Rodzaje i zastosowanie nawozów potasowo-fosforowych

Do odżywiania roślin stosuje się nawozy potasowo-fosforowe. Oba składniki kompozycji wzmacniają system korzeniowy roślin i przyspieszają proces dojrzewania owoców. Jeśli roślina nie ma potasu i fosforytu, jej wzrost spowalnia, kwitnienie jest opóźnione, owoce nie dojrzewają. Liście i łodygi nabierają nienaturalnego odcienia, a sam kwiat jest narażony na różne choroby..

Nawozy fosforowe

Fosforyn to minerał zawierający duże ilości fosforu. W wyspecjalizowanych sklepach można kupić różne nawozy z takim związkiem w składzie. Odpowiedni jest superfosfat lub superfosfat podwójny.

Superfosfat jest sprzedawany w postaci granulatu i proszku. Jest to substancja rozpuszczalna w wodzie. Różni się szarawym odcieniem. Składa się z 15-20% kwasu fosforowego. Z tego powodu eksperci nie zalecają stosowania takiego nawozu na glebach kwaśnych..

Jeśli chcesz uzyskać efekt tak szybko, jak to możliwe, lepiej użyć sproszkowanej postaci leku. Jeśli chodzi o granulat, to w glebie zajmie to więcej czasu, aby przekształcić się w postać przyswajalną dla roślin. Te granulowane nawozy zawierają od 10 do 20% kwasu fosforowego.

Najlepszy czas na dodanie superfosfatu to jesień. Ponieważ proszek zbryla się w glebie, nie zaleca się stosowania go do krzewów i drzew owocowych. W przypadku takich roślin można stosować granulki, ale w małej objętości. Są mniej higroskopijne. Gdy kwas fosforowy dostanie się do gleby, praktycznie się w niej nie porusza i gromadzi się w jednym miejscu. Dlatego zaleca się aplikację produktu na odpowiednią głębokość - do poziomu korzeni..

Superfosfat podwójny to nawóz zawierający znacznie więcej kwasu fosforowego. Stężenie tego związku wynosi 40-50%. Ten produkt jest zabroniony na glebach kwaśnych i lekko kwaśnych. Nie używaj podwójnego superfosfatu do jagód i drzew owocowych. Produkt sprzedawany jest w postaci drobnego granulatu i proszku. Zabieg przeprowadza się jesienią, po zbiorach. Pamiętaj, aby przestrzegać określonej dawki.

Nawozy potasowe

Innym rodzajem nawozu mineralnego jest potaż. Mogą być stosowane zarówno samodzielnie, jak iw połączeniu z produktami azotowymi. Zazwyczaj ten opatrunek jest sprzedawany w postaci suchej..

Wyróżnia się następujące główne rodzaje nawozów potasowych:

1. 1. Chlorek potasu. Ten produkt zawiera 50-60% tlenku potasu. Nawóz ma postać drobnokrystalicznego proszku. Kolor jest inny - od szarawego do różowawego. Nawozy potasowe nie są również transportowane w glebie, dlatego należy je stosować na poziomie, na którym znajduje się system korzeniowy rośliny. W upalne lata nie zaleca się stosowania chlorku potasu, gdyż może to powodować zasolenie gleby.
2. 2. Sole potasu. Ilość tlenków potasu wynosi około 30-40%. Kryształy są w kolorze białym, różowym i szarym. Zawiera dużo sodu i chloru. Doskonała na gleby bielicowo-kwaśne. Zalecany jako nawóz do roślin jagodowych.
3. 3. Siarczan potasu. Zawiera 45% tlenku potasu. Proszek jest szary, biały lub żółty. Szybko rozpuszcza się w wodzie. Ponieważ produkt nie zawiera chloru, można go stosować na różne gleby.
4. 4. Kalimagnesia. Zawiera 30% tlenków potasu. Puder ma kolor różowy, biały lub szary. Nadaje się na gleby lekkie, zwłaszcza jeśli rośliny mają duży niedobór nie tylko potasu, ale także magnezu.
5. 5. Węglan potasu. Ten dodatek jest również znany jako potaż. Połowa składa się z tlenków potasu. Szybko rozpuszcza się w wodzie. Jest substancją higroskopijną, więc może zbrylić się w ziemi. Jest nawozem zasadowym, dlatego doskonale sprawdza się na glebach lekko kwaśnych i kwaśnych.

