Poznaj tajemniczą allium nectaroscordum
Allium nectaroscordum to roślina niejednoznaczna i nadal trwają spory o przynależność do jednej lub drugiej rodziny. Niektórzy naukowcy twierdzą, że jest to rodzaj cebuli (allium), inni są przekonani, że nektarkordum jest odrębnym rodzajem z rodziny lilii, a jeszcze inni klasyfikują go jako rodzinę lilii.
Jedno można powiedzieć z całą pewnością: nectaroscordum to roślina wieloletnia, zielna i bulwiasta, która ma kilka własnych odmian..
Zewnętrznie nectaroscordum przypomina cebulę, a jej system korzeniowy ma również postać zaokrąglonej cebuli bez kłączy. Wyrastają z niego wąskie, wydłużone liście. Szypułki są również wysokie, do 1,5 m, ale mogą mieć różne długości. Na ich szczycie małe opadające dzwoneczki w jasnym kolorze tworzą luźny parasol w kształcie kuli. Kwiatostany są dość duże, średnica każdego dzwonka może dochodzić do 1,5 cm, aw parasolce jest ich od 10 do 30. Pod koniec kwitnienia na ich miejscu dojrzewają pudełka z nasionami.
Liście tego allium nieodłączny jest charakterystyczny zapach cebuli i czosnku, który w pełni ujawnia się po dotknięciu.
Odmiany kwiatów
Następujące formy nektar corum wyróżnia się na określone gatunki:
- Kochający miłość. Rośnie tylko w lasach krymskich, składających się z dębów i jesionów. Wysokość krzewu wynosi od 50 do 130 cm, rozeta liściasta składa się z 15 talerzy. Obfite kwitnienie następuje pod koniec maja: liczba dzwonków może sięgać nawet 60 sztuk. Kolor kwiatów jest różowy z liliowo-białym odcieniem.
- Dioscoris lub Sicilian. Zamieszkuje zacienione lasy Azji Mniejszej i kontynentu śródziemnomorskiego (Europa). Przyzwyczajeni do naszych otwartych przestrzeni. Kwiatostan parasolowy zawiera od 10 do 20 jasnozielonych dzwonków z czerwonawym odcieniem lub paskiem.
- Trzy stopy. Rośnie wśród skał na Kaukazie, kwitnie białymi dzwoneczkami z fioletowymi żyłkami.
Rosnące funkcje
Nectaroscordum preferuje miejsca słoneczne, ale nie zniknie w półcieniu. Gleba uwielbia luźną i żyzną, nie wymaga opieki, najważniejsze jest, aby nie zalewać łóżek, w przeciwnym razie cebulki zaczną gnić.
W regionach o surowych zimach wymaga schronienia na zimę, ale ogólnie ma wysoką zimotrwalosc.
Kwiat rozmnaża się przez wysiew nasion lub cebulki potomne. Nasiona wysiewa się wczesną jesienią na rozsadniku i przesadza na stałe miejsce w następnym sezonie. Stare, mocno zarośnięte bulwiaste gniazda rozdziela się jesienią, po obumarciu liści.
