to jedyna odmiana genetycznie odporna na oparzenia bakteryjne, infekcję na Velesie, z którą walczyłem w tym roku. Potem gdzieś przeczytałem, że ze względu na te cechy Moskale z pewnością będą hodować nowe odmiany z jej udziałem..

Wśród bogatego asortymentu odmian gruszek prezentowanych w wyspecjalizowanych sklepach i szkółkach łatwo się zgubić. Różnią się dojrzewaniem, wymiarami drzew, smakiem i innymi cechami owoców. Prawie każdy ma niezaprzeczalne zalety. Z nimi, a także z niedociągnięciami, musisz wcześniej zapoznać się, aby określić główne kryteria i wybrać odmianę, która najbardziej Ci odpowiada..