Pierwsze wiosenne leczenie winogron z chorób: narkotyki i środki ludowe

Główne choroby i szkodniki winogron

Czy można obejść się bez przetwarzania? Niestety jest to niemożliwe: w winogronach jest wiele chorób i szkodników, a nawet najbardziej odporne odmiany często podlegają tym problemom. Najbardziej niebezpieczne choroby winogron są następujące.

• Szara zgnilizna to choroba grzybicza, która dotyka nie tylko wieloletnie drewno, niszcząc sporą część plonów. Szara zgnilizna szczególnie często atakuje rośliny, które nie są poddawane kwalifikowanemu przycinaniu, zagęszczone.
  

  Podobnie jak w przypadku innych jagód, szara pleśń zamienia owoce winogron w niejadalny bałagan.

• Pleśń jest prawdopodobnie najbardziej niebezpieczną z chorób winnic i jest najbardziej agresywna w porze deszczowej. Najpierw na liściach tworzą się tłuste plamy, a następnie cały krzew pokryty jest białym nalotem. W rezultacie wszystkie dotknięte chorobą części rośliny mogą wyschnąć. Najbardziej problematyczne odmiany wymagają kilku oprysków zapobiegawczych w sezonie..
  

  Pleśń - choroba bywa śmiertelna i zawsze bardzo mocno osłabia krzaki

• Oidium (mączniak prawdziwy) - wygląda jak zakwit popiołu na liściach, pędach, jagodach, najczęściej pojawia się na zagęszczonych krzakach. Na szczęście zapobiegawcze opryskiwanie niezbyt egzotycznymi lekami pomaga w walce z pojawieniem się tej plagi..
  

  Oidium pozbawia hodowcę lwiej części zbiorów

• Antraknoza pojawia się jako jasnobrązowe plamy na wszystkich częściach krzewu, z wyjątkiem starych pędów. Środki zwalczania są podobne do tych w przypadku pleśni.
  

  Antraknoza nie jest śmiertelna, ale najlepiej na to nie pozwalać

Oto najbardziej niebezpieczne szkodniki winogron.

• Filoksera to bardzo mały owad, który z wyglądu przypomina mszyce. Mieszka w powierzchniowych warstwach gleby, wysysa soki z korzeni, jest bardzo plenna. Powoduje również pojawienie się grzybów i bakterii w dotkniętych obszarach, które mogą zniszczyć krzew. Filoksera to przykład szkodnika niezwykle trudnego do zwalczenia.
  

  Phyloxera działa głównie na korzenie, ale nie gardzi i liści

• Chrząszcz marmurkowy to dość duży brązowy chrząszcz (do 30 mm długości). Larwy tego chrząszcza uszkadzają korzenie na głębokości 3 metrów, giną podczas mechanicznej i chemicznej uprawy gleby.
  

  Żuk marmurkowy uszkadza korzenie na dużych głębokościach

• Ćma winogronowa to mały niebiesko-zielony motyl, którego gąsienice uszkadzają pąki, a następnie liście. Zarówno motyl, jak i gąsienice, których rozmnażanie jest przyspieszane w porze deszczowej, są niszczone specjalnymi preparatami.
• Wyczerpany liściarz to mały motyl, którego gąsienice uszkadzają zarówno pąki, jak i jagody - środki do zwalczania go - a także cętkowaną.
  

  Gęsty liść liścia nie gardzi ani liśćmi, ani jagodami

Dlatego najważniejszą rzeczą w walce z chorobami, a częściowo ze szkodnikami, jest utrzymanie krzewów w formie nieogrzewanej, prawidłowe i terminowe przycinanie pędów i wyrwanie się z nadmiaru zielonych pasierbów.. Unikanie nadmiernej wilgoci również przyczynia się do zrównoważonego rozwoju winnicy. W przypadku większości nowoczesnych odmian wystarczy 1-2 opryski zapobiegawcze wczesną wiosną. I tylko w przypadku rozwoju chorób konieczne jest stosowanie silnych chemikaliów, najczęściej fungicydów. Środki owadobójcze służą do niszczenia szkodników.

