Objawy i leczenie pryszczycy w weterynarii

Ostre choroby zakaźne mogą powodować szkody nie tylko w dużych gospodarstwach, ale także w małych gospodarstwach. Dlatego ważne jest, aby na czas rozpoznać ich objawy i natychmiast rozpocząć leczenie, zwłaszcza że wiele z nich jest niebezpiecznych dla ludzi..

W tej recenzji rozważymy, czym jest pryszczyca, jakie jest jej niebezpieczeństwo i jak sobie z nią radzić.

Etiologia choroby

Czynnikiem sprawczym tej choroby jest jeden z najmniejszych wirusów - Dermaphilus, który zawiera RNA. Mimo niewielkich rozmiarów ma wysoką zjadliwość (zdolność do infekowania).Dermatotropia jest wyraźna - najczęściej choroba zaczyna się infekcją obszarów skóry lub uszkodzeniem błon śluzowych Zwierząt. Przenosi się na surowo mleko, mięso i produkty odpadowe.

Oprócz spożywania mleka czy surowego mięsa na żywność, kontaktowa droga zakażenia jest również niebezpieczna dla człowieka - weterynarze wiedzą, że dotykając zakażonego miejsca istnieje ryzyko „zarażenia się” taką chorobą. Dotyczy to również cząstek śluzu. Na szczęście człowiek nie jest szczególnie podatny na jego działanie, czego nie można powiedzieć o zwierzętach (zwłaszcza parzystokopytnych).

Trudność polega na tym, że wirus dobrze znosi suszenie i zamrażanie oraz jest dobrze zakonserwowany nawóz oraz produkty otrzymane od chorych zwierząt. Tak więc na wełnie może trwać 25–27 dni, aw mleku w temperaturze + 4 ° С - od 10 do 12 dni. Jeśli takie obciążenie dostanie się na ubrania, okres ten będzie jeszcze dłuższy - do 3,5 miesiąca.Wirus pryszczycy dość szybko (4-5 minut) umiera po ugotowaniu i nie toleruje światła słonecznego. W walce z tym pomagają również roztwory alkaliczne i formalinowe.

W sumie występuje 8 szczepów tego wirusa. W naszych warunkach główne są typy A i O, inne patogeny pojawiają się rzadko.

Pierwsze objawy

Okres inkubacji wirusa wynosi zwykle 2-4 dni, ale często jest przedłużony. Na przykład u świń może trwać 7-8 dni, a nawet w krowy - do 2-3 tygodni. W tym okresie nie ma wyraźnego powodu do niepokoju, chociaż choroba postępuje szybko.

Alarmy to:

• ogólne osłabienie zwierzęcia i utrata apetytu;
• krótkotrwały wzrost temperatury;
• przedłużona biegunka;
• zwierzęta zaczynają kucać na przednich kończynach, wiotczeć (jest to typowe, jeśli pryszczyca dotknęła bydło);
• letarg guma;
• zwiększone wydzielanie śliny;
• w niektórych przypadkach zwierzę nie może otworzyć pyska.

To najbardziej typowe objawy choroby. Jeśli znajdziesz je u swoich zwierząt, natychmiast zadzwoń do weterynarza i rozpocznij leczenie.

Przebieg choroby

Choroba jest ostra. U dorosłych zwierząt zwykle przybiera łagodną postać, natomiast złośliwy (jest to również przebieg nietypowy) jest niezwykle rzadki..U różnych zwierząt infekcja przebiega z uwzględnieniem cech gatunku i rasy..

Zacznijmy bydło. Po okresie utajonym (1-3 dni, ale czasami od 7 do 20 dni) zwierzę całkowicie odmawia karmienia, puls przyspiesza, guma do żucia ustaje. W dniach 2-3 fazy aktywnej wewnątrz ust, na błonie śluzowej policzków, języka i krawędzi żuchwy, afty (luźne pęcherze).

W trudnych przypadkach takie formacje są widoczne na wymieniu i między kopytami. Klęska wszystkich kończyn jest rzadka, częściej jest to kulawizna jednej pary nóg.

