Opis rasy kurczaków v-33 i p-11
Wśród wielu ras kurczaków małe rasy zajmują szczególne miejsce. Te kompaktowe ptaki są szczególnie wygodne w utrzymaniu, jeśli brakuje powierzchni kurnika. Jednak nie stronią od hodowli takich kurczaków na dużych fermach drobiu. Dwie takie rasy, B-33 i P-11, zostaną omówione w tej publikacji..
Zadowolony
Pochodzenie kurczaków B-33 i P-11
Rasa B-33 to linia słynnej rasy Leghorn. Jej pomysłodawcą jest FGUP Zagorskoe EPH VNITIP z siedzibą w mieście Siergijew Posad w obwodzie moskiewskim. Jeśli chodzi o P-11, to jest to linia rasy Roy Island. Pomysłodawcą jest amerykańska firma Hy-Line International.
Opis P-11
Ta linia rasy Roy Island jest wszechstronna. Dzięki doskonałemu smakowi mięsa kurczaki P-11 wyróżniają się dobrą produkcją jaj. Przyjrzyjmy się bliżej cechom tego ptaka.
Wygląd i zachowanie
Kolor tych kurczaków może być bardzo zróżnicowany: biały, płowy, czerwony, czerwono-brązowy. Plecy i klatka piersiowa szerokie, grzebień czerwony, w kształcie liścia, kończyny krótkie.
Zachowanie ptaka jest spokojne, nie ma agresywności. Koguty nie są zbyt głośne, przeważnie ciche, nie kłócą się ze sobą.
Charakterystyka wydajności
Waga koguta sięga 3 kg, kurczaka - 2,7 kg. Mięso ma wysoki smak i, co jest ważne dla producentów kurczaków, tusze tych kurczaków prezentują się bardzo atrakcyjnie. Drób szybko przybiera na wadze, chociaż pod tym względem jest nieco gorszy od brojlerów.
Masa jaja to 50-60 g, w zależności od wieku ptaka, kolor jasnobrązowy. Standardowa produkcja jaj wynosi 180 jaj rocznie, ale według hodowców nie jest to limit; przy zbilansowanej diecie łatwo osiągnąć 200 lub więcej jaj rocznie. Kurczaki zaczynają nieść średnio od 5-6 miesiąca życia.
Zalety i wady
Z zalet rasy odnotowuje się:
- możliwość umieszczenia w dość ciasnych warunkach, tego ptaka można trzymać w klatkach;
- spokojne, niekonfliktowe zachowanie;
- dobra produkcja jaj;
- wysoka smakowitość mięsa przy szybkim przybieraniu na wadze.
Ale P-11 ma pewne wady, a mianowicie:
- przedstawiciele rasy nie tolerują przeciągów i niskich temperatur;
- jeśli wystąpią epidemie, rozprzestrzeniają się bardzo szybko wśród tego ptaka;
- krótkie kończyny uniemożliwiają ptakom chodzenie po opadach, ponieważ dolna część ciała kurczaka może zmoczyć się, co może prowadzić do choroby.
Opis Mini Leghorns B-33
Linia B-33, wywodząca się z Leghorns, jest również uważana za wszechstronną, chociaż ze znacznym nastawieniem na produkcję jaj. Cechy tej rasy opisano poniżej.
Wygląd i zachowanie
Zewnętrznie ptaki te są bardzo podobne do klasycznych Leghorns, główną różnicą od nich są krótkie kończyny i mniejsza waga. Kolor przedstawicieli B-33 jest biały, grzebień jest czerwony, w kształcie liścia, płatki na głowie są białe.
Ciało ma kształt klina, szyja jest długa. Charakter tego ptaka jest dość spokojny, ale koguty mogą czasami rozwiązać problem, chociaż nie zdarza się to często.
Charakterystyka wydajności
Kurczak waży 1,4 kg, kogut 1,7 kg. Ptaki te szybko przybierają na wadze, ich mięso jest wysokiej jakości. Ale ta rasa jest częściej używana jako jajko.
Zalety i wady
Z zalet tego ptaka należy zwrócić uwagę na:
- kompaktowe rozmiary i raczej spokojny charakter, pozwalający na trzymanie B-33 nawet w klatkach;
- doskonała produkcja jaj;
- potrzebują zauważalnie mniej paszy niż „duże” rasy;
- wyróżniają się wczesną dojrzałością;
- znacznie lepiej znosi niskie temperatury niż P-11.
B-33 ma też wady, są to:
- dokładność żywienia w celu zapewnienia wysokiej produkcji jaj;
- mała masa, co obniża wartość tych kurczaków jako rasy mięsnej;
- skłonność do przelatywania nad płotami na wolnym wybiegu;
- z własnym małym rozmiarem próba złożenia przez kurę dużego jaja czasami kończy się wypadnięciem jajowodu, co może doprowadzić do jego śmierci.
