Koń gniady - opis ubioru, wskazówki dotyczące właściwej pielęgnacji

Kolor zatoki konia jest jednym z najstarszych i najbardziej rozpowszechnionych w kulturze. Wraz z czerwonym, bulanowym, krowim czy czarnym, gniada jest nie tylko kolorem lub wyróżnikiem, ale także złożonym i skomplikowanym zestawem genetycznym, który wyznacza ściśle określoną pigmentację sierści, oczu i skóry zwierzęcia. Konie tego koloru można znaleźć w każdej rasie, z wyjątkiem małych, sztucznie wyhodowanych grup..

Koń gniady - charakterystyczne cechy i opis ubioru

Nazwa „zatoka” ma kilka głównych korzeni. Wiadomo, że wiele innych znanych nazw garniturów pochodzi z języka tureckiego, takich jak kauraja, bulanaja, savrasaya, deresz itp. Ale zatoka pochodzi od staroruskiego czasownika „uciskać” lub „obracać się”, co oznaczało proces podpalania lub wachlowania ognia.

Zgodnie z drugą wersją nazwa pochodzi od łacińskiego „gnidior”, słowa oznaczającego także pojęcia związane z ogniem i paleniem (łac. Nidor - palenie, dym), które można spotkać w różnych europejskich baśniach i eposach z różnych epok. Oprócz zatoki są jeszcze 3 duże kombinezony, a mianowicie czerwony, czarny i szary.

Na przestrzeni wieków w procesie selekcji kombinezony te były aktywnie łączone ze sobą, w wyniku czego pojawiło się do 30 nowych nazw i oznaczeń koni. Wszystkie z nich są zwykle przypisywane różnym podgatunkom, w taki czy inny sposób związane z głównymi garniturami, nazywane są również praktykantami lub loteriami.

Koń jest klasyfikowany jako ubiór gniady, jeśli jego kolor jest brązowy, od jasnego do tradycyjnego, czasami osiągając prawie czarny, odcienie na szyi, tułowiu, głowie i udach. W tym przypadku ogon, grzywa i dolne partie kończyn są ściśle ciemne.. Oczy takich zwierząt mogą być tylko brązowe, a skóra pod wełną jest szara lub jasnoszara..

Nawet jeśli źrebię rude lub jasne urodzi się w parze koni całkowicie kasztanowych, to z czasem jego kolor nabierze „koloru” zarówno w dolnej, jak i górnej części ciała. Bay Horse to brązowe konie z charakterystycznym „przypalonym” dotykiem, ponieważ te piękne i oddane zwierzęta są czasami klasyfikowane w środowisku nieprofesjonalnym. To rasy o tym umaszczeniu uważane są za najbardziej wytrzymałe, zdrowe i zdaniem wielu znawców mają „żelazny charakter”, dlatego zatoka cieszy się dużą popularnością wśród sportowców i miłośników sportów jeździeckich..

Przegląd głównych odmian koni zatokowych

Zwykle klasyfikuje się konia jako ubiór laurowy na podstawie standardu, który jest częściowo opisany powyżej, to znaczy według koloru różnych części ciała, oczu i skóry. Ale w samym kombinezonie jest wiele różnych odcieni i opcji, które czasami prawie nie pokrywają się z początkowymi kryteriami, dlatego tylko wyszkolony specjalista w tej dziedzinie może dokładnie zidentyfikować przynależność zwierzęcia do zatoki lub dowolnego innego skafandra..

W zależności od konkretnego ucznia wyróżnia się kilka głównych typów koni gniadych:

• jasna zatoka i ciemna zatoka;
• karakova;
• jeleń brązowawy i gniady;
• wiśnia (czerwona);
• kasztan, złoty.

Każdy podgatunek ma swoją własną charakterystykę, a czasami tylko niewielki szczegół przypisuje konia do określonej podgrupy.

