Kombinezon bay horse
Kiedy słyszysz odgłosy starego rosyjskiego romansu o „parze gniadych koni zaprzężonych do świtu”, nagle łapiesz, że myślisz: ogólnie rzecz biorąc, gniady konie są tym, czym?
Zadowolony
Dla tych, którzy chcą dowiedzieć się wszystkiego na ten temat bardzo często garnitur konia, porozmawiajmy o tym szczegółowo.
Pochodzenie nazwy garnituru
Skąd pochodzi nazwa kombinezonu lnianego konie nie ma jasnej definicji. Nawiasem mówiąc, samo słowo „koń”, zgodnie z najbardziej rozpowszechnioną wersją, nie jest pierwotnie rosyjskie..
W naszym języku wiele zapożyczono z dialektów tureckich, a wynika to nie tylko z długotrwałej reguły mongolsko-tatarskiej, duża liczba turkizmów ma znacznie starsze korzenie.
Zwyczajowo słowo „koń” kojarzy się z tureckim „losza” (czasami z dodatkiem „a” na początku), przez które Turcy nazywali kastrowane ogiery.
Nazwy niektórych kolorów koni również pochodziły z języka tureckiego, w szczególności kauray, savrasai, deresz i bulan.
Ale w przypadku skafandra wszystko jest bardziej skomplikowane. W języku staroruskim był czasownik „uciskać”, „prowadzić”. To słowo oznaczało proces rozpalania, rozpalania ognia.
Jeśli spojrzymy na „klasycznego” kasztanowca (przynajmniej na zdjęciu) - bawiąca się w słońcu wełna z ciemnej czekolady, czarne nogi pod kolanem, ten sam ogon i grzywa - to naprawdę skojarzenie z czymś pieczonym na stosie.
Jednak, co dziwne, częściej słowo „zatoka” kojarzy się z językami europejskimi, jednak ze słowami, które zwykle oznaczają coś smażonego lub nawet spalonego, w szczególności „nidor” po łacinie oznacza czad, dym, palenie - słowo „knissa” „Starożytni Grecy używali w odniesieniu do zapachu smażonego, palącego się, ale czeski„ snědý ”oznacza ciemny.
Generalnie nie ma pewności, w jakim języku słowo „zatoka” jest rodzime, a w którym - importowane, ale wydaje się, że początkowo naprawdę oznaczało coś związanego z smażeniem na ogniu.
Cechy charakterystyczne
Garnitur od wieków konie zwyczajowo dzieli się na cztery duże grupy - czerwoną, gniada, czarną i szarą, wszystkie inne odmiany to tak zwane loterie i czeladnicy.
Jednak ostatnio pojawiły się tendencje do redukcji klasyfikacji do trzech (usunięcie szarości), a nawet do dwóch (usunięcie szarości i gniady).
Tak czy inaczej, koń nazywany jest zatoką, jeśli ma:
- główny kolor tułowia, głowy, szyi i górnej połowy nóg (do kolan) jest bogaty w brąz w różnych odcieniach, ale jest w nim dużo czarnych włosów (stąd skojarzenie ze spalonym chlebem lub mięsem);
- dolna część nóg (od kolana), ogon, grzywa i uszy są jednolicie czarne wzdłuż krawędzi (ciemne obszary mogą również znajdować się na twarzy);
- brązowe oczy;
- skóra pod szatą jest szara.
Kolor gniady jest bardzo powszechny i lubiany przez miłośników tych szlachetnych zwierząt, a także sportowców..
Odmiany garnituru zatoki
Powyższe jest standardem definiowania konia jako gniadego. Jednak w tym garniturze jest wiele odcieni i wariacji, a czasami tak różne od „źródła”, że tylko specjalista może poprawnie zidentyfikować garnitur.
Lekka zatoka
Lekka zatoka koń, jak nietrudno się domyślić, ma główny kolor w odcieniu jasnobrązowym lub czerwonym (ceglastym), natomiast na plecach jest ciemniejszy niż na brzuchu (czasem wzdłuż górnej części ciała biegnie ciemny pas jako rodzaj „paska”).
Obszary na twarzy, często wokół oczu, również mogą być jasne. Reszta głowy, grzywa, ogon i podudzia są ciemnobrązowe lub czarne z brązowymi włosami.
Ciemna zatoka
Ciemna zatoka koń ma czarne nogi, grzywę, ogon. Grzbiet jest prawie czarny, podobnie jak dolna część kufy. Głównym kolorem jest ciemna czekolada z dużą ilością czarnych włosów.
W przeciwieństwie do kostiumu karak, który jest często mylony z ciemną zatoką, ten drugi nie powinien mieć żadnych podpalanych ani jasnych plam..
Cherry Bay (czerwony)
U koni czereśniowych główny kolor sierści ma piękny czerwonawy (jasny lub ciemny) odcień na brązowym lub czerwonym tle.
Brązowy odcień występuje również w kolorze grzywy, ogona i nóg. Konie rude, zdaniem wielu koneserów, są najpiękniejszą odgałęzieniem, ale zdarza się to dość rzadko..
Wełna takich koni naprawdę wygląda luksusowo w słońcu, rzucając czerwone błyski.
Deer Bay
Jest to kolor dwukolorowy, w którym ciemniejszy kolor górnej części ciała płynnie przechodzi w jaśniejszy w dolnej części (jak jeleń, stąd nazwa otmastka).
kasztan
Prawie klasyczna wersja. Nazwa głównego ciemnobrązowego koloru mówi sama za siebie. Bardzo piękny kolor, szczególnie w przelewającym się słońcu.
Karak
Jak powiedziano, konie tego odcienia są bardzo podobne do ciemnej gniady, wyróżniają się na osobną grupę ze względu na jasnobrązowe ślady na twarzy i pachwinie ciała, to znaczy ciemne obszary są rozmieszczone na ciele takich zwierząt bardziej strefowo.
Nazwa ma ten sam rdzeń co „brązowy” i pochodzi od tureckiego „kara-kupa”, co oznacza kolor czarno-brązowy. Co ciekawe, w większości współczesnych języków europejskich takie konie nazywane są czarnymi i gniatymi.
Kwaśny
Plamy sugerujące również obecność jasnych plam, które mogą występować na twarzy, pachwinie, a nawet na zadzie i przednich kończynach z przeważnie jasnobrązowym umaszczeniem. Rzadka odmiana, która mówi o wyłaniającym się genie dzikich przodków.
Złoty
Odmiana o jasnym odcieniu kasztana, w której główny kolor ma złocistoczerwony odcień.
Strój laurowy nie jest oznaką czystej krwi, chociaż istnieją rasy, które sugerują bardzo specyficzny kolor.
Moda na różne umaszczenia koni może się zmieniać, jednak pewne odmiany gniadego zawsze pozostaną popularne, nie tylko dlatego, że ten kolor występuje najczęściej, ale także dlatego, że zaskakująco pasuje do tego wdzięcznego i szlachetnego zwierzęcia..
