Najstarsza z odmian: ziemniaki lorch
Uprawy ziemniaków nie można nazwać łatwym zadaniem, ale mimo to trudno wyobrazić sobie bez niego ogród warzywny..
Zadowolony
Przez chwilę niezasłużenie zapomniana odmiana ziemniaki "Lorkh" znów zyskuje popularność wśród ogrodników.
Dlatego dalej skupimy się na jego opisie, cechach i cechach uprawy.
Opis i zdjęcie
Odmiana ziemniaka "Lorkh" została wyhodowana przez selekcję na początku lat 20. XX wieku. ubiegłego wieku i jest uważany za najstarszy w Rosji. Nazwany na cześć swojego twórcy, słynnego hodowcy ziemniaków Aleksandra Lorkha, który całe swoje życie poświęcił badaniu i doskonaleniu tego ukochanego warzywa. Jego imieniem nazwano Instytut Gospodarki Ziemniaczanej, który w 1976 roku nadał tej odmianie drugie życie.
Od stworzenia, ziemniaki "Lorkh" przez wiele lat uważana była za elitarną odmianę w uprawie, w tym na skalę przemysłową. Ze względu na wysoką wydajność i bezpretensjonalność stał się dla wielu ludzi wybawieniem z głodu w latach powojennych. Jednak w latach 50. z nieznanych przyczyn odmiana „Lorkh” została całkowicie porzucona i została praktycznie utracona. Dopiero dzięki staraniom hodowców instytutu o tej samej nazwie udało się go przywrócić.
Ucieczki
Krzew tej odmiany składa się z 4-5, rzadziej 6-8 łodyg, które są lekko nachylone, rozłożyste, do 80 cm wysokości, w przekroju mają kształt trójkąta lub kwadratu. Na niższym poziomie tworzą kilka gałęzi, jasnozielonych. Mają dużo liści, które również są jasnozielone, średniej wielkości, lekko owłosione, z lekkim rozwarstwieniem. Kwiaty są bardzo delikatne, fioletowe, składają się z pięciu połączonych płatków i żółtego słupka. Po kwitnieniu rzadko pojawiają się na nich jagody.Korzenie nie rosną, dlatego są schludne, gęsto nasycone owocami, powstają bulwy.
Owoc
Ziemniaki mają bardzo atrakcyjny wygląd, dobrą prezentację. Ich waga waha się od 80 do 120 g. W kształcie są podłużne, bardziej okrągłe niż owalne i mogą być bardzo wydłużone, jeśli w glebie nie ma wystarczającej ilości fosforu. Skórka jest gładka, nie gruba, jasnobeżowa, przy wierzchołku może trochę łuszczyć się. Na ziemniaku jest bardzo mało oczu, nie są głębokie, znajdują się na całej skórze. Pod skórą miąższ jest biały, który nie ciemnieje po przecięciu i obróbce cieplnej. W strukturze nie jest zbyt wodnisty i stosunkowo miękki w porównaniu z innymi odmianami ziemniaków. Zawiera dużą ilość skrobi, od 15 do 20%, dzięki czemu ziemniaki są bardzo miękkie podczas gotowania i dobrze nadają się do pieczenia.
Owoce mają również doskonały smak i trwałość. Oprócz skrobi zawierają 23% suchej masy, nieco ponad 2% białka i 18% witaminy C..
Charakterystyka różnorodności
Główną cechą odmiany ziemniaka Lorkh jest jej wszechstronność. Służy do żywności i do produkcji skrobi. Ta ostatnia zawiera średnio 20% .Doskonały zbiór ziemniaków przynosi 110-120 dni po posadzeniu w ziemi. Według tego wskaźnika odmiana zaliczana jest do średnio późnych.
Jeśli chodzi o plon, to od 10 mkw. m możesz zebrać do 40 kg ziemniaków. Hodowcy warzyw twierdzą, że krzew owocuje doskonale, średnio w bulwie znajduje się 15-25 średnich ziemniaków. Również wysokie wskaźniki jej „zbywalności” wahają się od 88 do 92% Roślina jest bezpretensjonalna dla gleby, odporna na szkodniki i choroby. Z tego ostatniego może mieć na niego wpływ rak i strup, ale nie zdarza się to często. Rośnie dobrze na wszystkich szerokościach geograficznych, w tym północnych.
Hodowcy warzyw chwalą jej doskonały smak, który jest szczególnie widoczny w pieczonych owocach. Odmiana ze względu na dużą zawartość skrobi należy do odmian gotujących się, dlatego jest idealna na puree ziemniaczane.Lorkh ma nie tylko dobrą prezentację, ale również dobrze trzyma się do następnego lata.
Zalety i wady
Odmiana jest popularna w uprawie ze względu na wysoką wydajność, bezpretensjonalność i odporność na powszechne choroby i szkodniki. Nie wymaga więcej opieki niż inne odmiany, ale plon i jakość owoców są na bardzo wysokim poziomie. Ziemniaki nie są wybredne w stosunku do gleby i nie wymagają dużego nawożenia. Dojrzewa średnio po 110 dniach. System korzeniowy krzewu nie rośnie, więc wszystkie owoce zebrane są w jednym miejscu i bardzo wygodnie jest je wyjąć z gleby, takie ziemniaki można uprawiać w każdym klimacie, nawet północnym. Jego zmiany nie wpływają na plon, co roku jest niezmiennie wysoki.
