Gęsi to najlepsze rasy do hodowli w domu

Początkujący hodowcy drobiu często stają przed pytaniem o wybór dobrej rasy gęsi, która wyróżniałaby się wysoką produktywnością, bezpretensjonalnością na czynniki zewnętrzne i odpornością na różne choroby. Dla tych, którzy jako pierwsi zdecydowali się na te ptaki, oferujemy opis najpopularniejszych ras, co pozwoli na dokonanie mądrego wyboru..

Gorkovskaya (Lindovskaya)

Liderem wśród gęsi jest Linda, które są szczególnie popularne w Niemczech, Francji, Węgrzech, Federacji Rosyjskiej, Ukrainie. Gęsi Gorky są dość duże, mają dużą wagę i wydłużony korpus. Charakterystyczne cechy ptaków to obecność na czole „guzka”, który pojawia się pod koniec 6 - początek 7 miesiąca oraz białe upierzenie.

Wśród zalet ptaka są:

• duży rozmiar. Średnio parametry masy ciała dorosłej gęsi wynoszą 8 kg. Już 3-4 miesiące po urodzeniu potomstwo waży ponad 4 kg;
• płodność. Linda to doskonały lęg, w wieku 5-6 miesięcy rozpoczyna się składanie jaj, w tym czasie składa się pięćdziesiąt jaj o masie do 170 g. Jaja mają doskonałe właściwości: wysoka płodność - 90%, żywotność piskląt w okresie inkubacji - do 80%, przeżywalność młodych 90%;
• bezpretensjonalność w żywieniu. Przedstawiciele rasy Lindovskaya nie są wybredni, jeśli chodzi o jedzenie, lubią zieloną trawę lub mieszankę paszową;
• zdolność przystosowania się do trudnych warunków klimatycznych, odporność na mróz i wysokie temperatury;
• spokojne, spokojne usposobienie;
• smaczne, miękkie, dietetyczne mięso.

Wśród wad rasy są:

• skłonność do zarażenia robakami;
• potrzeba stałego dostępu do wody;
• obniżona odporność poza sezonem.

Jeśli możliwe jest regularne chodzenie gęsi w pobliżu zbiorników wodnych, zaczynają się rozwijać różne choroby, puch i psuje się mięso.

Kholmogorskaya

Kholmogory można przypisać rasom mięsnym gęsi popularnych w krajach poradzieckich. Jego przedstawiciele mają silną sylwetkę, wydłużoną szyję, potężną wypukłą klatkę piersiową, długie skrzydła, biały lub szaro-biały kolor. Kholmogorova można rozpoznać po charakterystycznym masywnym guzie na dziobie, który rośnie w półrocznych pisklętach. Dziób i łapy ptaków są koloru pomarańczowego. W odpowiednich warunkach gęsi rasy Kholmogory mogą dożyć nawet 17 lat.

Ich kluczowe zalety to:

• bezpretensjonalność w jedzeniu. Mogą jeść paszę, zieloną trawę, mieszankę paszową i inne pasze;
• spokojna i spokojna natura. Gęsi nie wykazują agresji, są spokojne, szybko przywiązują się do domu;
• doskonała odporność na wiele chorób;
• wydajność. Ptak szybko przybiera na wadze, jest źródłem pysznego, dietetycznego mięsa, wysokiej jakości pierza i puchu.

I tu Kholmogory nie może pochwalić się produkcją jaj. Samica składa maksymalnie 40 jaj rocznie, z czego 80% jest zapłodnionych, a 50% wykluwa się po inkubacji. Ta liczba jest uważana za średnią. Ptaki osiągają dojrzałość płciową po trzech miesiącach. Gęsi to cudowne, opiekuńcze mamy, ale złe kury ze względu na dużą wagę..Gęsi również potrzebują zabiegów wodnych, dlatego powinny zorganizować własny sztuczny zbiornik..

Duży szary

W latach 50. ubiegłego wieku powstała nowa rasa gęsi - duże szare, pod którą uważa się: pochodzenia ukraińskiego - Borkowskiego, Rosjanina - Tambowa Stepowego. Ptaki są klasyfikowane jako średnio ciężkie, mają szerokie ciało, dobrze zarysowany brzuch, mocne klatki piersiowej, lekko wypukłe mięśnie, zwartą głowę i potężny pomarańczowo-czerwony dziób. Gęsi mają szare, ciemnoszare upierzenie z białym umaszczeniem na brzuchu.

