Gorzki piołun: właściwości i przeciwwskazania, uprawa

Gorzki piołun (łac. Artemisia absinthium)

jest gatunkiem rodzajowym z rodzaju Wormwood, srebrzystym, wieloletnim ziołem o charakterystycznym gorzkim aromacie. Gorzki piołun to jedna z najstarszych roślin leczniczych i główny składnik napoju zwanego absyntem. Piołun jest również składnikiem wermutu („wermut” w tłumaczeniu oznacza gorzki piołun). Ta roślina jest również popularnie nazywana trawą wdowią. Gorzki piołun pochodzi z zachodniej Azji, z Afryki Północnej i Europy. Jest również naturalizowany w Ameryce Północnej. Gorzki piołun rośnie wzdłuż dróg, w pobliżu zabudowań, na łąkach i ogrodach warzywnych, na granicach pól.

Gorzki piołun - opis

Na wysokości gorzki piołun osiąga od 50 cm do 2 m. Niekiedy rośnie jako krzew o rozgałęzionym korzeniu i wyprostowanych pędach pokrytych srebrzysto-łaciatym pokwitaniem. W górnej części lekko żebrowane pędy są rozgałęzione, au podstawy tworzą pędy sterylne. Dolne liście rośliny są dwukrotnie i trzykrotnie pierzasto wycięte, z długimi skrzydełkami. Liście środkowe są podwójnie pierzaste, na krótkich ogonkach, a liście górne są podwójnie rozszczepione lub pierzaste. Kwiaty rurkowate żółte piołunu zbierane są w koszyczkach o średnicy 2,5-3,5 cm, kwiaty środkowe są biseksualne, brzeżne słupkowate. Koszyczki z kolei tworzą jednostronne kwiatostany nadgarstka, a szczotki są zebrane w wąskie wiechy. Roślina kwitnie od czerwca do lipca. Owocem gorzkiego piołunu jest spiczasty trądzik o brązowym kolorze o długości około 1 cm, dojrzewający późnym latem lub wczesną jesienią.

Uprawa piołunu

Siew piołunu

Ponieważ gorzki piołun preferuje suche gleby, wysiewa się je w półcieplejszej szklarni w suchej glebie. Lepiej to zrobić w kwietniu. Uprawy potrzebują lekkich i umiarkowanych temperatur. Na etapie rozwoju na pędach pierwszych dwóch liści sadzi się je 1-2 sztuki w doniczkach o średnicy 7-9 cm, a gdy minie zagrożenie nawracającymi mrozami, sadzonki sadzi się w otwartym terenie.

Miejsce na piołun potrzebuje słonecznego, o ubogiej, dobrze przepuszczalnej neutralnej glebie, do której dodaje się piasek w celu wykopania dla poluzowania. Umieść sadzonki w odległości 40 cm od siebie.

Wormwood ma zdolność szybkiego wzrostu, przejmując terytoria, które nie są dla niego przeznaczone. Aby temu zapobiec, warto sadzić sadzonki piołunu w głębokich pojemnikach, a następnie zakopać je w ogrodzie..

Pielęgnacja piołunu

Gorzki piołun praktycznie nie wymaga podlewania, wręcz przeciwnie, jego liście i pędy mogą stracić srebrzyste pokwitanie z wilgoci, zazielenić i stracić atrakcyjność. Dlatego roślina jest podlewana tylko podczas długotrwałej suszy..

Jeśli posadziłeś gorzki piołun w ziemi bez ograniczających pojemników, będziesz musiał od czasu do czasu przycinać jego rozrastające się kłącza, w przeciwnym razie zadbany ozdobny zamieni się w chwast, który uniemożliwi rozwój innych upraw. Jeśli nie podoba ci się, jak kwitnie piołun, możesz odciąć wiele łodyg kwiatowych..

Kolekcja piołunu

W celach leczniczych surowe piołun zbiera się na samym początku kwitnienia w pierwszym roku sezonu wegetacyjnego. Gdy tylko kosze zaczną się otwierać, należy je pociąć pędami o długości do 40 cm, rozłożyć cienką warstwą do wyschnięcia pod baldachimem lub w ciemnym pomieszczeniu z dobrą wentylacją. Piołun jest suszony w temperaturze 35ºC. Gotowy surowiec ma przyjemny aromat i bardzo gorzki smak, który bardzo długo utrzymuje się w ustach. Przechowuj suchy piołun z dala od innych ziół w szczelnym pojemniku.

