Biały kwiat: rośnie i pielęgnuje w otwartym polu

Biały kwiat (łac. Leucojum)

To rodzaj z rodziny Amaryllis, która zrzesza kilkanaście gatunków pochodzących z basenu Morza Śródziemnego, Turcji, Iranu, Europy Środkowej i Afryki Północnej. Nazwa rodzaju jest tłumaczona z języka greckiego jako „biały fiolet”.

Istnieje taka legenda o pochodzeniu białego kwiatu: kiedyś Bóg zakochał się w wiejskiej pasterce, która wielokrotnie odrzucała jego zaloty, ale postanowił zwabić ją w chmurę przebiegłością i osiągnąć wzajemność za wszelką cenę. Bóg pomyślał, że kiedy zobaczy cały świat u swoich stóp, w końcu zrozumie, jakie wspaniałe życie jej oferuje. W nocy Bóg ukrył krowę dziewczyny w lesie, a rano pojawił się, by zaoferować pomoc w poszukiwaniach. Podniósł dziewczynę do chmury, żeby mogła stamtąd zobaczyć, gdzie jest krowa. Zachwycona pięknem, które otworzyło się przed nią z chmur, dziewczyna zapomniała o krowie i wyobrażając sobie, że jest równa bogom, zaczęła wytrząsać zawartość pudeł, którymi Bóg kontrolował pogodę. Mgła spadła z jednego pudełka na ziemię, az drugiego letni deszcz. W trzecim pudełku leżał śnieg, a dziewczyna ze śmiechem wylała go na ziemię. Bóg był zły, ponieważ czas zimy już minął! Gdy tylko śnieg dotknął ziemi, Bóg zamienił go w białe kwiaty - białe kwiaty i za jej frywolność wysłał dziewczynę z powrotem do wioski, aby pasła się krowy. Od tego czasu co roku dwudziestego maja na ziemi kwitną białe kwiaty.

W kulturze uprawiane są tylko dwa rodzaje tych kwiatów..

Biały kwiat - opis

Białe cebulki kwiatowe składają się z zamkniętych błoniastych białych łusek z grubymi wieloletnimi korzeniami, obumierającymi wraz z częścią dna, z którego wykiełkowały. Pasiaste, liniowe liście białego kwiatu u gatunków wiosennych powstają jednocześnie z kwiatami, a jesienią - po rozpoczęciu kwitnienia. Każdego roku roślina tworzy 2-3 dolne łuski, za nimi układane są 2-3 liście z zamkniętym i jeden liść z otwartą podstawą. Strzała kwiatowa rozwija się w kątach tego liścia, a u jego podstawy tworzy się pączek odnowy.

Szypułka białego kwiatu jest lekko spłaszczona, wyprostowana, obosieczna lub zaokrąglona, ​​opadająca, gdy owoc dojrzeje. Strzała kończy się błoniastym zielonym skrzydłem, od którego pachwiny opadają białe lub różowe kwiaty na szypułkach, pojedyncze lub zebrane w parasolki. Okwiat kwiatów ma szeroko dzwonkowaty kształt, składa się z sześciu liści z żółtą lub zieloną plamką na szczycie. Owocem białego kwiatu jest mięsiste pudełko z okrągłymi lub podłużnymi czarnymi nasionami.

Sadzenie białego kwiatu na otwartym polu

Kiedy sadzić biały kwiat w ziemi

Białe cebulki kwiatowe najlepiej sadzić w ziemi w okresie uśpienia, czyli od lipca do września. Jeśli jesień jest długa i ciepła, dopuszczalny okres sadzenia rośliny przedłuża się do początku listopada. Kupując materiał do sadzenia uważaj: wybieraj cebulki, które są gęste, ciężkie, pokryte nienaruszonymi skorupami, z krótkimi korzeniami i bez łodyg: jeśli cebulka ma długie korzenie lub ma łodygę, należy ją natychmiast zasadzić w ogrodzie kwiatowym. Spróbuj kupić materiał do sadzenia bez uszkodzeń mechanicznych, w każdym razie nie powinny znajdować się na dnie, a także ślady pleśni. Lepiej nie kupować zepsutej, pogniecionej iz obraną powłoką ochronną, a także z uszkodzonym dnem żarówki. Jeśli kupiłeś materiał do sadzenia zbyt wcześnie, a przed sadzeniem pozostało ponad miesiąc, przechowuj go w plastikowej perforowanej torbie z trocinami lub wiórami.

Jak sadzić biały kwiat

Białe kwiaty preferują obszary półcieniste w pobliżu zbiorników wodnych i krzewów, z dobrze przepuszczalną wilgotną glebą bogatą w próchnicę. Podczas przygotowywania gleby do sadzenia wprowadza się do niej żwir lub gruby piasek rzeczny do kopania. Do słabych gleb dodaje się zgniły obornik (w żadnym wypadku świeży), piasek i glebę liściastą. Możesz dodać zgniły torf i trochę wapna, ponieważ białe kwiaty nie lubią kwaśnych gleb.