Rasa charakteryzuje się następującymi zaletami:

• dobra nieśność: w jednym sezonie gęś może znieść do 60 jaj o wadze do 175 g, a żywotność lęgu sięga 70%;
• szybki przyrost masy ciała. Po 9 tygodniach waga ptaka osiąga 9,5 kg;
• wytrzymałość, aktywny charakter;
• możliwość obejścia się bez zbiorników;
• niskie wymagania dietetyczne.

Wadą tej rasy jest stosunkowo niska przeżywalność młodych zwierząt, około 60%. Ponadto szare gęsi są mściwe, długo pamiętają sprawcę, a nawet po pewnym czasie mogą się zemścić.

Tuluza

Jedna z najstarszych ras gęsi - Toulouse, wyhodowana we Francji, w Tuluzie w XVII wieku, poprzez udomowienie dzikich gęsi. Toulouse są dość duże, mają ciemnoszary kolor, przechodzący w biały u dołu. Ptaki mają masywne ciało, dużą, mocną szyję, zwartą głowę z prostym pomarańczowym dziobem, krótkie, ale potężne kończyny. U niektórych przedstawicieli rasy pod szczęką rozwijają się tzw. „Torebki” oraz duże fałdy tłuszczu w okolicy brzucha.

Ten typ gęsi ma wiele kluczowych zalet:

1. Masywność, wielka waga. Żywa waga gąsiora osiąga średnio 8-10 kg, gęsi 6-8 kg. W wieku 8 tygodni osobnik rośnie do 4 kg.
2. Szybkie tempo wzrostu.
3. Bezpretensjonalność w jedzeniu.
4. Wysokiej jakości pierze i puch.
5. Nagromadzenie dużej warstwy tłuszczu.

Jednocześnie gęsi Toulouse są nieaktywne, dlatego są bardzo słabo przystosowane do typu pokarmu pastwiskowego, wrażliwe na wysokie parametry wilgotnościowe i niskie temperatury, co wpływa na ich walory produkcyjne. Jeśli chodzi o nieśność, średnie wskaźniki samic to 25-35 jaj rocznie o masie do 190 g. Samice to biedne kury, wskaźnik przeżywalności piskląt wynosi tylko 50-60%.

Włoski

Włoska rasa ptaków jest popularna na całym świecie ze względu na niezwykły smak mięsa i tłustą wątrobę, z której powstaje doskonałe referencyjne foie gras. Na tym jednak godność Włochów się nie kończy. Mają doskonały wygląd, zbliżony do łabędzi, doskonale dostosowują się do złych warunków klimatycznych i mogą być trzymane bez zbiorników.

Gęsi włoskie wyróżniają się białym upierzeniem, małym, zwartym tułowiem, małą głową, krótką szyją i prostym grzbietem. Dorosły samiec dorasta do 6-7 kg, samica do 6 kg. Ptaki charakteryzują się doskonałymi właściwościami rozrodczymi: w okresie nieśności samica jest w stanie złożyć 40-50 jaj o masie do 170 g, których wylęgowość wynosi 70%. Gęś osiąga dojrzałość płciową w 240.dniu życia. Włosi mają silne, zdecydowane i niezależne usposobienie, nigdy nie mieszają się z gęsiami innych ras.

Tula walki

Gęsi walczące Tula wyróżniają się niezwykle mobilnym, zarozumiałym i zadziornym charakterem, mają doskonałą wytrzymałość, siłę, wyrażają cechy prawdziwego wojownika. Wykorzystywane są zarówno w celu uzyskania smacznego dietetycznego mięsa, jak i do prowadzenia walk bojowych..

Fizjologiczne cechy ciała i unikalna budowa dzioba determinowały waleczność ptaka. Ma mocny, potężny tułów, szerokie plecy i głęboką klatkę piersiową, potężne skrzydła, muskularne kończyny. Dziób jest krótki i garbaty, specjalnie zaprojektowany do zadawania śmiertelnych ciosów. Kolor jest szary z odcieniami gliny. Masa ciała samca waha się od 5 do 7 kg, samicy - 5-5,5 kg.