Zwracają uwagę na doskonały smak ziemniaka, dobry transport i utrzymanie jakości Odmiana nadal jest podatna na niektóre choroby i to jest jej główna wada. Ogrodnicy zauważają również, że uprawa pod słomą daje słabe zbiory. Niektórzy mówią o zarazie, ale nie jest to typowe dla odmiany..
Funkcje lądowania
Ostatnio hodowcy warzyw eksperymentowali z wieloma sposobami sadzenia ziemniaków, ale sadzenie w ziemi pozostaje głównym. Wydaje się, że nie ma tu nic skomplikowanego, ale aby uzyskać dobre zbiory i zbywalne owoce, nadal potrzebne są umiejętności i korzystanie z zaleceń specjalistów.
wyczucie czasu
Ziemniaki Lorkh są opuszczane do gleby w tak zwanych standardowych czasach. Zwykle przypadają na koniec kwietnia lub początek maja. Ziemia musi być wystarczająco ciepła. Jeśli jest zimno, roślina kiełkuje przez długi czas, a jej kwitnienie jest opóźnione. Do sadzenia optymalna temperatura gleby nie jest niższa niż +8 ° С.
Wybór gleby i lokalizacji
Odmiana Lorkh może być uprawiana na każdej glebie, nie jest to dla nich kapryśne. Aby uzyskać najlepszy efekt, gleba nie powinna zawierać dużo gliny i piasku. Ta ostatnia generalnie nie wyróżnia się dobrą żyznością, więc można ją mieszać z inną glebą, lepiej z czarną. Niezbyt dobre są również gleby silnie gliniaste ze względu na małą luźność i wodoprzepuszczalność. Roślina wykiełkuje, ale znacznie później, a owoce mogą być małe i brzydkie..
Obszar uprawy powinien być nasłoneczniony i możliwie równy, aby uniknąć stojącej wody. W zacienionych obszarach łodygi rośliny rozciągają się, pobierając soki z korzeni, obserwuje się słabe kwitnienie. Krótko mówiąc, cień osłabia krzew ziemniaczany, a plon będzie słaby. Ważne jest, aby przygotować glebę do sadzenia. Należy to zrobić zarówno wiosną, jak i jesienią. Przed zimą gleba jest oczyszczana ze zbędnych roślin i wykopywana. Lepiej nie łamać ziemnych piersi, zimą zatrzymają śnieg i będzie więcej wilgoci. Wiosną, przed sadzeniem, ziemię należy ponownie wykopać i poluzować.
Ziemniaków nie należy co roku sadzić w tym samym miejscu. Po nim ziemia powinna „odpoczywać” przez 3 lata. Ziemniaki najlepiej rosną na ziemi po warzywach korzeniowych: dyni, pomidorach, ogórkach, roślinach strączkowych.
Schemat sadzenia ziemniaków
Jeśli materiał siewny wykiełkuje przed sadzeniem, plon można zebrać kilka tygodni wcześniej, a jakość samych sadzonek będzie lepsza. Kiełkowanie zwykle rozpoczyna się miesiąc przed sadzeniem. W tym celu ziemniaki są usuwane z miejsca przechowywania i stwarzane są dla nich warunki temperaturowe do +12 ° C. Trzeba je oczyścić z ziemi. Możesz leczyć je z patogennych drobnoustrojów, mocząc je w słabym roztworze nadmanganianu potasu na 15 minut. Do tego nadaje się również 3% roztwór nadtlenku wodoru w stosunku 1 łyżki. l. na 1 litr wody.
Następnie nasiona układa się w jednej warstwie, po chwili bada się je pod kątem zgnilizny. Należy je również okresowo odwracać i wentylować pomieszczenie magazynowe. Na tydzień przed sadzeniem nasiona można wynieść na zewnątrz, gdzie dodatkowo zazielenią się. Dla dobrego kiełkowania długość kiełków powinna wynosić co najmniej centymetr.
Istnieją trzy sposoby sadzenia ziemniaków Lorkh w ziemi. Najczęściej jest to dziura. Łopatą wykopuje się dołki w odległości do 40 cm od siebie, dzieje się tak, ponieważ krzewy tej odmiany są wysokie i rozłożyste, nie powinny się zbytnio kolidować. Głębokość dołka powinna wynosić około 10 cm, a szerokość między rzędami sadzenia około 70. Nasiona muszą wpaść do dołków pędami do góry i przykryć ziemią. Aby uzyskać lepsze zbiory, glebę tę można zmieszać z niewielką ilością obornika lub kompostu, a takie nawozy można również umieścić na dnie otworu. Nadal zaleca się mieszanie z podłożem, ponieważ kiełki mogą mieć bezpośredni kontakt z nawozem.