Biały kwiat sadzi się według tego samego schematu, co inne rośliny bulwiaste: nad cebulką w glebie powinna znajdować się warstwa ziemi równa jej dwóm średnicom, ale jednocześnie nie powinna być mniejsza niż 5 cm Głęboko posadzone cebulki z czasem stają się duże i stopniowo niedostatecznie zakopane kurczą się, ale aktywnie powiększają dzieci. Po posadzeniu miejsce jest podlewane.

Pielęgnacja białych kwiatów w ogrodzie

Jak dbać o biały kwiat

Sadzenie białego kwiatu i jego pielęgnacja niewiele różni się od uprawy roślin ogrodowych, takich jak muscari, hiacynty i lasy. Pielęgnacja polega na wykonywaniu zwykłych czynności dla każdego ogrodnika: podlewania, spulchniania gleby, pielenia i opatrunku.

Podlewanie i karmienie białego kwiatu

Nie ma potrzeby podlewania roślin wczesną wiosną, ponieważ gleba długo zatrzymuje wilgoć po stopieniu się śniegu. Jeśli zima była bezśnieżna, a wiosną jest ciepło i sucho, należy od czasu do czasu podlewać rośliny zimną, osiadłą wodą, starając się zapobiec spadaniu kropli na kwiaty. Jeśli nie podlejesz białego kwiatu, nic złego mu się nie stanie, ale roślina będzie niewymiarowa.

Jako nawozy stosuje się płynne kompleksy mineralne o niskiej zawartości azotu, ponieważ pierwiastek ten stymuluje aktywny wzrost liści białego kwiatu, ale roślina tworzy niewiele kwiatów. Ponadto przy wilgotnej pogodzie gęsta zielona masa może stać się podstawą rozwoju infekcji grzybiczych. Fosfor natomiast stymuluje obfite kwitnienie, a potas sprzyja tworzeniu się zdrowych cebul, dla których zimowanie w gruncie nie będzie męką.

Przeszczep i rozmnażanie białego kwiatu

Zarówno przesadzanie, jak i rozmnażanie białego kwiatu poprzez dzielenie gniazd przeprowadza się w stanie spoczynku rośliny, czyli w okresie od czerwca do września lub października. Wskazane jest przeszczepianie białego kwiatu co 5-7 lat, w przeciwnym razie przylegające cebulki zaczną cierpieć z powodu braku pożywienia, a rośliny uschną. Wyjęte z ziemi gniazda są dzielone, cebulki suszone w cieniu, oczyszczane ze starych i chorych korzeni, uszkodzone i zgniłe łuski, uszkodzenia mechaniczne traktuje się proszkiem węglowym lub popiołem, chore i nieużyteczne okazy odrzuca się. Następnie dzieci siadają na przygotowanym obszarze zgodnie ze schematem, który już opisaliśmy.

Możesz rozmnażać biały kwiat i nasiona, które wysiewa się natychmiast po zbiorach lub tej samej jesieni, ponieważ podobnie jak nasiona mroczków szybko tracą zdolność kiełkowania. W okresie zimowym nasiona w glebie ulegają naturalnemu rozwarstwieniu, co wpływa pozytywnie na dalszy rozwój sadzonek. Wysiew odbywa się w skrzynkach, następnie pojemniki przykrywa się specjalną folią chroniącą przed chwastami i upewniając się, że podłoże nie wysycha. Sadzonki kwitną tylko przez 7-8 lat. Biały kwiat aktywnie rozmnaża się przez samosiew, ale możesz przejąć kontrolę nad tym procesem: nie pozwól sadzonkom rosnąć tam, gdzie ich nie potrzebujesz, ale zadbaj o te, które pojawiły się w wyznaczonym dla nich miejscu i na wszelkie możliwe sposoby pobudzaj ich wzrost i rozwój.

Biały kwiat zimą

Białe kwiaty są odporne na zimę, więc nie potrzebują schronienia. Jeśli przewidują mroźną zimę bez śniegu, rzuć w miejsce świerkowe gałęzie i zapomnij o białym kwiecie do wiosny.

Szkodniki i choroby białego kwiatu

Nie można powiedzieć, że biały kwiat jest rośliną bolesną, ale ma problemy. I mniej więcej tak samo jak u innych pierwiosnków - przebiśniegów.

Spośród szkodników roślinę mogą denerwować ślimaki, bulwiaste nicienie, czerpaki i ich gąsienice, a także gryzonie - krety i myszy. Grube gąsienice czerpaka można zbierać ręcznie jesienią, kiedy przygotowują się do przepoczwarzenia lub zniszczyć ogródek kwiatowy środkiem owadobójczym.