Zalety rasy to:

• bezpretensjonalność w opiece i odżywianiu;
• wytrzymałość, witalność i silna odporność;
• zdolność do wytrzymywania mrozu, ciepła.

Gęsi Tula to dobre kury lęgowe, mogą wyprodukować do 25 jaj na cykl. Jeśli chodzi o wady rasy, zauważają powolne tempo wzrostu ptaków, dopiero w wieku dwóch lat osiągają maksymalną wagę.

Legart

Duńskie gęsi Legart swoimi właściwościami zewnętrznymi przypominają rasę włoską. Za ich wyróżniające się właściwości uważa się spokojniejsze usposobienie, przyjazny charakter i dobrą wczesną dojrzałość. Unikalne właściwości legartów to:

• absolutnie biały kolor bez plam;
• mocne, lekko wydłużone ciało z równym, mocnym grzbietem;
• puch i pióra wysokiej jakości, mocno dociśnięte do ciała;
• prosta szyja średniej długości;
• zwarta głowa z pomarańczowym dziobem bez załamań;
• brak „guza” na głowie lub „torebki” pod szczęką.

Przy odpowiedniej diecie gęś może przybrać na wadze do 10 kg, gąsior - 9-11 kg. Legardy nie są kapryśne dla warunków przetrzymywania, dobrze przybierają na wadze na pastwisku i są łatwe do rozmnażania w domu. Są to zadowalające kury, znoszą do 40 jaj z wylęgiem do 65%. Pisklęta gęsie są silne, zdrowe fizycznie, mają wysoki wskaźnik przeżywalności i aktywnie przybierają na wadze.

chiński

Gęsi czystej krwi chińskiej są trudne do pomylenia z innymi gatunkami. Mają delikatną, wydłużoną i długą szyję, duży guzek na czole, ciało w kształcie jajka, dumnie uniesioną klatkę piersiową i mocne skrzydła o szerokiej rozpiętości. Istnieją dwa podgatunki „chińskiego”: szary i biały, różniące się kolorem.Waga dorosłego mężczyzny waha się od 5 do 5,5 kg, samicy - do 4 kg. Gęsi chińskie mogą zadowolić wysoką produktywnością: samica jest w stanie dać 50-70, a czasem nawet 100 jaj o wadze 120 g. Wylęgowość młodych zwierząt wynosi 75-80%, z czego 99% przeżywa. Ponadto ptaki tej rasy są dość odporne, nie wymagają warunków przetrzymywania i diety, ale charakteryzują się głupim, hałaśliwym i niespokojnym charakterem..

Kuban

Rasa gęsi Kuban, wyhodowana w Kubanie przez skrzyżowanie Lindy i ptaków chińskich, zyskała szerokie zapotrzebowanie na Ukrainie, w Rosji, Mołdawii. Pomimo tego, że „Kubany” nie mogą pochwalić się dużymi wymiarami, są cenione za wysokie wskaźniki wydajności. Samica w okresie noszenia składa do 90 jaj o wadze 140-150 g, w których bezpieczeństwo młodych zwierząt po inkubacji wynosi 85%.

Gęsi kubańskie charakteryzują się podniesionym, wydłużonym tułowiem, dużą głową z guzkiem w przedniej części, zaokrągloną klatką piersiową, grubym szaro-brązowym upierzeniem z charakterystycznym ciemnobrązowym paskiem na głowie i szyi.

Gęsi mają dobre cechy, za które zasługują na uwagę hodowców:

• dobra odtwarzalność;
• doskonałe wskaźniki wylęgowości potomstwa;
• dostosowanie do różnych warunków atmosferycznych.

Rasa ma swoje wady: nieokreślony wygląd ze względu na kolor skóry i upierzenie, powolny wzrost młodych zwierząt i nieprzyjazny, złośliwy charakter.

Landskaya

Na początku XX wieku we Francji wyhodowano nową rasę - Landskaya, której zewnętrzne cechy to: masywne łuskowate ciało, szeroka klatka piersiowa i duża głowa, gruba, długa szyja, worek na brzuchu i niepowtarzalny wzór upierzenia na skrzydłach w postaci łusek.

