Jak prawidłowo układać płytki na podłodze i ścianie w łazience

Podczas remontu mieszkania czy domu układanie płytek w wannie uważane jest za szczególnie trudną pracę, dlatego większość osób powierza to zadanie profesjonalistom. Ale nie wszystko jest tak skomplikowane, jak się wydaje na pierwszy rzut oka, a płytki można układać własnymi rękami, a aby zrobić wszystko tak szybko i sprawnie, jak to możliwe, zwracamy uwagę na szczegółowe instrukcje i rozważamy główne niuanse tego procesu.

Wybór materiału i narzędzia

Znajdź płytki łazienkowe - dość trudne zadanie, szczególnie dla osoby, która wcześniej nie miała takiego doświadczenia.

Proces ten znacznie upraszcza fakt, że nowoczesne płytki produkowane są w całych kolekcjach, na które składają się płytki podłogowe i ścienne oraz elementy dekoracyjne. Takie kolekcje są harmonijnie połączone w kolorach i odcieniach, mają ten sam motyw.

Płytki ścienne mają lekko delikatną strukturę, co ułatwia pracę w procesie cięcia..

Idealny do układania na ścianach jest uważany za płytkę, która ma współczynnik wchłaniania wody na poziomie 20%.

Warto zwrócić uwagę, że płytki podłogowe charakteryzują się gęstszą strukturą, mają niską nasiąkliwość, są trwalsze i odporniejsze na agresywne chemikalia oraz mają najbardziej odporną na ścieranie.

Powierzchnia zakupionego materiału musi być nieporowata: małe wielokrotne zagłębienia znacznie utrudnią czyszczenie, az czasem pory zostaną zatkane kurzem, płytki stracą atrakcyjny wygląd, połysk, a nawet kolor.

Cena materiałów również odgrywa rolę i często zależy nie tylko od jakości płytek, ale także od kraju pochodzenia. Nie trzeba wybierać materiałów od drogich włoskich producentów, można zatrzymać się na bardziej budżetowych, ale nie mniej wysokiej jakości polskich płytkach.

Wysokiej jakości materiał nie będzie miał żadnych pęknięć, odprysków ani nierównej powierzchni.

Aby mieć pewność co do jakości zakupionego materiału, możesz poprosić sprzedawcę o okazanie certyfikatu jakości - taki dokument zagwarantuje trwałość i niezawodność.

Zwróć uwagę na projekt zakupionego materiału - w tym przypadku lepiej jest budować na osobistych preferencjach, a nie polegać na trendach w modzie. Moda zmienia się co roku, a płytki będą aktualizowane co 7–10 lat..

Kiedy już zdecydowałeś, które płytki kupisz, musisz poprawnie obliczyć ilość materiału. Szczególnie trudne jest zadanie obliczeniowe, jeśli kolekcja zawiera elementy dekoracyjne..

Aby proces obliczania ilości materiału był jak najprostszy, zaleca się przestrzeganie kolejności działań:

1. Pierwszym krokiem jest zmierzenie ścian i podłogi pomieszczenia z uwzględnieniem umiejscowienia wanny i umywalki. Musisz obliczyć, ile metrów kwadratowych zostanie pokrytych płytkami.

2. Kolejnym krokiem jest udanie się do sklepu i skonsultowanie się ze sprzedawcą w sprawie dostępności wybranej przez Ciebie ilości płytek.

Oprócz płytek musisz również zaopatrzyć się w:

• klej, którym przykleisz płytki do ścian i podłogi. Sklep, w którym kupiłeś główny materiał, pomoże ci zdecydować o producencie i wymaganej ilości kleju;

• szpatułka do kleju-

• fuga i dodatek do fugi lateksowej-

• krzyże na luki-

• gumowy młotek do układania płytek;

• przecinarka do płytek i nóż do szkła do płytek.

Przygotowanie powierzchni

Po zakupie płytek oraz wszystkich dodatkowych materiałów i narzędzi można przystąpić do przygotowania powierzchni pomieszczenia.