Występuje także dziki typ gniadej, z brązowo-czarną, bujną sierścią na nogach aż do początku stawów skokowych. Występuje rzadko we współczesnym przyrodzie, ale jest wysoko ceniony wśród profesjonalnych sportowców ze względu na doskonałą szybkość i zwinność..

Szczegółowy opis głównych odcieni garnituru

Koń jasny kasztanowiec ma najczęściej podstawowy brązowo-bulanowy kolor tułowia z niejednorodnymi jasnymi plamami na brzuchu, wokół oczu lub na pysku. Ogon i grzywa są zawsze ciemne lub całkowicie brązowe.

Ogiery ciemnogniade to jedne z najbardziej eleganckich i najpiękniejszych w tym umaszczeniu. Ich kończyny, ogon i bujna grzywa są prawie zawsze czarne. To samo dotyczy pleców i górnej części ciała, a brzuch jest zawsze nieco jaśniejszy. Ogólną charakterystykę koloru można określić jako „gorzką czekoladę”. Te piękne konie są często mylnie określane jako Karak, ale w przeciwieństwie do tego ostatniego, ciało ciemnej zatoki nie ma żadnych jasnobrązowych śladów i plam..

Konie brązowe mają wyraźne jasne obszary w okolicach oczu, nosa i pyska, w okolicy pachwiny, rzadziej na pośladkach i zgięciach łokciowych. Niektóre młode mogą mieć biały ogon i grzywę. Głównym kolorem jest jasny brąz lub „klasyczny” brąz. Gatunek ten jest najrzadszy wśród zatoki, w tym przypadku przejawiają się dziedziczne geny dzikich przodków.

Wiśnia gniada lub czerwona to piękne zwierzęta o rzadkim kolorze. W głównym kolorze dominuje bogaty czerwono-czerwony odcień jasnego lub ciemnego odcienia. W słońcu podczas ruchu zwierzęcia wełna dosłownie rzuca niepowtarzalny wiśniowy odcień, dlatego takie konie są bardzo cenione na polu sztuki. Są dość rzadkie, a ich koszt szacuje się na imponujących liczbach..

Wśród innych uczniów najczęściej spotykany jest kasztanowiec. Mają jednolity kasztanowy kolor z ciemnymi kończynami dolnymi i opalizującą grzywą. Złoty koń ma jasnobrązowy kolor z charakterystycznymi złotymi odcieniami, ogon jest czarny, a dolne partie kończyn mogą mieć najjaśniejsze odcienie.

Jeleń laurowy to połączenie jasnych i ciemnych tonów. Te ostatnie pojawiają się w górnej części ciała, a jaśniejsze odcienie częściej znajdują się na brzuchu lub w dolnej części ciała. Główny kolor odpowiada nazwie, piękny odcień z daleka przypomina sarną farbę.

Koń karakowski to kolejny przedstawiciel gniadej elity wśród koni. Można go rozpoznać po grubym, ciemnobrązowym umaszczeniu z czarną grzywą i ogonem..

Ten garnitur jest często mylony z wroną ze względu na podobieństwo odcieni i ten sam kolor grzywy i ogona. Ale w przeciwieństwie do tego ostatniego, piękne jasnobrązowe plamy i plamy pojawiają się na słońcu z tyłu, w pachwinie, na pysku.

Właściwa pielęgnacja i pielęgnacja to klucz do zdrowia i urody

Gniady kolor konia w takiej czy innej formie nie jest oznaką zwierzęcia rasowego, ale to ona jest tym klasykiem z zestawu genów, cech charakteru i pięknego wyglądu, za który wielu zakochało się w tych pięknych i oddanych zwierzętach.

Jak każdy inny koń, gniady powinny być trzymane w dobrze utrzymanej, czystej i suchej stajni. Jednym z najważniejszych warunków opieki jest całkowity brak przeciągów w pomieszczeniu, które negatywnie wpływają na odporność i zdrowie zwierzęcia..