Dorosłe samce mogą ważyć do 8 kg, skrzyżowane - do 10 kg. Samice gęsi, choć niezły lęg, dają mały lęg - do 30 jaj, z procentem wylęgowości - 45-50%. Gęsi lądowe są cenione za:

• zdolność do wzrostu dużej wątroby - do 800 g;
• możliwość uzyskania wysokiej jakości długopisu do trzech razy w roku;
• doskonały instynkt macierzyński;
• śmiałość gąsiorów i ich zdolność do opieki nad stadem.

Pomimo zalet ptaki tej rasy mają szereg wad: słabo wyrażony instynkt lęgowy, niska produkcja jaj.

Shadrinskaya

Dość stara rasa gęsi Shadrinskaya została wyhodowana na terytorium prowincji Perm trzysta lat temu. Jak wszyscy „staruszkowie” ma szereg wad, między innymi niską estetykę i niską produktywność. Jednak wiele wad ginie na tle wielu zalet:

• adaptacja do trudnych warunków klimatycznych;
• dobra witalność;
• doskonały smak mięsa;
• wysoki wskaźnik zapłodnionych jaj;
• czynność;
• bezpretensjonalność w jedzeniu, możliwość spożywania wszystkich rodzajów zbóż.

Samica jest w stanie w jednym cyklu złożyć 25-30 jaj o masie 140-170 g. Dojrzałe samice mogą ważyć 4,5-5 kg, samce 5,5-6,5 kg. Młode w wieku 5 miesięcy waży ponad 5 kg.

język węgierski

Uniwersalną rasą gęsi, której przedstawiciele doskonale nadają się do pozyskiwania mięsa, puchu i wątróbek, jest węgierka, uzyskana w wyniku krzyżowania z gęsiami rasy Landskoy. Węgierskie ptaki - wagi ciężkiej, mają masywne duże, ale krótkie ciało, zaokrągloną klatkę piersiową, płaski grzbiet, masywną szyję średniej długości, krótkie muskularne nogi, małą głowę z pomarańczowym dziobem. Waga dorosłego samca wynosi 6-7 kg, samicy 5,5-6 kg.

Hodowla gęsi węgierskich jest interesująca z kilku powodów:

• wartościowe, dietetyczne mięso i wątroba;
• wysokie wskaźniki jakości pierza i puchu;
• szybkie tempo przyrostu masy ciała.

Węgierskie gęsi znoszą do 35-40 jaj.Wylęgowość piskląt w okresie inkubacji wynosi 65-70%, przeżywalność młodych wynosi 97%. Wśród wad ptaka są:

• ujemna tolerancja na wilgoć i niskie temperatury,
• wysoki wskaźnik zachorowalności,
• krótki okres układania.

Adler

W wyniku skrzyżowania miejscowych gęsi szarych Terytorium Krasnodarskiego z szarymi gęsiami dużej rasy uzyskano nowy gatunek ptaka - Adler. Rasa doskonale przystosowana do gorącego klimatu, posiada doskonały smak mięsa, witalność i bezpretensjonalną pielęgnację.

Gęsi są średniej wielkości, o długim tułowiu, dość szerokiej, potężnej klatce piersiowej, krótkiej szyi i małych pomarańczowych kończynach. Waga dorosłego samca wynosi 6-7 kg, samicy 5-6,5 kg. Gęsi charakteryzują się niskim sprzężeniem jaj - 30-35 sztuk o masie do 170 g. Płodność jaj - 80-90%, procent czerwiu - 60%.Wady rasy determinuje specyfika jej przodków - duże szare gęsi. To niski wskaźnik przeżywalności młodych zwierząt, a także kłótliwa, niespokojna natura..

Arzamas

Jedną z najbardziej produktywnych ras gęsi jest Arzamasskaya, hodowana w celu selekcji mięsa dietetycznego. Również przedstawiciele tej rasy brali udział w bitwach..

Ptaki Arzamas mają doskonałą budowę, którą charakteryzuje szereg unikalnych cech:

• białe, gęste upierzenie;
• piękna wdzięczna szyja;
• mała, zgrabna głowa z pomarańczowym dziobem;
• małe kończyny;
• duże niebieskie oczy;
• płaskie, proste plecy.