Cechy treściowe i pielęgnacyjne mini kurcząt ras mięsnych
Przede wszystkim konieczne jest wyeliminowanie źródeł przeciągów w kurniku, a także zaizolowanie go. Ponieważ rasy te są często trzymane w dość ciasnych warunkach, rosną wymagania dotyczące utrzymania kurnika w czystości - czyszczenie powinno odbywać się regularnie, najlepiej co tydzień.
Dodatkowo należy go łączyć z dezynfekcją przy użyciu np. Sprawdzianów jodu. Jeśli praktykuje się kurczaki z wolnego wybiegu, nie wypuszczaj ich w deszczową pogodę - z powodu krótkich kończyn szybko zamoczą się i pokryją brudem, co może doprowadzić do ich choroby.
Karmienie drobiu
Nie ma specjalnych wymagań dla zasilaczy P-11 i V-33. Używa się tej samej paszy, co w przypadku innych ras. Wskazane jest jednak dostosowanie składu paszy w zależności od pożądanego rezultatu: uprawy na mięso lub stosowania jako warstwy..
Dorosłe ptaki
Jeśli ptak jest hodowany na mięso, jest karmiony mieszanką paszową dla ras mięsnych. Kury nioski są również karmione specjalistyczną mieszanką paszową. W każdym razie do karmy dodaje się kredę (odpowiednie są również skorupki jaj), a także świeże zioła.
Zimą zastępuje go siano. Dodatkowo w niewielkich ilościach (nie więcej niż 5% całkowitej ilości paszy) zaleca się dodanie do paszy ryb lub mączki mięsno-kostnej. Nie zapomnij o regularnej wymianie wody w poidle..
Mieszanki paszowe można zastąpić tańszą paszą, chociaż może to negatywnie wpłynąć na produktywność samic. W szczególności używają gotowanego pokruszonego ziemniaki (ze skórką), do którego dodaje się zioła i starte warzywa (buraczany, liście kapusty, cukinia, ogórki).
Inną opcją (i najbardziej popularną) są zboża przyprawione kredą. Zwykle w równych proporcjach miesza się pszenicę, jęczmień, owies i kukurydzę. Zaleca się zmianę pierwszego i drugiego rodzaju paszy.
Potomstwo
W przypadku kurczaków do paszy dodaje się twarożek lub jogurt, a także świeże posiekane warzywa. Dodatkowo miesza się je z niezbędnymi dodatkami mineralnymi (w ilościach określonych w instrukcji).
Jeśli nie ma wolnego wybiegu, do karmników wlewa się drobny żwir. Młode są przenoszone na normalne karmienie w wieku 21 tygodni.
Cechy hodowlane
Do hodowli możesz użyć jaj własnych kur lub kupić je z boku. Ale w tym drugim przypadku jaja należy pobierać od zaufanych hodowców lub w dużych gospodarstwach, w przeciwnym razie można kupić materiał niskiej jakości.
Obie opisane rasy prawie straciły instynkt wysiadywania jaj, więc zwykle wykorzystuje się do tego kurczaki innych ras, a Cochinhin i Brahma są uważane za najlepsze do tego. Jednak inkubatory są wykorzystywane znacznie częściej do hodowli..
Przed złożeniem jaj w inkubatorze są badane, jaja z uszkodzeniami są odrzucane. Jeśli masz owoskop, możesz zbadać zawartość jaja i wyrzucić próbki bez zarodka lub z martwym zarodkiem.
Wybrane jaja czyści się słabym roztworem nadmanganianu potasu, po czym umieszcza w inkubatorze. Proces inkubacji zależy od modelu inkubatora, z reguły jego szczegółowy opis znajduje się w instrukcji obsługi urządzenia. Wyklute pisklęta wyjmuje się z inkubatora po wysuszeniu.
Najpierw karmione są pokruszonym żółtkiem i niskotłuszczowym twarogiem. Drugiego dnia dodaj proso, czwartego - posiekane warzywa. Początkowo temperatura w pomieszczeniu, w którym znajdują się kurczaki, powinna wynosić około + 35 ° C, a następnie jest stopniowo obniżana do normy.
Hodowla jest zwykle wykonywana w celu optymalizacji kosztów. W przypadku chowu własnych kur nie należy korzystać z samców innych firm. Według hodowców przy takim mieszaniu jakość B-33 i P-11 jest znacznie obniżona, odporność ptaka jest osłabiona.
Biorąc pod uwagę cechy ras miniaturowych P-11 i V-33, można wnioskować o ich ogromnym potencjale w zakresie uprawy zarówno na prywatnych ogrodach, jak i na fermach. Te kurczaki nie wymagają dużych pomieszczeń, na ogół są bezpretensjonalne (z wyjątkiem niektórych niuansów), a wyróżniają się dobrą produkcją jaj, a ich mięso ma wysoki smak..
