Jak wygląda orzech mandżurski i czy można jeść jego jądra

Orzech ma dalekowschodniego krewnego - orzech mandżurski. W swoim naturalnym środowisku rośnie w północnych Chinach, Korei, Primorye, Sachalinie i regionie Amur. Nazywany jest również orzechami amurskimi. Ta piękna roślina ma wiele korzystnych właściwości. Jednym z nich jest mrozoodporność. Jeśli orzech rośnie tylko w południowych regionach i opiera się wszelkim próbom przeniesienia się na północ, mandżurski może rosnąć w strefie umiarkowanej, na Uralu i Syberii..

Opis orzecha mandżurskiego

Niewiele osób wie, jak wygląda orzech mandżurski. Nie jest często spotykany na działkach ogrodowych. To drzewo jest zewnętrznie podobne do orzecha włoskiego. W warunkach naturalnych dorasta do 30 metrów wysokości. W przeciwieństwie do orzecha włoskiego, Manchu jest odporny na niskie temperatury - wytrzymuje nawet długotrwałe mrozy do trzydziestu stopni.

Orzech mandżurski - drzewo długowieczne, niektóre okazy mają 200-250 lat. Ma równy pień z rozłożystą kulistą koroną. Młode rośliny mają gładką szarą korę, u dorosłych zmienia kolor na ciemnoszary lub czarny. Drzewo pokryte jest dużymi, złożonymi liśćmi do 100 cm długości, mają jasny szmaragdowy kolor, żółkną jesienią. Każdy arkusz zawiera od 7 do 19 spiczastych liści.

Drzewo zaczyna owocować w wieku 7-12 lat. Kwitnie kwiatami męskimi i żeńskimi. Te pierwsze wyglądają jak kolczyki, drugie są małe, zebrane w pędzelki. Kwitnienie rozpoczyna się pod koniec kwietnia lub na początku maja. Owoce przypominają orzechy włoskie, ale są mniejsze i mają owalny kształt. Mają grubą brązową skorupę o grubości do 5 mm.

Owoce pokryte są zieloną owocnią, która w miarę dojrzewania brązowieje. Rosną w gronach do 7 sztuk i dojrzewają od sierpnia do października. Z jednego drzewa można uzyskać duże zbiory orzecha Manchu. Czy można to zjeść - to jest interesujące dla wielu. Oczywiście jądra są smaczne i pożywne..

Przydatne właściwości rośliny

Orzech mandżurski to wyjątkowa kultura, której owoce, liście i kora mają liczne właściwości lecznicze. Są szeroko stosowane w przemyśle farmaceutycznym i medycynie tradycyjnej.. Roślina zawiera dużą ilość składników odżywczych:

• witaminy z grupy A, B, C;
• minerały;
• garbniki;
• alkaloidy;
• fitoncydy.

Olejek owocowy zawiera dobroczynne kwasy, przewyższając swoją ilością wiele innych rodzajów olejów.

Preparaty są wykonane z orzechów mandżurskich, które mają działanie lecznicze:

• antyseptyczne i gojące się rany;
• uśmierzacz bólu;
• środek rozszerzający naczynia krwionośne;
• moczopędny;
• przeciwpasożytnicze;
• przeciwgrzybicze.

Orzech poprawia koloryt ciała, poprawia stan skóry i włosów, funkcjonowanie przewodu pokarmowego.

W medycynie ludowej stosuje się nalewkę z owoców, która działa wzmacniająco i normalizuje pracę organizmu. Olej jest używany do gotowania, a dżem jest robiony z małych niedojrzałych owoców. Drewno jest bardzo trwałe i ma piękną fakturę, znajduje szerokie zastosowanie w produkcji mebli oraz do wyrobu pamiątek.

Sadzenie i uprawianie drzewa

Ta duża roślina wymaga dużej powierzchni. Pożądane jest, aby nic nie rosło wokół niego w promieniu 5 m. Do sadzenia należy wybrać otwarte, oświetlone miejsce z dobrym drenażem i żyzną glebą. Nie sadzić drzew owocowych tam, gdzie w pobliżu rosną orzechy włoskie.

Roślina jest rozmnażana sadzonki, nasiona lub bulion. Pierwsza metoda jest najbardziej skuteczna. Sadzonki najlepiej kupować w gospodarstwach ogrodniczych lub szkółkarskich. Rośliny sadzi się jesienią - w ten sposób lepiej się zakorzeniają. Jeśli jesienią nie udało ci się posadzić zakupionej sadzonki, możesz ją zapisać w piwnicy lub wykopać na miejscu, a następnie posadzić wiosną. Lądowanie odbywa się w następujący sposób:

• przygotowuje się głęboki otwór, w którym układana jest warstwa drenażowa (tłuczeń, kamień, łamana cegła);
• ziemia darniowa układana jest na wierzchu z dodatkiem piasku i próchnicy;
• sadzonka jest umieszczana w jamie, przykryta ziemią i przymocowana jest podpora;
• gleba jest zagęszczana, podlewana, mulczowana.

Orzech to bezpretensjonalna roślina, ale do normalnego rozwoju wymaga dużej ilości wilgoci. Jeśli w sezonie jest wystarczająco dużo deszczu, to młode drzewa poniżej 10 lat są podlewane raz w lecie, dorośli - do 5. Jeśli pora roku jest sucha, drzewa są podlewane co tydzień, wlewając do nich 20 litrów wody. Roślinę należy regularnie odchwaszczać i rozluźniać, aby zapobiec stagnacji wilgoci. Ziemię wokół pnia należy ściółkować.

Martwe gałęzie i gęstniejące pędy są odcinane wiosną. Należy to zrobić po otwarciu pąków. Następne przycinanie odbywa się w sierpniu. Niektórzy ogrodnicy uprawiają orzech mandżurski jako krzew lub przycinają go jako palmę. Pozwala to na wykorzystanie obszaru wokół orzecha dla innych roślin. Pod koniec czerwca drzewo jest karmione. Wprowadź pod korzeń nawozy fosforowe, rozcieńczony wodą. Na 10 litrów wody zużywa się 15-25 gramów środków. Możesz użyć superfosfatu do karmienia.

Choroby i szkodniki

Drzewa są odporne na choroby i szkodniki, ale czasami są atakowane przez roztocze żółciowe i roztocze orzecha włoskiego. Zimą roztocza chowają się w pąkach, a latem składają jaja na środku liści, dlatego pojawiają się na nich charakterystyczne guzki. Kiedy pojawią się kleszcze, musisz zebrać dotknięte pędy i spalić je. Rośliny opryskuje się środkami owadobójczymi.

Dziadki do orzechów to małe owady z dwiema parami skrzydeł. Wpływają na liście, pędy i kwiaty rośliny. Aby z nimi walczyć, spryskuje się drzewa dichlorfos lub karbofos. Rzadziej rośliny rozwijają choroby grzybowe, z których liście czernieją i kruszą się. Do leczenia stosuje się preparaty chemiczne - fungicydy. Drzewa są traktowane nimi co dwa tygodnie, aż do całkowitego wyzdrowienia..