Angelica officinalis: użyteczne właściwości i przeciwwskazania

Angelica officinalis (Archangelica officinalis),

lub angelica officinalis - roślina zielna, gatunek z rodzaju Angelica z rodziny Parasol. Ta roślina pochodzi z północy Eurazji. Angelica jest uprawiana jako roślina lecznicza, aromatyczna i ozdobna. W przeciwnym razie roślina ta nazywana jest arcydzięgiem, fajką wilka, fajką łąkową, marihuaną, noszami, arcydzięgiem, dudziarzem, aw Europie - anielską lub anielską trawą. Angelica została sprowadzona do Europy Środkowej ze Skandynawii w XV wieku, skąd rozprzestrzeniła się na inne regiony. Rośnie w leśnych wąwozach, w lasach świerkowych i sosnowo-brzozowych, wzdłuż brzegów rzek i potoków.

Trawa arcydzięgla - opis

Angelica officinalis to dwuletnia pachnąca roślina, która w pierwszym roku życia tworzy jedynie podstawową rozetę z pęczka liści, aw drugim roku rozwija łodygę i szypułki. Kłącze arcydzięgla jest brązowe, krótkie, rzodkiewka, do 8 cm średnicy, porośnięte licznymi korzeniami przybyszowymi. Zawiera żółtawy lub biały mleczny sok. Łodyga arcydzięgla do 2,5 m wysokości, wyprostowana, pojedyncza, naga, gruba, cylindryczna, wydrążona wewnątrz i rozgałęziona u góry.

Liście są trzykrotnie pierzaste, naprzemiennie, z dużymi trójpłatowymi lub dwu-klapowymi segmentami jajowalnymi: podstawowo - długopłatowate, duże, o zarysie trójkątnym, liście łodyg nie są tak duże jak dolne, z osłonką okrywającą łodygę. Kwiatostan arcydzięgla to duży, złożony, prawie kulisty baldach o średnicy do 15 cm z dwudziestoma do czterdziestu promieniami, kwitnący na gęsto owłosionej szypułce w górnej części. Parasol składa się z nieokreślonych, małych żółtozielonych kwiatów z pięcioma płatkami. Owoc arcydzięgla jest eliptycznym zielonkawym lub żółtym dwu nasionem dzielącym się na dwa półowoce. Trawa Angelica kwitnie od czerwca do sierpnia w drugim roku życia, a jej owoce dojrzewają od lipca do września.

Uprawa arcydzięgla w ogrodzie

Siew arcydzięgla

Angelica najlepiej rośnie na terenach półcienistych lub słonecznych na glebach dobrze nawilżonych, żyznych, przepuszczalnych. Przed siewem glebę na miejscu wykopuje się kompostem lub humusem i wyrównuje. Arcydzięgiel wysiewa się przed zimą, we wrześniu, ponieważ jej nasiona wymagają zimnej stratyfikacji. Wysiew powinien być gęsty, ponieważ kiełkowanie nasion jest stosunkowo niskie. Jeśli arcydzięgiel rośnie zbyt gęsto wiosną, należy go sadzić zgodnie ze schematem 60x30 lub 60x40 cm, nie trzeba przykrywać upraw dzięgielu na zimę.

Jeśli siew odbywa się wiosną, nasiona są przechowywane w pojemniku na warzywa w lodówce przez trzy zimowe miesiące, po uprzednim wymieszaniu z mokrym piaskiem i umieszczeniu w pojemniku. Jednak wiosną liczba kiełkujących nasion może się zmniejszyć..

Pielęgnacja Angeliki

Kiedy pojawiają się pędy arcydzięgla, poletko jest mulczowane mchem, aby zwiększyć plony.. Opieka nad Angeliką jest prosta: podlewanie w porze suchej, pielenie, częste spulchnianie gleby wokół roślin, wprowadzanie do gleby nawozów mineralnych dwa razy w sezonie, ochrona przed chorobami i szkodnikami - tego oczekuje od Ciebie ta roślina.

Szkodniki i choroby Angelica

W pewnych okolicznościach arcydzięgiel może być zakażony chorobami grzybiczymi, takimi jak rdza lub mączniak prawdziwy. Nie jest pożądane traktowanie roślin preparatami chemicznymi, ponieważ dzięgiel ma tendencję do gromadzenia się trucizn w sobie, dlatego należy podjąć środki zapobiegawcze w przypadku prawdopodobnych chorób: przestrzeganie płodozmianu, regularne niszczenie chwastów na terenie, stosowanie nawozów mineralnych o niskiej zawartości azotu.