12-24 godziny po pojawieniu się pęknięcia afty, tworząc erozję. W tym samym czasie temperatura wraca do normy, chociaż ślinienie pozostaje obfite, aw kącikach ust widoczna jest piana. „Rany” goją się w ciągu tygodnia, ale w przypadku powikłań proces ten może zająć 13-20 dni.Na kończynach widać te same afty i obrzęki. Również pękają i goją się w ciągu 4-8 dni. Jeśli zmiana jest duża, istnieje ryzyko chorób ropnych, a nawet odwarstwienia rogówki.

Afty u krów mlecznych zapalają kanały brodawki sutkowej, chore kwatery pracują z upośledzeniami. Przejawia się to w zmianie składu mleka: staje się śluzowate i gorzkie. Jeśli kanał brodawki jest pokryty strupami, zaczyna się zapalenie sutek. Jednocześnie produktywność spada do 60-75%, a powrót do zdrowia zajmuje miesiące.

Choroba taka jak pryszczyca jest szczególnie niebezpieczna dla cieląt. Nie cierpią na aftozę, ale chorobie towarzyszy poważne zaburzenie przewodu pokarmowego. Jeśli pomoc się spóźnia - może rozpocząć się śmierć.

„Czysty” typ wirusa przestaje działać po 7-10 dniach. W przypadku powikłań w tle choroba trwa znacznie dłużej, do miesiąca. Są to głównie problemy związane z liniami żołądkowymi i mlekowymi..Z nietypową formą jest to jeszcze trudniejsze: zwierzę na wygojeniu gwałtownie „poddaje się”, odmawia jedzenia, jego tylne kończyny są sparaliżowane. Taki spadek może wystąpić 6-10 dni po wystąpieniu choroby. Trafia w serce, a śmiertelność sięgająca 20-40% wiąże się w takich przypadkach z jej zatrzymaniem.

Mieć wieprzowy epidemia pryszczycy jest jeszcze bardziej dotkliwa i nie oszczędza młodych. Po 1–2 dniach inkubacji pojawia się gorączka, zmniejsza się apetyt. Kończyny są zaatakowane, świnie często wiotczą (ich kopyta mogą nawet spaść).Afty są widoczne na gruczołach sutkowych, łatach i rzadko w jamie ustnej. Ciężkiemu przebiegowi choroby towarzyszy krwawa biegunka i śluz, krwotoki w nerkach i płucach.

Dorośli chorują przez długi czas: od tygodnia do 20-25 dni. W przypadku prosiąt pryszczyca jest całkowicie śmiertelna (śmiertelność wynosi co najmniej 60%), pierwsze dwa dni aktywności wirusa są uważane za najbardziej niebezpieczne.Z kozami jest trochę łatwiej. Po 2-7 dniach okresu utajonego apetyt znika, zwierzę ma gorączkę, zaczyna wiotczeć. Jednocześnie trudno mu otworzyć usta, słychać zgrzytanie zębami.

Afty pojawiają się na kopytach, żuchwie, wargach i wymionach.

Wypływa z nich lepka ciecz. Kozy są bardziej odporne na pryszczycę, a powikłania są rzadkie.

Pełne wyzdrowienie następuje za dwa tygodnie.

Po 2–3 dniach okresu utajenia owce wiotczeć, czasami przestają żuć i poruszają się niewiele. Temperatura może osiągnąć 41-41,5 ° С.

W ich przypadku afty są małe, szybko pękają i wcześnie goją się. Obszar dotknięty chorobą jest taki sam: szczeliny kopytowe i korona, dziąsła, język i usta, górna szczęka do zębów.

Owce dochodzą do siebie po 10-12 dniach. Jagnięta są często zabijane z powodu powikłań, takich jak posocznica (uszkodzenie tkanek i układu krążenia).

