Cechy rozwoju ospy prawdziwej z pokonaniem owiec i kóz
Ospa owiec i kóz jest zakaźną chorobą zakaźną charakteryzującą się gorączką i wysypką grudkowo-krostkową na skórze i błonach śluzowych. Ospa owiec i kóz jest chorobą wysoce zaraźliwą i powoduje znaczne szkody gospodarcze. Dzięki szczepieniom profilaktycznym choroba u ludzi została zlikwidowana, a choroba utrzymuje się u owiec i kóz..
Zadowolony
Etiologia choroby
Zakażenie ospą ospy u owiec i kóz jest wywoływane przez wirus zawierający DNA, który ma właściwości epiteliootropowe. Głównym źródłem wirusa ospy są chore i wyleczone zwierzęta (nosiciele wirusa w okresie inkubacji).
Ospa owiec i kóz jest jedną z pierwszych na liście zakaźnych chorób zakaźnych zwierząt pod względem naturalnej ogniskowej. Obszar dystrybucji ospy owiec i kóz obejmuje kraje Azji, Afryki i Europy.
Tak zwany naturalny wirus ospy prawdziwej jest chorobotwórczy tylko dla niektórych gatunków zwierząt, których warunki, ich pełnoprawne żywienie, znacząco wpływają na przebieg choroby.
Owce są zarażone specyficznym wirusem, a kozy są chorobotwórcze dla ich gatunku.
Specyfika wirusa ospy prawdziwej jest uważana za cechę choroby. Ta funkcja pozwala ograniczyć rozprzestrzenianie się choroby w obrębie jednego określonego gatunku zwierząt. Epizootia ospy u owiec i kóz może wystąpić niezależnie od pory roku. Najtrudniejsze są rasy owiec o cienkiej wełnie, ich młodego bydła.
Z wyjątkiem ras grubych Romanovskaya, są chorzy w łagodnej postaci, a choroba jest wykrywana w późniejszym terminie.
Warunki klimatyczne determinują przebieg choroby. W ciepłe dni choroba rozwija się łatwiej, niskie temperatury zaostrzają nasilenie choroby. Światło słoneczne przyczynia się do wczesnego ustąpienia procesu rumieniowo-krostkowego.
W przypadku wykrycia choroby należy poprawić warunki życia i dietę zwierząt gospodarskich..
Na ospę kóz najbardziej podatni są przedstawiciele ras mlecznych i cienkowłóknistych. W krótkim czasie choroba dotyka dużą liczbę zwierząt gospodarskich. Ale zmiany chorobowe ospy można zatrzymać w tym samym stadzie..
Naturalne skupienie staje się nieruchome..
Mechanizm rozwoju choroby
Wirus ospy jest przenoszony z chorego zwierzęcia na zdrowe poprzez wypływy z nosa i jamy ustnej, wydalane z kałem, śliną. Zawarte w produktach pielęgnacyjnych i oborniku. Podczas regeneracji uszkodzonej skóry i błon śluzowych spadające skorupy ospy są trwałym patogennym źródłem patogenu.
Sposób przenoszenia ospy owiec i kóz - można prześledzić badając sposoby przenoszenia wirusa.
Klasyfikacja dróg przenoszenia wirusa:
- kontakt;
- przez przewód żołądkowo-jelitowy;
- samolotowy;
- łożysko;
- przenośne;
Sposób przenoszenia określi dalszy rozwój choroby.
Drogą przenoszenia zakażenia jest przenoszenie wirusa przez owady wysysające krew. W rzadkich przypadkach przenoszona siara (z mlekiem) lub wewnątrzmaciczna (przez łożysko).
Ostatnie dwa rodzaje przenoszenia ospy owiec i kóz nie odgrywają dużej roli w rozprzestrzenianiu się choroby..
Szybka transmisja patogenu jest możliwa przy jednoczesnym utrzymaniu zakażonych i zdrowych zwierząt. Ten typ transmisji jest najbardziej powszechny. Zaraźliwość z nim wynosi 70-80% wśród innych metod przenoszenia wirusa.
Wraz z przenoszeniem ospy owiec i kóz przez unoszące się w powietrzu kropelki (układ oddechowy) dochodzi do zjawiska septycznego, a choroba przechodzi w uogólnionej postaci.
Jeśli podejrzewasz chorobę, natychmiast wykonaj sekcję zdrowych i zakażonych zwierząt.
Objawy
Wirus ospy owiec i kóz powoduje powstawanie wykwitów ospy na skórze i błonach śluzowych. Proces ospy charakteryzuje się etapowym rozwojem. Istnieją etapy:
- różyczka;
- grudki;
- pęcherzyki;
- krosty;
- Skorupa;
Podczas badania obrazu klinicznego należy zwrócić uwagę na utratę trzeciego i czwartego etapu. Charakterystyczną cechą manifestacji objawów u owiec i kóz z ospą jest przejście grudek natychmiast do strupa (strup).
Zakażenie ospą u małych przeżuwaczy jest łagodne. Choroba dotyczy skóry wymienia, au młodych kóz - błony śluzowej nosa i jamy ustnej.
Istnieją formy choroby:
- nieudany
- drenaż
- krwotoczny.
Biorąc pod uwagę sytuację zakaźną w regionie, wyniki badania klinicznego są wystarczające do rozpoznania ospy prawdziwej.
Diagnostyka różnicowa (porównawcza) zakłada wykluczenie świerzbu i strupów, wyprysku niezakaźnego u owiec. U kóz wyklucza się pryszczycę i ektymę pochodzenia zakaźnego.
Prawidłowo zdiagnozowany pozwoli ci podjąć odpowiednie kroki, aby powstrzymać ognisko infekcji.
Leczenie
Nie ma konkretnych metod terapii. Chore owce i kozy przeniesione do oddzielnych pokoi. Powinny być suche i ciepłe. Są karmione lekkim pożywnym pokarmem. Do wody pitnej dodaje się trochę jodku potasu. Aby uniknąć rozwoju wtórnej mikroflory, stosuje się leki przeciwbakteryjne. Przeniesienie choroby przyczynia się do uzyskania aktywnej odporności na całe życie.
Działania zapobiegawcze
Zapobieganie powinno obejmować organizację i przeprowadzanie rutynowych szczepień ochronnych owiec i kóz w celu wytworzenia biernej odporności swoistej.
Aby zapobiec ospie owiec i kóz, konieczne jest systematyczne przeprowadzanie środków weterynaryjnych i sanitarnych. W przypadku wykrycia ospy prawdziwej należy wprowadzić system kwarantanny dla nowych zwierząt, które przybyły..
Naruszenie systemu kwarantanny powoduje pojawienie się nowych naturalnych ognisk infekcji wirusowej.
Miejsca, w których trzymane są chore zwierzęta są regularnie dezynfekowane roztworem wybielacza zawierającym co najmniej 5% aktywnego chloru lub zasady sodowej. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się zakażenia ospą prawdziwą, materiał patologiczny (tusze małych przeżuwaczy) jest neutralizowany przez spalanie.
Użycie wełny, skóry w przypadku śmierci owiec i kóz do celów przemysłowych jest zabronione!
Mleko po pasteryzacji jest używane bez ograniczeń.
Błyskawicznemu rozprzestrzenianiu się ospy u owiec i kóz sprzyja dokładność trzymania i zakłócenia w diecie. Terminowe działania kwarantanny umożliwiają wyleczenie stada z epizootii ospy w jak najkrótszym czasie.