Średnia waga samców sięga 6 kg, samic - 5,5 kg. Gęsi produkują około 20 jaj rocznie o masie 170-175 g. Wśród zalet rasy są:

• dobre zdrowie, wytrzymałość;
• zadowalający współczynnik dzietności;
• odporność na czynniki zewnętrzne;
• doskonała ochrona młodych zwierząt.

Vishtines

Gęsi Vishtines różnią się od innych przede wszystkim budową ciała. Mają małe, zwarte ciało, małą owalną głowę, łukowatą szyję, krótkie kończyny..

Rasa jest ceniona za wysokie cechy mięsne. Gęsi mogą dorastać do 7 kg, gęsi - do 6 kg. W wieku dwóch miesięcy waga piskląt wynosi 4 kg. Ptaki osiągają dojrzałość płciową po 10 miesiącach. Samica jest w stanie wyprodukować do 40 jaj o wadze 160-170 g rocznie. Ponad połowa jaj jest zapłodniona, 75% przeżywa.

Z jednej tuszy można uzyskać 70% mięsa, które ma doskonały smak - średnio tłuste i delikatne.Gęsi Vishtines są mocne, zdrowe, doskonale dostosowują się do warunków zewnętrznych, bezpretensjonalne w pielęgnacji i mało wymagające w żywieniu.

Emdenskaya

Gęsi Emden, których ojczyzną jest małe niemieckie miasteczko Emden, przyciągają hodowców dobrym zdrowiem i szybkim przyrostem masy ciała. Ptak już w 60.dniu życia przybiera ponad 4 kg, w wieku dorosłym 10 kg.Ptak nie wykazuje problemów z karmieniem, doskonale toleruje reżim pastwiskowy. Gęsi rasy Emden mają dość masywne ciało, grubą krótką szyję, dużą głowę z jasnopomarańczowym dziobem. Charakterystyczną cechą rasy jest zmiana upierzenia. Młode gęsi mają jasnoszary odcień, po dwóch miesiącach stają się gęste szare, a już dorosłe osobniki są całkowicie szare lub białe.. Samica składa się z 35 jaj o wadze 180 g.

Gęsi Emdem zachwycają nie tylko pysznym mięsem, ale również wysokiej jakości puchem i pierzem.

Suchowskaja

Gęś suhowska, której ojczyzną jest Słowacja, miasto Sucha, dziś nie ma dużego zasięgu geograficznego i jest uprawiana w niektórych gospodarstwach w Europie. Uwzględniono charakterystyczne anatomiczne właściwości ptaka: długi, szeroki tułów, duża głowa, mocna szyja, średniej długości, mocny prosty dziób. Gęsi są koloru gliny z białymi wstawkami na brzuchu i klatce piersiowej.

Rasa Suchowskaja należy do ptaków o średniej wadze. Samiec osiąga 6,5-7,5 kg, mniejsze samice - 5,5-6,5 kg. Gęsi mają wiele kluczowych zalet:

• wartość mięsa i piór;
• mało wymagający dla reżimu utrzymania i odżywiania;
• doskonały smak mięsa;
• zdolność adaptacji do klimatu i środowiska.

Jednocześnie ptaki Suchowskaja nie mogą zadowolić się wysoką produkcją jaj - tylko 14-16 jaj na sprzęgło.

W krajach obszaru poradzieckiego ten typ nie jest popularny. Często jest uprawiany na Słowacji.

Romny

Pomimo egzotycznej nazwy rasy gęsi Romenskaya są one dość powszechnymi przedstawicielami ptaków domowych. Ptaki to lokalna rasa ukraińska, wyhodowana w regionie Sumy, w miejscowości Romny. Zewnętrznie ptaki romskie nie różnią się od zwykłych dużych szarych gęsi. Nadaje im tylko inny odcień upierzenia na szyi i kolor czubka dzioba..

Zewnętrzne właściwości gęsi są następujące:

• raczej ruchliwe, masywne ciało;
• średnio długa szyja;
• szerokie plecy;
• duży brzuch z fałdami tłuszczu;
• mała głowa z krótkim dziobem.

