Przy odpowiedniej technologii rolniczej arbuzy rosną w każdej strefie klimatycznej

Arbuz to cudowna, smaczna jagoda, która zawiera wiele witamin, ma silne działanie moczopędne i żółciopędne, może leczyć kamicę moczową i pozbyć się złego cholesterolu, cieszy się coraz większą popularnością wśród letnich mieszkańców.

Pomimo tego, że jest to kultura południowa, nowoczesne, ugruntowane naukowo techniki rolnicze oraz selekcja wczesnych dojrzewających i odpornych na zimno odmian i mieszańców umożliwiły jej uprawę w różnych warunkach klimatycznych..

Warunki uprawy arbuzów

Arbuzy to południowa, kochająca ciepło roślina. Naprawdę potrzebuje ciepła i światła słońca, które nie rośnie w cieniu. Idealna dla tej uprawy jest gleba piaszczysta lub gliniasta o odczynie kwaśnym 6–7–7. 0 pH. Nasiąkanie wodą jest dla niej destrukcyjne, więc bliskie położenie wód gruntowych na terenie jest niedopuszczalne. Nie można go również sadzić w łóżkach, jeśli poprzednikami były melony i psiankowate.

Takie warunki nie istnieją we wszystkich regionach Rosji, a mimo to w ciągu ostatnich 10-15 lat nauczyli się uprawiać tę wspaniałą jagodę nawet na Syberii i północnym Uralu, nie wspominając o środkowym pasie, gdzie dobrze rośnie na otwartym terenie. Duża zasługa rosyjskich hodowców, którzy opracowali odmiany i hybrydy przystosowane do różnych stref klimatycznych..

Do uprawy w trudnych warunkach syberyjskich odpowiednie są gatunki wczesne i bardzo wczesne o okresie wegetacji 60-90 dni. Należą do nich: Chłop, Tsyganok, Polosatik, Skorik, Krassen, Stok-647 oraz najpopularniejszy w tym regionie Hybrid-45. F-1-Gift of the North, Sibiryak, -1-Podmoskovny Charleston, F-1-Krimstar, Cinderella i Ultra-wczesne również sprawdziły się w tej strefie. Są uprawiane w szklarniach, ale także na zewnątrz. Stosując niezbędne metody agrotechniczne można zbierać plony.

Na środkowym pasie iw regionie moskiewskim hybrydy, które nie boją się nawet małych mrozów, rosną wyjątkowo i mają czas na dojrzewanie: Honey Giant, Skorik, Gift of the Sun, Suga Baby, Prince Albert F1, Sugar Kid, Williams F1 i Ogonyok. Są sadzone zarówno w szklarniach, jak i na otwartym polu..

Migotanie

Na południowych szerokościach geograficznych stosuje się zarówno odmiany wczesne, jak i późne okresy dojrzewania: Ataman F1, Spring Bush 334, Volzhanin, Astrakhansky, Kholodov`s Gift, Yubileiny, Delight, Chill, Black Prince. W tych regionach hoduje się je na wolnym powietrzu i podczas długiego, ciepłego lata udaje im się nie tylko dojrzeć, ale także osiągnąć imponujące rozmiary..

Cechy rosnących jagód

W miejscach południowych nie ma trudności w uprawie jagód. Jest wystarczająco dużo ciepła słonecznego i światła dla tej kultury, a brak deszczu jest kompensowany przez nawadnianie, więc arbuzy rosną w takich warunkach doskonale.

Jeśli chodzi o pozostałe strefy klimatyczne, nie można już obejść się bez zastosowania nowoczesnych technik rolniczych. Ze względu na krótkie i niezbyt ciepłe lato jagoda ta jest sadzona tylko przez sadzonki.

Przygotowanie sadzonek

Sadzonki zaczynają zajmować się od połowy do końca kwietnia, dzięki czemu 25-35 dni po wykiełkowaniu (jest to koniec maja - początek czerwca) można je sadzić w ziemi lub w szklarni.

Na szerokościach północnych i średnich lepiej jest używać nasion odmian hybrydowych o wczesnej dojrzałości. Są odporne na wiele chorób, dobrze znoszą zmiany temperatur, a nawet lekkie przymrozki..

Aby przyspieszyć kiełkowanie materiału sadzeniowego, stosuje się do niego niektóre metody agrotechniczne:

• Wertykulacja, czyli wymuszone uszkodzenie łuski sadzonki. Aby to zrobić, wystarczy przetrzeć nasiona dziobkiem na szmergielku..
• Rozgrzej się przez pół godziny w wodzie o temperaturze 50 stopni. Ta procedura przyspiesza procesy biologiczne i kiełkowanie.
• Dezynfekcja nasion słabo różowym roztworem nadmanganianu potasu.
• Kiełkowanie w wilgotnej szmatce umieszczonej w ciepłym miejscu (w pobliżu baterii lub grzejnika). Po dziobieniu nasiona wysiewa się w pojemnikach na głębokość 3 cm.