Kiedy są wiosenne zabiegi w winnicy

W swoim rozwoju winorośl przechodzi wiele faz w ciągu roku, kilka z nich przypada na wiosnę, a już pod koniec marca lub na początku kwietnia kończy się okres względnego spoczynku. W tej chwili nawet na środkowym pasie zapada stosunkowo ciepła pogoda, w której krzaki są uwalniane z zimowego schronienia. Podczas gdy winorośle śpią, możesz już traktować je roztworem siarczanu żelazawego: kiedy pąki puchną, będzie za późno. Ten stosunkowo nieszkodliwy lek dobrze zwalcza choroby grzybowe. Bardziej poważny Nitrafen lub DNOC jest również używany w fazie spoczynku..

Nie minie nawet pół miesiąca, kiedy zacznie się faza „płaczących winogron” (właściwie może się ona rozpocząć, w zależności od pogody, już w marcu). W tym czasie nawet przypadkowe uszkodzenie winorośli powoduje obfity wypływ soku, który może osłabić krzaki. Przycinanie w tym czasie jest już zabronione, powinieneś nawet ostrożnie związać winorośl. Ta faza, warunkowo kończąca się pojawieniem się „zielonego stożka” pąków, może trwać do połowy lub końca kwietnia. Na samym początku tego okresu można nadal używać siarczanu żelaza lub miedzi, ale gdy puchną nerki, należy przejść na płyn Bordeaux (nie ma odczyn kwaśnej, jak roztwory witriolu).

Podczas „płaczu” lepiej nawet nie dotykać winorośli i pąków

Około maja - faza wzrostu pędów, rozpoczynająca się od otwarcia pąków i kończąca się pojawieniem się kwiatów (faza warunkowa kończy się, ale wzrost się nie kończy, trwa przez całe lato!). W tym czasie nadmierne pędy i pasierbów aktywnie wybuchają, gdy są jeszcze małe: jest to główny środek zapobiegawczy przeciwko chorobom. W tym okresie opryskiwanie liści jest możliwe zarówno w przypadku chorób, jak i szkodników, które kończą się przed zakwitnięciem kwiatów..

W fazie kwitnienia (mniej więcej od końca maja do połowy czerwca) opryskiwanie jest niedopuszczalne, niepożądane jest nawet podlewanie winogron. Jednak tuż przed tą fazą i zaraz po niej - optymalny czas zabiegów profilaktycznych: te opryski pozwalają do minimum ograniczyć ryzyko chorób winnicy. W tej chwili stosowane są już nowoczesne kompleksy leków: takie jak Ridomil Gold, Topaz, Quadris.

W przypadku terminowego i wysokiej jakości wykonania wiosennych zabiegów możliwe jest, że latem nie będziesz musiał zajmować się „chemią”.

Preparaty do przetwarzania winogron wczesną wiosną i sposoby ich wykorzystania

Wczesna wiosna to czas, kiedy winogrona jeszcze śpią, w tym okresie nie ma potrzeby obawiać się, że zastosowane leki spalą pąki lub aparat liści, dlatego można stosować środki bardzo aktywne w stosunku chemicznym, o czym trzeba będzie zapomnieć wraz z nadejściem tej wiosny. Jednak ten okres szybko się kończy, więc poruszymy również niektóre z tych leków, które są stosowane w późniejszych okresach wiosennych..

kałamarz

Witriol żelazny to jeden z najstarszych preparatów stosowanych przez ogrodników, w tym winogrona. Jest to dość mało toksyczna substancja o uniwersalnym zastosowaniu: fungicyd, nawóz, lek do dezynfekcji pojemników. Siarczan żelaza cieszy się stałą popularnością ze względu na łatwość użycia.

Lek dobrze rozpuszcza się w wodzie, jednak po rozpuszczeniu powoli utlenia się. W normalnych warunkach rozpuszczalność przekracza 25 g na 100 ml wody. W roztworze witriol jest nie tylko utleniany, ale także lekko hydrolizowany, więc roztwory wydają się mętne.

