Scumpia: sadzenie i pielęgnacja, rodzaje i odmiany

Roślina scumpia (łac.Cotinus)

należy do rodzaju drzew lub krzewów liściastych z rodziny Sumach, powszechnych w umiarkowanych regionach Eurazji i wschodniej części Ameryki Północnej. W rodzaju są tylko dwa gatunki. Nazwę „cotinus” nadał roślinie francuski lekarz i botanik Joseph Tournefort - starożytni Grecy tak nazywali dziką oliwkę. W kulturze drzewo scumpia znane jest od czasów starożytnych, podobno dlatego ma tak wiele nazw: zheltinnik, wenecki sumak, drzewo opalające, krzew peruki, drzewo dymne i inne. Dziś scumpia jest uprawiana na skalę przemysłową w celu uzyskania fizeginu - żółto-pomarańczowego barwnika do skóry, wełny i jedwabiu; rękodzieło wykonuje się z żółtawo zielonego drewna; liście scumpii są używane do garbowania skór. Scumpia jest również uprawiana jako ozdobna liściasta roślina ogrodowa.

Krzew Scumpia - opis

Skumpia pospolita lub skumpia garbarska to rozgałęziony krzew o wysokości od 1,5 do 3 m lub drzewo o szeroko-owalnej, zwartej koronie w kształcie parasola o wysokości do 5 m.Kora skumpii jest brązowa, łuszcząca się, pędy są nagie, zielone lub czerwonawe, emitujące sok mleczny. Liście scumpia są naprzemienne, proste, odwrotnie jajowate, o całych krawędziach lub z niewielkimi zębami, skórzaste, petiolate, zielone lub ciemnoczerwone, przybierające jesienią purpurowy odcień. Małe zielonkawe kwiaty zebrane są w koronkowe, puszyste kwiatostany wiechowate o długości do 30 cm, a gdy krzew mącznicy kwitnie w maju lub czerwcu, łodygi wydłużają się, pokryte długim czerwonawym stosem, co sprawia, że ​​drzewo wygląda jakby było spowite czerwonawą mgłą. Owoce Scumpii to mały zielony pestkowiec na długiej szypułce, czerniejący w miarę dojrzewania. Żywotność łuski wynosi około 100 lat.

Sadzenie śmieci

Kiedy sadzić scumpię

Sadzonki Scumpii z zamkniętym systemem korzeniowym można sadzić w gruncie o każdej porze roku, poza zimą, należy jednak pamiętać, że scumpia należy do roślin o długim okresie wegetacji, dlatego w przypadku sadzenia zbyt późną jesienią roślina może nie mieć czasu na zakorzenienie się przed nadejściem chłodów i spóźniona Sadzenie wiosną może doprowadzić do zakorzenienia zachodzącego w szczycie upałów, co może również spowolnić proces adaptacji. Do sadzenia skumpii wybierają lekki, chroniony przed wiatrem, obszerny obszar, chociaż dobrze rośnie w półcieniu. Najlepsza gleba dla scumpii jest lekka, przepuszczalna, obojętna lub zasadowa, ale rośnie również na kwaśnych, ciężkich glebach, a nawet na skałach. Niziny lub obszary z bliskim występowaniem wód gruntowych nie są odpowiednie dla żużla - nie toleruje stojącej wody w korzeniach żmii.

Jak sadzić skumpię

Sadzonki Scumpii należy wyjąć z pojemnika na dzień przed sadzeniem, a ich korzenie namoczyć w wodzie, a przed sadzeniem należy dokładnie zbadać korzenie: usunąć chore lub wysuszone, potraktować skrawki fungicydem, a następnie pokruszyć węgiel. Jama skumpii powinna być nieco większa niż system korzeniowy sadzonki. Nie trzeba przygotowywać specjalnego podłoża i mieszać go z nawozami - ukorzenienie sadzonki scumpia będzie znacznie skuteczniejsze na słabej glebie. Wlej kilka wiader wody do otworu, pozwól mu się namoczyć, a następnie ułóż kopiec ziemi na dnie, umieść na nim sadzonkę scumpii, ostrożnie wyprostuj jej korzenie, wypełnij otwór ziemią, ubij i obficie podlewaj. Podczas sadzenia kołnierz korzeniowy powinien znajdować się 2-3 cm nad poziomem gleby - po podlaniu zwykle opada do poziomu powierzchniowego.

