Clostridiosis u bydła
Nie wszyscy rolnicy wiedzą, że definicja terminu „clostridiosis” oznacza szereg chorób wywoływanych przez niektóre rodzaje Clostridia. Objawy tych dolegliwości mogą być podobne lub mogą się znacznie różnić, dlatego bardzo ważne jest terminowe zdiagnozowanie problemu i rozwiązanie go. Dowiedzmy się, czym są Clostridiose u bydła, jakie objawy można zastosować, aby je określić, jak je leczyć i co należy wiedzieć o środkach zapobiegawczych.
Zadowolony
Co to jest clostridiosis bydła
Ogólna definicja Clostridia oznacza choroby zwierząt wywoływane przez Clostridia. Są to oczywiście infekcje toksyczne z ostrym okresem, które ostatecznie zwykle prowadzą do śmierci bydła. Wszystkie czynniki wywołujące takie dolegliwości to beztlenowce i mogą z łatwością istnieć zarówno w glebie, jak iw oborniku lub w środowisku wodnym. Ponadto ich zarodniki mogą być również obecne w jelitach osób zdrowych klinicznie, bez ujawniania się przez długi czas..
Tężec, botulizm, obrzęk złośliwy, emkar i enterotoksemia beztlenowa są uważane za główne choroby należące do grupy clostridiosis., które często występują nie tylko w masowej hodowli zwierząt, ale także w małych prywatnych gospodarstwach.
Przyczyny infekcji
Przyczyną clostridiozy w organizmie są zawsze jej patogeny - mikroorganizmy z rodzaju Clostridium, w skład którego wchodzi ponad 100 gatunków bakterii. Najczęstsze wśród bydła to C. botulinum (powoduje botulizm), C. tetani (czynnik wywołujący tężec), C. chauvoei (przyczynia się do rozwoju choroby emcar), C. perfringens i C. septicum, które prowadzą do obrzęku złośliwego i enterotoksemii beztlenowej u zwierząt..
Źródeł ich infekcji jest wiele, przede wszystkim są to:
- chore zwierzę lub nawet osoba, której produkty przemiany materii Clostridia trafiają bezpośrednio do zdrowego osobnika (mechanizm infekcji ma charakter pokarmowy lub kontaktowy);
- gleba lub zbiornik wodny, w którym patogen może istnieć przez długi czas;
- produkty żywnościowe i pozostałości pasz, które wraz z bakteriami dostają się do organizmu zdrowego zwierzęcia;
- krew osoby zakażonej przetoczona zdrowemu.
Wszystkie te przyczyny często można wytłumaczyć tylko jednym naruszeniem ze strony rolnika - nieprzestrzeganiem norm sanitarno-higienicznych przy opiece nad bydłem, choć często przyczyną masowego rozprzestrzeniania się choroby jest naruszenie wymagań dotyczących wykonywanych zabiegów weterynaryjnych..
Objawy kliniczne
Specyficzne objawy choroby zależą od jej rodzaju i sposobu, w jaki dostaje się do organizmu. Najczęściej bydło zostaje zakażone przez układ pokarmowy lub traumatyczne, i prawie we wszystkich przypadkach obserwuje się zatrucie organizmu z uszkodzeniem przewodu żołądkowo-jelitowego i układu nerwowego chorego osobnika. Do najbardziej typowych objawów clostridiozy należą zespół konwulsyjny, porażenie mięśni, pojawienie się obrzęku i obrzęku, biegunka.
Niektóre choroby mogą być zdezorientowane (na przykład obrzęk złośliwy i rozedmowy guzek), ale są dolegliwości, które są zupełnie inne niż inne (na przykład objawy tężca częściej objawiają się drgawkami i porażeniem tkanek wewnętrznych i często są subtelne zewnętrznie przez długi czas). Rozważ dokładniej objawy każdego z nich..