Wśród owadów groźne dla odpornej na suszę dzięgielu są przędziorki, które również nie lubią wilgoci i wilgoci. Aby odstraszyć kleszcze, dzięgiel jest traktowany naparem tytoniowym: 200 g makhorki lub tytoniu należy zalać 3 litrami wody, podawać przez jeden dzień, następnie odcedzić, dodać 50 g mydła w płynie dla lepkości i spryskać rośliny i ziemię pod nimi.

Gromadzenie i przechowywanie arcydzięgla

Do celów leczniczych używa się głównie korzenia arcydzięgla, a czasem jego nasion i liści. Korzenie roślin pierwszego roku życia zbierane są jesienią, we wrześniu-październiku, a korzenie roślin drugiego roku - w marcu i kwietniu. Są starannie wykopywane, uwalniane z ziemi, oddzielane od części naziemnej i dokładnie badane: kłącza uszkodzone przez norniki lub krety tracą swoje właściwości lecznicze. Całe kłącza są myte w zimnej wodzie, cięte wzdłuż i układane w jednej warstwie na papierze, drucianej kratce lub cienkiej szmatce do wyschnięcia w dobrze wentylowanym miejscu lub w cieniu na zewnątrz. Decydując się na suszenie surowców w piekarniku, należy to zrobić w temperaturze 35-40 ˚C.

Liście arcydzięgla zbiera się podczas kwitnienia i suszy w cieniu na zewnątrz. Gotowe surowce przechowuj w workach lub szczelnie zamkniętych kartonach nie dłużej niż dwa lata.

Gatunki i odmiany Angelica

Angelica officinalis ma trzy podgatunki:

• Angelica archangelica subsp. archangelica;
• Angelica archangelica subsp. norvegica;
• Angelica archangelica subsp. Litoralis.

Krajowi hodowcy nie uprawiali odmian arcydzięgla, a spośród europejskich odmian arcydzięgla najpopularniejsze są Jizerka i Budakalaszi.

Właściwości arcydzięgla - szkoda i korzyść

Lecznicze właściwości arcydzięgla

Angelica lecznicza zawiera wiele użytecznych substancji: korzenie zawierają olejki eteryczne, waleriany, jabłkowy, octowy, anielski i inne kwasy, a także żywice, wosk, cukry, karoten, pektyny, gorzki i garbniki. Skład olejku eterycznego wyciśniętego z kłącza - płynu o aromacie piżma - zawiera białko, tłuszcze, białka, węglowodany, błonnik, oleje tłuszczowe, fosfor, wapń, witaminę B12 i kwas askorbinowy. Charakterystyczny zapach olejku nadaje substancja ambrettolid.

Od starożytności wiadomo, że arcydzięgiel pobudza krążenie krwi, działa tonizująco na układ sercowo-naczyniowy i nerwowy, wzmacnia serce i odporność oraz zwiększa wydzielanie żółci i soku trzustkowego. Angelica jest używana przy reumatyzmie, dnie moczanowej, chorobach nerek. Nalewka alkoholowa z arcydzięgla pocierająca dolną część pleców z bólu.

Korzeń arcydzięgla jest wliczony w opłaty przepisane w leczeniu alkoholizmu. Ma również właściwości wykrztuśne, przeciwbakteryjne, moczopędne, przeciwzapalne. Stosuje się go przy zapaleniu oskrzeli, przeziębieniach, niestrawności, niepłodności u kobiet z anemią, problemach z krążeniem, osłabieniu i zawrotach głowy w okresie prenatalnym i poporodowym. Właściwości antyseptyczne rośliny pozwalają na stosowanie jej w reumatycznych procesach zapalnych i zapaleniu pęcherza..

W medycynie ludowej arcydzięgiel jest stosowany w leczeniu łuszczycy, przy podrażnieniach i starzeniu się skóry..

Perfumy Angelica są często używane w przemyśle perfumeryjnym i kosmetycznym, zwłaszcza w perfumach i wodach kolońskich o orientalnym bukiecie. W przemyśle spożywczym napoje bezalkoholowe i alkoholowe są aromatyzowane arcydzięgiem.

Bardzo ceniony jest miód z arcydzięgla, który można barwić na dowolny odcień od ciemnobrązowego do bursztynowego. Konsystencja miodu z arcydzięgla może być drobnoziarnista, smalcowa, żywiczna, a nawet grubsza. Charakterystyczną cechą miodu z arcydzięgla jest niska zdolność krystalizacji. Miód ma specyficzny aromat, a smak jest ostry, ale przyjemny, z ledwo wyczuwalną goryczką i posmakiem cukierkowo-karmelowym.

Angelica lecznicza - przeciwwskazania

Angelica jest przeciwwskazana dla tych, którzy mają indywidualną nietolerancję na jej składniki. Nie jest zalecany dla kobiet w ciąży i diabetyków..