Nicień bulwiasty to mały robak, który tworzy żółtawe guzy na liściach białego kwiatu. Jeżeli na roślinie osiedliły się nicienie, należy je zniszczyć, a pozostałe okazy wykopać, a cebulki namoczyć przez kilka godzin w wodzie o temperaturze 40-45 ºC i posadzić w innym miejscu. Niemożliwe jest sadzenie roślin bulwiastych w glebie, w której występują nicienie przez 4-5 lat..

Ślimaki podziemne osadzają się na glebach gliniastych lub bogatych. Aby się ich pozbyć, podczas sadzenia żarówka w otworze jest otoczona warstwą grubego piasku..

Gryzonie nie tylko uszkadzają cebulki zębami, ale także przenoszą je do nor. Od gryzących myszy lub pieprzyków cebulki mogą gnić, ale problem może wykryć tylko roślin z depresją. Cebule należy wykopać, wyciąć zgniłe obszary, rany posypać popiołem i pozostawić do wyschnięcia na kilka godzin, po czym można je ponownie zasadzić w ziemi. Myszy mogą osiedlać się w darniach z trawą lub w kępach bylin, dlatego staraj się trzymać je co najmniej trzy metry od posadzenia białego kwiatu: nie oddalają się od nory. I na wszelki wypadek rozprowadź przynętę z trucizną na miejscu.

Spośród chorób, które mogą wpływać na biały kwiat, najstraszniejsze są nieuleczalne choroby wirusowe. Jeśli na liściach rośliny pojawią się jasnożółte lub bladozielone ślady, a powierzchnia talerza zostanie pokryta guzkami i zacznie się zwijać, natychmiast usuń roślinę i spal ją, zanim zainfekuje sąsiednie okazy.

Brązowe lub czarne ślady na liściach białego kwiatu, szary puszysty kwiat, który pojawia się na łodydze w pobliżu powierzchni gleby i stopniowo przesuwa się wyżej, wskazuje, że roślina jest dotknięta chorobami grzybiczymi - szarą pleśnią lub rdzą. Chore miejsca należy wyciąć i spalić, po czym wszystkie rośliny i glebę pod nimi należy potraktować roztworem fungicydu.

Rodzaje i odmiany białych kwiatów

Jak już pisaliśmy na początku artykułu, w kulturze uprawiane są tylko dwa rodzaje białych kwiatów.

Wiosenny biały kwiat (Leucojum vernum)

- gatunek występujący na obrzeżach lasów bukowych w Europie Środkowej, w tym w Karpatach. Jest to bylina do 20 cm wysokości z jajowatą cebulką o średnicy do 2 cm. Liście jary są szerokie lancetowate, do 25 i do 1,2 cm szerokości, a szypułki osiągają wysokość 30 cm. Pojedyncze lub sparowane białe kwiaty opadające o przyjemnym zapachu są zaznaczone na wierzchołkach płatków z żółtymi lub zielonymi plamkami. Kwitnie przez 3-4 tygodnie, począwszy od kwietnia. Owocem jest prawie kulista trójkomórkowa mięsista kapsułka. W kulturze gatunek istnieje od 1420 roku. Najlepsza ocena:

• Carpathicum - roślina o większych niż główny gatunek, kwiatach z żółtymi plamkami na płatkach.

Letni biały kwiat (Leucojum aestivum)

występuje w naturze na zalanych łąkach i wzdłuż brzegów rzek Europy Zachodniej i Południowej, Krymu, Zachodniego Zakaukazia, Azji Zachodniej i Azji Mniejszej. Jest byliną do 40 cm wysokości, z liśćmi do 30 cm długości i szypułkami do 40 cm. Białe kwiaty, które otwierają się w drugiej połowie maja, zbiera się po 3-10 sztuk w opadających parasolach. Kwitnienie trwa około trzech tygodni. W kulturze gatunek istnieje od 1588 roku. Najbardziej znana odmiana:

• Giant Grawitacyjny - odmiana ogrodowa wyhodowana w Anglii z szypułkami o wysokości do 60 cm, z których każdy ma 6 białych kwiatów ze słomkowozielonymi plamkami na płatkach.

Bardzo piękne śródziemnomorskie gatunki białych kwiatów - włochate, długolistne i tingitańskie - są przydzielone do osobnego rodzaju i obecnie nazywane są acis.

Spośród gatunków kwitnących jesienią w kulturze ogrodowej Europy Zachodniej popularne są różowe i jesienne białe kwiaty. Jesienny biały kwiat osiąga wysokość zaledwie 12 cm i kwitnie we wrześniu białymi kwiatami z zielonymi plamkami. Dziś te rośliny nazywane są acises i są hodowane w osobnym rodzaju..