Łubin wieloletni: odmiany, okres kwitnienia, uprawa

Jeden z przedstawiciele rodziny roślin strączkowych

to wieloletni łubin. Ta jasna i atrakcyjna roślina jest zaskakująco bezpretensjonalna, dlatego stała się bardzo popularna. Ponadto hodowcy zakochali się w kwiatku nie tylko ze względu na jego dane zewnętrzne, ale także za to, że łubin nasyca ziemię pożytecznymi pierwiastkami i pomaga zwalczać chwasty..

Historia i fakty

W tłumaczeniu z łaciny nazwa tej kultury jest tłumaczona jako „wilk”. Dlatego łubin jest często nazywany fasolą wilczą.. Ten niesamowity kwiat został po raz pierwszy odkryty w Ameryce Północnej., jednak rośnie w wielu częściach świata. Ludzkość zna łubin od starożytnej Grecji. Miejscowi używali go do ozdabiania grobów wielkich władców.

Początkowo roślina ta była uważana za zwykły chwast, ale potem zaczęli ją uprawiać w celach estetycznych. Russell wniósł szczególny wkład w uprawę kwiatu. To właśnie temu słynnemu hodowcy udało się wydobyć popularne odmiany Burg Fraulin, Splendid, Mein Schloss i inne.

W niektórych odmianach kultury występuje element łubinu - silnej naturalnej trucizny. Zwierzęta są często karmione „bezpiecznymi” roślinami, ponieważ zawierają białka i białka. Dodatkowo z tego kwiatu powstaje wyjątkowy olejek kosmetyczny, który właściwościami przypomina oliwę z oliwek, ale nie posiada elementów spowalniających pracę przewodu pokarmowego..

Największą sławę kwiat zyskał jednak w ogrodnictwie, ponieważ kultura ta ma korzystny wpływ na jakość gleby. Roślinę charakteryzują korzenie palowe, które dorastają do 1-2 metrów długości i spulchniają glebę. Ponadto na korzeniach wieloletniego łubinu znajdują się specjalne obrzęki, które pochłaniają azot i nasycają nim ziemię..

informacje ogólne

Obecnie istnieje około 200 odmian łubinu. Wśród nich są zarówno byliny, jak i jednoroczne. W regionach Rosji uprawia się około 10 odmian, ale mają one również różne odcienie i kolory..

Krzew dorasta do 1-2 metrów i ma łodygi przypominające drzewa lub zielne. Kwiaty łubinu wyglądają trochę jak groszek. Łubin kwitnie w lipcu. W tym okresie roślina może mieć kolor kremowy, czerwony, żółty, biały, różowy, a nawet fioletowy. Owoce tej kultury przypominają strąki fasoli - dojrzałe zaczynają wysychać i pękać, rzucając nasiona w różnych kierunkach. Aby zapobiec samosiewowi, nasiona należy zbierać, gdy owoc zmieni kolor na żółty..

Łubin jest uprawiany przez pędy, sadzonki i nasiona. Jeśli przejdziemy do metody rozmnażania nasion, wówczas dorosła roślina może wyhodować inny kolor..

Odmiany kultury

Wszystkie odmiany roślin są wysoko cenione przez ogrodników i kwiaciarnie.. Jednak najbardziej popularne są następujące odmiany łubinu wieloletniego i jednorocznego:

1. Drzewo jak drzewo. Odwieczna roślina pochodząca z Ameryki Północnej. Dorasta do 2 m, pędy rozgałęzione i proste. Kwiaty tej odmiany są czerwone, żółte lub śnieżnobiałe..
2. Biały. Coroczna kultura, która przybyła na terytorium Federacji Rosyjskiej z Morza Śródziemnego. Ten samozapylający łubin występuje najczęściej. Ma prostą łodygę i białe kwiaty. Dobrze znosi okresy suche i ekstremalne upały.
3. Żółty. Jest to ciepłolubna roślina jednoroczna o żółtych kwiatach. Kwiaty tego łubinu mają bardzo przyjemny i mocny aromat. Nasiona są lekko spłaszczone.
4. Krasnolud. Kultura jest reprezentowana przez miniaturowe krzewy z kwiatami, na których znajdują się wyraziste żółte lub niebieskawe plamy. Ten rodzaj łubinu dobrze się zakorzenia po posadzeniu, a jeśli zbierzesz nasiona natychmiast po kwitnieniu i umieścisz je w ziemi, kwiat będzie kwitł prawie przez całe lato.
5. Wielolistny. Rośnie głównie w Ameryce Północnej. Wysokość krzewu dochodzi do 150 cm, ma doskonałą mrozoodporność i łatwo rośnie w rosyjskim klimacie..

