Catalpa: sadzenie i pielęgnacja, rodzaje i odmiany

Roślina surmia (łac.Catalpa)

należy do rodzaju z rodziny Bignonium, którego przedstawiciele rosną w Ameryce Północnej, Indiach Zachodnich, Japonii i Chinach. Indianie używali gatunku Catalpa bignonium jako rośliny leczniczej do leczenia malarii i krztuśca, nazywając go „katoba”, a włoski lekarz i botanik Skopoli, który jako pierwszy opisał ten rodzaj, bez złego zamiaru zniekształcił jego indyjską nazwę - „surmia”. Według różnych źródeł, rodzaj liczy od 10 do 38 gatunków, niektóre z nich są uprawiane jako rośliny ozdobne w różnych regionach świata, w tym na Ukrainie, Białorusi i południowej Rosji..

Drzewo Catalpa - opis

Dekoracyjna surmia to malownicze drzewo liściaste lub wiecznie zielone do 20 m wysokości z zaokrągloną koroną. Liście wielu surmii są przeciwległe, czasem zawijane, sercowate, długo petiolate i bardzo duże - około 30x17 cm Kwitnienie surmii nie pozostawi nikogo obojętnym: pachnące białe lub kremowe kwiaty w kształcie lejka o długości do 7 cm z ciemnymi kropkami i plamami w gardle są zebrane w wiechowate piramidalne wyprostowane kwiatostany ... Owoce Catalpa - wiszące kapsułki w kształcie strąków o długości do 40 cm - są wypełnione licznymi latającymi nasionami. Kwitnienie surmii rozpoczyna się w połowie czerwca lub na początku lipca, a oryginalne owoce rośliny pozostają na niej przez całą zimę.

Sadzenie surmii

Sadzenie i pielęgnacja surmii odbywa się zgodnie z ogólnymi zasadami uprawy każdego drzewa ozdobnego. Sadzonki surówki w wieku od jednego do dwóch lat można kupić w centrach ogrodniczych lub bezpośrednio w szkółkach. Surmę sadzi się wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków lub po opadnięciu liści w miejscach nasłonecznionych, osłoniętych od wiatru, gdyż duże, ale bardzo delikatne liście drzewa mogą ulec uszkodzeniu w przeciągu. Pożądane jest, aby w obszarze, w którym będzie rosnąć surmia, wody gruntowe znajdują się na dużej głębokości. Surmia potrzebuje dużo miejsca: między nią a innymi roślinami należy zachować odległość 4-5 m Skład gleby, którym wypełnisz otwór o głębokości 1 m i średnicy 70 cm, powinien być mniej więcej taki: piasek (2 części), próchnica (3 części) , torf (1 część) i ziemia liściasta (2 części). Do tej mieszanki ogrodniczej dodaj 50 g fosforytu i 5 do 8 kg popiołu drzewnego. Kwaśność gleby powinna mieścić się w przedziale 6,5-7,5 pH.

Na dnie wykopu należy ułożyć piętnastocentymetrową warstwę materiału drenażowego, który może składać się z łamanej cegły lub tłucznia, następnie dół jest wypełniony prawie do góry żyzną mieszanką gleby, następnie korzenie sadzonki są do niej opuszczane, pozostała przestrzeń dołu jest wypełniona żyzną glebą, powierzchnia jest lekko ubita i obficie podlewana. Staraj się umieścić sadzonkę w dołku tak, aby jej szyjka korzeniowa podczas sadzenia znajdowała się nieco powyżej poziomu gruntu, zakładając, że po podlaniu gleba osiadła, a kołnierz znajdował się na poziomie powierzchni. Po wchłonięciu wody przykryj koło pnia materiałem organicznym, najlepiej torfem..