Dla zachowania zdrowego wyglądu i podstawowej siły konia potrzebna jest systematycznie i w dużych ilościach czysta woda. Dorosły koń bez problemu wypije do 10 litrów wody na 100 kilogramów wagi, aw czasie upałów czy po wyścigu do 40 litrów płynu jednorazowo. Zapotrzebowanie koni na wodę zmniejsza się tylko z wiekiem i zależy od ich stylu życia.

Systematyczna i prawidłowa higiena to kolejny istotny aspekt trzymania gniadych koni lub zwierząt innych maści i znanych ras. Należy je czyścić specjalną szczoteczką przynajmniej raz na 3 dni i przecierać czystą wodą. Kopyta badane są codziennie, muszą być stale nawilżane, nie mogą mieć pęknięć, skaleczeń i innych negatywnych skutków energicznej aktywności tych zwierząt.

Latem każdego dnia podeszwy kopyt moczone są w zimnej wodzie, po czym są myte i wycierane, pozostawiając wymaganą ilość płynu.

W hodowli koni gniatych konieczna jest zdrowa dieta i stała aktywność fizyczna. Dieta musi zawierać zbilansowaną ilość tłuszczów, białek i węglowodanów. Głównym pożywieniem dla nich jest owies, pasza objętościowa i świeże siano. Wraz z nimi stosuje się dodatkowe kompleksy odżywcze z orzechami, owocami, warzywami, różnymi suplementami mineralnymi i oczywiście solą.

Pomimo swojej wytrzymałości organizm konia jest bardzo wrażliwy na brak składników odżywczych, dlatego karmione są wyłącznie świeżym i wysokiej jakości pokarmem. Latem zwierzęta powinny być wypasane codziennie, a ich dieta musi obejmować świeżo ściętą zieloną trawę..

Należy również pamiętać o strachu tych uroczych zwierzątek, wokół ich stajni powinno być cicho i spokojnie, obce hałasy wytrącają konie z równowagi, stają się nerwowe i przestraszone. W komunikowaniu się z nimi konieczne jest podejście dosłownie przyjazne, jak nikt inny doceniają ludzką miłość i troskę.

Kwestie cenowe i ciekawe fakty

Maść ogierów gniada jest najliczniejszą i najbardziej rozpowszechnioną grupą, ale mimo to najdroższy ze znanych ogierów jest całkowicie gniady. Eksperci kojarzą to zjawisko z dużym rozpowszechnieniem kombinezonu wśród wszystkich ras, ponieważ prawdopodobieństwo pojawienia się młodego gniadego konia o wybitnych i unikalnych danych zewnętrznych jest znacznie wyższe niż pojawienie się podobnego potomstwa w innym kolorze.

Jednym z najdroższych żyjących przedstawicieli pokolenia „gniada” jest ogier o imieniu Monju. Książę Dubaju zapłacił za niego ogromne pieniądze - 75 milionów dolarów, gdy miał 1 rok. Na drugim miejscu jest Shareef Dancer, wybitny przedstawiciel angielskiej krwi w świecie jeździeckim, który ma wysokie osiągi wyścigowe i spektakularny wygląd..

Za najszybszego przedstawiciela koloru kasztanowego uważa się konia o imieniu Frankel, który należy do tronu Arabii Saudyjskiej. U szczytu swojej „kariery” wygrał prawie wszystkie słynne wyścigi o wartości wielu milionów dolarów i został oszacowany przez ekspertów jeździeckich na fantastyczne 200 milionów dolarów..

W przypadku zwykłych koni tego koloru rodowód i określone dane zewnętrzne są głównymi czynnikami w procesie wyceny. Właściciele koni gniada zwracają uwagę na wysoką wydajność i dobre cechy fizyczne swoich zwierząt..

Uważa się, że są mniej podatni na różne choroby niż przedstawiciele innych ras i kolorów. Ich piękne grzywy, pokora i poświęcenie są tym, za co są cenione na całym świecie. Dzięki odpowiedniej postawie i trosce tworzą nie tylko lojalnych, pracowitych pomocników, ale także niezawodnych przyjaciół.