Ale jest jedno zastrzeżenie: w dużych stadach wirus działa powoli i słabo, więc jego działanie nie jest widoczne. Taki powolny ruch jest bardzo niebezpieczny i może trwać 3-4 miesiące lub do przejścia do ostrej postaci.

Leczenie chorych zwierząt

Ze względu na różnorodność przejawów wirusa przemysł nie produkuje uniwersalnych leki (z wyjątkiem immunolaktonu, a nawet wtedy nie zawsze jest odpowiedni). Dlatego leczenie ogranicza się do wyeliminowania objawów..

Chore zwierzę jest natychmiast izolowane, dodaje się czystą ściółkę i podaje obfity napój - jest wystarczająco dużo czystej wody. W takim przypadku powietrze w pomieszczeniu powinno być świeże, a nie stęchłe. Zwierzętom zapewnia się spokój, starają się ich niepotrzebnie nie wyprzedzać (to dodatkowo obciąża słaby organizm, zwłaszcza serce).

Pokarm jest lekkostrawny: latem to trawa, zimą dają miękkie siano lub wysokiej jakości kiszonkę.

Jeśli pryszczyca u zwierząt przejdzie w zwykłej postaci, środki terapeutyczne ograniczają się do następujących działań:

• Jama ustna przepłukuje się słabymi roztworami nadmanganianu potasu (0,1%) lub furacyliny (0,5%). Odpowiedni jest również kwas octowy o stężeniu 2%.
• W przypadku ciężkich zmian błony śluzowej jamy ustnej maści na bazie miedzi witriol, znieczulenie lub nowokaina. Przydaje się też olej rybny.

• Kończyny są codziennie czyszczone. Kopyta i korony są traktowane kompozycją smoły i oleju rybnego w równych proporcjach. Aby utrwalić wynik, zwierzę jest prowadzone przez trociny nasączone smołą. W dużych gospodarstwach do tych samych celów stosuje się kąpiele formalinowe (5% roztwór).

Kiedy ciężkie formy choroby wykonują następujące manipulacje:

• Poważnie dotknięte obszary kończyn są posmarowane jodem. Po oczyszczeniu kopyta martwą tkankę usuwa się, a ranę kauteryzuje się proszkiem (po ½ nadmanganianu i streptocydu), po czym nakłada się bandaż.
• Na afty na wymieniu stosuje się maść z nowokainą i trypoflawiną na bazie wazeliny. Oni również przeszkadzają mu i zasklep (15% objętości). Pomaga również maść Synthomycin.
• Jeśli powikłanie objawia się posocznicą, dożylnie podaje się słaby 0,5% roztwór noworodiny. Weź 0,5 ml mieszanki na 1 kg wagi.
• Używają również zacieru mąki, który codziennie przelewa się przez sondę 15-20 litrów.
• Aby wzmocnić mięsień sercowy, przygotowuje się mieszaninę: 6 g bromku potasu, 10 ml nalewki walerianowej i 15 ml konwalii dodaje się do 400 ml wody destylowanej. To jest dawka jednorazowa.

Zapobieganie

Pryszczycy, jak każdej chorobie wirusowej, łatwiej jest zapobiegać niż leczyć.

Główne miejsce zajmuje szczepienia. Najczęściej kompozycję saponiny wstrzykuje się w ilości 1 ml. Zaczyna działać za 10-14 dni, osiągając maksymalny szczyt ochronny w ciągu miesiąca.

Odporność utrzymuje się od 6 miesięcy do roku. Bydło jest wzmacniane raz w roku, podczas gdy świnie muszą być szczepione dwa razy w roku.

Uwzględnia się również wiek: na przykład u cieląt odporność „matczyna” jest bardzo silna i pierwsze 3 tygodnie mogą przerwać działanie szczepionki. U kóz i jagniąt jest znacznie słabszy, a prosięta praktycznie nie są chronione..