Wyrównanie

Pierwszym krokiem przygotowującym do układania płytek jest wyrównanie ścian pomieszczenia. Istnieje kilka sposobów wyrównywania, z których każdy szczegółowo omówimy..

Gips

Tynkowanie to najpowszechniejszy sposób wyrównywania ścian. Uważa się, że ta metoda jest dość pracochłonna i czasochłonna, ale jeśli zastosujesz się do podstawowych zasad i użyjesz specjalnych narzędzi, wyrównanie ścian nie będzie trudne..

Jeśli chodzi o materiał do tynkowania, najbardziej budżetowa jest zaprawa cementowo-piaskowa. Jednak przygotowuje się sam, a często niedoświadczeni rzemieślnicy popełniają błędy w proporcjach piasku, cementu i wody. W efekcie tynk nie przylega dobrze i po pewnym czasie może się całkowicie rozpaść..

Najbardziej niezawodną opcją jest użycie materiału w postaci wodoodpornej szpachli do łazienki, która jest produkowana w wyspecjalizowanych fabrykach..

Gotowe mieszanki są na bazie gipsu i cementu. Musisz zdecydować, którą mieszankę wybrać, na podstawie ceny i osobistych preferencji..

Przed przystąpieniem do nakładania tynku na ścianę powierzchnia jest wstępnie przygotowana: stara powłoka jest usuwana w postaci farby, płytek, tapety, luźnej warstwy tynku.

Następnie musisz rozpocząć główną pracę, która składa się z:

• gruntowanie powierzchni. W przypadku stosowania zapraw cementowych jako tynku zaleca się użycie podkładu cementowo-mlecznego składającego się z wody, piasku i cementu. Konieczne jest zastosowanie takiego rozwiązania, aby zapobiec rozwarstwianiu się materiału, zwiększyć jego odporność na wilgoć i przyczepność do podłoża;

• zakładanie latarni morskich. Kup gotowe lampy ostrzegawcze ze sklepu z narzędziami, które są prezentowane w postaci długich cienkich metalowych pasków z perforacjami. Za pomocą poziomicy i pionu narysuj na ścianie oznaczenia latarni morskich. Wybierz szerokość, na której zostaną umieszczone światła ostrzegawcze, na podstawie narzędzia, które masz dostępne do późniejszego wykonania prac nad rozprowadzaniem tynku, ponieważ wyrównanie zostanie przeprowadzone wzdłuż latarni. Listwy mocowane są do tynku, który nakłada się punktowo, zgodnie z wcześniej wykonanymi oznaczeniami. Jeśli projekt wydaje Ci się niewiarygodny, możesz przymocować listwy za pomocą wkrętów samogwintujących. Tynk Paris w tym przypadku działa jako element wyrównujący, ponieważ można go użyć do uzyskania najbardziej równomiernego rozmieszczenia listew, które później posłużą jako doskonała baza pod tynk;

• wyrównanie ścian. Zakupiony tynk przygotowuje się i nakłada wystarczająco szybko, zaczyna wysychać już po 45 minutach od nałożenia. W tym momencie wystarczy rozpocząć wyrównanie powierzchni nałożonego tynku za pomocą metalowego paska trapezowego. Po całkowitym wyschnięciu powierzchni nakłada się podkład za pomocą specjalnej mieszanki głęboko penetrującej.

• trwałość i wysoka wytrzymałość;
• plastyczność materiału;
• łatwa aplikacja na zakrzywionych powierzchniach;
• można szlifować do idealnej gładkości.

• wysoki koszt;
• wysokie zużycie materiału;
• niecelowość użycia w przypadku ścian o dużej krzywiźnie;
• bardzo czasochłonne nakładanie i wysychanie warstwy tynku.

Plyta gipsowa

Wyrównanie ścian z płytą gipsowo-kartonową stosuje się, jeśli na ścianie znajdują się krople większe niż 5 cm lub konieczne jest ukrycie rur i innych niepotrzebnych elementów.