Opieka nad Skumpią

Jak wyhodować scumpię w ogrodzie

Sadzenie i pielęgnacja garbnika nie sprawi Ci żadnych problemów. Świeżo posadzone rośliny należy obficie podlewać przez jakiś czas i często podlewać, zanim się zakorzenią.Dorosłe papugi należy podlewać w razie potrzeby - obficie, ale nie często. Najważniejsze w tej sprawie jest, aby roślina nie cierpiała z powodu nadmiaru wody. Jeśli wiosną, po rozgrzaniu się ziemi, ściółkujesz koło pnia drzewa, będziesz musiał znacznie rzadziej podlewać scumpię. Roślin rosnących na ubogiej glebie wskazane jest karmienie nawozami: na początku sezonu wegetacyjnego stosuje się nawozy azotowe, w środku lata przechodzą na nawozy potasowo-fosforowe. Skumpia dobrze reaguje zarówno na suplementy organiczne, jak i mineralne. Jeśli jednak gleba na twoim terenie jest żyzna, prawdopodobnie twoja roślina nie będzie potrzebować dodatkowego karmienia dla dobrego rozwoju i obfitego kwitnienia..

Przycinanie scumpii

Uprawa scumpii polega na regularnym, ale nie częstym przycinaniu rośliny. Raz na dwa lub trzy lata, mniej więcej w maju, aż do rozkwitu liści krzewu, gałęzie zamarznięte lub uszkodzone zimą są odcinane, a także przeprowadza się przycinanie formacyjne krzewu. U młodych roślin roczne pędy są cięte o 2/3, stare pędy można przycinać silnie - tylko na pniu. Jeśli regularnie i poprawnie uformujesz koronę rośliny, twój krzew dobrze się rozgrzeje, a liście na nim będą duże i jasne.

Kwitnienie scumpia

Kwitnienie scumpii jest nieporównywalne z niczym - nie można oderwać wzroku od rośliny. Kwitnąca scumpia stwarza w ogrodzie atmosferę lekkości i delikatności. W ciepłych regionach środkowego pasa scumpia kwitnie kilka razy w sezonie jasnożółtymi lub kremowymi kwiatami zebranymi w pierzaste wiechy. Pierwszy raz kwitnie w maju, następnym razem w drugiej połowie lata.

Szkodniki i choroby Scumpia

Roślinka, odporna na choroby i szkodniki, prawie nie jest przez nie uszkadzana, zdarzały się jednak przypadki, gdy roślina została zaatakowana przez jelonka, małego kornika drukarza i żuczka pospolitego, którego można się pozbyć poprzez potraktowanie rośliny Carbofosem lub Decisem.

Schronisko skumpii na zimę

Przygotowanie skumpii na zimę polega na schronieniu młodych roślin na zimę, ale przed przykryciem skumpii na zimę konieczne jest ściółkowanie jej pnia grubą warstwą torfu lub próchnicy, dotyczy to zarówno młodych, jak i dorosłych roślin. Młode skumpie są wiązane na zimę gałązkami świerkowymi, a jeszcze lepiej, są całkowicie pokryte włókniną. Dorosłe odmiany skumpii, polecane do uprawy w pasie środkowym, hibernują bez zadaszenia.

