Tęczowy sparaksja
Sparaxis należy do bylin bulwiastych z rodziny tęczówek. Jej ozdobne, lejkowate lub gwiaździste kwiaty kwitną pod koniec maja i uszlachetniają ogrody do końca czerwca. Tęczowy tropikan jest krótki. Na brzegach tropikalnych rzek i jezior jest w stanie rozciągnąć się nawet na metr. Dostosowany do rosyjskich warunków pogodowych może mieć od 15 do 60 cm wysokości, co w żaden sposób nie umniejsza jego walorów dekoracyjnych.
Sparaxis sadzi się zwykle w grupie 80-100 egzemplarzy, organizując w ogrodzie tęczowe łąki. W połączeniu z innymi roślinami stawiany jest na pierwszym planie, ponieważ jest bardzo piękny, miniaturowy i nie zasłania wyższych roślin. Idealny do sadzenia w ogrodach skalnych, donicach i wiszących pojemnikach.
Sadzenie sparaxis
Sparaxis jest mieszkańcem ogrodów południowych regionów Rosji, chociaż entuzjastycznym letnim mieszkańcom udaje się wyhodować go na otwartym terenie środkowego pasa. Każdego roku jesienią wykopują guzki wyblakłej rośliny, dokładnie je czyszczą, suszą, posypują suchymi trocinami, słomą lub torfem i przechowują w suchym i dobrze wentylowanym pomieszczeniu, utrzymując temperaturę 8-9 ° C. Nawiasem mówiąc, w ten sposób bulwy można przechowywać przez 2-3 lata. Zasady przechowywania bulwiastych bulw są takie same, jak dla bulw innych bulwiastych bylin.
Bliżej wiosny do guzków dodaje się ciepło, zwiększając temperaturę do 25-27 ° C. Na początku maja (kiedy nocne przymrozki już minęły) sadzi się je w otwartym terenie, pogłębiając dołki o 5-6 cm i układając je dość blisko: 4x4 cm dla roślin niskich lub 10x10 cm dla wyższych. Jeśli bulwy sparaxis posadzisz po okresie zimowym w kwietniu lub maju, zakwitną dopiero na początku sierpnia, ale okres kwitnienia będzie trwał do mrozów.
W regionach południowych można pominąć manipulacje przy kopaniu i przechowywaniu bulw. Na zimę wystarczy przykryć ściętą roślinę warstwą opadłych liści lub torfu o grubości 5-7 cm, wczesną wiosną uwolnić glebę z warstwy ściółki, rozsypać trochę próchnicy na glebie warstwą 1-2 cm i lekko zwilżyć glebę. To wystarczy do pomyślnego kiełkowania tęczowego tropikanu..
Miejsce zamieszkania sparaksji powinno być otwarte, ale spokojne. Uwielbiają gleby gliniaste, pożywne i przepuszczalne. Niektórzy mieszkańcy lata sadzą jesienią bulwy sparaxis, głęboko pogłębiając dziury (do 10-12 cm) i mulczując glebę torfem lub próchnicą. Cóż, w regionach południowych takie sadzenie bulw tropikalnych jest dopuszczalne, jeśli temperatura wewnątrz otworu pozostaje powyżej zera. Ponieważ bulwy roślin tropikalnych giną nawet w temperaturze -1 ° C. Rozważ ten niuans podczas sadzenia sparaxis.
A jeśli chcesz zobaczyć kwitnące ozdoby w mieszkaniu zimą, posadź sparaxis w małych (2-3 l) doniczkach po 3-4 guzki w każdym. Podlać i umieścić na parapecie, unikając przeciągów. 3-4 miesiące po posadzeniu można podziwiać niesamowite tropikalne kwiaty. Sparaxis można również rozmnażać, oddzielając bulwy od bulwy rodzicielskiej dorosłej rośliny. Ale w tym przypadku Tropikan zakwitnie dopiero 2 lub 3 lata po posadzeniu..
Sparaxis rozmnaża się również przez nasiona. Ale siew ich na otwartym terenie nie jest zalecany. Nasiona lepiej kiełkować w zamkniętym, ciepłym i wilgotnym pomieszczeniu w szerokich skrzynkach o wysokości 7-10 cm, w takich warunkach nasiona kiełkują obficie. Dlatego po pojawieniu się pierwszych pędów należy je przerzedzać z częstotliwością 2x2 cm, odczekać, aż nabiorą siły i dorosną do 5-8 cm, wtedy sadzonki można sadzić w otwartym terenie.
Pielęgnacja sparaxis
Latem, szczególnie w suche dni, sparaxis wymaga regularnego i obfitego podlewania. Raz w miesiącu roślina jest zasilana roztworem nawozów mineralnych w ilości 15-20 g na 10 litrów wody. W upalne dni opryski nie zaszkodzą, ale (!) - pamiętaj o podgrzaniu wody wczesnym rankiem lub późnym wieczorem, aby uniknąć „poparzeń” rośliny. W razie potrzeby należy usunąć uschnięte szypułki i uszkodzone liście. To jest ogólnie cała troska.
Rodzaje i odmiany sparaksji
Sparaxis ma sześć gatunków i kilkadziesiąt odmian. Najczęstsze i ulubione rodzaje sparaxis rosyjskich ogrodników są następujące:Sparaxis tricolor (Sparaxis tricolor)
Sparaxis tricolor, osiągający do 50 cm wysokości jest najczęstszym gatunkiem roślin w regionach Rosji. Różni się wdzięcznymi płaskimi kwiatami o różnych odcieniach z jasnym, kontrastowym środkiem. Łodyga z kwiatami jest tej samej długości co liście wyrostka mieczykowatego, wdzięcznie otaczając szypułkę. Ma wiele odmian ozdobnych i jest sprzedawany jako mieszanka.
Sparaxis Grandiflora (Sparaxis fragransgrandiflora)
Sparaxis Grandiflora jest najwyższym ze wszystkich innych gatunków roślin. Ma pasiaste, soczyste liście, pięknie oprawione w długie szypułki z dużymi kwiatami: białym, fioletowym, żółtym lub biało-żółtym. Na przykład odmiana „Striped” ma pomarańczowe kwiaty z jasnożółtym środkiem. Odmiana "Elegant" - fioletowo-żółte kwiaty z ciemnym, prawie czarnym rdzeniem. Sparaxis Grandiflora jest czasami określana jako pachnąca ze względu na swój niesamowity aromat..
Sparaxis Bilbifer (Sparaxis bulbifera)
Sparaxis Bilbifer reprezentowany jest przez liczne odmiany o mocnych, wyprostowanych łodygach, często bardzo rozgałęzionych. Ten typ rośliny, jedyny ze wszystkich, preferuje gleby wapienne i piaszczyste i ma w większości odmian duże, śnieżnobiałe kwiaty, rzadziej żółte lub żółto-białe.
Jednak wybredny tropikan wymaga od swojej luksusowej osoby wiele uwagi - jak każda inna roślina tropikalna. Ale ta obawa opłaca się wielokrotnie, gdy sparaxis wkracza w okres kwitnienia. Czasami zapiera dech w piersiach od opalizujących „plam” dziwacznych kwiatów, jest tak piękny ...