Pielęgnacja Catalpa

Jak uprawiać surmię w ogrodzie

Surmia jest higrofilna, dlatego wymaga cotygodniowego podlewania, szczególnie w czasie upałów i suchych dni. Jeśli sprawisz, że roślina poczuje pragnienie, jej liście stracą jędrność i zwisają, co niszczy dekoracyjny efekt surowca. Przybliżone zużycie wody to 2 wiadra na dorosłą roślinę. W chłodne lub deszczowe lata, a także pod warunkiem ściółkowania koła pnia surmii, można podlewać drzewo 2-3 razy w miesiącu. Po podlaniu lub naturalnych opadach łatwiej jest poluzować glebę w kręgu przy pniu na głębokość 30 cm i pozbyć się chwastów. W suchym upale surmia jest częściej nawilżana.

Uprawa surmii polega na regularnym karmieniu rośliny: dwa razy w sezonie do gleby należy dodawać roztwór (1:10) zgniłego obornika w ilości 5-6 litrów na dorosłe drzewo. Surmia dobrze reaguje na wiosenne karmienie nitroammofosem i jesienne karmienie nawozami potasowymi i fosforowymi: o tej porze roku drzewo nie potrzebuje azotu.

Przycinanie surmii

Surowicę lepiej przycinać wiosną, aż pąki zaczną puchnąć na drzewie: usuń zamarznięte, uszkodzone, chore i suche gałęzie. Zwykle tworzy się roślina o wysokości łodygi 1,2-2,0 m, powyżej której surmia rozgałęzia się w nisko rozłożystą koronę z 4-5 gałęziami szkieletu. W przyszłości szkieletowe gałęzie drzewa są w razie potrzeby skracane, a pogrubiające się gałęzie i pędy są cięte.

Szkodniki i choroby Catalpa

Surmia jest odporna zarówno na szkodniki, jak i choroby, ale czasami, jeśli jest osłabiona, może być kłopotliwa dla much hiszpańskich, z których roślinę można wyeliminować poprzez podwójne traktowanie pyretroidami Decis lub Fastak. Gorzej, jeśli szkodniki łodyg szerszeni osiedlają się na surmacie - owadach błonkoskrzydłych, których dorośli wyglądają jak szerszenie. Samice składają jaja w drewnie surowca, a larwy, które z nich wyłaniają się, robią w nim przejścia i zatykają je mąką wiertniczą. Drzewa uszkodzone przez larwy rogogona słabną i zaczynają wysychać. Z reguły nie da się uratować katalików, w których żyją ogony rogów. Ale możesz uratować drzewo za pomocą zapobiegania: ogony łodyg nie wpływają na zdrowe i silne rośliny..

Jeśli w drugiej połowie lata zauważysz, że liście w dolnej części korony surmii zaczęły opadać, żółkną i odpadają, możliwe, że cierpi na więdnięcie - więdnięcie pionowe. Jest to ciężka choroba grzybicza, w wyniku której roślina czasami traci liście tylko z jednej strony i wygląda to jednostronnie. We wczesnym stadium choroby można go wyleczyć, traktując drzewo preparatem Topsin-M, Fundazol i wlewając pod korzeń preparatem Maxim lub Rovral. W celach profilaktycznych surmia jest traktowana fungicydami Previkur, Quadris lub Falcon.

Catalpa na przedmieściach

Jeśli chcesz zacząć uprawiać surmię na środkowym pasie, musisz zacząć od wyboru materiału do sadzenia: potrzebujesz odpornych na zimę sadzonek. Najbardziej odporny na mróz gatunek uważany jest za wspaniałą surmię. Na środkowym pasie aklimatyzowane są również Catalps jajowate i bignonium. Z odmian surmii bignonium rośnie dobrze na przedmieściach Aurea (odmiana o złotych liściach), Picta (forma z pstrokatymi, pstrokatymi liśćmi), surmia Nana (nie kwitnąca zwarta forma rośliny) i Plena (odmiana o podwójnych kwiatach).