Żelazny witriol w winnicy służy do zwalczania szeregu chorób, głównie grzybowych, niszczy lek i wiele owadów. Nie wnika w tkanki krzewu: jest lekiem kontaktowym. Jego nadmiar jest dobrze zmywany wodą, a gdy dostanie się do gleby, służy jako nawóz. Jego wyjątkową właściwością jest to, że hydrolizowany witriol pokrywa pąki najcieńszą warstwą soli, co opóźnia ich kwitnienie o 1–2 tygodnie. Dlatego jeśli tydzień po otwarciu krzewów spryskaj winorośl, pomoże to winnicy podczas wiosennych przymrozków..

Zabieg siarczanem żelaza przeprowadza się wiosną i jesienią, opryskując zarówno samą winorośl, jak i glebę wokół roślin. Opryski wiosenne należy wykonać przed pęcznieniem pąków. Roztwór jest bardzo łatwy do przygotowania, ale jego stężenie może się różnić. Jeśli naprawdę walczą z porostami, przygotuj 3% roztwór, aby zniszczyć ogniska pleśnią lub oidium - do 5%. Jeśli mówimy o celach profilaktycznych, to wiosną stosuje się roztwory o stężeniu od 0,5 do 1,0%, to znaczy od 50 do 100 g substancji chemicznej pobiera się na wiadro z wodą.

Żelazo witriol jest substancją o niskim stopniu zagrożenia, ale można z nim przetwarzać tylko uśpione winogrona

Odważoną ilość witriolu wlewa się cienkim strumieniem do odmierzonej objętości wody o temperaturze pokojowej, stale mieszając. Po całkowitym rozpuszczeniu wlej roztwór do opryskiwacza. Jeśli trochę się nie rozpuści, wystarczy poczekać, aż osad opadnie i ostrożnie spuścić z niego roztwór roboczy. Niepożądane jest dodawanie innych substancji do tego roztworu..

Czy ma sens opryskiwanie winnicy bezpośrednio w dniu otwarcia wczesną wiosną? Najwyraźniej nie: w końcu wielu hodowców stara się mieć czas na wiosenne przycinanie i po co wydawać dodatkowe pieniądze na przetwarzanie tego, co zostanie pocięte i spalone? Dlatego, jeśli przepływ soków jeszcze się nie rozpoczął, wszystko, co jest zbędne na krzakach, jest wycinane, a dopiero potem roztwór siarczanu żelazawego rozpyla się na to, co pozostało.

Siarczan miedzi

Siarczan miedzi jest bardzo podobny do siarczanu żelaza zarówno pod względem chemicznym, jak i mechanizmu działania na mechanizmy chorobotwórcze. Oba te leki są krystalicznymi hydratami odpowiednich soli kwasu siarkowego, oba są doskonale rozpuszczalne w wodzie, oba są lekko hydrolizowane. Dlatego w zasadzie są wymienne w winnicy. Jednak siarczan miedzi jest bardziej toksyczny i jeśli wcześniej przymykali na to oko, to teraz starają się nie wprowadzać nadmiernych ilości soli miedzi do ogrodu warzywno-ogrodowego.

Rośliny potrzebują miedzi w niewielkich ilościach jako mikronawóz, ale głównie siarczan miedzi jest stosowany jako środek antyseptyczny i grzybobójczy, chroniąc florę przed patogenami wielu chorób. Jednocześnie witriol ma również właściwości fitobójcze, dlatego niepożądane jest stosowanie go w okresie wegetacji.. Najlepszym okresem dla siarczanu miedzi jest wczesna wiosna, kiedy to działa on na zimujące formy grzybów. Podobnie jak siarczan żelazawy działa kontaktowo, jego nadmiar jest również łatwo zmywany przez deszcze. Jednocześnie, w przeciwieństwie do siarczanu żelaza, siarczan miedzi prawie nie tworzy nieusuwalnego filmu, dlatego jego użycie przed deszczem jest raczej bez znaczenia..

Najczęściej siarczan miedzi jest stosowany jako część mieszanki Bordeaux, gdzie jego stosowanie jest bezpieczniejsze. Czysty witriol można stosować tylko wczesną wiosną lub późną jesienią, płyn Bordeaux - i latem. Preparaty miedziane w winnicach działają nie tylko na choroby grzybowe: pomagają także w walce z filokserą. Winogrona spryskuje się roztworem indywidualnego siarczanu miedzi bardzo wczesną wiosną: w tym samym czasie co siarczanem żelaza. Równolegle z uprawą winorośli spryskują również ziemię wokół krzewów.