| Choroba | Czynnik sprawczy | Temperatura ciała zakażonego zwierzęcia | Zmiany fizjologiczne | Powiązane znaki |
| Botulizm | C. bakterie botulinowe | Bez zmian, w normalnych granicach | Zwierzę przeżuwa pokarm dłużej niż zwykle, ale nadal nie porusza się wzdłuż przełyku, a woda wypływa z nozdrzy. | Możliwe jest wydalanie dużych ilości śliny, szybkie wyczerpanie organizmu, biegunka, częściowa ślepota. |
| Tężec | C. bakterie tetani | Bez zmian, w normalnych granicach | Mięśnie stają się bardzo twarde, często występują skurcze, paraliż, ewentualnie wzmożona potliwość. | Występują problemy w pracy układu pokarmowego, aż do paraliżu mięśni żujących. Stan ogólny - podekscytowany. |
| Złośliwy obrzęk | Bakterie z gatunku C. septicum, C. novyi, C. perfringens. | Możliwy jest wzrost o kilka stopni, ale częściej w normalnych granicach | Gromadzenie się pienistego wysięku w tkance podskórnej, co prowadzi do obrzęku i trzeszczenia przy badaniu palpacyjnym. | Ogólny stan chorego zwierzęcia jest przygnębiony, zmniejsza się apetyt, zwiększa się liczba skurczów serca, a oddech staje się częstszy. W dniach 3-5 chory umiera. |
| Emkar | Bakterie C. chauvoei | Zwiększyć do + 41 ... + 42 ° C | Widoczna jest kulawizna, chwiejny chód zwierzęcia. Gorący miejscowy obrzęk jest szybko zastępowany przez rozlane zimne obrzęki, które chrupią przy badaniu palpacyjnym. Jeśli otworzysz dotknięty obszar, wyróżni się zjełczały, brudny wysięk. Opuchlizna może nie pojawić się u cieląt. | Zmniejsza się apetyt, obserwuje się powierzchowną duszność i kołatanie serca. Zwierzę staje się ospałe i przygnębione. |
| Enterotoksemia beztlenowa | C. perfringens | Zwiększyć do + 41 ... + 42 ° C | Koordynacja ruchów jest zaburzona, następuje utrata równowagi i skurcze mięśni. Najczęściej dotyczy to młodych osób. | Puls i oddychanie stają się częstsze, zmniejsza się aktywność i apetyt, uwalnia się ciekły brązowy kał z domieszką krwi i pęcherzyków. |
Diagnostyka
Najdokładniejszym i najbardziej poprawnym sposobem diagnozowania clostridiozy jest badanie laboratoryjne biomateriału, który zwykle uzyskuje się od martwych lub chorych zwierząt. Jako próbkę mogą służyć części dotkniętych narządów, kał i błony śluzowe, krew, a nawet fragment jelita z zawartością. Każda z powyższych chorób ma swoje własne cechy diagnostyczne..
| Choroba | Materiał do diagnostyki laboratoryjnej | Metoda badań | Należy wykluczyć choroby różnicowe |
| Botulizm | Krew chorego zwierzęcia, mieszanki paszowe, zawartość żołądka, cząsteczki wątroby ze zwłok zwierząt. | Wyszukaj toksyny za pomocą kolejnego testu biologicznego. | Zatrucie pokarmowe, wścieklizna, wąglik, listerioza, ketoza. |
| Tężec | Dotknięta tkanka, zawartość powierzchni rany. | Poszukiwanie i identyfikacja czynnika wywołującego chorobę, izolacja toksyny wraz z próbką na myszach. | Wścieklizna, zatrucie pokarmowe, tężyczka u krów mlecznych. |
| Złośliwy obrzęk | Patologiczny wysięk, cząstki dotkniętych narządów. | Badanie mikroskopowe rozmazów, próbek na myszach laboratoryjnych, hodowla patogenu. | Emkar, wąglik. |
| Emkar | Części dotkniętej tkanki mięśniowej | Próbka biologiczna, mikroskopia | Złośliwy obrzęk, wąglik. |
| Enterotoksemia beztlenowa | Niewielka część jelita wraz z zawartością | Wyszukiwanie i identyfikacja toksyn | Pasterelooza, zatrucie pokarmowe, emkar. |
Metody kontroli i leczenie
Rozpoznanie konkretnej clostridiozy to już początek walki z nią, bo tylko dzięki dokładnej identyfikacji patogenu i substancji toksycznych, które je emitują, możemy mówić o odpowiednim leczeniu. Chore zwierzę jest koniecznie odizolowane od reszty inwentarza i rozpoczyna się leczenie, którego cechy będą się różnić w zależności od rodzaju dolegliwości:
- Botulizm. Na początkowych etapach rozwoju choroby przydatne będzie przepłukanie żołądka zwierzęcia roztworem wodorowęglanu sody (30 g na 15 litrów wody), a następnie dożylnie wstrzyknięcie fizjologicznego roztworu chlorku sodu (około 2 litry dwa razy dziennie). Przy długotrwałym przebiegu choroby i wyczerpaniu organizmu zaleca się dożylne podanie 40% roztworu glukozy, a kofeina może utrzymać czynność serca. Pysk zwierzęcia można przemyć roztworem nadmanganianu potasu. Specyficzna terapia dla bydła polega na zastosowaniu surowicy przeciw botulinowej, ale będzie skuteczna tylko wtedy, gdy zostanie zastosowana szybko, w początkowych stadiach choroby..