Aby uprawa surmizy była udana, należy spełnić określone warunki: sadzonki umieścić na dobrze oświetlonych i wilgotnych obojętnych glinach po południowej stronie budynków lub gęstych nasadzeniach iglastych, zapewnić im ochronę przed wiatrem i schronienie na zimę przez co najmniej pierwsze 2-3 lata. W przyszłości odpornych na zimę odmian surmii nie można izolować na zimę, a jeśli zamarzną w dowolnym roku, to w następnym sezonie wegetacyjnym łatwo się zregenerują.

Powielanie surmii

Catalpa dobrze rozmnaża się z nasionami, które nie wymagają specjalnego przetwarzania i letnich sadzonek.

Uprawa surmii z nasion

Namoczone przez 8-12 godzin w ciepłej wodzie, nasiona surowca surowiczego wysiewa się na sadzonki w lutym lub marcu. Możesz je siać jesienią, bez wcześniejszego namaczania. Siew odbywa się w rowkach, po czym nasiona posypuje się ziemią i przykrywa folią lub szkłem. Zawierają plony w temperaturze 20-22 ºC, zapewniając im dobre oświetlenie bez bezpośredniego nasłonecznienia, regularne podlewanie i wentylację. Surmię uprawianą przez zimę z nasion sadzi się na otwartym terenie wiosną, po ustabilizowaniu się ciepłej pogody. Z reguły dzieje się to w drugiej połowie maja..

Rozmnażanie surmii przez sadzonki

Sadzonki zbierane są w drugiej połowie lata. Sadzonki surówki o długości około 8 cm z kilkoma pąkami wycina się z dojrzałych drzew, sadzi na podłożu z torfu i piasku i przykrywa przezroczystą nasadką, aby uzyskać efekt cieplarniany. Dbanie o ukorzenienie sadzonek jest takie samo, jak w przypadku upraw surowca. Gdy tylko zauważysz, że na sadzonkach zaczęły pojawiać się nowe liście, proces ukorzeniania można uznać za zakończony pomyślnie. Sadzonki sadzi się na otwartym terenie, podobnie jak sadzonki surmii, w drugiej połowie maja.

Rodzaje i odmiany surmii surowej

Nie ma wielu rodzajów surowca surowego uprawianego w kulturze i teraz wam je przedstawimy..

Surmia pospolita (Catalpa bignonioides)

Lub surmia bignoniform rośnie w naturze wzdłuż brzegów rzek w Ameryce Północnej. Drzewo to osiąga wysokość do 20 cm, z rozłożystą szeroko okrągłą koroną i cienkowarstwową jasnobrązową korą. Niezwykłe są jasnozielone liście roślin tego gatunku, w kształcie przypominającym liście bzu, ale znacznie większe: osiągają 20 długości i 15 cm szerokości.Liście są nagie od góry, owłosione wzdłuż nerwów poniżej, a po potarciu wydzielają nieprzyjemny zapach. Białe pachnące kwiaty rośliny do 5 cm długości z czerwono-brązowymi plamkami i dwoma żółtymi paskami w gardle są zebrane w luźne piramidalne kwiatostany o długości do 30 cm i szerokości do 20 cm. Kwitnienie trwa około trzech tygodni. Owoce surówki bignoniform to wąskie kapsułki w kształcie strąków o długości do 40 cm z małymi nasionami. W kulturze gatunek ten od 1726 roku ma kilka form dekoracyjnych:

• złoty (aurea) - surmia o jasnożółtych liściach;
• Kene - drzewo o żółtych liściach z zielonymi żyłkami i ciemną plamą na środku blaszki liściowej;
• niski (nana) - forma krzewu z kulistą koroną.