Siarczan miedzi dobrze rozpuszcza się w wodzie, a nawet szybko w ciepłej wodzie. Powinieneś wiedzieć, że w żadnym wypadku jego roztwory nie powinny być przygotowywane w metalowym pojemniku. Szczególnie niedopuszczalne są metale żelazne i ocynkowane, metale te natychmiast rozpuszczają się wraz z wyparciem miedzi z roztworu. Najlepsze jest plastikowe wiadro. Maksymalne stężenie roztworu do użytku wiosennego wynosi 1%, to znaczy do 100 g leku jest pobierane w wiadrze z wodą. Zużycie takiego roztworu na wiosnę wynosi 1,5-2 litry na krzew winogronowy.

Siarczan miedzi jest bardziej toksyczny niż siarczan żelaza, po raz kolejny lepiej go nie używać

Wczesną wiosną krzewy opryskuje się, gdy krzewy są otwarte po hibernacji (lub po kosmetycznym przycięciu winogron). Zabieg ten niszczy patogeny chorób zakaźnych i szkodników owadzich. W tej chwili (sam koniec marca lub pierwsze dni kwietnia) szkodniki są już aktywowane, ale ich stężenie w glebie i na winorośli jest nadal niskie. Przetwarzanie należy przeprowadzać rano lub wieczorem przy dodatniej temperaturze powietrza i bezwietrznie. Jeśli pojawią się oznaki, że krzaki się obudzą, siarczan miedzi należy zastąpić płynem Bordeaux: nie ma odczynu kwaśnego i nie spali roślin.

Wideo: pierwszy wiosenny zabieg w winnicy

Mieszanka Bordeaux

Mieszanka Bordeaux jest aktywnym fungicydem, „działającym” kosztem siarczanu miedzi, ale pozbawionym niebezpiecznego efektu oparzenia. Mieszanina składa się z równoważnych ilości siarczanu miedzi i wapna gaszonego (wodorotlenku wapnia), czyli w swoim składzie miedź występuje w postaci nierozpuszczalnej drobnej zawiesiny wodorotlenku miedzi oraz soli zasadowej - hydroksosiarczanu miedzi. W przypadku stosowania soli miedzi w okresie wegetacji można stosować tylko mieszankę Bordeaux, ale nie można stosować indywidualnego roztworu siarczanu miedzi.

Przygotowanie roztworu roboczego jest nieco trudniejsze, ale mieszanka jest sprzedawana w takich proporcjach, że nie ma co się martwić: w opakowaniu znajdują się dwie saszetki ze składnikami, a jeśli nic nie zgubisz, płyn będzie miał wymaganą jakość. Należy go przygotować w razie potrzeby i natychmiast zużyć, roztwór nie może być przechowywany..

Mieszanka Bordeaux jest łagodniejsza niż siarczan miedzi

Aby przygotować płyn Bordeaux, potrzebujesz co najmniej dwóch plastikowych wiader: małego i dużego. W zależności od sytuacji przygotuj roztwory 1% lub 3%: wczesną wiosną może być mocniejsze, później lub latem - tylko 1%.

Aby przygotować 3% roztwór w dużym wiadrze, rozpuść 400 g wapna w 5 litrach wody, uzyskaj mętną białą substancję. Jeśli wapno było nieznanego pochodzenia, może być dużo osadu, będziesz musiał go przecedzić przez stare rajstopy nylonowe. W wiadrze mniejszym niż 300 g siarczanu miedzi rozpuszcza się w 5 litrach wody, uzyskuje się klarowny niebiesko-niebieski roztwór. Roztwór ten powoli wlewa się do roztworu wapna, energicznie mieszając. Powinieneś otrzymać jasnoniebieski, mętny płyn. (Aby przygotować 1% roztwór obu leków, biorą trzy razy mniej).