Scumpia na przedmieściach

Uprawa scumpii w regionie moskiewskim wymaga bardziej przemyślanego podejścia przy wyborze odmiany rośliny oraz dokładniejszego i bardziej odpowiedzialnego przygotowania scumpii na zimę. Dla tych, którzy zamierzają uprawiać scumpię w Moskwie i regionie moskiewskim, zalecamy:

• nabywać tylko odporne na zimę gatunki roślin;
• wybieraj sadzonki w szkółkach, które przeżyły już 1-2 zimy;
• zasadzić skumpię na obszarze chronionym przed wiatrem i przeciągami;
• pamiętaj, aby zapewnić schronienie młodym okazom przez kilka pierwszych zim.

Gatunki zielonolistne scumpia są bardziej odporne na zimno niż odmiany o fioletowych liściach, które w bezśnieżne mroźne zimy mogą przemarzać do poziomu pokrywy śnieżnej i chociaż całkowicie regenerują się w okresie wegetacji, nie mają siły do ​​kwitnienia..

Powielanie scumpii

Jak rozmnażać scumpię

Scumpia rozmnaża się w sposób generatywny lub przez nasiona, a także na różne sposoby wegetatywne - przez sadzonki, odkłady i pędy.

Uprawa łuski z nasion

Hodowla generatywna Scumpii jest prowadzona głównie przez profesjonalistów. Nasiona Scumpii są pozyskiwane z owoców dojrzałych pod koniec lata i aby je wysiać wiosną, są rozwarstwiane w temperaturze 3-5 ºC przez 3-4 miesiące. Aby uwolnić nasiona ze zbyt gęstej wodoodpornej skorupy, przez którą bardzo trudno jest przedrzeć się zarodek, należy je spulchnić przed rozwarstwieniem, to znaczy umieścić w roztworze kwasu siarkowego na 20 minut, rozluźniając i rozpuszczając tę ​​skorupkę. Jeśli zdecydujesz się zasiać nasiona od razu, przed zimą, nie musisz ich spulchniać, ale zimą są one naturalnie rozwarstwione w ziemi. Nasiona wysiewa się wiosną lub jesienią w otwartym terenie na głębokość 2 cm.Na zimę rośliny nie są przykrywane. Sadzonki pojawiają się za rok.

Rozmnażanie scumpii przez sadzonki

Zielone sadzonki do ukorzeniania są cięte w czerwcu, moczone przez noc w roztworze heteroauxiny i sadzone rano, po zbudowaniu szklarni nad pojemnikiem. Gleba pod sadzonki scumpii składa się z równych części torfu, piasku i darni. Podczas ukorzeniania sadzonki wymagają regularnej wentylacji i bardzo częstego, ale niezbyt obfitego podlewania - najlepiej zwilżyć je butelką z rozpylaczem. Sadzonki zakorzeniają się w ciągu trzech tygodni, ale nie wszystkie - wskaźnik przeżycia wynosi około 30%.

Uprawa scumpii z sadzonek

Wiosną gałąź, która rośnie nisko na krzaku, a nie wysoko od podstawy, jest cięta wzdłużnie wzdłuż strony skierowanej na zewnątrz, a następnie pęd jest zginany do ziemi, mocowany i dodawany jest fragment, w którym wykonano nacięcie. W okresie wegetacji nawarstwianie jest podlewane, a gdy się zapuści korzenie, jest oddzielane od krzewu macierzystego i przesadzane na stałe.

Rodzaje i odmiany scumpii

W rodzaju łusek występują tylko dwa gatunki - łuskowiec zwyczajny i łuskowiec amerykański.