Przy prawidłowym karmieniu waga dorosłej gęsi może osiągnąć 6-9 kg. Niska produkcja jaj - do 20 jaj o masie 150 g, plenność - 80%, przeżywalność - około 60%.Romki są doskonałymi rodzicami, samica ma wysoce rozwinięty instynkt macierzyński, a samiec jest doskonałym obrońcą. Ponadto gęsi są bezpretensjonalne w żywieniu, nie wymagają specjalnych warunków przetrzymywania, dają wysokiej jakości mięso dietetyczne.

Ren

Niemiecka rasa gęsi - Ren.

Ptaki rasy reńskiej mają małe ciało, zwartą głowę z małym pomarańczowym dziobem, wyraziste niebieskie oczy, średniej długości szyję, szeroki grzbiet i zgrabne kończyny..

Mięso tego gatunku jest bardzo smaczne, dietetyczne, a wielkość wątroby zadziwia nawet doświadczonych hodowców, ponieważ przy normalnej diecie może osiągnąć 400 g. Waga żywego samca to ok. 7 kg, samica lżejsza - 5,5-6 kg. Składanie jaj jest przeciętne - 45-50 jaj na cykl, a wylęgalność 65-70%. Po dwóch miesiącach pisklęta ważą ponad 4 kg.Dzięki dobremu smakowi mięsa i bezpretensjonalnej pielęgnacji rasa reńska jest dziś uprawiana zarówno na skalę przemysłową, jak i w małych prywatnych gospodarstwach..

Psków łysy

W XIX wieku, w wyniku skrzyżowania gęsi białoczelnych z rasami gęsi domowych zamieszkujących rejon pskowski, powstała rasa pskowska łysa. Jego cechy anatomiczne to:

• masywny korpus, lekko skierowany poziomo;
• szerokie, długie plecy;
• duża głowa z krótkim pomarańczowym dziobem z małym wyrostkiem;
• duże wyraziste oczy;
• silne kończyny o krótkiej długości.

Cechą charakterystyczną łysych gęsi jest jasnobiała plamka znajdująca się w przedniej części. Upierzenie - szaro-szare, czasami są przedstawiciele gatunku o niebieskawym lub szarym kolorze.

Waga samicy pskowskiej wynosi 5,5-6,5 kg, samiec waży więcej - do 7 kg. Wskaźniki produkcji jaj są niskie - tylko 15-25 jaj na cykl. Wylęgowość młodych zwierząt - 70%.Łysie pskowskie charakteryzują się:

• dobre dostosowanie do reżimu pastwiskowego;
• doskonały instynkt macierzyński;
• dobry smak i jakość mięsa;
• wytrzymałość, odporność na trudne warunki atmosferyczne;
• szybkie tuczenie.

Wadami są słaba produkcja jaj i niskie rozpowszechnienie rasy..

Glina Vladimira

W fermie drobiu Vladimirskaya uzyskano oryginalną rasę gęsi o tej samej nazwie. Jego przodkami były gęsi Toulouse i Kholmogory. Ze względu na ciemnobrązowy kolor ptaki nazywane są gliniastymi. Są pięknie zbudowane, mają duże ciało, masywną szeroką szyję, zaokrągloną klatkę piersiową. Waga dorosłego ptaka może dochodzić nawet do 9 kg, samca do 7-9 kg, samicy - 6-7 kg.

Warto zauważyć, ale gęsi Vladimir są praktycznie pozbawione wad, a wśród ich zalet są:

• wysokie właściwości mięsa, puchu i pierza;
• niezwykła łatwość pielęgnacji, odżywiania i konserwacji;
• stabilny układ odpornościowy, odporność na różne dolegliwości;
• dobrze rozwinięty instynkt rodzicielski;
• doskonałe wskaźniki nieśności.

Gęsi Włodzimierza to wspaniałe kury. Składają do 45 jaj po 190-200 szt. Pomimo faktu, że wylęgowość kurcząt w okresie inkubacji wynosi 45-50%, przeżywalność młodych wynosi prawie 100%.