Jeśli oba leki są przyjmowane w odpowiednich ilościach, nie musisz się martwić. Na wszelki wypadek warto sprawdzić kwasowość środowiska. Jeśli w opakowaniu jest papier wskaźnikowy - dobrze, należy upewnić się, że środowisko nie jest kwaśne. Jeśli nie, bierzemy zwykły gwóźdź i zanurzamy go w roztworze. Jeśli po kilku minutach zmieni kolor na czerwony, musisz dodać wapno, mieszanina okazała się kwaśna. Dodawaj, aż nowy paznokieć stanie się czerwony po zanurzeniu w mieszance.

Stosowanie 1% mieszanki Bordeaux jest możliwe przez całe lato.. W rzeczywistości winogrona spryskuje się nim około tygodnia przed kwitnieniem, a następnie po jego zakończeniu. Oczywiście, żeby wszystko było „na biznesie”, krzewy przed obróbką są dokładnie przerzedzane, wyrywając wszystkie niepotrzebne zielone pędy i niepotrzebne kępy. Jeśli po przetworzeniu nagle zacznie padać, prawdopodobnie będziesz musiał powtórzyć zdarzenie.

Mocznik (karbamid)

Mocznik to doskonały nawóz azotowy: jeden z najskuteczniejszych i najbezpieczniejszych. Jest stosowany zarówno jako dokarmianie korzeni, jak i dolistne. Ale pomaga też do pewnego stopnia w walce ze szkodnikami i patogenami winnicy, będąc fungicydem i insektycydem. Jest w stanie zwiększyć odporność krzewów na choroby grzybowe, a także walczyć z gąsienicami i miedziankami. Indywidualny roztwór mocznika o stężeniu 5-7% spryskuje się winoroślą przed rozpoczęciem przepływu soków. W okresie wegetacji niebezpieczne jest stosowanie roztworu silniejszego niż 1% do opryskiwania krzewów.

Mocznik to jedna z najważniejszych substancji chemicznych w ogrodnictwie

Najczęściej mocznik jest używany jednocześnie z siarczanem miedzi: te dwa składniki doskonale się uzupełniają. Wspólne rozwiązanie przygotowuje się w następujący sposób:

1. 700 g mocznika wlewa się do plastikowego wiadra, wlewa do niego 7–8 litrów wody i miesza do uzyskania klarownego roztworu.
2. 50-100 g siarczanu miedzi rozpuszcza się w 700-800 ml ciepłej wody (wygodnie jest wziąć do tego szklany słoik z litrem);
3. Niebieski roztwór powoli, mieszając, wlewa się do wiadra z roztworem mocznika, po czym dodaje się wodę do objętości 10 litrów, ponownie miesza.

Roztwór ten rozpyla się na winorośli wczesną wiosną, gdy rośliny jeszcze śpią, ale temperatura powietrza powinna wzrosnąć do co najmniej 5 ° C.

Nitrafen

Nitrafen nie jest najlepszym wyborem do prywatnego gospodarstwa domowego, pojawiają się nawet informacje, że teraz jest nawet zakazany do sprzedaży letnim mieszkańcom, ale ... jest sprzedawany. Jest bardzo toksyczny dla ludzi i zwierząt stałocieplnych. Jest to przede wszystkim pestycyd, ale z powodzeniem stosowany jest w winnicach jako insektycyd, fungicyd i herbicyd. Dostępna w handlu pasta jest dobrze rozpuszczalna w wodzie i ma silny, ostry zapach. Stosuje się go tylko na uśpionej winorośli, w stężeniu 2-3%.

Nitrafen jest bardzo toksycznym lekiem, lepiej jest się bez niego obejść

Nitrafen jest jednym z najsilniejszych leków, działa na różne szkodniki, a nawet niszczy ich jaja. Jednak ze względu na silną toksyczność powinien być stosowany tylko w ekstremalnych sytuacjach i nie częściej niż raz na kilka lat..