Aby wyrównać ścianę płytą kartonowo-gipsową, użyj standardowych arkuszy płyt kartonowo-gipsowych i kleju montażowego.

Warunkiem wstępnym okładzin ściennych tym materiałem jest wytrzymałość podstawy i brak obszarów kruszących się..

Przed przystąpieniem do montażu ścianę oczyszcza się z wosku, oleju i innych substancji, które pogarszają kontakt kleju.

Ściana musi być również sucha i czysta przed pokryciem ścian płytą gipsowo-kartonową.

Bezramową metodę mocowania płyt kartonowo-gipsowych stosuje się, jeśli różnice na ścianie nie przekraczają 2 cm..

Jeśli powierzchnia ściany ma duże różnice, użyj metody ramowej do montażu płyt kartonowo-gipsowych. Aby to zrobić, musisz najpierw zamontować ramę z metalowego profilu. Aby wszystko było jak najbardziej równomierne, użyj poziomicy i linii pionu..

Po zakończeniu montażu płyt kartonowo-gipsowych konieczne jest rozpoczęcie wypełniania szwów na złączach. W tym celu na złącza nakłada się masę szpachlową, na wierzchu mocuje się specjalną taśmę lub siatkę wzmacniającą, na którą nakłada się warstwę wykończeniową wodoodpornej szpachli.

Po całkowitym wyschnięciu spoin poddaje się je obróbce papierem ściernym..

Podkład jest nakładany na płytę gipsowo-kartonową specjalną mieszanką.

Zalety stosowania płyt kartonowo-gipsowych do wyrównania powierzchni to:

• stosunkowo niska cena;
• duża prędkość instalacji przy użyciu metody bezramowej;
• możliwość wyrównania ścian z maksymalną krzywizną lub konieczność ukrycia rur.

• złożoność instalacji, jeśli stosowana jest metoda ramowa;
• niskie właściwości izolacyjne materiału;
• możliwość odkształcenia, gdy płyn lub stała wilgoć wniknie między ścianę a płytę gipsowo-kartonową.

Hydroizolacja

Hydroizolacja jest konieczna, aby nie zalać sąsiadów lub domu w przypadku pęknięcia rury lub innych nieprzewidzianych sytuacji.

Zaleca się układanie hydroizolacji nie tylko na podłodze, ale również na ścianach, aby zapobiec wchłanianiu wilgoci przez tynk lub płytę gipsowo-kartonową, która przedostanie się przez spoiny między płytkami..

Istnieje kilka sposobów na wodoodporność: pokrycia dachowe i materiały płynne, dlatego rozważymy każdą metodę bardziej szczegółowo.

Wielka ilość

Najlepsze materiały do ​​hydroizolacji w płynie to płynne szkło (zdolne do penetracji wnętrza obrabianej powierzchni) i płynna guma.

Bardziej budżetową opcją hydroizolacji jest płynne szkło..

Istnieją trzy sposoby stosowania hydroizolacji w płynie:

1. Rozpylając. Ta metoda pozwoli zaoszczędzić jak najwięcej płynu hydroizolacyjnego i znacznie przyspieszy proces obróbki powierzchni. W tym celu musisz kupić butelkę z rozpylaczem lub zraszacz.
2. Kolorowanie. Aby skorzystać z metody malowania, kupowany jest zwykły wałek lub szeroki pędzel. Ręczne malowanie wszystkich powierzchni jest procesem bardziej czasochłonnym, ale nie wymaga użycia drogiego sprzętu.
3. Napełnić. Ta metoda nadaje się tylko do hydroizolacji podłogi. Aby to zrobić, płyn po prostu wylewa się na przygotowaną powierzchnię..

Po nałożeniu pierwszej warstwy hydroizolacji w miejscach naroży i spoin wykonuje się dodatkowe uszczelnienie specjalną taśmą hydroizolacyjną, którą nakłada się na jeszcze niezestaloną warstwę.