Ponieważ sadzonki arbuza nie tolerują dobrze przesadzania, należy je sadzić w pojedynczych doniczkach o średnicy co najmniej 10 cm i wysokości 12 cm, a podłoże do niego przygotowuje się z gleby torfowo-próchnicznej, składającej się z 1: 1 lub humusu i ziemi darniowej, przygotowanej w stosunku 3: 1. Każda z tych kompozycji uzupełniana jest popiołem drzewnym w ilości 1 szklanki na wiadro ziemi. Pojemniki są wypełnione tylko w 2/3, aby można je było dodawać w miarę wzrostu rośliny.

Posiane kubki należy umieścić w ciepłym pomieszczeniu o temperaturze + 30 ° C lub w pobliżu baterii, dzięki czemu sadzonki pojawią się w ciągu tygodnia. Następnie należy go obniżyć na 2 dni do + 18 ° C, co zapewni utwardzenie i wykluczy rozciąganie sadzonek. Dalszy wzrost w ciągu trzech tygodni powinien mieć miejsce przy temperaturze t + 20-25 ° С w ciągu dnia i spaść w nocy do + 18 ° С. Bardzo ważne jest również, aby oświetlenie było dobre i trwało co najmniej 10 godzin w ciągu dnia. Jego wadę należy skompensować oświetleniem specjalnymi lampami, w przeciwnym razie rośliny będą się rozciągać i deformować.

W tym czasie wykonywane są dwa opatrunki:

• pierwszy - 10 dni po wykiełkowaniu - napar dziewanny lub odchodów kurzych, rozcieńczony w stosunku 1:10;
• druga - tydzień po pierwszym - dodać do roztworu organicznego 50 g superfosfatu, 30 g siarczanu potasu i 15 g amonu na litr mieszaniny.

W końcowym etapie sadzonki muszą przejść kolejne utwardzenie, dzięki czemu będą bardziej odporne na kaprysy pogody. Tydzień przed sadzeniem na otwartym terenie należy umieścić go na balkonie lub w szklarni, obficie podlać i spryskać 1% roztworem płynu Bordeaux poprzedniej nocy.

Pielęgnacja zewnętrzna

Łóżka arbuzowe są przygotowywane jesienią. Wybrano dla nich najbardziej nasłonecznione i wzniesione miejsca. Do głębokiego kopania lub orki stosuje się nawozy humusowe, potasowe i fosforowe. Ze względu na długi okres mineralizacji nie zaleca się stosowania obornika pod tę uprawę. Wiosną ziemia jest poluzowana. Aby lepiej utrzymać ciepło, pokryto go czarnym spunbondem, w którym wycięte są otwory na dopasowanie. Materiał okrywowy służy również jako doskonała ściółka przeciwko chwastom i utrzymuje luźną glebę.

Aby prawidłowo sadzić sadzonki w otwartym terenie, należy przestrzegać pewnych zasad. Sadzenie przeprowadza się rano, ostrożnie usuwając każdą sadzonkę z doniczki wraz z kawałkiem ziemi i umieszczając w ogrodzie nie bliżej niż 1 m od siebie. Kiełki zasypiają, aż liście obficie podlewają, ustawiają łuki i przykrywają folią. Dalsza pielęgnacja polega na podlewaniu, schronieniu, zapylaniu, formowaniu łodyg, ochronie przed chorobami i szkodnikami.

Podczas gdy sadzonki są młode, wymagają dużo wody, dlatego należy je obficie podlewać, ale nie częściej niż raz w tygodniu. Po rozpoczęciu kwitnienia podlewanie jest zmniejszone, a gdy tylko owoce są związane, zatrzymują się całkowicie, w przeciwnym razie miąższ arbuzów może okazać się wodnisty i nie uzyskać niezbędnej zawartości cukru. Dodatkowe karmienie nie jest wymagane w okresie wegetacji, jeśli gleba była początkowo dobrze nawożona. Ponadto nadmiar nawozów, zwłaszcza nawozów azotowych, może spowodować zahamowanie rozwoju jagód..

Folia (przy regularnym wietrzeniu z kondensacji) jest usuwana z ogrodu pod koniec czerwca, ale jeśli temperatura spadnie w dzień iw nocy jest znacząca, to jest usuwana tylko na dzień, wracając na swoje miejsce wieczorem. Należy go również stosować do ochrony roślin przed zimnym deszczem..