Rodzaje i odmiany piołunu

Nie ma tak wielu odmian ozdobnych piołunu, a najbardziej znane z nich to Silver Frost i Lambrook Silver - rośliny w kolorze srebrnym o wysokości około 75 cm Jeśli chodzi o rodzaje piołunu, oprócz piołunu, w kulturze uprawiane są również inne:

• piołun louisiana - roślina pochodząca z Ameryki Północnej, osiągająca wysokość 1 mi tworząca rozległe zarośla. Kwiaty tego gatunku są brązowe i nieatrakcyjne, dlatego najlepiej je natychmiast usunąć. Najbardziej znane odmiany tego gatunku to Silver Kenigin (Silver Queen) i Valerie Finnig;
• Piołun Stellera - karłowaty gatunek, który rośnie w naturze na Dalekim Wschodzie, na Alasce, w Japonii i Norwegii, osiadł w Ameryce Północnej. To bylina o wysokości 20-30 cm z rzeźbionymi srebrzystoszarymi liśćmi. Podczas kwitnienia łodygi osiągają 40-50 cm, piołun kwitnie w małych żółtawych koszyczkach, które lepiej ciąć, ponieważ nisko rosnące gatunki piołunu tracą atrakcyjność podczas kwitnienia. Najbardziej znaną odmianą tego gatunku jest Bugton Silver (lub Maurice Form) - roślina o wysokości do 30 cm z prawie pełzającymi pędami i pięknymi, prawie białymi liśćmi, jakby zrobionymi z filcu;
• piołun Schmidt także z Dalekiego Wschodu. Występuje na Sachalinie, Wyspach Kurylskich i Japonii. W kulturze lepiej znana jest forma babki o wysokości 25-30 cm z licznymi pędami liściastymi tworzącymi ażurowe krzewy oraz z pierzasto rozciętymi na wąskie płaty srebrzystozielone, gęsto owłosione liście. Najpopularniejszą odmianą tego gatunku jest krzyżówka Powis Castle o wysokości do 40 cm z delikatnymi srebrzystozielonymi liśćmi.

Piołun kaukaski jest również uprawiany w kulturze, lśniący, zatłoczony, zimny, pontyjski, Pursha, rutylisty i inne.

Właściwości piołunu - szkoda i korzyść

Lecznicze właściwości piołunu

Roślina zawiera olejki eteryczne, goryczkę, kwasy organiczne jabłkowy i bursztynowy, garbniki i substancje żywiczne, anabsintinę i glikozydy absyntu. Jak się mają użyteczne właściwości piołunu? Goryczka pobudza pracę narządów trawiennych, działa żółciopędnie i sprzyja produkcji enzymów trzustkowych. Olejek eteryczny ma właściwości przeciwzapalne i stymuluje produkcję fagocytów, które aktywują potencjał organizmu do zwalczania patogennej mikroflory.

Preparaty z piołunu mają również właściwości tonizujące i łagodzące, dlatego stosuje się je przy bezsenności, przewzbudzeniu i depresji. Aby wzmocnić układ nerwowy, zaleca się kąpiele z gorzkim piołunem. Piołun jest stosowany w przypadku bólu kobiecego w dolnej części brzucha i przy braku miesiączki. Gorzki piołun jest używany zewnętrznie do okładów i balsamów na siniaki, ropienia, wrzody i obrzęki, a także do płukania gardła przy bólu gardła.

Piołun dobrze radzi sobie z robakami, grzybami i wirusami, dlatego jest przepisywany na lambliozę, bąblowicę, kandydozę i inwazje robaków. Odwar z piołunu stosowany jest w leczeniu grypy, paraliżu, przeziębień, biegunki, drgawek, nieżytów żołądka, chorób nerek, wątroby, pęcherzyka żółciowego i trzustki, braku miesiączki, bolesnego miesiączkowania, skazy alergicznej i agranulocytozy. Gorzki piołun jest również skuteczny jako środek na odchudzanie, aw kosmetologii służy do usuwania brodawek i brodawczaków, a także przy łojotoku, łupieżu, tłustej skórze i wypadaniu włosów.

Gorzki piołun - przeciwwskazania

Wykorzystanie piołunu przez długi czas lub w dużych dawkach jest niedopuszczalne, ponieważ powoduje zaburzenie układu nerwowego, zatrucie organizmu, aw rezultacie niewydolność nerek, która może prowadzić do śmierci. Przebieg leczenia piołunem nie powinien przekraczać dwóch, maksymalnie czterech tygodni, pod warunkiem, że w tym czasie stan się nie pogorszy. Po ukończeniu kursu należy zrobić sobie przynajmniej miesięczną przerwę.

Gorzki piołun jest przeciwwskazany w przypadku zapalenia jelit, anemii, krwawień, jest szkodliwy dla kobiet w ciąży, karmiących i tych, u których stwierdzono nietolerancję tego produktu. Preparaty z piołunu nie są zalecane dla osób cierpiących na zapalenie żołądka o niskiej kwasowości i wrzody żołądka. Astmatycy powinni być bardzo ostrożni podczas przyjmowania preparatów z piołunu.