Po nałożeniu impregnatu należy odczekać dwa dni, a następnie wznowić pracę w łazience. Takie środki są niezbędne do ostatecznego wyschnięcia nałożonej powłoki..

Zalety hydroizolacji w płynie obejmują:

• uzyskanie równej warstwy po nałożeniu materiałów;
• brak połączeń, solidność;
• maksymalna penetracja i przyczepność do podłogi;
• wysoka elastyczność, odporność na pękanie;
• maksymalne właściwości wodoodporne.

Wady płynnej hydroizolacji obejmują:

• wysoka cena użytych materiałów;
• ciężkie usuwanie funduszy z powierzchni, jeśli zajdzie taka potrzeba;
• możliwość uszkodzenia płynnej hydroizolacji w wyniku narażenia na rozpuszczalniki i substancje z produktami ropopochodnymi.

Materiał dachowy

Materiał pokrycia dachowego odnosi się do zdeponowanych materiałów, które są przymocowane do powierzchni za pomocą palnika gazowego. Materiał ten należy przed nałożeniem rozgrzać, a następnie przykleić do posadzki betonowej..

Przed przymocowaniem pokrycia dachowego do podłogi należy całkowicie usunąć wszelkie zabrudzenia metalową szczotką, odciąć wszelkie nierówności.

Przed ułożeniem pokrycia dachowego jest ono rozwijane i utrzymywane w tym stanie przez co najmniej 72 godziny - jest to konieczne, aby zapobiec pęcznieniu i braku fal podczas procesu klejenia.

Rolka pokrycia dachowego jest wstępnie przycinana zgodnie z wymiarami podłogi, a następnie zwijana w rolkę niewłaściwą stroną do wewnątrz. Miejsce na podłodze, w którym będzie początkowo przyklejana hydroizolacja, zaznaczono kredą. Następnie krawędź pokrycia dachowego jest smarowana mastyksem, ta sama manipulacja jest wykonywana z podłogą. Następnie materiał pokrycia dachowego jest mocno dociskany do podłogi, uzyskując całkowitą gładkość powierzchni.

Arkusze pokrycia dachowego układane są na zakładkę (co najmniej 10 cm). Należy wziąć pod uwagę ten niuans, aby zapobiec przedostawaniu się wody przez spoiny materiału..

Zalety hydroizolacji z pokryciem dachowym obejmują:

• tani materiał;
• w razie potrzeby łatwość usuwania pokrycia dachowego z powierzchni.

Wady pokrycia dachowego obejmują:

• niska elastyczność, możliwość uszkodzenia w wyniku naprężeń mechanicznych;
• niska żywotność, jeśli hydroizolacja jest wykonywana nieprawidłowo;
• obecność spoin na powierzchni, przez które może wyciekać woda z powodu niewłaściwej technologii klejenia;
• toksyczność zastosowanych materiałów i konieczność ciągłej wentylacji pomieszczenia podczas pracy.

Projekt i układ ścian

Zanim zaczniesz stylizować, konieczne jest zaznaczenie ścian i zainstalowanie prowadnic, aby w rezultacie uzyskać gładkie ściany i szybko poradzić sobie z zadaniem.

Początkowo instalowane są prowadnice do płytek: w tym celu stosuje się profile regałów 66/42, 2 sztuki. Zmierz wysokość ściany i dopasuj płytki tak, aby całe kawałki materiału znajdowały się na wierzchu. Policz od góry liczbę całych rzędów płytek, a między dolnym a ostatnim rzędem całej płytki zaznacz punkt, w którym zostaną ustawione prowadnice. Następnie musisz narysować linię, wzdłuż której prowadnice zostaną przymocowane do wszystkich czterech ścian. Lepiej to zrobić za pomocą poziomicy laserowej z projektorem - wyświetla linie na wszystkich czterech ścianach jednocześnie, ale możesz też użyć zwykłej poziomicy alkoholowej.

Po narysowaniu linii musisz przymocować prowadnice za pomocą kołków. Nie oszczędzaj wkrętów samogwintujących, aby prowadnice były jak najbardziej sztywne i nieruchome.