Na środkowej szerokości geograficznej jest wiele owadów zapylających arbuzy. Ale jeśli w okresie kwitnienia panuje pochmurna pogoda i ich aktywność jest niska, można to zrobić ręcznie, odcinając męski kwiat i dotykając go do żeńskich (różnią się obecnością osobliwego zgrubienia w postaci nierozwiniętego owocu zamiast nogi).

Po zawiązaniu owoców górna część głównej rzęsy jest uszczypnięta, a wszystkie boczne są usuwane. Pomaga to przekierować składniki odżywcze do jajników i przyspieszyć ich rozwój. Co więcej, sami powinni pozostać na roślinie nie więcej niż sześć (im dalej na północ region, tym mniej - do trzech), a resztę należy odciąć, w przeciwnym razie po prostu nie będą mieli czasu na dojrzewanie.

Odmiany hybrydowe są odporne na infekcje grzybicze i szkodniki. W pojedynczych przypadkach choroby chory krzew jest usuwany, aby nie zakażał reszty. Jako środek zapobiegawczy stosuje się te same środki, co w przypadku ogórków..

W rejonach południowych przygotowane i przetworzone nasiona wysiewa się na głębokość 6 cm bezpośrednio na otwarty teren, podgrzany do + 16 ° C i gęsto, do 10 nasion na metr bieżący. Odbywa się to biorąc pod uwagę, że nie wszystkie z nich wykiełkują, a jeśli sadzonki są gęste, można je przesadzić. Dalsza pielęgnacja polega na pieleniu, poluzowaniu gleby i obfitym podlewaniu u nasady, jeśli to konieczne.

Niuanse uprawy arbuzów w szklarni

Uprawa arbuzów w szklarni ma swoje własne cechy. Przede wszystkim musi być zamontowana w jak najbardziej oświetlonym miejscu, a materiał pokrycia musi mieć wysoką przepuszczalność światła - może to być poliwęglan lub szkło. Jest wysoki, co najmniej 2 metry, przestronny i dobrze wentylowany. Ponadto jest w niej zamontowana rama kratowa z drutem rozciągniętym w kilku rzędach. Konieczne jest rozpoczęcie aranżacji w marcu.

Przygotowanie gleby ma również niuanse. Musi być ciepły. Aby go ogrzać, wykonuje się rodzaj poduszki na biopaliwo. Aby to zrobić, górną warstwę usuwa się na bagnecie łopaty, w uformowanym wykopie układa się siano z humusem, stosuje się nawóz azotowy, wylewa się gorącą wodą, a usuniętą ziemię wraca na swoje miejsce. Powstałe podgrzewane łóżko jest przykrywane przed sadzeniem sadzonek, również na wierzchu, czarną folią.

Sadzonki sadzi się w ziemi, rozgrzanej do min. + 14 ° C, na głębokość 10 cm w jednym rzędzie w odległości 70 cm od siebie. Są zacienione przez dwa dni.

Dalsza pielęgnacja upraw szklarniowych różni się również od upraw glebowych. Gdy rzęsy rosną, są zawieszone pionowo na kratce. Podlewanie w początkowej fazie rozwoju roślin odbywa się z dodatkiem opatrunków o niskim stężeniu i tylko u nasady. Ponieważ w zamkniętej przestrzeni prawdopodobieństwo zakażenia kultury chorobami grzybiczymi jest wyższe, wówczas przez cały sezon wegetacyjny spryskuje się ją zgodnie z instrukcją EM-1 Baikal.

Arbuzy nie są roślinami samozapylającymi, więc zapylanie odbywa się ręcznie w szklarni. Aby to zagwarantować, trzeba to zrobić kilka razy. Należy pamiętać, że po rozpuszczeniu męski kwiat jest zdolny do zapłodnienia tylko przez kilka godzin..

Gdy tylko jajniki zaczną rosnąć, górną część rzęsy należy usunąć, pozostawiając kilka liści do fotosyntezy. Boczne łodygi są również odcięte. Jeśli jest dużo jagód, nie należy pozostawić więcej niż trzy, w przeciwnym razie nie dojrzeją. Ponieważ z czasem owoce zaczną rosnąć cięższe i mogą zerwać bicze, wiesza się je z góry w sieciach oddzielnie od gałęzi.

Dopóki arbuzy nie zostaną wypełnione, ziemia pod nimi musi pozostać wilgotna, a po jej zakończeniu należy zatrzymać podlewanie, w przeciwnym razie okażą się wodniste. Z nimiobrzęk jest określany przez wysychanie ogona i dźwięk dzwonienia podczas stukania.

Uprawa jagód arbuza to kłopotliwe zadanie, ale dla wielu ogrodników, zwłaszcza z Syberii, stała się hitem, znacznie zwiększając samoocenę po uzyskaniu pozytywnego wyniku.