Istnieją inne odmiany łubinu, które mają równie atrakcyjny wygląd i bezpretensjonalność. Na przykład ogrodnicy doceniają srebrzysty wygląd. Z jego pomocą możesz tworzyć bardzo piękne kompozycje krajobrazowe..

Uprawa z nasion

Wieloletni łubin ma dobrą tolerancję na suszę, ale uwielbia lekko kwaśne i lekko zasadowe gleby gliniaste. Oczywiście kultura będzie rosła w podłożu zasadowym, ale w takich warunkach zacznie żółknąć, dlatego podczas sadzenia należy dodać mieszaninę torfu. W obecności kwaśnej gleby należy ją uzupełnić mąką wapienną lub dolomitową.

Łubin można sadzić w kwietniu. Najpierw nasiona należy wytrawić 50% podkładem, po czym można je umieścić w mieszaninie gleby złożonej z piasku, torfu i darni. Sadzone nasiona należy podlewać w umiarkowanym stopniu. Pierwsze sadzonki pojawią się za około 8-15 dni. Aby przyspieszyć ten proces, rośliny należy pokryć polietylenem lub szkłem..

Pędy można przesadzać na otwarty teren po pojawieniu się na nich zdrowych liści, gdy na zewnątrz jest ciepło. Nie ma potrzeby ciągnięcia podczas sadzenia, ponieważ system korzeniowy tej kultury rozwija się dość intensywnie.

Podczas sadzenia pędów należy pozostawić między nimi odstęp ok. 30-50 cm Dodatkowo można sadzić roślinę na zimę w otwartej glebie rozsypując nasiona i posypując je mieszanką torfową. Jednak w tym przypadku łubin zakwitnie dopiero pod koniec lata..

Metody reprodukcji

Wegetatywne metody uprawy tej rośliny pozwalają zachować zewnętrzną atrakcyjność i kolor rośliny, ale mają zastosowanie tylko do młodych krzewów. Aby uzyskać cięcie, konieczne jest odcięcie pędu bocznego za pomocą spiczastego ostrza. Latem sadzonka powinna być umieszczona na otwartym terenie. Jeśli sadzenie planowane jest na wiosnę, lepiej jest użyć rozet korzeniowych uformowanych na dolnych częściach łodygi.

Zasady opieki

Pomimo odporności łubinu na wpływy zewnętrzne, początkowo po zejściu na ląd nadal trzeba się nim zająć. Aby to zrobić, musisz pamiętać o następujących zasadach:

1. W ciągu pierwszych 8-12 miesięcy należy poluzować glebę w pobliżu krzewów i usunąć chwasty.
2. Objętość i częstotliwość podlewania określa się w zależności od odmiany upraw, składu gleby i czasu sadzenia. Jednak łubin wymaga dużej ilości wody dopiero po posadzeniu nasion i podczas tworzenia pąków..
3. Jeśli część korzeniowa łubinu jest naga, należy ją posypać ziemią.
4. Wiosną miejsce lądowania należy nawozić mieszankami mineralnymi.
5. Po 2 latach rozwoju kultura musi się rozwinąć. Poprawia to kondycję i aktywność bocznego wzrostu korzeni..
6. Po 3-4 latach lepiej usunąć krzewy, ponieważ z czasem kultura traci swoje właściwości dekoracyjne i przestaje kwitnąć.

Jeśli zastosujesz się do tych prostych wskazówek, możesz wyhodować zdrowy krzew. Roślina z pewnością zareaguje na dobrą pielęgnację bujnym i długim kwitnieniem..

Szkodniki i choroby

Muchy kiełkujące mogą mieć wpływ na łubiny, ryjkowce i mszyce. Owady stanowią szczególne zagrożenie dla rośliny podczas tworzenia się pąków i kwitnienia łubinu. Dlatego kulturę należy traktować dobrymi środkami owadobójczymi, odciąć dotknięte części i odpowiednio uprawiać glebę..

Jeśli chodzi o choroby, najczęstsze z nich to czarna i biała zgnilizna, mączniak prawdziwy i brązowa plama. Dolegliwości te wywołuje aktywność grzybów, które rozmnażają się i rozwijają na terenach podmokłych o dużej wilgotności. Dlatego lepiej sadzić łubin w dobrze oświetlonych miejscach..

Najbardziej oczywistymi objawami zmiany są szarawe plamy o ciemnych krawędziach., powstające na łodygach, liściach i sadzonkach. W tym samym czasie liście mogą brązowieć, zwijać się, a nawet całkowicie spaść. Aby zapobiec dolegliwościom, musisz kupić wysokiej jakości materiał siewny, który należy wytrawić. Chore kwiaty należy natychmiast wytępić..