Następnie za pomocą ołówka i poziomicy należy narysować pionowe i poziome linie, które pozwolą kontrolować prawidłowe ułożenie płytek - czy układanie jest równe.

Przygotowanie rozwiązania

Jako rozwiązanie do układania głównego materiału zaleca się zaopatrzenie w mieszankę cementowo-klejową przygotowaną własnymi rękami lub zakup profesjonalnej suchej mieszanki.

Do wykonania zaprawy z mieszanki cementowo-klejowej należy używać gruboziarnistego płukanego piasku i cementu nie mniejszego niż wersja 300. Ilość cząstek cementu i piasku w wyniku powinna wynosić 1: 5 (przy wersji 300-400) i 1: 6 (przy wersji 500–600).

Aby materiał dobrze się trzymał, konieczne jest zmieszanie 1/25 kleju PVA z przygotowanym roztworem cementu.

Piasek powinien być możliwie suchy, aby można go było łatwo przesiać przez drobne sito. Konieczne jest przeprowadzenie tego procesu, aby uniknąć wnikania obcych cząstek do roztworu, reprezentowanych przez muszle, małe kamyki, kawałki gliny. Zanieczyszczenia uniemożliwiają normalne przyleganie płytek i mogą pękać podczas stukania w celu lepszej przyczepności do ściany.

Konieczne jest wykonanie rozwiązania w następujący sposób: dodaj od 3 do 6 części piasku na 1 część cementu (w zależności od marki cementu), dobrze wymieszaj ze sobą. Następnie do mieszaniny dodaje się trochę wody, kompozycję ponownie miesza się, manipulacja jest wykonywana, aż mieszanina uzyska konsystencję pasty.

Doskonałą alternatywą dla mieszanek cementowo-klejowych są nowoczesne suche mieszanki, które znacznie upraszczają prace montażowe.

Takie mieszanki pozwalają na przygotowanie specjalnego roztworu kleju do układania tak szybko i przy minimalnych kosztach pracy.

Środki różnią się ceną, właściwościami, zawartością procentową różnych dodatków.

Musisz je wybrać na podstawie kwoty, jaką zamierzasz wydać. W celu wyboru produktu najwyższej jakości skonsultuj się ze sprzedawcą lub specjalistą od układania płytek.

Przygotowanie roztworu zakupionej mieszanki nie jest trudne, wystarczy dokładnie przeczytać informacje na opakowaniu i zrobić wszystko zgodnie z instrukcją.

Proces technologii

Nadszedł czas na główną scenę - układanie płytek na ścianach i okładzinie podłogowej, które również mają swoje niuanse i cechy, które należy wziąć pod uwagę.

Układanie ścian

Aby płytki na ścianie wyglądały symetrycznie, konieczne jest rozłożenie dolnej warstwy materiału wzdłuż ściany.. Jeśli wszystkie płytki są całkowicie w jednej linii wzdłuż ściany, nie musisz ich ciąć i możesz rozpocząć układanie. Jeśli ostatnia płytka nie pasuje całkowicie w rzędzie z innymi, konieczne jest jej przycięcie. W tym przypadku ściana jest podzielona na pół, to miejsce jest zaznaczone, a układanie materiału zaczyna się od środka. W ten sposób płytki układane są po obu stronach linii, podczas gdy układane są całe kawałki materiału. Następnie jeden kawałek jest cięty na dwie części i układany w stos po obu stronach, gdy nie ma wystarczającej ilości materiału.

Aby zachować szew płytek, między płytkami instalowane są plastikowe krzyżyki, które są specjalnie zaprojektowane do tego celu. Ponadto w ten sam sposób konieczne jest wypełnienie całej ściany płytkami i przystąpienie do układania materiału na innej ścianie.