Nawozy potasowe zaleca się stosować jesienią lub wiosną. Są używane zarówno na sucho, jak i po rozcieńczeniu..

Nitrophoska i nitroammofoska

Nitrofoska to klasyczny nawóz mineralny. Zawiera 3 główne substancje niezbędne do pełnego wzrostu i rozwoju każdej rośliny - są to fosfor, potas i azot. Składniki te występują w produkcie w postaci soli: chlorku wapnia, saletry potasowej, osadu, superfosfatu, amofosu, saletry amonowej i chlorku amonu. Inne zanieczyszczenia, takie jak gips, są obecne w minimalnych ilościach.

Procent trzech głównych składników może się różnić. Tak jest oznaczony produkt. W przypadku roślin ogrodniczych i ogrodniczych zwykle stosuje się klasę 16-16-16, co oznacza taką samą ilość wszystkich trzech głównych składników. Jeśli chodzi o rośliny uprawiane podczas fergitacji, potrzebują również magnezu, więc formuła będzie wyglądać inaczej - 15-10-15-2.

Rodzaje nitrofosforanów są różne. Istnieje kilka grup w zależności od sposobu pozyskania i użytkowania produktu:

1. 1. Kwas siarkowy. Zwykle stosowany do pomidorów, fasoli, kapusty, ogórków. Ma się zdeponować w momencie lądowania. Siarka jest niezbędna do tworzenia białek roślinnych. Ma działanie grzybobójcze, dzięki czemu zapobiega pojawianiu się różnych szkodników.
2. 2. Siarczan. Stosowanie takiego produktu dotyczy roślin i kwiatów ozdobnych, gdyż wzrasta stężenie wapnia, co korzystnie wpływa na kwitnienie.
3. 3. Fosforyn. Zwykle ten produkt jest używany do pomidorów, ponieważ fosfor jest potrzebny do lepszego wchłaniania błonnika. Dzięki terminowemu wprowadzeniu takiego narzędzia zbiory stają się lepsze i bardziej obfite. Ponadto pomidory będą trwać dłużej..

Nitroammofoska to również bardzo popularny nawóz. Jego głównymi składnikami są również potas, fosfor i azot. Sprzedawane w postaci granulatu. Zwykle używany do zastosowań głównych i przedsiewnych. Roztwór służy jako dodatkowe karmienie. Nitroammofosk charakteryzuje się wysoką koncentracją wszystkich składników. Azot zawarty jest w łatwo przyswajalnej przez rośliny postaci. Fosfor obejmuje fosforan amonu, fosforan dwuwapniowy i fosforan monowapniowy. Wszystkie główne komponenty są koniecznie obecne, ale ich zawartość różni się w zależności od marki. Najpopularniejsze to 16-16-16 lat z równą objętością trzech głównych składników odżywczych.

Zalety tego nawozu to:

1. 1. Granulki nie zbrylają się podczas długiego przechowywania.
2. 2. Produkt jest silnie skoncentrowany.
3. 3. W każdej granulce znajdują się wszystkie trzy podstawowe substancje.
4. 4. Szybko rozpuszcza się w wodzie.
5. 5. Zwiększa plon (o około 40-70%).

Jeśli chodzi o wady, są one następujące:

1. 1. Substancja jest nieorganiczna.
2. 2. Azotany powstają w glebie.
3. 3. Okres przydatności do spożycia jest krótki - nie więcej niż sześć miesięcy.
4. 4. Produkt wysoce łatwopalny, dlatego nie należy dopuszczać do nagrzania się substancji. Temperatura nie powinna przekraczać 30 stopni.

Lepszy nitroammofosk jest odpowiedni dla tlenku glinu i czarnej ziemi. Im gęstsza gleba, tym trudniej przenikają do niej substancje, tak że w glebach gliniastych substancję należy dodawać jesienią, a na glebach lżejszych (np. Piaszczystych) zabieg można przeprowadzić wiosną.