Catalpa wspaniały (Catalpa speciosa)

Lub piękna surmia pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej, gdzie rośnie wzdłuż brzegów jezior i rzek. To piękne drzewo osiągające 30 m wysokości, o szerokiej piramidalnej koronie i smukłym pniu pokrytym szarą cienko-blaszkowatą korą. Liście tego gatunku, błyszczące, zielone, do 30 cm długości i do 15 cm szerokości, gładkie w górnej części talerza, osadzone są na długich ogonkach i otwierają się wcześniej niż liście innych typów surmii. Od spodu lekko owłosione. Pachnące, kremowo-białe kwiaty surówki o długości do 7 cm z falistym brzegiem, ozdobione fioletowo-brązowymi kropkami i dwoma żółtymi paskami od wewnątrz, tworzą szerokie wiechy o długości 15-20 cm, owoc to torebka o długości do 56 cm, pękająca po dojrzałości na 2 zawory. W kulturze gatunek istnieje od 1800 roku. Najbardziej znaną formą dekoracyjną jest:

• sypki, lub sproszkowany - liście tej rośliny są ozdobione wieloma kremowymi lub białymi plamami.

Catalpa ovate (Catalpa ovata)

Pochodząca ze środkowych Chin dorasta do 10 m wysokości, ale w kulturze dorasta nie więcej niż 3,5 m, a na środkowym pasie ze względu na częste przemarzanie nie przekracza 1,5 m Korona tej rośliny ma kształt namiotu, rozłożystość, liście trójklapowe, ciemnozielone, długości 20-30 i szerokości do 15 cm, kwiaty pachnące, kremowobiałe z fioletowym gardłem, zebrane w kwiatostany wiechowate o długości do 25 cm, owoce są kapsułkami w kształcie strąków o długości do 45 cm, gatunek wybredny jeśli chodzi o żyzność i wilgotność gleby i lekkie.

Catalpa fargesii

W warunkach naturalnych występuje w ciepłych lasach zachodnich Chin. Jest to drzewo liściaste o wysokości do 20 m, o liściach liliowych, z całymi przeciwległymi prostymi zielonymi liśćmi na ogonkach o długości do 10 cm. Pokwitanie na spodniej stronie blaszki liściowej jest gęstsze niż na wierzchu. Kwiaty o długości do 3,5 cm, różowe lub różowo-fioletowe z ciemnofioletowymi plamami po wewnętrznej stronie korony, zbiera się w 7-15 kawałkach w kwiatostany wiechowate. Kwitnienie tego gatunku rozpoczyna się miesiąc wcześniej niż innych katap. Gatunek jest bardzo dekoracyjny.

Hybryda Catalpa (Catalpa hybrida)

Lub sferyczna surmia - hybryda surmii zwyczajnej i surówki jajowatej, która jest drzewem do 16 m wysokości z zaokrągloną koroną, wydzielającą nieprzyjemny zapach po potarciu dużymi jasnozielonymi liśćmi, owłosionymi od spodu i kwiatami do 2,5 cm długości, zebrane w duże luźne kwiatostany ... Ten rodzaj surowca jest najczęściej używany w projektowaniu krajobrazu..

Catalpa w projektowaniu krajobrazu

Surówka szybko rośnie, jest odporna na niekorzystne warunki i nie jest kapryśna. Roślina jest atrakcyjna zarówno jako pojedyncza roślina, na przykład przy wejściu do sklepu, kawiarni czy biura, jak i przy nasadzeniach alei. Może ozdobić surmię i linię brzegową zbiornika. Połączenie różnych rodzajów roślin wygląda znakomicie, na przykład ze złotymi i fioletowymi liśćmi. Surmia, obojętna na zanieczyszczenie powietrza, jest w ostatnich latach coraz częściej wykorzystywana do zazieleniania miast, zastępując tradycyjne, ale nieco nudne topole i lipy. W parkach miejskich spektakularnie prezentują się kataliki otoczone żywopłotami głogowymi lub irga, które zachowują swoją atrakcyjność przez cały sezon.

W domkach prywatnych i letniskowych często uprawia się bignoniform i wspaniałe kataliki, wykorzystując je jako jasny akcent ogólnego krajobrazu. A w połączeniu z dębami i liściastymi magnoliami efekt dekoracyjny surmii staje się jeszcze jaśniejszy. W przypadku małych ogrodów i sąsiednich działek bardziej odpowiednie są niskie odmiany surowca - nana.