W ogrodach o bardzo suchej glebie można sadzić w okopach. Jesienią wykopuje się je i umieszcza tam słomę, która zatrzyma wilgoć, a następnie będzie dodatkowym nawozem. Głębokość wykopu to około 30 cm, warstwa słomy jest o połowę mniejsza. W momencie sadzenia nasiona są opuszczane do nich w odległości 30 cm od siebie i zasypiają.
Natomiast w przypadku gleb, na których zawartość wody jest bardzo wysoka, stosuje się metodę sadzenia redlin. Za pomocą specjalnego sprzętu, na przykład ciągnika prowadzącego, wylewa się redliny o wysokości do 20 cm, w których wykopuje się otwory, do których wrzuca się nasiona. Gleba jest nawożona w taki sam sposób, jak podczas sadzenia dołków.
Funkcje pielęgnacji odmian
Jak każdy ziemniak, odmiana Lorkh uwielbia nawożoną glebę. Dlatego jesienią po wykopaniu ogrodu obornik lub kompost rozsypuje się na ziemi. Są również dodawane po kopaniu wiosną. Możesz również użyć nawozów azotowych w ilościach wskazanych na oryginalnym opakowaniu. Ale Alexander Lorkh, który wyhodował odmianę, uważał, że lepiej jest wprowadzić tylko materię organiczną, ponieważ nawozy chemiczne psują smak i zdegenerowane ziemniaki..
Roślina potrzebuje wody, zwłaszcza w regionach południowych, dlatego należy ją aktywnie podlewać, zwłaszcza po wykiełkowaniu, przed pojawieniem się kwiatów, z aktywnym kwitnieniem i bezpośrednio po nim. Jeśli okres kwitnienia jest suchy i bez deszczu, należy podlewać co najmniej dziesięć dni później..
Tzw. Hilling jest obowiązkowy przy pielęgnacji każdego rodzaju ziemniaka, w tym "Lorkha". Po raz pierwszy puszcza się młodą roślinę, gdy urosła do 20 cm, lepiej to zrobić po deszczu, gdy gleba jest mokra. Więcej ziemi wylewa się pod podstawę łodygi za pomocą narzędzi ogrodniczych. Zatrzymuje wilgoć dla krzewu, chroni go i dostarcza dodatkowego tlenu. Po trzech tygodniach proces należy powtórzyć..
Zaleca się również poluzować ziemię między krzakami i ściółkować ją, przykrywając słomą. Zapobiega to wzrostowi chwastów i zatrzymuje wilgoć.
Aby uzyskać doskonałe zbiory, zaleca się co najmniej trzykrotne nawożenie gleby. Odbywa się to zwykle podczas sadzenia, przed pierwszym hillingiem i kiedy na krzaku pojawiają się pierwsze kwiaty. Podczas sadzenia można nawozić glebę, mieszając ją z kompostem lub obornikiem. Możesz dodać trochę popiołu. Na jednym krzaku powinna wynosić do 20 g. Z nawozów mineralnych należy przyjmować takie, które zawierają azot, potas i fosfor. Lepiej jest nimi nawozić, uprzednio rozcieńczając je w wodzie. Przed hillingiem dobry będzie roztwór obornika kurzego w stosunku 1:15 do wody. Krzew będzie potrzebował około litra takiego karmienia. Podczas kwitnienia odpowiedni jest roztwór 30 g siarczanu potasu na 10 litrów wody. Roztwór nakłada się w ilości 1 litra na 1 m2. m.
Szkodniki i choroby
Odmiana ziemniaka Lorkh jest odporna na większość powszechnych chorób i szkodników. Ale nadal zdarzają się przypadki, w których rośliny mogą zachorować. rak lub parch. W pierwszym przypadku na ziemniakach pojawiają się kalafiorowate narośle, które gniją i niszczą owoce. Takie krzewy należy natychmiast zniszczyć. Rak infekuje nie tylko bulwy, ale także glebę, więc ziemniaki nie mogą rosnąć w tym miejscu przez co najmniej sześć lat. Benomyl służy do zapobiegania chorobie. Sposób użycia jest szczegółowo opisany na opakowaniach. Prawidłowy płodozmian również pomoże zapobiegać chorobom. Na rok przed sadzeniem ziemniaków w proponowanym miejscu wysiewa się zboża, po czym rak nie pojawia się przez 6 lat.
Płodozmian pomaga również zwalczać parch, który pokrywa ziemniaki siatką i tworzy narośla. W celach profilaktycznych do gleby można dodać obornik zielony lub „Trichodermin”.
Niestety, nie wymyślili jeszcze odmiany ziemniaka, która nie je stonka ziemniaczana lub niedźwiedzia. Przed takimi wrogami ziemniaków ratują ich różne środki owadobójcze i środki ludowe..
Za kilka lat będziemy obchodzić setną rocznicę powstania odmiany ziemniaka Lorkh. A fakt, że był uprawiany przez tak długi czas, świadczy o jego sprawdzeniu i niezawodności. Ziemniaki tego typu są dobrze przechowywane i zachwycają swoim smakiem przez cały rok..