Pozostałe środki zapobiegawcze są w dużej mierze tradycyjne:

• regularne sprzątanie pokoju ze zmianą pościeli materiał;
• rozmieszczenie zwierząt zgodnie z normami (brak zatłoczenia);
• okresowe badanie zwierzęcia, zwracanie szczególnej uwagi na jamę ustną, stan skóry, sierści i płytek kopytowych;
• stosowanie wysokiej jakości paszy, wody i dodatków;
• ograniczenie kontaktu z już zakażonymi zwierzętami (np. nie zabierać na jedno pastwisko).

Nie da się leczyć samemu - to jest sprawa weterynarza. Jeśli jego wysiłki nie wystarczały, a infekcja rozprzestrzeniła się, kontrolę przejmują władze sanitarno-epidemiologiczne. Decydują o wprowadzeniu kwarantanny lub uboju.

Czy pryszczyca jest niebezpieczna dla ludzi?

Jak pamiętamy, taki wirus niechętnie przenosi się na ludzi, chociaż nie należy lekceważyć jego niebezpieczeństwa..Do grupy ryzyka należą osoby, które pracują bezpośrednio ze zwierzętami: weterynarze, dojarki, pasterze, pracownicy rzeźni i zakłady mięsne. Ale nawet na dziedzińcu można zarazić się poprzez kontakt lub spożycie mięsa i mleka od chorego „bydła”.

U ludzi choroba może być skórna, śluzowa lub mieszana..

Okres wylęgania trwa 2-4 dni (zdarzają się dwa tygodnie). W przejściu do ostrej formy, np objawy:

• wzrost temperatury (do 39 ° C);
• dreszcze lub gorączka;
• osłabienie i wyraźny ból mięśni;
• utrata apetytu;
• po 2-3 dniach zaczynają się wymioty, oczy stają się czerwone, w ustach pojawia się pieczenie, czasami podczas oddawania moczu pojawiają się skurcze.

W tym samym czasie afty pojawiają się w jamie ustnej, na podniebieniu i dziąsłach, języku lub wargach. W niektórych przypadkach można je zobaczyć na stopach. Są małe (do 4 mm), ale ich liczba może sięgać kilkudziesięciu. Na początku te owale są jasne, a następnie ciecz ciemnieje.

Po dniu lub dwóch zaczynają pękać, zaczyna się erozja. Pacjentowi trudno jest połykać, żuć i mówić, zwiększa się wydzielanie śliny. Temperatura wraca do normy, ale odczuwalny jest ból w węzłach chłonnych.

Po 3–6 dniach łzy goją się bez pozostawiania blizn. Powrót do zdrowia trwa do 2 tygodni. Na ten okres ofiara trafia do szpitala.

Leczenie sprowadza się do wzmocnionej pielęgnacji skóry. Zdarza się, że jedzenie jest wstrzykiwane przez rurkę. Antybiotyki nie są używane - po prostu nie istnieją przeciwko takim wirusom.

Skórę przeciera się różnymi maściami, najlepiej sprawdzają się preparaty florenal, interferon i oxolan. Higiena jamy ustnej polega na częstym płukaniu naparami szałwia lub rumianek. Odpowiedni jest również słaby roztwór nowokainy (0,25%) lub nadmanganian potasu (1%). Oczy trzeba umyć: 2% kwas borowy w formie rozwiązania pomagającego. Sulfacyl sodu 30% to krople łagodzące ból i nieprzyjemne swędzenie.W razie potrzeby stosuje się środki znieczulające, przeciwhistaminowe lub leki wzmacniające układ sercowo-naczyniowy.

Generał zapobieganie Oznacza to kontrolę nad zwierzętami, a leczenie polega na obróbce cieplnej mięsa, gotowaniu mleka (5 minut) i okresowej zmianie odzieży roboczej. Pamiętaj, że żywność pochodząca od skażonych zwierząt jest niebezpieczna niezależnie od stadium choroby.

Dowiedzieliśmy się o niebezpieczeństwie pryszczycy io tym, jak mu zapobiegać. Mamy nadzieję, że te informacje będą przydatne dla właścicieli małych gospodarstw. Dbaj o zdrowie i produktywność swoich zwierząt!