Co to jest monofosforan potasu: jego skład i zastosowanie

Od dawna wiadomo, że samo nawożenie może zapewnić dobre zbiory. Jednak nie zawsze jest możliwe znalezienie dobrej materii organicznej do odżywiania roślin. Wtedy na ratunek przychodzą nawozy mineralne. Mogą z łatwością nadrobić brak pierwiastków śladowych w glebie i wygodnie z nimi pracować. Szczególne miejsce wśród nich zajmują złożone nawozy, wzbogacające glebę jednocześnie kilkoma przydatnymi substancjami. Należą do nich monofosforan potasu.

Skład i cel

Wzór chemiczny tej substancji to KH2PO4, pełna nazwa chemiczna to diwodorofosforan potasu (sól monopotasowa kwasu ortofosforowego). Jest substancją stałą w postaci przezroczystych kryształów, łatwo rozpuszczalną w wodzie.

Jednak w postaci czystej chemicznie substancja ta nie jest wykorzystywana w rolnictwie, a nawóz wytwarzany metodą przemysłową ma beżowe lub jasnobrązowe światło dzięki obecności w nim atomów żelaza..

Monofosforan potasu to nawóz zawierający potas i fosfor, których udział masowy tych pierwiastków wynosi odpowiednio 28 i 23 procent. Uważany jest za nawóz o wysokim stężeniu, ale pod względem procentowej zawartości potasu jest gorszy od azotanu potasu, a pod względem fosforu gorszy od superfosfatu.

Wykazano, że stosowanie tego nawozu, a także stosowanie np. Monosiarczanu potasu, zwiększa plonowanie upraw warzyw i drzew owocowych, ponieważ nasycanie potasem odbywa się na liście, czyli przez liście. Jest to szczególnie widoczne w małych ogrodach, gdzie efekt jest zwykle widoczny natychmiast. Stosowanie diwodorofosforanu ma następujące pozytywne aspekty:

• Ten nawóz, Oprócz swojej głównej funkcji może być również stosowany jako lekarstwo na choroby grzybowe i mączniaka prawdziwego.
• Nawóz ma optymalny stosunek zawarty w składzie potasu i fosforu, co korzystnie wpływa na odporność roślin na choroby oraz zwiększa plon.
• Wysoka rozpuszczalność - gwarancja szybkiego przyswajania składników pokarmowych przez roślinę i wszystkie jej części.
• Monofosforan potasu korzystnie wpływa na mikroflorę glebową.
• Zastosowanie fosforanu monopotasowego nie wpływa na kwasowość gleby.
• Brak substancji balastowych w strukturze nawozu niweluje negatywny wpływ na glebę.
• Zastosowanie monofosforanu potas sprzyja tworzeniu się pędów bocznych, co jest bardzo ważne dla kwiatów.

Kolejną zaletą tego nawozu jest to, że przekarmienie roślin jest prawie niemożliwe. Jego wady obejmują:

• Niekompatybilny z nawozami zawierającymi wapń i magnez.
• Szybko rozkłada się w glebie, więc nie ma sensu stosować go jesienią.
• Doskonale wchłaniany zarówno przez rośliny uprawne, jak i chwasty.
• Nie nadaje się do roślin domowych o powolnym wzroście (gloksynia, azalia, orchidea itp.).

Nawóz ten jest stosowany do dokarmiania dolistnego roślin prawie zawsze w postaci roztworu. W mieszaninie z nawozami azotowymi dobrze wpływa na rozwój systemu korzeniowego.

Jak nawozić

Monofosforan potasu zaleca się stosować zarówno do warzyw, jak i kwiatów, krzewów owocowych, drzew owocowych. Jest wprowadzany w następujących przypadkach:

• do karmienia sadzonek;
• dla lepszego kwitnienia roślin owocowych w odpowiednim okresie;
• w celu wzmocnienia kwitnienia roślin ozdobnych;
• w przypadku stwierdzenia objawów niedoboru potasu (liście brązowieją i marszczą się).

Przed użyciem nawozu koniecznie przeczytaj jego instrukcję. Znajduje się na każdym opakowaniu.

Górny opatrunek sadzonek

Do dolistnego dokarmiania sadzonek w okresie ich wzrostu przygotowuje się roztwór roboczy w ilości 10 gramów monofosforanu potasu na 10 litrów wody. Nawóz stosuje się wraz z nawadnianiem w ilości 5 litrów na metr kwadratowy. To samo stężenie jest zalecane przy karmieniu kwiatów rosnących na otwartym polu..

Zaleca się dwukrotne karmienie sadzonek w ten sposób. Pierwszy raz przynęta jest wykonywana po utworzeniu dwóch pełnych liści na pędzie. Procedura jest powtarzana dwa tygodnie po posadzeniu sadzonek w ziemi..

Uprawy warzyw

W przypadku żywienia roślin warzywnych, w szczególności pomidorów, metodą dolistną, stężenie monofosforanu zwiększa się do 15-20 gramów na 10 litrów wody. Na metr kwadratowy nakłada się 3-5 litrów roztworu do pierwszego karmienia i 5-7 litrów w późniejszym terminie. Opryskiwanie wykonuje się wieczorem, zanim na liściach pojawi się rosa. Zapobiega to intensywnemu parowaniu z powierzchni liścia i przyczynia się do lepszego wchłaniania nawozu przez roślinę..

Opatrunek dolistny przeprowadza się dwa do trzech razy w sezonie. Za pierwszym razem zaleca się to zrobić podczas zawiązywania owoców lub bulw. Zaleca się podlewać po raz drugi 15-20 dni po pierwszym karmieniu.

Drzewa i krzewy owocowe

Do dokarmiania dolistnego zaleca się zwiększenie stężenia monofosforanu potasu do 30 gramów na 10 litrów wody. Spryskanie korony zalecane jest przed fazą aktywnego kwitnienia. Opatrunek przy korzeniach wykonuje się w stężeniu 15 gramów na wiadro. Zużycie roztworu wynosi około 10 litrów na metr kwadratowy..

Zaleca się karmienie drzew i krzewów owocowych trzy razy w sezonie. Za pierwszym razem należy to zrobić bezpośrednio po fazie kwitnienia, za drugim - dwa tygodnie po pierwszym. Trzeci zabieg przeprowadzany jest we wrześniu, co pozwala roślinom lepiej przygotować się do zimy..

Środki bezpieczeństwa

Przygotuj roztwór monofosforanu potasu i pracuj z nim tylko w rękawiczkach. Unikaj nawozu na odsłoniętą skórę i błony śluzowe. Podczas rozpylania należy używać respiratora, aby zapobiec przedostaniu się roztworu do dróg oddechowych. W przypadku przypadkowego kontaktu z oczami natychmiast przemyć dużą ilością zimnej wody. W przypadku przypadkowego połknięcia do żołądka należy pilnie przepłukać, a następnie skonsultować się z lekarzem. Aby zapobiec takim przypadkom, podczas pracy z tym nawozem należy ograniczyć palenie lub spożycie pokarmu..

Fosforan monopotasowy należy przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu, w szczelnie zamkniętym pojemniku. Dostęp dzieci i zwierząt domowych do takich obszarów powinien być ograniczony. Należy również pamiętać, że w roztworze wodnym monofosforan rozkłada się dość szybko, tracąc około 30 procent swojej skuteczności w ciągu godziny. Dlatego nigdy nie jest przygotowywany jako rozwiązanie do wykorzystania w przyszłości. Należy go rozcieńczyć bezpośrednio przed użyciem, przygotowując jednorazowo nie więcej niż 10 litrów roztworu.