Okładzina podłogowa

Technologia układania płytek na podłodze jest taka sama jak na ścianach. Początkowo konieczne jest podzielenie podłogi na 2 części, cała płytka jest najpierw układana pośrodku, aby wycięty materiał trafiał w rogi. Jeśli istnieje możliwość ukrycia przyciętych płytek pod wanną, zrób to.

Zaznacz ołówkiem, gdzie będzie cała płytka i gdzie umieścisz wycięty materiał, a następnie zacznij układać całe części płytki. Gdy zaprawa, na której została położona cała płytka, całkowicie zastygnie i będzie można po niej przesuwać, należy przystąpić do odmierzania i wycinania wszystkich brakujących elementów. Zaleca się ponumerować te obszary i umieścić te same numery na już wyciętych częściach płytki, aby nie pomylić i nie zainstalować wszystkich części na swoich miejscach.

W ten sam sposób zaleca się omijanie przeszkód, jeśli spotkają się po drodze. Najpierw zmierz wymiary przeszkody i na jakich częściach płytki zostaną one ułożone, następnie nałóż „wzór” na płytkę i wytnij potrzebne elementy.

Fugowanie fug w płytkach

Co najmniej 24 godziny po zakończeniu układania materiału podstawowego zaleca się rozpoczęcie fugowania szwów specjalnym roztworem o odpowiednim kolorze.

Początkowo szwy są oczyszczane z pozostałości kleju, następnie za pomocą gumowej szpatułki są wypełniane zaprawą.

Po upływie czasu wskazanego na opakowaniu fugi należy usunąć nadmiar masy z powierzchni płytki za pomocą wilgotnej gąbki..

Po całkowitym wyschnięciu roztworu przejdź do ostatniej części czyszczenia miękką szmatką i twardą gąbką..

W ten sam sposób wciera się również fugi na płytkach podłogowych..

Dlatego układanie płytek w łazience własnymi rękami jest dość pracochłonnym i trudnym zadaniem, którego nie wszyscy mogą wykonać. Postępując zgodnie z technologią i cechami wykonywanych procesów oszczędzasz czas i robisz wszystko z najwyższą jakością.

Wideo: Układanie płytek podłogowych w łazience

Informacje zwrotne od internautów

2. Ściana Jest mało prawdopodobne, aby jakiekolwiek płytki ceramiczne zmokły w ciągu 30 minut nawadniania wodą pod prysznicem. A zaprawa (to jest zaprawa cementowa M300) jest zasadniczo wodoodporna od takiego obciążenia wodą. Chcąc ograniczyć wchłanianie wody przez fugę w trakcie jej przygotowywania, można do wody dodać lateks.

Nasza fuga to CE-40, producent zaleca dodanie CS-25 do połączeń pachwinowych i kształtek z armaturą wodno-kanalizacyjną, ale nie jestem pewien, czy dam radę również tę wersję Ceresite.

Jak to jest obowiązkowe? Albo Ceresit po prostu reklamuje swoje produkty?

Jakoś trudno jest teraz układać płytki. Wcześniej formowano je w roztwór z dodatkiem PVA. Nie da się oderwać, nawet gdy trzeba oderwać !!! Mamy sowiecką płytkę za 50 lat, nie da się jej oderwać, mówię !!! Sąsiedzi niedawno przeprowadzili generalny remont wraz z demontażem ścian nośnych (!). Między nami jest przegroda z desek, na wierzchu gont, na którym została przyklejona nasza płytka. Ze swojej strony zdemontowali gont, zamknęli go płytą kartonowo-gipsową i przebili dziury w naszej toalecie i łazience - następny blok widziałem, potem oklejałem taśmą. Kiedy runęła ściana nośna, nasza ścianka działowa z radzieckimi płytkami wygięła się w łuk i płytki gładko osiadły na podłodze, pył cementowy z sąsiedniego mieszkania wypełnił wszystkie nasze pokoje. Kiedy to wszystko się skończyło, mąż ostrożnie podniósł płytki z podłogi i przykleił je z powrotem do ściany. Więc nadal tam stoi

Po co te wszystkie nowoczesne rozkosze, nie rozumiem...