Fitosporin

Fitosporin (a także Fitosporin-M), w przeciwieństwie do Nitrafenu, to bardzo mało toksyczny lek, który zyskał popularność wśród ogrodników i winiarzy. Jest to preparat biologiczny, można go stosować prawie w dowolnym momencie (chociaż oczywiście podczas kwitnienia jest to niepożądane). Jednak w porównaniu z większością środków ochrony roślin jest mniej skuteczny. Ponadto Fitosporin jest szybko rozkładany pod wpływem światła słonecznego. Użyj roztworu przygotowanego w proporcji 5 g leku na wiadro wody.

Fitosporin jest lekiem bezpiecznym, ale nie najbardziej aktywnym

Fitosporynę stosuje się w winnicy trzykrotnie: przed pęknięciem pąków, bezpośrednio przed kwitnieniem i bezpośrednio po jego zakończeniu. Jego celem jest ochrona winogron przed chorobami bakteryjnymi i grzybiczymi. Ze względu na niską oporność samego leku najlepszy czas oprysku to spokojny, bezchmurny wieczór: w przypadku deszczu zabieg trzeba będzie powtórzyć.

Wideo: opryskiwanie liści winogronami

Środki ludowe do przetwarzania winogron wczesną wiosną i przepisy

Środki ludowe są rozumiane jako najprostsze preparaty, składające się głównie z konwencjonalnych preparatów stosowanych w gospodarstwie (mydło, soda itp.) Oraz wywarów lub naparów z roślin ogrodowych. Na przykład czasami w przypadku zbliżającej się choroby napar czosnku (70–80 g na wiadro wody) pomaga pozbyć się pleśni. Z mączniakiem prawdziwym walczy się roztworem zawierającym 40-50 g sody oczyszczonej i mydłem do prania w wiadrze z wodą. Podobne zastosowanie ma nadmanganian potasu (5 g na wiadro wody).

W celu zapobiegania chorobom grzybiczym praktykuje się wiosenne opryskiwanie winnicy bulionami ze skórek cebuli. W tym celu pół wiadra łuski wylewa się wodą, podgrzewa i gotuje przez 15–20 minut, po czym nalega na kolejny dzień. Często do tego roztworu dodaje się łyżkę lub dwie miodu. Dzięki temu naparowi winnica jest traktowana natychmiast po otwarciu krzewów, przed kwitnieniem i bezpośrednio po nim. W podobny sposób możesz przygotować wywary z glistnika lub żywokostu.

Skórki cebuli, podobnie jak wiele innych dostępnych narzędzi, mogą pomóc w nie najbardziej zaawansowanych przypadkach.

Napar z siana jest uważany za skuteczny przeciwko oidium, może nawet zostać zepsuty. Wiadro z kurzem lub specjalnie posiekanym sianem wylewa się wodą i nalega na co najmniej tydzień, po czym jest filtrowane i używane do opryskiwania. Możesz to zrobić jeszcze łatwiej: popiół drzewny dobrze walczy z tym bólem. Silny napar z popiołu (najpierw popiół i wodę w proporcji 1: 1) podlej glebę wokół krzaków i rozcieńczając napar jeszcze 5-10 razy, spryskaj nim rośliny.

Kwas borowy jest używany w winnicach jako nawóz mikroskładnikowy i lek do zapobiegania chorobom. To prawda, że ​​za jego pomocą nie będzie można wyleczyć krzewów, ale zapobiegawcze opryskiwanie ma działanie przeciwgrzybicze. Koncentracja - 1 łyżka kwasu w wiadrze ciepłej wody. Wskazane jest dodanie niewielkiej ilości nadmanganianu potasu do tego roztworu, aż do uzyskania lekko różowego zabarwienia. Po ostygnięciu roztworu dodaj do niego 30–40 kropli nalewki jodowej. Uważa się, że ta nieskomplikowana potrójna mieszanka chroni rośliny przed mączniakiem prawdziwym, pleśnią i antraknozą..

Zapobiegawcze opryskiwanie winnicy przeciwko chorobom i szkodnikom jest integralną częścią uprawy tej zdrowej jagody. Najważniejsze są wczesnowiosenne zabiegi, które dają pozytywny efekt przez długi czas. Oczywiście utrzymanie krzewów w zadbanym stanie jest nie mniej ważne, ale niestety nie można obejść się bez „chemii” w uprawie winorośli..