Wspólna skumpia lub skórzana skumpia (Cotinus coggygria)

rośnie w naturze głównie na południowych stokach gór w Himalajach, Chinach, na Krymie, w basenie Morza Śródziemnego, w Azji Mniejszej i na Kaukazie. Jest to krzew rozgałęziony, osiągający wysokość od 1,5 do 3 m, czasami jest to drzewo do 5 m wysokości z brązową łuskowatą korą, nagimi zielonymi lub czerwonawymi pędami, naprzemiennie, zwykle całe, ale czasami lekko ząbkowane, jajowate lub odwrotnie jajowate liście do 7 cm długości Liczne biseksualne żółtawe lub zielonkawe kwiaty zebrane są w duże rzadkie wiechy o długości do 30 cm.Owoce to małe suche pestki. Skumpia skórzana ma wiele form, z których najczęściej uprawia się skumpię płaczącą, czerwonolistną i pełzającą. Formy rośliny zielonolistne są bardziej odporne na zimę niż rośliny o czerwonych liściach, co powinni wziąć pod uwagę ogrodnicy, którzy zamierzają uprawiać scumpię w regionie moskiewskim. Jednak wśród form o czerwonych liściach istnieją odmiany, które doskonale tolerują moskiewskie mrozy. Oferujemy wybór kilku najbardziej znanych odmian skumpii garbarskiej:

• Lady Young - krzewy do wysokości 4 m. Liście tej odmiany są koloru zielonego, a kwiaty w kwiatostanach stopniowo zmieniają kolor z zielonego na kremowy iz kremowego na różowy. Roślina tej odmiany żyje 40-60 lat;
• wdzięk - krzew energiczny do wysokości 5 m. Liście duże, owalne, purpurowoczerwone, miękkie, do 5 cm długości, jesienią przebarwiają się na szkarłat. Fioletowo-różowe kwiaty są zbierane w duże (do 20 cm długości) stożkowate kwiatostany;
• scumpia fioletowy (Purpurea) - krzew o wysokości 7-8 mz fioletowymi, owłosionymi liśćmi i wiechami kwiatowymi;
• Złoty duch - scumpia z żółtymi liśćmi z pomarańczowym odcieniem wzdłuż krawędzi i wzdłuż nerwów. Jeśli krzew rośnie w cieniu, liście mają żółto-zielony odcień. Jesienią na liściach pojawia się czerwono-pomarańczowy rumieniec, który stopniowo rozprzestrzenia się na całej powierzchni. Scumpia Golden Spirit jest szczególnie atrakcyjna o tej porze roku dzięki obecności na jednym krzaku palety wszystkich jesiennych kolorów - od jasnozielonego i jasnożółtego do ciemnofioletowego;
• Royal Purple - wolno rosnący krzew do półtora metra wysokości z zaokrągloną rozłożystą koroną, liście roślin tej odmiany są duże, latem czerwono-brązowe, jesienią nabiera niebieskawo-metalicznego odcienia - kwiaty są czerwone ze srebrzystym połyskiem - roślina żyje około 70 lat;

Karczoch amerykański (Cotinus americanus)

lub odwrotnie jajowaty (Cotinus obovatus), lub oliwa sumakowa (Rhus cotinoiides) - drzewo nieduże, w warunkach naszego klimatu, nie przekraczające 5 m wysokości, o jasnozielonych liściach, prawie dwukrotnie większe od skumpii garbarskiej - do 12 cm długości. Ale brązowo-czerwono-zielone kwiatostany amerykańskiej scumpii są znacznie mniejsze - nie mają więcej niż 15 cm długości. Gatunek ten pochodzi z południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych - z Tennessee, Teksasu, Alabamy, gdzie nazywany jest „amerykańskim drzewem wędzarniczym” - amerykańskim drzewem dymnym. Rośliny tego gatunku nie są wykorzystywane w przemyśle skórzanym, a amerykańska scumpia nie zawiera żółtego pigmentu, ale pod względem dekoracyjności nie ustępuje bardziej powszechnemu typowi - garbnikowi. Jego duże zielone liście jesienią stają się ognistoczerwone, a drzewa świecą jak ogień. Niestety amerykańska skumpia nie rozpowszechniła się jeszcze w Europie, choć jest dość mrozoodporna i marznie zimą tylko podczas silnych mrozów. Amerykańska scumpia jest mało wymagająca w warunkach wzrostu, bezpretensjonalna w pielęgnacji.