Krasnoozerskaya

Gęsi krasnoozerskie zostały wyhodowane przez hodowców z Nowosybirska, dzięki skrzyżowaniu lokalnych gatunków gęsi z przedstawicielami Lindy, Włochami i Chinami. Wszystkie ptaki tego gatunku mają białe grube upierzenie, brązowy kolor oczu, średnią budowę ciała, szeroką wypukłą klatkę piersiową, zgrabną głowę, cienki pomarańczowy dziób, cienką, łabędzią szyję, średniej wielkości skrzydła mocno przylegające do ciała.

Ptaki mają wysokie tempo wzrostu. Waga samca sięga 6,5-7 kg, samicy - 5-5,6 kg. Zdarzają się przypadki, gdy waga samców wynosiła 11 kg. Składanie jaj samicy - 48-52 jaj o masie 160-180 g na cykl. Wylęg młodych zwierząt przekracza 70%, a wskaźnik przeżywalności wynosi 97%. Główne zalety rasy to:

• szybki wzrost;
• wysokie wskaźniki przeżywalności młodych zwierząt;
• doskonała produkcja jaj;
• przystosowanie do pastwisk;
• wspaniały smak mięsa;
• odporność na trudne warunki klimatyczne.

U gęsi krasnoozerskich praktycznie nie ma wad.

Kędzierzawy

Gęś kędzierzawa, lepiej znana jako gęś wstążkowa, straciła swój cel i jest używana głównie jako gęś ozdobna. Rasę tę można rozpoznać po niezwykłym kształcie piór, które lekko zawijają się w górnych partiach ciała: skrzydłach i ogonie. Kędzierzawe gęsi mają zwarty rozmiar, szeroką szyję średniej długości, ostry pomarańczowy dziób.

Dorośli mogą przybrać na wadze do 6 kg, samica 4,5 kg, samiec 5,5 kg. Niska produkcja jaj - do 25 jaj o masie do 160 g, wylęgowość - około 75%.Zaletami ptaków wstążkowych są ich wysokie walory estetyczne. Z punktu widzenia produktywności odmiana ta jest mało interesująca dla hodowców..

Obroshinskaya

Rasa gęsi Obroshinskaya została pozyskana pod koniec lat 50. ubiegłego wieku na farmie Obroshino na Ukrainie. Przodkami były miejscowe gęsi białe, szare, chińskie i duże szare.

Przedstawiciele Obroshin mają muskularne, zwarte ciało, szeroką klatkę piersiową, proste, schowane plecy, małą głowę z pomarańczowym szerokim dziobem. Dorosłe samce osiągają wagę 7 kg, samice - do 6 kg. Gęś osiąga dojrzałość płciową w dziewiątym miesiącu życia. W jednym cyklu nieśności jest w stanie dać 30-40 jaj o wadze 160 g. Płodność 90%, procent przeżycia 70%.Gęsi są doskonale przystosowane do lokalnych warunków klimatycznych, dobrze trzymane na pastwiskach, odznaczają się dużą witalnością i przetrwaniem. Wytwarzają świetne, smaczne mięso i wysokiej jakości pierze.

Pereyaslavskaya

Rasa gęsi Pereyaslavskaya, wyhodowana w połowie ubiegłego wieku, zyskała szerokie zapotrzebowanie w regionach Ukrainy. Zewnętrznie przedstawiciele tego gatunku są podobni do swoich chińskich „braci”. Mają to samo szare upierzenie, mocne ciało, małą głowę z małym guzkiem u podstawy dzioba.

Gęsi Perejasławskie są klasyfikowane jako średnio ciężkie, dlatego waga osoby dorosłej jest stosunkowo niewielka - 5-6 kg. W ciągu jednego roku samice są w stanie wyprodukować 50-60 jaj, z których 70% młodych wykluje się podczas inkubacji. Pisklęta gęsie rodzą się wystarczająco silne, ich przeżywalność przekracza 90%.Pomimo słabej wczesnej dojrzałości i niskich wskaźników mięsa gęsi perejasławskie są cenione za dobrą żywotność, odporność na mróz i ciepło oraz wysoki procent przeżywalności potomstwa.

Istnieje wiele ras gęsi, które można hodować w domu, różniących się różnymi wskaźnikami wczesnej dojrzałości, produktywnością, produkcją jaj, wytrzymałością itp. uzyskanie wysokiej jakości produktu dietetycznego i zdolnego do życia potomstwa.

Informacje zwrotne od internautów