Diammofoska i monofosforan potasu

Diammofoska to złożony nawóz mineralny zawierający fosfor, potas i azot, przy czym pierwsze 2 składniki zajmują dużą część. Ten lek jest również znany jako fosforan dwuamonowy. Ta substancja chemiczna jest wszechstronna, więc nadaje się do różnych rodzajów gleby.. Konieczne jest nawożenie wiosną przed sadzeniem, a następnie stosowanie Diammofoski jako opatrunku wierzchniego przez cały sezon wegetacyjny.

20% całkowitej masy takiej substancji to fosfor. Jest zawarty w nawozie jako tlenek. Substancja ta jest niezwykle ważna w okresie wegetacji. Duża zawartość potasu w kompleksie jest wymagana nie tylko w tym okresie, ale także podczas kwitnienia. Dzięki zawartości fosforu i potasu smak owoców będzie znacznie lepszy. Żywność można przechowywać dłużej.

Diammofoska działa dość szybko - prawie natychmiast po wprowadzeniu do podłoża. Gdy gleba była już uprawiana, podczas jej wykopywania należy zastosować 20 g nawozu na metr kwadratowy. Jeśli gleba nie jest uprawiana, wymagane jest 30 g na ten sam obszar. W przypadku podłoża chronionego wymagane jest 40 g na metr kwadratowy.

Monofosforan potasu jest dobrze znanym beztłuszczowym nawozem fosforanowo-potasowym. Zwany także fosforanem monopotasowym, dwuwodoroortofosforanem. Substancja wystarczająco szybko rozpuszcza się w wodzie. Ma postać proszku lub beżowego granulatu. Jeśli występuje żółtawy odcień, oznacza to obecność niewielkiej ilości siarki lub żelaza. W takim przypadku produkt jest uszkodzony..

Korzyści z monofosforanu potasu obejmują:

1. 1. Optymalny stosunek fosforu i potasu.
2. 2. Wspomaga tworzenie pędów z szypułkami po bokach rośliny.
3. 3. Dzięki szybkiej rozpuszczalności substancje migrują i są łatwo przyswajalne przez rośliny.
4. 4. Zgodność z pestycydami.
5. 5. Zapobiega mączniakowi prawdziwemu i innym chorobom grzybiczym.

Substancję należy rozpuścić w wodzie i użyć do podlewania lub opryskiwania. Dokładnie monitoruj dawkowanie.

Inne nawozy potasowo-fosforowe

Jednym z popularnych nawozów zawierających zarówno fosfor, jak i potas jest AVA. Zaletą tego produktu jest brak azotu w składzie. Substancja dobrze zachowuje się w ziemi zimą i jesienią. Głównymi składnikami są potas i fosfor, ale zawiera 9 dodatkowych pierwiastków, które przyczyniają się do rozwoju rośliny. Konieczne jest naniesienie preparatu na glebę przed wysianiem nasion. Istnieją 3 główne sposoby użycia.

1. 1. Podlać ziemię zaprawą.
2. 2. Wymieszaj na sucho z nasionami podczas sadzenia.
3. 3. Namoczyć nasiona w roztworze.

Innym preparatem potasowo-fosforowym nadającym się do różnych upraw jest „jesień”. Głównym składnikiem jest potas - 18%. Skład zawiera również fosfor, bor, magnez, wapń. Taki dodatek trzeba zrobić jesienią. Podczas kopania gleby ma wejść nie więcej niż 60 g na metr kwadratowy. Dopuszcza się dodawanie takiej substancji nawet wiosną podczas kopania gleby. Możesz jednocześnie stosować dodatki zawierające azot. Aby roślina zakwitła i przyniosła owoce, eksperci zalecają wprowadzenie takiego leku w ilości 15-30 g na metr kwadratowy podczas hilling i poluzowania.

Mączka kostna to kolejny nawóz zawierający duże ilości fosforu i wapnia, a także innych pierwiastków śladowych. Dozwolone jest używanie takiego produktu we wszystkich porach roku. Surowcem do produkcji mączki kostnej są kości szkieletu, kopyta i rogi bydła. To żywienie jest naturalne i całkowicie bezpieczne biologicznie. Nasyca glebę użytecznymi substancjami przez sześć miesięcy. W tym czasie nawóz jest rozkładany przez mikroorganizmy podłoża. Korzystne związki są uwalniane i dostarczane roślinom w łatwo przyswajalnej postaci. To całkowicie eliminuje prawdopodobieństwo przesycenia gleby pestycydami lub azotanami..