Prawidłowe przycinanie i okrywanie winogron na zimę

Negatywne cechy okresu zimowego negatywnie wpływają na rozwój winogron. Ze względu na niskie temperatury roślina może zamarznąć i umrzeć. Kompetentnie przeprowadzone jesienne czynności agrotechniczne pozwolą nie tylko utrzymać krzew w stanie nienaruszonym i bezpiecznym, ale także przyczynią się do wzrostu plonu i masy owoców, a także znacznej poprawy wyglądu i smaku jagód. Główne środki do pielęgnacji winogron jesienią obejmują przycinanie i schronienie.

Podstawy przycinania winogron jesienią

Usunięcie cząsteczki winorośli pod koniec roku wynika z konieczności stworzenia warunków, w których roślina będzie w stanie uzyskać jak największą ilość wysokiej jakości plonów. Prawidłowe przycinanie pozwala uzyskać większe jagody o lepszej przydatności handlowej i smaku..

Określając odpowiednią datę przycinania, zwykle koncentruje się na okresie początku opadania liści. Po zrzuceniu liści należy odczekać około 15-20 dni i dopiero wtedy przystąpić do formowania korony roślin. W tym czasie pędy są wystarczająco nasycone składnikami odżywczymi. Dodatkowo mróz wpływa na stan gałęzi, czyniąc je cienkimi i łamliwymi. Dlatego przycinanie jest pożądane przed nadejściem niskich temperatur. Z kalendarza wynika, że ​​optymalny termin tego przyjęcia agrotechnicznego przypada zwykle na koniec października - początek listopada..

Przycinanie winogron na zimę należy rozpocząć od usunięcia wszystkich łodyg dotkniętych chorobami i szkodnikami. Zwyczajowo nie wyjmuje się ich z ogrodu, tylko na miejscu pali. Zapobiegnie to rozprzestrzenianiu się patogenów w całym miejscu, zwłaszcza jeśli pędy zostały dotknięte chorobami grzybiczymi..

Niepożądane jest usuwanie absolutnie wszystkich dodatkowych łodyg. Pędy zastępcze należy pozostawić wraz ze zdrowymi częściami krzewu. Będą stanowić ubezpieczenie na wypadek śmierci lub poważnego uszkodzenia rośliny lub jej głównych elementów korony..

Jesienne techniki przycinania

Każda odmiana winorośli wymaga określonych zasad przycinania na dany sezon. Ogólnie akceptowane są następujące opcje formowania korony rośliny:

1. 1. Krótki. Większość łodyg jest ścięta. Pozostałe pędy zachowują nie więcej niż 3-4 oczy. Głównym zadaniem tej metody jest tworzenie pędów, które następnie zastąpią utracony krzew..
2. 2. Średnia. Odbywa się to tak, aby na każdej sesji pozostało około 8 pąków. Jest uważany za najdelikatniejszą opcję przycinania. Rezultatem jest powstanie rośliny o silnych, dobrze rozwiniętych pędach i odporności na niskie temperatury..
3. 3. Długi. Na głównym pniu pozostają nie więcej niż 4 gałęzie. Każdy z nich powinien mieć około 15 oczu.
4. 4. Mieszane. To połączenie pierwszej i trzeciej opcji. Potencjalnie owocujące łodygi zostają zachowane, a pędy zastępcze są skrócone.

Każda z powyższych metod ma określone zalety i wady. Jednak ta ostatnia opcja jest najbardziej optymalna zarówno dla „manekinów”, jak i dla doświadczonych ogrodników. Dzięki niemu roślina jest stale odnawiana, w wyniku czego rośnie ilość zbiorów, poprawia się jej waga, wygląd i smak..

Technika przycinania krzewów w różnym wieku

Sposoby uformowania korony winogron jesienią zwykle różnią się w zależności od wieku rośliny:

• Pierwszy rok. Zazwyczaj w tym okresie winnica nie jest przycinana. Nie ma jeszcze rozłożystej struktury gałęzi ani silnego listowia. Uciekają się do formowania korony jednorocznych tylko w niektórych przypadkach, na przykład gdy kiełek jest uszkodzony lub zgięty. Po przycięciu pozostają co najmniej dwie zdrowe, pełnoprawne nerki.
• Drugi rok. Dwoje oczu pozostawione na roślinie w pierwszym roku jej wzrostu zamieni się w pełnoprawną winorośl, która na wiosnę zostanie pocięta na 4 oczy. Jesienią każdy z nich utworzy jeszcze jeden pęd, a liczba pędów zrówna się z 8. Jesienią należy wybrać z dostępnej liczby pędów cztery najzdrowsze iw pełni uformowane i skrócić je długą metodą. Resztę należy odpowiednio przyciąć, zachowując mały kikut. Usuwanie łodyg „pod korzeniem” jest niedopuszczalne, ponieważ podczas wysychania centralny pień grozi pęknięciem.
• Trzeci rok. Jesienią roślina ma już 4 łodygi, z których każda ma 4 łodygi. To z nich utworzą się pędy owocujące. W pierwszych etapach usuwa się dwie najsłabsze gałęzie z każdej strony. Z dwóch pozostałych jeden jest wykonywany jako sesja zastępcza, skracając ją do trzech oczu. Drugi zostaje z 13-15 nerkami.
• Czwarty i kolejne lata. Po trzech latach głównym celem przycinania jest zwiększenie plonu. Należy również uważać, aby roślina nie słabła. Konieczne jest usunięcie pędów, które w pełni urosły. Nowe pąki wzrostu kładzie się na pędach zastępczych, które zyskały siłę w ciągu dwóch lat.

Winogrona schronienia na zimę

Ta technika agrotechniczna jest wykonywana natychmiast po całkowitym zakończeniu jesiennego przycinania. Procedura ta praktycznie nie jest wykonywana w regionach południowych, gdzie temperatury w zimie rzadko spadają do wartości krytycznych. Gdy poruszasz się na północ, ta technika agronomiczna staje się niezbędna. Bez tego roślina na pewno umrze zimą, nie wytrzymując zimna..

Schronisko poprzedzone jest następującymi czynnościami:

• czyszczenie zarośli z krat;
• wiązanie kiełków.

Zimowe chłody są szczególnie niebezpieczne dla roślin sadzonych w tym roku w otwartym terenie. Muszą zostać rozlane przed nadejściem zimnego okresu. Procedura polega na tym, że ziemię wylewa się na dolną część krzewu od góry, tak że w rezultacie powstaje zjeżdżalnia o wysokości około 20-30 cm W zimnych regionach taka procedura zwykle nie wystarcza.

Czas schronienia

Najskuteczniejsze jest schronienie winogron po rozpoczęciu okresu pierwszych jesiennych przymrozków. Dzieje się tak, ponieważ zamrożona winorośl ulegnie naturalnemu utwardzeniu na zimno, co będzie sygnalizowane zmianą jej koloru na jasnobrązowy.

Zbyt wczesne przykrycie zwykle szkodzi roślinie. W zbyt ciepłej atmosferze pędy zaczynają gnić, a wraz z nadejściem okresu stabilnych, niskich średnich temperatur dziennych grozi im całkowite obumarcie. Wybierając termin schronienia, należy kierować się wskaźnikami pogody w danym okresie, jednak średnio zabieg przeprowadza się w drugiej połowie października..

Krzewy ziemne schronienie

W pobliżu krzewu winogronowego wykopuje się rów o głębokości 20-30 cm. Umieszcza się tam winorośl, poddaną wstępnej obróbce chemikaliami ze szkodników. Następnie wykopany otwór przykrywa się warstwą gleby. Na powstałej konstrukcji instalowane są drewniane kołki, aby szybko znaleźć to miejsce na wiosnę..

Ta metoda jest preferowana w przypadku regionów środkowego pasa. W regionach północnych praktycznie nie jest używany ze względu na wysoki poziom opadów. Ze względu na podmoknięcie gleby pędy również zamoczą się w ziemi, przez co zamarzają i giną.

Suche schronienie

Gleba, która posłuży za podstawę tego projektu, jest pokryta trocinami, słomą lub innym materiałem do ściółkowania. Na nim kładzie się łodygi. Do zadaszenia używa się polietylenu, plandeki, folii nylonowej itp. Aby zachować powstałe schronienie, folię mocuje się specjalnymi klamrami lub dowolnym ciężkim środkiem pod ręką. W takim przypadku szczególnie ważne jest, aby nie rozerwać materiału pokryciowego..

Konieczne jest umieszczenie trucizny myszy i innych gryzoni wraz z pędami, w przeciwnym razie mogą one całkowicie zniszczyć winogrona zimą.

Wada tej metody jest najbardziej widoczna podczas odwilży. Jeśli nie masz czasu na zdemontowanie konstrukcji na czas, w jej wnętrzu gromadzi się kondensacja, w wyniku której mogą zacząć się rozwijać choroby grzybowe.