- Tężec. Podobnie jak w poprzednim przypadku ważne jest jak najwcześniejsze rozpoznanie choroby i wprowadzenie antytoksyny (w dawce 80 tys. AU). Wodzian chloralu jest odpowiedni do roli środka objawowego, a środki przeczyszczające i uspokajające pomogą złagodzić objawy choroby, przyspieszając proces regeneracji organizmu.
- Złośliwy obrzęk. Główną metodą leczenia jest otwarcie guza tak, aby jak najwięcej tlenu przepływało do dotkniętego obszaru, co negatywnie wpływa na rozwój bakterii. Otwarte rany można leczyć nadtlenkiem lub słabym roztworem nadmanganianu potasu, przy jednoczesnym domięśniowym podaniu 4% roztworu norsulfazolu, chlorocydu, penicyliny, preparatów furacyliny. W leczeniu objawowym stosuje się dożylnie kofeinę, izotoniczne roztwory chlorku sodu i surowicę kamforową..
- Emkar. Biorąc pod uwagę szybki rozwój choroby, nie zawsze istnieje możliwość szybkiej odpowiedzi terapeutycznej. Najczęściej chorym przepisuje się cykl antybiotyków, wśród których na pierwszym miejscu znajdują się penicylina, streptomycyna (wstrzyknięta do organizmu domięśniowo trzy razy dziennie, aż do poprawy stanu), amoksycylina, linkomycyna i tetracykliny. Możliwa jest również miejscowa interwencja chirurgiczna polegająca na wycięciu martwej tkanki, założeniu drenów i przepłukaniu środkami dezynfekującymi.
- Enterotoksemia beztlenowa. Na wczesnym etapie rozwoju choroby dobre wyniki uzyskuje się stosując antytoksyczną surowicę w połączeniu z lekami - antybiotykami i związkami sulfanilamidowymi. Leki, które pomagają regulować funkcje przewodu pokarmowego, również nie będą zbędne..
Oznacza to, że w prawie wszystkich przypadkach specyficzna terapia z użyciem specjalnych surowic odgrywa niemal priorytetową rolę w leczeniu choroby, a terapia przeciwbakteryjna biomycyną, chlortetracykliną, ampicyliną i sulfadimeziną pomoże uzupełnić jej działanie i szybciej postawić zwierzę na nogi. W przypadku zmian miejscowych obowiązkowe jest leczenie dotkniętych obszarów z terminową eliminacją martwej tkanki. Jeśli proces zapalny zaatakował głębokie warstwy tkanki mięśniowej, pomocne mogą być okrągłe zastrzyki z nadtlenku wodoru, lizolu lub fenolu..
Zapobieganie
Każdemu rodzajowi clostridiozy jest o wiele łatwiej zapobiegać niż próbować sobie z nią radzić w środku choroby. Główną metodą profilaktyki szczególnej jest stosowanie różnorodnych szczepionek, które są słusznie uważane za jeden z najbardziej niezawodnych środków ochrony życia i zdrowia zwierząt.. 
Nie jest to jednak jedyny środek zapobiegawczy w walce z wymienionymi dolegliwościami, dlatego równie ważne jest przestrzeganie kilku innych zasad profilaktyki:
- zawsze przestrzegaj norm sanitarnych i higienicznych podczas trzymania bydła;
- regularnie dezynfekuj oborę, dokładnie czyszcząc wszystkie powierzchnie;
- używaj tylko wysokiej jakości paszy;
- organizować wypas zwierząt z dala od cmentarzyska lub zakażonych obszarów;
- wykonywać regularne czyszczenie kopyt przy użyciu odpowiedniego sprzętu;
- w przypadku stwierdzenia pierwszych przypadków clostridiozy w gospodarstwie zabrania się wyprowadzania zwierząt z terytorium lub wprowadzania do niego nowych zwierząt gospodarskich;
- sekcje zwłok w celu dalszej diagnostyki należy wykonywać wyłącznie na specjalnych cmentarzach lub prosektoriach, a po zbadaniu bezwzględnie wszystkie części zwłok (łącznie ze skórą) spalić.
Clostridiose u bydła zawsze wymagają natychmiastowej reakcji ze strony rolnika, w przeciwnym razie możliwe są masowe straty inwentarza żywego i znaczne koszty materiałowe. Zawsze uważnie monitoruj zdrowie i zachowanie zwierząt, a przy najmniejszym podejrzeniu rozwoju choroby wskazane jest zachowanie bezpieczeństwa i wezwanie weterynarza.
